Η εξέγερση του Νοέμβρη του '73 σφράγισε τη νεότερη ιστορία του τόπου. Η αναμέτρηση με τη φασιστική, στρατοκρατούμενη Χούντα σήμανε την αρχή της ανατροπής για την αμερικανοστήριχτη τυραννία. Διαψεύδοντας όσους πίστευαν ότι η Χούντα θα μακροημέρευε, όπως άλλα φασιστικά καθεστώτα σαν αυτό του Φράνκο ή του Πινοσέτ, ο λαός και η νεολαία γύρισαν την πλάτη στις προσπάθειες του συστήματος για «φιλελευθεροποίηση» του καθεστώτος. Ακύρωσαν τις προσπάθειες των ιμπεριαλιστών και της αστικής τάξης να δώσουν ζωή στο φασιστικό καθεστώς, νομιμοποιώντας το μέσα από εκλογές. Οι επιδιώξεις των ρεφορμιστικών και αστικών δυνάμεων για συμμετοχή σε διαδικασίες που θα ελέγχονταν από το ίδιο το καθεστώς, όπως οι εκλογές που είχαν προκηρυχτεί και ποτέ δεν έγιναν, ακυρώθηκαν από την ορμή και την αποφασιστικότητα του λαϊκού ξεσηκωμού. Το κίνημα προσπέρασε τις ρεφορμιστικές παλινωδίες που στάθηκαν απέναντι σε αιτήματα και στόχους πάλης επιχειρώντας να το ελέγξουν. Η εξέγερση του Πολυτεχνείου πάλεψε για τα λαϊκά δικαιώματα, για ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, βάζοντας στο κάδρο τους πραγματικούς εχθρούς του, χωρίς εκπτώσεις και αυταπάτες. Αναγνώρισε την ανάγκη να απαλλαγεί ο λαός από την ιμπεριαλιστική εξάρτηση, με τα συνθήματα «ΕΞΩ ΑΙ ΗΠΑ», «ΕΞΩ ΤΟ ΝΑΤΟ». Ακόμα και αν δεν υπήρχαν οι όροι συγκρότησης του επαναστατικού και κομμουνιστικού κινήματος που θα μπορούσαν να θέσουν ζήτημα λαϊκής εξουσίας και σοσιαλισμού, η επαναστατική γραμμή κυριάρχησε στον λαϊκό ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου, παρότι μειοψηφούσα στα πλαίσια των οργανώσεων που παρέμβαιναν στο κίνημα. Ο λαός και η νεολαία, που στάθηκαν απέναντι στα τανκς της Χούντας, αναμετρήθηκαν με τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό και διεκδίκησαν τα λαϊκά δικαιώματα και τις ελευθερίες από την βαθιά εξαρτημένη αστική τάξη της χώρας, έβαλαν ταφόπλακα στο φασιστικό καθεστώς και κατέκτησαν δικαιώματα όπως το Άσυλο, που για δεκαετίες αργότερα αποτέλεσαν βάση ανάπτυξης και διεκδίκησης για το λαϊκό κίνημα στη χώρα.
51 χρόνια μετά, το Πολυτεχνείο συνεχίζει να εμπνέει τις νεότερες γενιές, που τιμούν τους νεκρούς αγωνιστές και αναζητούν τη συνέχεια της εξέγερσης σήμερα. Ο άδικος πόλεμος στην Ουκρανία αποτελεί το πεδίο αντιπαράθεσης του αμερικάνικου και δυτικού ιμπεριαλισμού (ΝΑΤΟ, ΕΕ) από τη μια μεριά και των Ρώσων ιμπεριαλιστών από την άλλη. Οι ΗΠΑ-ΝΑΤΟ μέσω του ενεργούμενού τους Ζελένσκι επιδιώκουν να εξουδετερώσουν τη Ρωσία, που με το πυρηνικό της οπλοστάσιο αποτελεί τον νούμερο ένα αντίπαλό τους στη διεκδίκηση της παγκόσμια κυριαρχίας. Οι Ρώσοι ιμπεριαλιστές, από την άλλη, διεκδικούν τον δικό τους κυρίαρχο ρόλο στο παγκόσμιο σκηνικό και δεν διστάζουν να απειλήσουν με πυρηνικό όλεθρο ολόκληρη την Ευρώπη. Οι εκατοντάδες χιλιάδες νεκροί και τραυματίες δεν πέφτουν στα πεδία των μαχών υπερασπιζόμενοι την πατρίδα και την ανεξαρτησία τους, αποτελούν την καύσιμη ύλη για τη μηχανή των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και αντιθέσεων. Κανένας από τους ιμπεριαλιστές δεν είναι διατεθειμένος να κάνει πίσω. Όπως και αν διαχειριστούν την κατάσταση οι ΗΠΑ μετά τη επανεκλογή Τραμπ, όσο και αν καταφέρουν να συσπειρωθούν οι Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές, όποια συνεργασία με άλλες ιμπεριαλιστικές και περιφερειακές δυνάμεις αν συνάψει η Ρωσία, όποια δύναμη και αν φαίνεται να «κερδίζει» ή να «χάνει» σε κάθε φάση του πολέμου, το αποτέλεσμα για τους λαούς θα είναι το ίδιο. Κανένας ιμπεριαλιστής δεν θα αποτελέσει «σωτήρα» για κανένα λαό. Έχει ανοίξει η νέα φάση ξαναμοιράσματος του κόσμου και τα νέα σύνορα θα χαραχτούν από το αίμα των λαών, χωρίς εξαιρέσεις. Η νίκη για κάθε ιμπεριαλιστή του δίνει δύναμη και ορμή για να επιτεθεί στον επόμενο στόχο. Οι αυταπάτες για δυνατότητα «εκμετάλλευσης» των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών προς όφελος των συμφερόντων κάποιου λαού έχουν διαψευστεί πολλές φορές και συνήθως με τους λαούς να στρέφονται ο ένας απέναντι στον άλλο, να μακελεύονται σε άδικους πολέμους, να κυνηγιούνται λυσσασμένα από τους «προστάτες» ιμπεριαλιστές και τα ξεπουλημένα σκυλιά τους, την άρχουσα τάξη κάθε εξαρτημένης χώρας.
Οι λαοί όλου του κόσμου οφείλουν να αντισταθούν στον ιμπεριαλισμό, τον φασισμό και τον πόλεμο. Δεν έχουν ανάγκη από προστάτες και δεν μπορούν να σπαταλιούνται δυνάμεις σε τόσο αδιέξοδες και επικίνδυνες επιλογές. Η θέση τους είναι στο πλευρό του αγωνιζόμενου Παλαιστινιακού λαού, που δέχεται φασιστική, γενοκτονική επίθεση από το κράτος-δολοφόνο των Σιωνιστών. Με διεθνιστική αλληλεγγύη και συγκρότηση ισχυρού αντιπολεμικού κινήματος, να παλέψει για «Λεύτερη Παλαιστίνη». Να σταθεί στο πλευρό των δοκιμαζόμενων λαών του Λιβάνου και της Μ. Ανατολής, που γίνονται και αυτοί στόχοι της πολεμικής μηχανής του Ισραήλ, με τη στήριξη των Αμερικάνων ιμπεριαλιστών σε αντιπαράθεση με το Ιράν και τη Ρωσία αντίστοιχα.
Ο λαός στη χώρα είναι αντιμέτωπος με τη φτώχεια, την ακρίβεια και την καθημερινή βιοπάλη από τη μια μεριά και την απειλή του πολέμου από την άλλη. Τα δυο αυτά μέτωπα αλληλοτροφοδοτούνται από τις επιδιώξεις του κεφαλαίου και των ιμπεριαλιστών. Η μετατροπή της χώρας σε ΝΑΤΟϊκή βάση την καθιστά στόχο για τους Ρώσους ιμπεριαλιστές χωρίς να διασφαλίζει τίποτα για τον λαό. Η διάλυση της οικονομίας της χώρας και η εξάρτηση από τους Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές, η στρατιωτικοποίηση των οικονομιών, η εξασφάλιση των κεφαλαίων για την παραγωγή όπλων και συστημάτων πολέμου και η συνολικότερη φασιστικοποίηση και απαξίωση της ανθρώπινης ζωής τροφοδοτούν ακόμα παραπέρα τη φτώχεια, την ακρίβεια, την κατάργηση εργασιακών και δημοκρατικών δικαιωμάτων. Η ανάγκη συγκρότησης εργατικού, λαϊκού κινήματος πάει χέρι-χέρι με την ανάπτυξη αντιπολεμικού, αντιιμπεριαλιστικού. Μπροστά σε τόσο κρίσιμες και επικίνδυνες για τους λαούς εξελίξεις, δεν μπορεί να υπάρξει το ένα χωρίς το άλλο.
Η μεγάλη αντιιμπεριαλιστική διαδήλωση στις 17 Νοέμβρη, κάθε χρόνο για πάνω από πενήντα χρόνια, είναι καρφί στο μάτι των ιμπεριαλιστών και της εξαρτημένης άρχουσας τάξης. Στη σημερινή, ιδιαίτερα δύσκολή συγκυρία, αποτελεί ανάγκη ζωής η αναζήτηση των στόχων που πρέπει να βάλει το εργατικό,λαϊκό κίνημα και των διαδικασιών που θα το βοηθήσουν να συγκροτηθεί και να ατσαλωθεί απέναντι σε εχθρούς και ψεύτικους φίλους. Με το επαναστατικό κίνημα αποδυναμωμένο και τους ιμπεριαλιστές να προετοιμάζονται ανοιχτά και χωρίς περιστροφές για τον τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο, δεν υπάρχουν περιθώρια για καθυστερήσεις ούτε για αυταπάτες. Αποτελεί καθήκον κάθε αγωνιστή, κάθε πρωτοπόρας δύναμης να αναλάβει την ευθύνη που της αναλογεί και να συμβάλλει ώστε να αναπτυχθούν οι αγώνες και να χαραχτεί ο νέος δρόμος του αγώνα, που θα φέρει τις νίκες του μέλλοντος. Η συμμετοχή στην αντιπολεμική, αντιιμπεριαλιστική διαδήλωση στις 17 Νοέμβρη στην Αμερικάνικη πρεσβεία αποτελεί σοβαρό καθήκον. Μπορεί να δώσει ηχηρή απάντηση στους ιμπεριαλιστές φονιάδες των λαών και τη σάπια εξαρτημένη και καταπιεστική αστική τάξη της χώρας και να συμβάλει στην κατεύθυνση συγκρότησης αντιπολεμικού, αντιιμπεριαλιστικού κινήματος. ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ!
