Η Πρωτοβουλία ενάντια στον νόμο για τον κατώτατο μισθό συμβάλλει στην αναγκαιότητα συνέχισης της λαοθαλασσας της 28ης Φλεβάρη
Η Πρωτοβουλία ενάντια στον νόμο για τον κατώτατο μισθό, απ’ τις 18 Γενάρη που πραγματοποιήθηκε η πρώτη ανοιχτή σύσκεψη απεύθυνσης σε εργαζόμενους, σωματεία και εργατικά σχήματα, μετράει ήδη πάνω από έναν μήνα πορείας και παρέμβασης. Στο διάστημα αυτό έχει καταφέρει να αποκρυσταλλώσει τις θέσεις της σε ένα δισέλιδο κείμενο και να το διακινήσει πλατιά σε χώρους δουλειάς και εργαζόμενους, ενημερώνοντάς τους για το ζήτημα. Επίσης, είχε προγραμματίσει την πραγματοποίηση συγκέντρωσης στην πλατεία Κοραή, την Πέμπτη 6 Μάρτη στις 7.00 μ.μ.
Ωστόσο, τα μεγαλειώδη και συγκλονιστικά συλλαλητήρια καταγγελίας του εγκλήματος των Τεμπών της 26ης Γενάρη και της 28ης Φλεβάρη, επηρέασαν σημαντικά και ραγδαία το πολιτικό κλίμα. Ανέδειξαν αυτό που έτσι κι αλλιώς γνωρίζαμε, ότι υπάρχει συσσωρευμένη οργή κι αγανάκτηση στον λαό, η οποία και αναζητά αγωνιστική διέξοδο. Εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου όλων των ηλικιών βγήκαν στους δρόμους όλης της Ελλάδας και του εξωτερικού, αψηφώντας το κλίμα τρομοκρατίας και προβοκατορολογίας, για να εκφράσουν την αντίθεσή τους στην πολιτική αυτού του συστήματος που δολοφονεί ζωές, δικαιώματα και κατακτήσεις και αναγκάζει τους εργαζόμενους σε μια ζωή χωρίς αξία και αξιοπρέπεια.
Σ’ αυτό το πολιτικό πλαίσιο είναι προφανές ότι το ζήτημα των πραγματικών αυξήσεων στους μισθούς και των συλλογικών συμβάσεων με δικαιώματα βρίσκεται ψηλά στην ατζέντα. Τα συλλαλητήρια της 28ης Φλεβάρη έθεσαν με τον πιο σοβαρό τρόπο την απαίτηση του λαού να μπορεί να ζει με αξιοπρέπεια, να εργάζεται και να κινείται με ασφάλεια. Ανέδειξαν όμως και την ανάγκη να υπάρχει συνέχεια. Μια συνέχεια που δεν θα εγκλωβιστεί σε κοινοβουλευτικές αυταπάτες, δεν θα συρθεί πίσω από προτάσεις μομφής και κοινοβουλευτικές παρεμβάσεις και, κυρίως, που δεν θα μετατοπίσει το πεδίο απ’ τον δρόμο και τις πλατείες στα κοινοβουλευτικά έδρανα. Το κίνημα, οι εργαζόμενοι, ο λαός κι η νεολαία το έχουν δει αυτό να συμβαίνει στο παρελθόν και έχουν, μάλιστα, υποστεί και τις συνέπειες αυτής της «μετατόπισης». Σχετικά νωπή είναι η εμπειρία τους απ’ τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις ενάντια στα μνημόνια που έκλεισαν άρον άρον όταν ο ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε να κηρύξει «στάση κινήματος» προσβλέποντας στη νίκη του στις κάλπες. Και ο λαός κι οι εργαζόμενοι έχουν νιώσει στο πετσί τους τις ολέθριες και καταστροφικές συνέπειες αυτού.
Με βάση λοιπόν όλα αυτά, η ανάγκη για συνέχεια των μεγαλειωδών συλλαλητηρίων της 28ης Φλεβάρη προς την σωστή κατεύθυνση απαιτεί τη συμβολή και δυναμική παρέμβαση και των δυνάμεων που συγκροτούν την Πρωτοβουλία ενάντια στον νόμο για τον κατώτατο μισθό. Εξ ου και προτάθηκε και αποφασίστηκε απ’ τα σωματεία και τα εργατικά σχήματα που συμμετέχουν σ’ αυτήν η αναβολή της προγραμματισμένης συγκέντρωσης της 6ης Μάρτη προκειμένου να υπηρετηθεί αυτή η κατεύθυνση που αποτελεί πολιτική προτεραιότητα σ’ αυτήν τη φάση. Καθώς το ζήτημα του νόμου για τον κατώτατο παραμένει κεντρικό για την αντεργατική επίθεση και τα χρονοδιαγράμματα για την εφαρμογή του είναι πιεστικά, η πάλη ενάντια στον νόμο, για πραγματικές αυξήσεις σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα και συλλογικές συμβάσεις, παραμένει αναγκαία και σημαντική. Προκειμένου να υπηρετηθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, η Πρωτοβουλία θα ορίσει σύντομα νέα ημερομηνία συγκέντρωσης. Εξάλλου, το μόνο σίγουρο είναι ότι η συνέχεια των δυναμικών κινητοποιήσεων στη σωστή κατεύθυνση θα θέσει και με άλλους όρους τους εργαζόμενους και τον λαό απέναντι στην κυβέρνηση, το σύστημα και την πολιτική του, συμπεριλαμβανομένου του ζητήματος του νόμου για τον κατώτατο μισθό.
