Διεθνιστική Αντιιμπεριαλιστική Αντιπολεμική Συνάντηση
Να αποτελέσει βήμα για την υπηρέτηση της κατεύθυνσης για Μέτωπο των Λαών ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τον πόλεμο
Ο «ειρηνοποιός» Τραμπ, στο πλευρό του καλεσμένου του μαντρόσκυλου Νετανιάχου, δηλώνει την πρόθεσή του να «λύσει» το Παλαιστινιακό ζήτημα εκδιώκοντας τον Παλαιστινιακό λαό από τη Λωρίδα της Γάζας και να την μετατρέψει σε... Κυανή Ακτή της Ανατολικής Μεσογείου! Με τον πιο ωμό και προκλητικό τρόπο δείχνει την περιφρόνησή του για τον ηρωικό λαό της Παλαιστίνης, αλλά και συνολικότερα για τους λαούς του κόσμου για τους οποίους προετοιμάζει ένα γενικευμένο μακελειό. Το «θέρετρο» που ονειρεύεται ο Τραμπ για τη Γάζα δεν είναι παρά μια ακόμη απόδειξη τού ότι η διαφυγή που αναζητά ο ιμπεριαλισμός από τα αδιέξοδά του, η «ανοικοδόμησή» του, απαιτεί τη θυσία ολόκληρων λαών, περνά πάνω από εκατόμβες νεκρών, θα χτιστεί πάνω στα συντρίμμια που θα αφήσουν πίσω τους οι φονικές μηχανές του.
Με την ίδια «άνεση» φρόντισε τις προηγούμενες ημέρες να ανακινήσει ζητήματα για τη Γροιλανδία, για τον Καναδά και τον Παναμά, επιβεβαιώνοντας την ιδιοκτησιακή λογική με την οποία κινιόταν για δεκαετίες και θέλει να συνεχίσει να κινείται ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός. Μόνο που αυτή η φαινομενική «άνεση» κρύβει πίσω της όλα τα προβλήματα και αδιέξοδα που αντιμετωπίζουν οι ΗΠΑ, με κύριο τη σχετική τους αποδυνάμωση έναντι των υπόλοιπων ιμπεριαλιστών (και κυρίως της Ρωσίας και της Κίνας) την αναντιστοιχία του στόχου τους για παγκόσμια κυριαρχία και των δυνατοτήτων τους να επιτύχουν αυτόν τον στόχο. Αλλά αναδεικνύει και την κρίση που αντιμετωπίζει συνολικά το καπιταλιστικό-ιμπεριαλιστικό σύστημα του οποίου ηγούνται: κρίση δομική, κρίση αναπαραγωγής, που αφορά όλες τις σχέσεις που το διέπουν.
Δεν πρόκειται, λοιπόν, για μια ιδιορρυθμία, για μια ανορθογραφία. Πρόκειται για την αντικειμενική ροή των εξελίξεων που παράγει το σάπιο σύστημά τους και που οδηγεί στην γενικευμένη πολεμική αναμέτρηση. Πρόκειται για τη μοναδική διαφυγή που μπορεί να βρει ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του και του στόχου για παγκόσμια κυριαρχία, παρά το διχασμό στο εσωτερικό των ΗΠΑ. Γι’ αυτό, εξάλλου, το μεγαλύτερο και κρισιμότερο σήμερα σφαγείο, αυτό του άδικου πολέμου στην Ουκρανία, το έστησαν οι «μετριοπαθείς» Δημοκρατικοί επί Μπάιντεν, οι οποίοι μάλιστα λίγο πριν παραδώσουν την ηγεσία έδωσαν ακόμη μεγαλύτερη ώθηση προς το γενικευμένο μακελειό.
Αυτήν τη γραμμή υποστήριξε ο Ρούτε, ο γεν. γραμματέας του ΝΑΤΟ, ζητώντας από την Ευρώπη «να στραφούμε προς μια νοοτροπία εν καιρώ πολέμου και να αυξήσουμε την αμυντική μας παραγωγή και τις αμυντικές μας δαπάνες» ζητώντας «θυσίες», δηλαδή λεηλασία λαϊκών δικαιωμάτων και κατακτήσεων!
Στην ίδια γραμμή κινούνται (λιγότερο ή περισσότερο εξαναγκασμένοι) και οι ιμπεριαλιστές της ΕΕ, στρατιωτικοποιώντας τις οικονομίες των χωρών τους, αναζητώντας τα «πατήματά» τους (κοινά ή μεμονωμένα) και ρόλο στο πολεμικό σκηνικό που διαμορφώνεται και διαρκώς διευρύνεται, και πάντα στις πλάτες των λαών τους και της εργατικής τάξης.
Αυτήν τη γραμμή παπαγαλίζει πρόθυμα και η εξαρτημένη ντόπια άρχουσα τάξη μέσω του πρωθυπουργού Κυρ. Μητσοτάκη, ο οποίος καμαρώνει που ο λαός της χώρας φορτώνεται ήδη περισσότερα από το 2% του ΑΕΠ για στρατιωτικές δαπάνες και εξοπλισμούς.
- Και στην ίδια ακριβώς, καταστροφική για τους λαούς, κατεύθυνση θα συνεχίσουν να κινούνται τα πράγματα εάν οι ίδιοι οι λαοί δεν βάλουν φραγμό. Εάν δεν ορθώσουν το ανάστημά τους και δεν υπερασπιστούν τις ζωές και τα δικαιώματά τους. Γιατί όλα αυτά που συνοπτικά αναφέραμε διαμορφώνονται και στη βάση του σοβαρού ελλείμματος της εποχής μας: την απουσία του οργανωμένου λαϊκού παράγοντα, την απουσία οργανωμένου αντιπολεμικού-αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, την αποσυγκρότηση της εργατικής τάξης που επέφερε η ήττα του εργατικού, επαναστατικού κομμουνιστικού κινήματος.
Τα τρία χρόνια που μεσολάβησαν από την εισβολή του ρώσικου ιμπεριαλισμού στην Ουκρανία και την έναρξη του άδικου αυτού πολέμου στην καρδιά της Ευρώπης αυτή η απουσία ήταν εκκωφαντική. Όσο εντυπωσιακή και ελπιδοφόρα είναι η ηρωική αντίσταση του Παλαιστινιακού λαού, που τολμά για δεκαετίες να αναμετριέται με τα ιμπεριαλιστικά θηρία και να διεκδικεί τη γη και την πατρίδα του, άλλο τόσο εντυπωσιακή ήταν η αμηχανία και η σύγχυση που κυριάρχησε γύρω από το ζήτημα του άδικου πολέμου στην Ουκρανία. Ενός πολέμου κορυφαίας σημασίας, που βρίσκεται στο επίκεντρο των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και γύρω από τον οποίο διαμορφώνονται οι όροι για μια πιο αναβαθμισμένη πολεμική αναμέτρηση, για τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Αυτή η σύγχυση που χαρακτήρισε τους λαούς και τη στάση τους, αφορούσε πριν απ’ όλους τις ίδιες τις δυνάμεις της Αριστεράς, στην Ευρώπη και στη χώρα μας, με απόψεις που κινούνται από μια φιλονατοϊκή τοποθέτηση χάριν της καταγγελίας της ρωσικής εισβολής, έως το ακριβώς αντίθετο, την ανοιχτή ή συγκαλυμμένη στήριξη του ρώσικου ιμπεριαλισμού, χάριν της αντίθεσης με τους ιμπεριαλιστές ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ. Αλλά και με απόψεις που συνεχίζουν να μην κατανοούν τη σημασία της πολεμικής αναμέτρησης στην Ουκρανία και των ζητημάτων που κρίνονται γύρω από αυτήν (κι ας αναγκάζονται οι ίδιοι οι συστημικοί αναλυτές να επισημαίνουν τους κινδύνους). Απόψεις που αρνούνται να δουν τα πολύ σοβαρά καθήκοντα που πρέπει να αναλάβουν οι αριστερές-επαναστατικές δυνάμεις. Απόψεις που οδηγούν στον εφησυχασμό ή τη μοιρολατρία. - Αυτά τα ζητήματα θέλει να αναδείξει η Διεθνιστική Αντιιμπεριαλιστική Αντιπολεμική Συνάντηση που διοργανώνει το ΚΚΕ(μ-λ) στις 22-23 Φλεβάρη, στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Για αυτά τα προβλήματα, που βάζουν φρένο στη δυνατότητα να ξεδιπλωθούν αντιιμπεριαλιστικοί αντιπολεμικοί αγώνες σε κάθε χώρα, σε κάθε γωνιά του πλανήτη, θέλει να συζητήσει με τις προσκεκλημένες οργανώσεις από το εξωτερικό και τη χώρα μας. Και θέλει να συμβάλει ώστε να διαμορφωθούν οι όροι για την από κοινού υπηρέτηση της κατεύθυνσης για Μέτωπο των Λαών ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τον πόλεμο.
Για το ΚΚΕ(μ-λ) η Διεθνιστική Αντιιμπεριαλιστική Αντιπολεμική Συνάντηση δεν είναι μία ακόμη πολιτική εκδήλωση. Φιλοδοξούμε να αποτελέσει ένα πρώτο, αλλά όσο το δυνατόν πιο στέρεο βήμα για να απαντηθεί η αναγκαιότητα για μαζικό, αντιπολεμικό, αντιιμπεριαλιστικό κίνημα. Θέλουμε να δώσει τη δυνατότητα σε όσους θα συμμετέχουν και σε όσους θα το παρακολουθήσουν (αλλά όχι μόνο σε αυτούς) να ανταλλάξουν εμπειρίες, απόψεις, θέσεις και εκτιμήσεις για την αναγκαιότητα αυτή. Θέλουμε να αξιοποιηθεί ως ευκαιρία για τον καλύτερο συντονισμό της δράσης ενάντια στον πόλεμο και την ιμπεριαλιστική θηριωδία, ενάντια στον εθνικισμό και τον πόλεμο. Θέλουμε να αναδείξουμε τη διεθνιστική αλληλεγγύη ως όπλο και ως πηγή έμπνευσης και αισιοδοξίας για τις λαϊκές μάζες. Αλλά θέλουμε και να αναδείξουμε την κομμουνιστική προοπτική, την πραγματική προοπτική για την εργατική τάξη και τους λαούς.
