Μετά προφανώς από κεντρική πολιτική απόφαση σε ψηλά επίπεδα, ο υπουργός Παιδείας αποφάσισε να προχωρήσει σε δυνητική αργία της εκπαιδευτικού Χρύσας Χοτζόγλου, ανοίγοντας τον δρόμο για την πρώτη -μετά τη χούντα- απόλυση από το δημόσιο σχολείο για συνδικαλιστικούς λόγους. Ανάλογη απόφαση αναμένεται για ακόμη έναν εκπαιδευτικό, τον Δ. Χαρτζουλάκη για τους ίδιους λόγους.
Θυμίζουμε ότι η Χρύσα (μέλος των Αγωνιστικών Κινήσεων Εκπαιδευτικών και της Ενότητας Αντίστασης Ανατροπής Πειραιά, αλλά και πρώην μέλος του ΔΣ της ΕΛΜΕ Πειραιά) έχει στην πλάτη της πειθαρχική, αλλά και ποινική δίωξη, επειδή συμμετείχε σε κοινή κινητοποίηση με μαθητές στο σχολείο της ενάντια στην αξιολόγηση. Αυτή η κινητοποίηση θεωρείται «χαρακτηριστικώς αναξιοπρεπής συμπεριφορά εντός υπηρεσίας» και το σύνθημα «εμπρός, λαέ, μην σκύβεις το κεφάλι, ο μόνος δρόμος είναι αντίσταση και πάλη» φωνασκία και παράβαση του ποινικού κώδικα.
Ο Πιερρακάκης είχε βάλει το πρωτοβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο να συνεδριάσει για να του γνωμοδοτήσει αν η Χρύσα θα έπρεπε να βγει σε αργία μέχρι να γίνει το κανονικό πειθαρχικό. Το όργανο αυτό, κάτω από την πίεση της ασυνήθιστα μεγάλης μαχητικής συγκέντρωσης χιλίων εκπαιδευτικών και αλληλέγγυων, είχε γνωμοδοτήσει στις 23/10/24 ΟΜΟΦΩΝΑ ότι δεν συντρέχουν λόγοι να βγει η Χ.Χ. σε αργία. Τώρα ο Πιερρακάκης αναφέρει στο έγγραφο αργίας ότι η απόφαση του Πειθαρχικού Συμβουλίου δεν είναι δεσμευτική και αποφασίζει ο ίδιος να βγάλει την αγωνίστρια σε αργία, «καθώς τα αδικήματα είναι σοβαρά και επισύρουν την ποινή της οριστικής παύσης», υπαγορεύοντας ουσιαστικά την οριστική απόλυσή της ως τελική απόφαση του Πειθαρχικού Συμβουλίου, όταν αυτό συγκληθεί.
Κάτι αντίστοιχο αναμένεται και για τον αναπληρωτή εκπαιδευτικό, Δημήτρη Χαρτζουλάκη (επίσης μέλος των Αγωνιστικών Κινήσεων Εκπαιδευτικών και της Ενότητας Αντίστασης Ανατροπής Πειραιά, αλλά και μέλος του ΔΣ της ΕΛΜΕ Πειραιά), ο οποίος έχει το ίδιο ουσιαστικά κατηγορητήριο, για τον οποίο μια ενδεχόμενη «λύση σύμβασης» (έτσι λέγεται η απόλυση για τους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς) θα οδηγήσει και σε πιθανό πολυετή αποκλεισμό του από πίνακες διορισμού.
Η απόφαση αυτή υποτίθεται πως είναι του Πιερρακάκη, αλλά στην πραγματικότητα είναι κεντρική πολιτική απόφαση, καθώς αντιστοιχεί στην επιλογή της κυβέρνησης να κάνει «φυγή προς τα εμπρός», για να «απαντήσει» πιο αντιδραστικά την ασφυκτική πίεση του λαϊκού παράγοντα, όπως αυτός εκφράστηκε με τα εκατομμύρια διαδηλωτών με αφορμή το έγκλημα στα Τέμπη. Δεν είναι τυχαίο ότι η απόφαση για τη Χρύσα προωθήθηκε μια μέρα μετά τις τοποθετήσεις Μητσοτάκη περί αξιολόγησης στο Δημόσιο και περί ανάγκης άρσης της μονιμότητας των Δημοσίων Υπαλλήλων.
Παίζουν με τη φωτιά… Ας βοηθήσουμε να καούν οι επιλογές τους!
Η δίωξη που οδηγεί στις απολύσεις της Χρύσας και του Δημήτρη αποτελεί ποιοτική κλιμάκωση της επίθεσης του συστήματος στα σωματεία, στους αγώνες και τις ελευθερίες. Αυτό έχει γίνει πλατιά αντιληπτό στους εκπαιδευτικούς, οι οποίοι με κάθε ευκαιρία εκφράζουν την αγανάκτησή τους. Έχουν ξεκινήσει κινητοποιήσεις για το ζήτημα, κινητοποιήσεις που μπορούν και πρέπει να δυναμώσουν.
Σε συνελεύσεις σωματείων και φοιτητικών συλλόγων, σε πρωτοβουλίες και συνελεύσεις αγώνα, σε γειτονιές και χώρους δουλειάς, οι εκπαιδευτικοί, οι φοιτητές και οι μαθητές, ο λαός (γιατί αυτόν αφορά τελικά το ζήτημα) μπορούν να φωνάξουν πιο δυνατά, να παλέψουν πιο αποφασιστικά και να κερδίσουν την άμεση ανάκληση της άθλιας απόφασης απόλυσης της Χρύσας και του Δημήτρη.
Αυτό που κερδήθηκε στις 23/10 (το πάγωμα, δηλαδή, της απόφασης) μπορεί να κατακτηθεί ακόμα πιο καθαρά, τώρα που ο λαός νιώθει αποφασισμένος και είναι στον δρόμο, χωρίς να φαίνονται τάσεις αποκλιμάκωσης της πάλης του.
