«Δραπετεύουμε από το θάνατο προς την κόλαση. Κάθε φορά που εκδιωκόμαστε και πρέπει να πάμε σε άλλο μέρος, χάνουμε τα υπάρχοντά μας, ένα κομμάτι της αξιοπρέπειάς μας και της θέλησής μας να ζήσουμε». Έτσι περιγράφει ένας παλαιστίνιος πατέρας τεσσάρων παιδιών τον αγώνα επιβίωσης όχι μόνο της δικής του οικογένειας. Μια από τις πολλές οικογένειες στη Λωρίδα της Γάζας που εδώ και ένα χρόνο αντιμετωπίζει την πιο σκληρή επίθεση του σιωνιστικού στρατού.
Σ’ αυτή τη στενή λωρίδα γης, στη Λωρίδα της Γάζας των 40 χιλιομέτρων, ζουν περίπου 2,3 εκατομμύρια άνθρωποι. Πριν από ένα χρόνο ο ΟΗΕ αναγνώριζε πως το 1,6 εκατομμύριο από αυτούς είναι πρόσφυγες που ζούσαν στους οχτώ καταυλισμούς προσφύγων. Τώρα η Λωρίδα της Γάζας είναι ένας απέραντος καταυλισμός και σχεδόν όλοι οι Παλαιστίνιοι είναι εκτοπισμένοι-πρόσφυγες.
Στις 27 Οκτωβρίου 2023 ο ισραηλινός στρατός ξεκινάει τη χερσαία επέμβαση. Βομβαρδίζει ανηλεώς κάθε πόλη, κάθε προσφυγικό καταυλισμό, ακόμα και περιοχές που έχει χαρακτηρίσει «ασφαλή ανθρωπιστική ζώνη». Την πόλη της Γάζας, την Τζαμπαλίγια, τη Χαν Γιουνίς, τη Ράφα. Μέχρι τώρα πάνω από 60% των κτηρίων έχει καταστραφεί (περίπου 170.000 κτήρια). Δεν έχει μείνει πέτρα πάνω στην πέτρα. Κάθε νέος βομβαρδισμός είναι ακόμα πιο σοκαριστικός, πιο θανατηφόρος.
Σχολεία και νοσοκομεία μετατρέπονται σε καταφύγια και γίνονται στόχοι. Οι Ισραηλινοί υποστηρίζουν πως η Χαμάς έχει μετατρέψει αυτά τα κτήρια σε «αρχηγείο» και «επιχειρησιακό κέντρο» και χρησιμοποιεί τον άμαχο πληθυσμό ως ασπίδα. Δεν διστάζει να βομβαρδίσει. Δεν διστάζει να επέμβει σε νοσοκομεία και να σκοτώσει τραυματίες, γυναίκες και μικρά παιδιά, γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό.
Το 93% των σχολείων έχουν πληγεί ή καταστραφεί εντελώς. Τα σχολεία δεν λειτουργούν ως τέτοια, αλλά ως καταφύγια των κατατρεγμένων. Ήδη από το 2019, λόγω της πανδημίας, είχαν σταματήσει τη λειτουργία τους. Συνολικά οι μαθητές έχουν χάσει 5 χρόνια φοίτησης.
Τα νοσοκομεία Αλ-Κουντς και αλ-Σίφα όχι μόνο βομβαρδίζονται, αλλά πολιορκούνται για πολλές ημέρες από την αρχή κιόλας του πολέμου. Δεκάδες χιλιάδες άμαχοι προσπαθούν να βρουν καταφύγιο εντός των νοσοκομείων αλλά και στα προαύλια, όμως ελεύθεροι σκοπευτές εκτελούν όποιον κινείται. Οι λαοί όλου του κόσμου σοκαρίστηκαν από την επέμβαση των τανκς που ισοπέδωσαν τα πρόχειρα καταλύματα των αμάχων στο προαύλιο, σκοτώνοντας πολλούς από αυτούς. Το ένα μετά το άλλο, 25 νοσοκομεία αναστέλλουν τη λειτουργία τους. Τώρα πια, ζήτημα να λειτουργούν τα δέκα από αυτά. Φάρμακα, ιατρικό και νοσηλευτικό υλικό σπανίζουν.
Αυτό που λεγόταν «στρατιωτική ιατρική» δεν πλησιάζει να περιγράψει αυτό που συμβαίνει στην Παλαιστίνη. Άρρωστοι με χρόνια νοσήματα, καρκινοπαθείς, έγκυες γυναίκες, λεχώνες, νεογνά αντιμετωπίζουν μια καταστροφική κατάσταση. Γίνεται έκκληση και ύστερα από διαπραγματεύσεις πολλοί από αυτούς μεταφέρονται σε άλλες χώρες, κυρίως στην Αίγυπτο. Ωστόσο, η κατάσταση συνεχίζει να είναι δραματική. Περισσότερες από 500.000 γυναίκες στη Γάζα δεν έχουν πρόσβαση σε προγεννητική και μεταγεννητική φροντίδα, ενώ πάνω από 17.000 εγκυμονούσες και θηλάζουσες βρίσκονται στο χείλος του λιμού. Η έλλειψη φαρμάκων και εμβολίων για παιδιά συντέλεσε στην επανεμφάνιση ασθενειών όπως η πολιομυελίτιδα. Η κατάσταση είναι τόσο δραματική που ο ΟΗΕ ξεκίνησε μαζικό εμβολιασμό κάτω από δύσκολες συνθήκες.
Οι συνθήκες διαβίωσης ευνοούν αυτή την κατάσταση. Το νερό είναι λιγοστό - και όχι μόνο το πόσιμο. Όσοι είναι κοντά εκμεταλλεύονται τη θάλασσα (όσο και όπως). Δεν υπάρχει ρεύμα, πετρέλαιο, οι τηλεπικοινωνίες δεν είναι εφικτές. Τα καταλύματα φτιάχνονται από πρόχειρα υλικά, οι σκηνές σπανίζουν πλέον και οι τιμές έχουν εκτοξευτεί στα ύψη (μέσα σε μία εβδομάδα τριπλασιάστηκαν). Οι καταυλισμοί πρόχειροι, χωρίς αποχετεύσεις, χωρίς τουαλέτες. Άνθρωποι, σκουπίδια, συντρίμμια και πτώματα από τους αλλεπάλληλους βομβαρδισμούς συνυπάρχουν σε ένα μακάβριο τοπίο και καθώς πλησιάζει ο δεύτερος χειμώνας τα πράγματα θα γίνουν ακόμα χειρότερα.
Σύμφωνα με στοιχεία οργανώσεων αρωγής, οι Παλαιστίνιοι προμηθεύονται κατά μέσο όρο μόνο ένα γεύμα την ημέρα (495.000 υποφέρουν από οξύ λιμό). Τους πρώτους μήνες λειτουργούσαν φούρνοι, τρόφιμα και πρώτες ύλες έφταναν έστω και καθυστερημένα στην περιοχή. Γρήγορα, όμως, φάνηκαν τα σχέδια των σιωνιστών να χρησιμοποιήσουν την τροφή και το νερό ως όπλο πολέμου. Στόχος τους είναι η γενοκτονία, η εκδίωξη των Παλαιστινίων από τη γη τους. Υποδομές αφαλάτωσης υπολειτουργούν όχι μόνο γιατί σπανίζει το πετρέλαιο, αλλά και γιατί έχουν βομβαρδιστεί. Ο στρατός δεν λυπήθηκε ούτε τον κόσμο που περίμενε να προμηθευτεί τρόφιμα σε υπαίθριες αγορές, φούρνους και καταστήματα. Η αναζήτηση τροφής μετατράπηκε σε παγίδα θανάτου.
Τώρα πια ο παλαιστινιακός λαός είναι εξαρτημένος (όχι μόνο για τη διατροφή του) από την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας που φτάνει με το σταγονόμετρο, καθώς φορτηγά είναι καθηλωμένα στα σημεία ελέγχου. Το μέλλον δεν προβλέπεται ευοίωνο ακόμα και μετά το τέλος του πολέμου, καθώς το 75% των καλλιεργήσιμων εκτάσεων έχει καταστραφεί από τους βομβαρδισμούς και τη δραστηριότητα βαρέων οχημάτων. Σύμφωνα με εκτιμήσεις του προηγούμενου εξαμήνου, θα χρειαστούν τουλάχιστον 10 χρόνια για να επανέλθει η Λωρίδα της Γάζας στην προηγούμενη, ούτε κατά διάνοια ιδανική, κατάσταση.
Σε έναν πόλεμο δεν μπορείς να επιλέξεις highlights, «σημαντικές στιγμές». Είναι δύσκολοι οι «απολογισμοί» σε έναν πόλεμο που κρατάει 75+1 χρόνια και δεν φαίνεται να τελειώνει. Η καταμέτρηση νεκρών και τραυματισμένων είναι πάντα σχετική: 41.600 νεκροί, 96.000 τραυματίες, άγνωστος αριθμός αγνοουμένων και το κοντέρ «γράφει». Ο παλαιστινιακός λαός αντέχει 75+1 χρόνια και φαίνεται πως θα αντέχει και θα αντιστέκεται για πολύ ακόμα.