Γενικευμένη η οργή ενάντια στα Δημόσια Ωνάσεια σχολεία
Να πλατύνει ο αγώνας, να υπερασπιστούμε τη δωρεάν δημόσια παιδεία για όλα τα παιδιά του λαού
Ψηφίστηκε στη Βουλή την Τετάρτη 29 Ιανουαρίου ο νόμος για τα Δημόσια Ωνάσεια (ΔΗΜ.Ω.Σ) σχολεία, ανοίγοντας τον δρόμο για την κατάργηση 22 σχολικών μονάδων (11 Γυμνασίων και 11 Γενικών Λυκείων). Στη θέση τους προβλέπεται να ιδρυθούν νέα πρότυπα σχολεία, τα λεγόμενα Ωνάσεια, ακόμη πιο σκληρά, ταξικά και ανταγωνιστικά από τα ήδη υφιστάμενα, για ακόμη πιο λίγους και εκλεκτούς, μαθητές και εκπαιδευτικούς.
Τα σχολεία θα λειτουργήσουν σε περιοχές της χώρας που, σύμφωνα με το υπουργείο Παιδείας, την κυβέρνηση και το ίδρυμα, «αντιμετωπίζουν κοινωνικές και οικονομικές προκλήσεις» ενώ, σύμφωνα πάντα με τους ίδιους, «θα δώσουν σε χιλιάδες μαθητές και μαθήτριες τα εφόδια, τη γνώση και το περιβάλλον που χρειάζονται για να εξελίξουν τις δεξιότητές τους».
Οικονομικές και κοινωνικές προκλήσεις χαρακτηρίζονται από το σύστημα η φτώχεια και η ανεργία, η αποβιομηχάνιση και η ερήμωση της υπαίθρου από τις κυβερνητικές πολιτικές. Δεξιότητες ονομάζει το σύστημα τα κοινωνικά προνόμια που στερούνται τα παιδιά των φτωχών και λαϊκών στρωμάτων. Τα παιδιά που, πεταμένα από μικρά στον εργασιακό μεσαίωνα, δεν καταφέρνουν ποτέ να ανακαλύψουν τις δικές τους δημιουργικές δυνάμεις, τις κλίσεις και τα ταλέντα που κρύβουν μέσα τους.
Το Ίδρυμα Ωνάση θα αναλάβει να «αναβαθμίσει» τα εγκαταλελειμμένα από το κράτος και τους δήμους κτήρια, ενώ θα καλύπτει και ένα μέρος των λειτουργικών τους εξόδων, με την προϋπόθεση ότι οι «δράσεις» που θα προτείνονται, θα εγκρίνονται από τη Διοικούσα Επιτροπή! Την ίδια ώρα που το κράτος αποσύρεται από οποιαδήποτε υποχρέωση που επέβαλε το λαϊκό-εργατικό κίνημα απέναντι στα κοινωνικά δικαιώματα, τα Ωνάσεια σχολεία θα δείχνουν τον αντιδραστικό δρόμο στα δημόσια σχολεία. Αυτόν της αναζήτησης χορηγιών, της κάλυψης των λειτουργικών εξόδων από τους ίδιους τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς.
Οι μαθητές και οι μαθήτριες για την είσοδό τους στα Ωνάσεια σχολεία θα δίνουν γραπτές εξετάσεις ή/και τεστ δεξιοτήτων. Οι εξετάσεις αυτές είναι ιδιαίτερα απαιτητικές, προϋποθέτουν πολύμηνη προετοιμασία σε εξειδικευμένα φροντιστήρια. Με τον τρόπο αυτό, καθίστανται απαγορευτικές για την πλατιά πλειοψηφία των μαθητών/τριών από τα φτωχά και λαϊκά στρώματα. Τα Ωνάσεια σχολεία είναι σχολεία για λίγους, εντείνουν την ταξική κατηγοριοποίηση στην εκπαίδευση, απογειώνουν τους ταξικούς φραγμούς.
Στο ιδεολογικό πεδίο νομιμοποιούν τις σάπιες ιδέες του συστήματος, του άκρατου ανταγωνισμού και ατομικισμού.
Οι εκπαιδευτικοί, για την παραμονή τους στα ΔΗΜ.Ω.Σ., θα αξιολογούνται σύμφωνα με το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο (νόμοι 4547/2018, 4692/2020 και 4823/2021), ενώ θα διεξάγεται και πρόσθετη εξειδικευμένη εσωτερική και εξωτερική αξιολόγηση, επιπλέον της πρώτης. Σε κάποιες περιπτώσεις, δε, προβλέπεται και η διενέργεια προφορικών συνεντεύξεων. Εάν η αξιολόγηση δεν είναι θετική, η θητεία των αξιολογούμενων θα διακόπτεται με απόφαση της Δ.Ε. ΔΗΜ.Ω.Σ. και οι αξιολογούμενοι θα επιστρέφουν στην οργανική τους θέση με τη στάμπα του αποτυχημένου. Το μέτρο στοχεύει στην πλήρη αμφισβήτηση του δικαιώματος στη μόνιμη και σταθερή εργασία.
Το κλείσιμο των σχολείων της γειτονιάς και το πέταγμα των μαθητών και μαθητριών στον δρόμο, προκειμένου να στεγαστούν εκεί τα σχολεία για τους άριστους, εξοργίζει τον λαϊκό κόσμο. Ταυτόχρονα, η κατάργηση των οργανικών θέσεων των εκπαιδευτικών και η βίαιη μεταβολή των εργασιακών τους συνθηκών δημιουργούν τις προϋποθέσεις εκ των πραγμάτων για κοινή πάλη εργαζομένων και νεολαίας.
Την προηγούμενη εβδομάδα οι κινητοποιήσεις είχαν κυρίως τοπικό χαρακτήρα. Οι μαθητές προχώρησαν κατά κύριο λόγο σε καταλήψεις των σχολείων τους και αποχές, ενώ γονείς και εκπαιδευτικοί συμμετείχαν σε συνελεύσεις και πορείες στους δήμους τους και διαμαρτυρίες στα Δημοτικά Συμβούλια, αλλά και στις Διευθύνσεις Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.
Το Υπουργείο έκανε προσπάθεια να ενσωματώσει την οργή με μικρές, δήθεν, παραχωρήσεις (βλ. ποσόστωση για τα παιδιά της περιοχής, παραμονή των εκπαιδευτικών για δύο χρόνια στις οργανικές τους, υπό τον όρο να ξεκινήσουν ΑΜΕΣΑ την επιμόρφωσή τους)! Όσο περνούν οι μέρες, η διοίκηση πιέζει με όχημα την τηλεκπαίδευση τους εκπαιδευτικούς να καταστείλουν τους μαθητές τους, κάνοντας webex. Από την άλλη, απειλεί τους μαθητές ότι θα χάσουν τη χρονιά, αφού από φέτος ισχύουν οι 50 αδικαιολόγητες απουσίες. Τους γονείς απειλεί με ποινικές ευθύνες για παραμέληση ανηλίκου, καθώς και ότι θα κληθούν να πληρώσουν οποιεσδήποτε ζημιές γίνουν στον χώρο του σχολείου την περίοδο της κατάληψης.
Τα μηνύματα και οι ανταποκρίσεις, από όλες τις πόλεις που επιδιώκεται να έχουν ΔΗΜ.Ω.Σ., παρουσιάζουν κοινά χαρακτηριστικά. Γονείς, εκπαιδευτικοί και μαθητές εκνευρισμένοι, δυσκολεύονται να οργανωθούν και ψάχνουν τις λύσεις στα σωματεία και τους συλλόγους γονέων και κηδεμόνων. Τα σχολεία ανοίγουν και κλείνουν ξανά με καταλήψεις. Οι συνδικαλιστικές δυνάμεις πιέζονται και τοποθετούνται κατά των Ωνάσειων, αλλά στην πραγματικότητα δεν κάνουν καμία προσπάθεια να στηρίξουν τον αγώνα. Ο κόσμος που θέλει να αγωνιστεί και είναι πεισμωμένος από το δίκιο του αφήνεται να αισθάνεται μόνος όσο περνούν οι μέρες. Παρόλα αυτά, η βαναυσότητα του νόμου για τα ΔΗΜ.Ω.Σ. δεν του επιτρέπει να εγκαταλείψει εύκολα τη μάχη.
Τις επόμενες μέρες υπάρχουν ξανά προγραμματισμένες συσκέψεις και συνελεύσεις. Οι συνελεύσεις των ΕΛΜΕ σε γενικές γραμμές ήταν άμαζες. Η ΟΛΜΕ και οι καθεστωτικές δυνάμεις αρνούνται να συλλογικοποιήσουν τον αγώνα. Αντιλαμβάνονται ότι είναι ένα ζήτημα που μπορεί να δημιουργήσει ρωγμή αυτή τη στιγμή για το σύστημα. Δημιουργεί προϋποθέσεις πραγματικού μετώπου γονιών-εκπαιδευτικών-μαθητών και άρα δίνει τη δυνατότητα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΝΙΚΗΣ, ανατροπής του σχετικού νόμου και της σύμβασης. Γι’ αυτό επιμένουν να το κρατούν χαμηλά στην ατζέντα τους, αρνούνται να προκηρύξουν ΑΜΕΣΑ απεργία με αιχμή τα Ωνάσεια, περιορίζουν τις κινήσεις σε τοπικό επίπεδο (σε ορισμένες περιπτώσεις υπερθεματίζοντας μάλιστα στο «εδώ είναι» η τάδε ή η δείνα πόλη, «να τα κάνουνε αλλού» κ.ά.) και υπονομεύουν την προσπάθεια συγκρότησης επιτροπών αγώνα και συντονισμού σε πανελλαδικό επίπεδο.
Επικίνδυνη και προβοκατόρικη είναι η θέση που μπαίνει στις συνελεύσεις και κάνει λόγο για «πάτρωνες» του μαθητικού κινήματος. Που απαιτεί να αφήσουμε τους μαθητές μόνους τους απέναντι στην επίθεση του κράτους. Που στοχεύει στο σπάσιμο του μετώπου. Βούτυρο στο ψωμί του συστήματος!
Ο αγώνας ενάντια στα ΔΗΜ.Ω.Σ. δεν αφορά μόνο τα σχολεία που έχουν επιλεχθεί. Αντιθέτως, επειδή πρόκειται για μια αντιδραστική επίθεση του συστήματος στη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση και σε κάθε έννοια που την συγκροτεί ως λαϊκό δικαίωμα, αφορά όλα τα σχολεία, όλο τον λαό.
