Την Κυριακή 30/6 διεξήχθη ο α’ γύρος των πρόωρων βουλευτικών εκλογών στην Γαλλία. Με ιδιαίτερα μεγάλη συμμετοχή που έφτασε στο 66,7%, χαρακτηρίστηκε επίσης από την πρωτιά του ακροδεξιού «Εθνικού Συναγερμού» της Μαρίν Λεπέν. Ο «Εθνικός Συναγερμός» (RN) και οι ακροδεξιοί σύμμαχοί του (UXD) έλαβαν το 33%, ενώ το αριστερό «Νέο Λαϊκό Μέτωπο, ΝΛΜ» (NOUVEAU FRONT POPULAIRE, NFP) ήρθε δεύτερο με 28%. Τρίτος ο κεντροδεξιός συνασπισμός του προέδρου Μακρόν, έλαβε το 20% των ψήφων.
Όπως ήταν αναμενόμενο, αυτά τα αποτελέσματα τροφοδότησαν τις διεργασίες και τις συζητήσεις που ξεκίνησαν αμέσως μετά τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών, για το αν μπορεί και πώς να σταματήσει η άνοδος της ακροδεξιάς, η οποία τώρα βρισκόταν με το ένα πόδι στην εξουσία.
Με βάση τον (πλειοψηφικό) εκλογικό νόμο (που απαιτεί απόλυτη πλειοψηφία 50% για να εκλεγεί βουλευτής και έχει όλες τις εκλογικές περιφέρειες μονοεδρικές), η ακροδεξιά κατάφερε να εκλέξει 39 βουλευτές από τον πρώτο γύρο, ενώ το «Νέο Λαϊκό Μέτωπο» 22 βουλευτές κι ο Μακρόν μόλις 2!
Παρά τις λογικές ανησυχίες και φόβους των λαϊκών και εργατικών στρωμάτων για την άνοδο της ακροδεξιάς και τη σοβαρή πιθανότητα να γίνει κυβέρνηση, τα κέντρα του συστήματος στη χώρα αλλά και στην ΕΕ δεν φάνηκαν να θορυβούνται ιδιαίτερα από αυτή την προοπτική, πράγμα που αποτυπώθηκε στη σταθερότητα των οικονομικών και χρηματιστηριακών δεικτών. Βέβαια, στα ΜΜΕ υπήρξε μια ένταση της προβολής του ακροδεξιού κινδύνου. Αυτή πιο πολύ απηχούσε την αγωνία των διάφορων κεντρώων και δεξιών σχηματισμών (μέσα και έξω από τη Γαλλία) για την εκλογική τους επιβίωση και άνοδο, παρά την ουσιαστική πολιτική διαφωνία με την ακροδεξιά!
Πηγαίνοντας στον 2ο γύρο επικράτησε η λογική «όλοι μαζί εναντίον της Λεπέν»! Η αριστερά του ΝΛΜ ενέδωσε στη λογική της στήριξης υποψηφίων της δεξιάς, των Γκωλικών και του Μακρόν (και με ταυτόχρονη απόσυρση δικών της υποψηφίων που είχαν πάρει μικρότερο ποσοστό στον 1ο γύρο), με μοναδικό κριτήριο να μην πάρει αυτοδυναμία η ακροδεξιά στη Βουλή.
Ο Μακρόν, που πριν τον 1ο γύρο διακήρυσσε πως ο κίνδυνος της ακροδεξιάς είναι ίδιος με αυτόν που θα προέκυπτε αν επικρατούσε η αριστερά, άλλαξε τακτική και συνεργάστηκε με το ΝΛΜ! Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιεύθηκαν, συνολικά αποσύρθηκαν 218 υποψήφιοι, εκ των οποίων οι περισσότεροι (130) προέρχονται από αριστερά κόμματα και 82 από το στρατόπεδο του Μακρόν.
Η έκπληξη του 2ου γύρου
Στις 7 Ιουλίου έγινε ο β’ γύρος των βουλευτικών εκλογών, που έφερε μπροστά σε έδρες την αριστερά με το Νέο Λαϊκό Μέτωπο με 182 έδρες (συμπεριλαμβάνονται και 4 έδρες της αριστεράς που συνεργάστηκε με το ΝΛΜ)!
Στη δεύτερη θέση βρέθηκε ο Μακρόν με την παράταξη «Μαζί» με 168 βουλευτές (150+18, με 18 της ευρύτερης δεξιάς).
Στην τρίτη θέση βρίσκεται η ακροδεξιά παράταξη της Μαρίν Λεπέν, δηλαδή ο Εθνικός Συναγερμός, η UXD (Ένωση της Άκρας Δεξιάς) και η φράξια των δεξιών «Ρεπουμπλικανών» που συνεργάστηκαν μαζί της (υπό τον Ερίκ Σιοτί) και θα διαθέτουν 143 βουλευτές.
Τέλος, τέταρτο είναι το κόμμα της Γκωλικής Δεξιάς, «Οι Ρεπουμπλικανοί», που θα διαθέτει 46 βουλευτές.
Επισημάνσεις – συμπεράσματα
Η συμμετοχή και στον 2ο γύρο ήταν το ίδιο υψηλή 66,6% με τον πρώτο γύρο. Υψηλότερη κατά είκοσι μονάδες, συγκριτικά με τις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές!
Η πρωτιά της αριστεράς σε έδρες χαροποίησε και οδήγησε σε πανηγυρισμούς των Γάλλων, αλλά πολύ γρήγορα εμφανίστηκαν στον ορίζοντα οι δυσκολίες της επόμενης περιόδου.
1ος γύρος
ΝΛΜ + DVG (αριστεροί, που κατέβηκαν μεμονωμένα)= 8.995.224+490.898=9.486.122 (29.6%)
RN + UXD (ένωση άκρας δεξιάς)= 9.379.092+1.268.882=10.647.974 (33,2%)
2ος γύρος
ΝΛΜ + DVG (αριστεροί, που κατέβηκαν μεμονωμένα)= 7.004.725+401.063=7.405.788 (27,2%)
RN + UXD (ένωση άκρας δεξιάς)= 8.744.080+1.364.964=10.109.044 (37%)
Εδώ η σύγκριση μάλλον είναι στενάχωρη και σίγουρα δεν οδηγεί σε απογειώσεις και πανηγυρισμούς, αλλά μάλλον σε προβληματισμό και περίσκεψη για την επόμενη μέρα.
(στον 2ο γύρο οι ψηφίσαντες είναι λιγότεροι κατά 4.000.000 περίπου, γιατί δεν συμμετείχαν οι περιφέρειες που είχαν ήδη εκλέξει βουλευτή)
Το ακροδεξιό RN της Λεπέν είναι ευχαριστημένο, αφού ενισχύθηκε σημαντικά σε ψήφους και ποσοστά, παρόλο που δεν είναι πρώτο σε έδρες. Κατάφερε να διεμβολίσει τον χώρο της Γκωλικής δεξιάς, αφού στελέχη των ρεπουμπλικάνων θέλανε τη συνεργασία με το RN! Το πιο σημαντικό είναι ότι στηρίχθηκε από κέντρα του συστήματος, σαν μια αξιόπιστη λύση, που μπορεί να δοκιμαστεί αν χρειαστεί. Αυτός είναι ο λόγος που προβλήθηκε από επικοινωνιακούς συμβούλους και μέσα ενημέρωσης. Η ίδια η Λεπέν δήλωσε πως δεν θα μετέχει σε κυβέρνηση και περιμένει «στη γωνία» για τις επόμενες προεδρικές εκλογές! Αξίζει να σημειωθεί πως το ακροδεξιό RN κατά την προεκλογική περίοδο είχε μειώσει την αντι-ΝΑΤΟϊκή ρητορική, ενώ υποβάθμισε τις φιλορώσικες τοποθετήσεις του!
Το ΝΛΜ μπορεί να πανηγυρίζει για την πρώτη θέση στη νέα Βουλή, αλλά δύσκολα θα μπορέσει να υλοποιήσει τις προεκλογικές δεσμεύσεις, αφού θα πρέπει να συνεργαστεί με άλλους (πιθανά με Μακρόν) για να εξασφαλίσει πλειοψηφία 289 βουλευτών. Πριν τον 1ο γύρο είχαν αρχίσει να κυκλοφορούν σενάρια για δημοσιονομικό εκτροχιασμό σε περίπτωση που θα κέρδιζε το ΝΛΜ και θα έκανε κυβέρνηση. Ανασύρθηκαν μεταξύ άλλων οι δυσμενείς προβλέψεις του ΔΝΤ για την άνοδο του χρέους, η Ευρ. Επιτροπή έθεσε τη Γαλλία σε διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος και η S&P υποβάθμισε τη δανειοληπτική ικανότητα της χώρας. Στον αντίποδα αυτών, όπως αναφέραμε, το χρηματιστήριο έκανε ράλι μετά τον 1ο γύρο και τη νίκη της Λεπέν!
Μπορεί η «liberation» να κυκλοφόρησε την επόμενη της 7ης Ιουλίου με πρωτοσέλιδο «C΄EST OUF!» (είναι ουφ!), αλλά μάλλον αυτό παραμένει ζητούμενο. Το πόσο δηλαδή θα ανακουφιστούν η νεολαία και οι λαϊκές εργαζόμενες μάζες στη Γαλλία από την επίθεση του συστήματος. Μια επίθεση που όπως είδαμε το προηγούμενο διάστημα με τον ασφαλιστικό νόμο του Μακρόν, απαιτεί σκληρούς και επίμονους λαϊκούς αγώνες για να μπορέσει να έχει αποτέλεσμα, που θα δώσουν πραγματικές ανάσες ανακούφισης.