Στις 28 Απρίλη ξεκίνησαν στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης οι ακροάσεις εκπροσώπων χωρών που έχουν προσφύγει κατά του Ισραήλ. Τον περασμένο Δεκέμβριο ο ΟΗΕ κατέθεσε σχετικό αίτημα και, εκτός από την Παλαιστίνη, 38 χώρες θα καταθέσουν τα επιχειρήματά τους για το αν το Ισραήλ διαπράττει εγκλήματα πολέμου στην Παλαιστίνη. Το Ισραήλ δεν θα παραστεί. Τις θέσεις του θα αναπτύξουν οι ΗΠΑ. Κάθε επιχειρηματολογία για το ποιος στηρίζει το κράτος-δολοφόνο είναι περιττή.
Ο ισραηλινός υπουργός Εξωτερικών Γκίντεον Σάαρ σχολίασε πως η όλη διαδικασία εντάσσεται «στο πλαίσιο του συστηματικού διωγμού και της απονομιμοποίησης του Ισραήλ» και πως «ο ΟΗΕ και η UNRWA θα έπρεπε να βρίσκονται στο εδώλιο του κατηγορουμένου σήμερα και όχι το Ισραήλ». Δεν είναι η πρώτη φορά που το Ισραήλ αντιστρέφει την πραγματικότητα.
Μια πραγματικότητα ζοφερή. Απάνθρωπη. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ανακοίνωσε πως οι ιατρικές προμήθειες στη Λωρίδα της Γάζας εξαντλούνται. Αντίστοιχα το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα, πως εξαντλήθηκαν όλα τα αποθέματά του σε τρόφιμα στη Γάζα. Από τις 170 κοινοτικές κουζίνες, οι οποίες προμήθευαν το μοναδικό γεύμα της ημέρας σε κάποιες περιοχές, έχουν μείνει 70-80. Κι αυτές όμως θα κλείσουν σύντομα. «Ο αποκλεισμός της Γάζας σκοτώνει σιωπηλά», δηλώνει η Ζιλιέτ Τουμά, εκπρόσωπος του ΟΗΕ. Το Ισραήλ χρησιμοποιεί την πείνα και τη δίψα ως όπλα πολέμου εναντίον αμάχων και εμποδίζει πάνω από 3.000 φορτηγά με τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης. Ο ΟΗΕ καλείται να κηρύξει τη Λωρίδα της Γάζας περιοχή λιμού.
Αυτή η πραγματικότητα είναι γνωστή στους λαούς που κατά χιλιάδες διαδήλωσαν το προηγούμενο διάστημα κατά της γενοκτονίας του παλαιστινιακού λαού. Γιατί γνωρίζουν ότι πίσω από την εικόνα του σκελετωμένου, νεκρού από την ασιτία παιδιού «κρύβονται» άλλα 50. Ανάμεσα στους 52.000 νεκρούς τα 18.000 είναι παιδιά και οι 12.400 γυναίκες. Τουλάχιστον 10.000 έχουν θαφτεί κάτω από τα ερείπια σπιτιών. Όλα τα μέλη 2.180 οικογενειών έχουν σκοτωθεί, ενώ από 5.000 οικογένειες έχει μείνει μόνο ένα μέλος. Η Παλαιστίνη αριθμεί τα περισσότερα ορφανά σε όλο τον κόσμο. Το σύνολο σχεδόν των Παλαιστινίων υποφέρουν από σοβαρό υποσιτισμό, εγκυμονούσες βιώνουν εγκυμοσύνες υψηλού κινδύνου. Δεν χρειάζονται «αποδείξεις» σε κανένα δικαστήριο για να κατονομαστεί ο ένοχος.
Το σιωνιστικό κράτος, από την πρώτη στιγμή που το φύτεψαν εκεί οι ιμπεριαλιστές για να εξυπηρετήσει τα δικά τους συμφέροντα, δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να δολοφονεί. Η «Ριβιέρα» δεν είναι όνειρο του Τραμπ αλλά σχέδιο που υλοποιεί ο κέρβερός τους. Συστηματικά, οργανωμένα. Και τώρα, αρχές Μάη, το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας του Ισραήλ ενέκρινε ομόφωνα σχέδιο με την κωδική ονομασία «Άρματα του Γεδεών». Προβλέπεται επιστράτευση δεκάδων χιλιάδων εφέδρων ώστε να εντατικοποιηθούν οι στρατιωτικές επιχειρήσεις. Γίνεται ανοιχτά λόγος για κατοχή και αναγκαστικό εκτοπισμό των Παλαιστινίων στο νότο. Σύμφωνα με το ραδιοτηλεοπτικό δίκτυο Κan, ο στρατός στήνει «ανθρωπιστική» (νεκρή) ζώνη εκεί όπου κάποτε βρισκόταν η 300.000 κατοίκων πόλη της Ράφα. Σ’ αυτή τη ζώνη θα μεταφερθούν άμαχοι ύστερα από ελέγχους ασφαλείας. Πώς αλλιώς λέγεται αυτό, αν όχι «στρατόπεδο συγκέντρωσης»;
Οι στρατιωτικές δαπάνες του Ισραήλ συνεχώς αυξάνουν και σύμφωνα με το σουηδικό ίδρυμα SIPRI έφτασαν τα 46,5 δισ. δολάρια, ήτοι 8,8% του ΑΕΠ, ξεπερνώντας κατά πολύ τις δαπάνες κατά τον Πόλεμο των Έξι Ημερών του 1967. Παρά τις έμμεσες συνομιλίες για εκεχειρία και επανέναρξη αποστολής ανθρωπιστικής βοήθειας, άλλα είναι τα σχέδια του Νετανιάχου. Ο ιστότοπος Axios αναφέρει πως ΗΠΑ και Ισραήλ εξετάζουν τη δημιουργία «νέου θεσμού» για τη διανομή ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα, ο οποίος «δεν θα ελέγχεται από τη Χαμάς και με συμμετοχή αμερικανικής ιδιωτικής εταιρείας». Προβλέπεται να δημιουργηθούν μεγάλα κέντρα διανομής σε μια τεράστια ζώνη 5 χιλιομέτρων στα σύνορα με την Αίγυπτο, όπου θα μεταβαίνουν εκπρόσωποι κάθε παλαιστινιακής οικογένειας, ύστερα από έλεγχο, για να παραλαμβάνουν πακέτα τροφίμων από ισραηλινούς στρατιώτες.
Σ’ αυτό το πλαίσιο, του πλήρους ελέγχου και απόλυτου αποκλεισμού του παλαιστινιακού λαού, εντάσσεται και η αδιανόητη επίθεση (στις 2/5) με drones στο πλοίο «Conscience», σε διεθνή ύδατα στα ανοικτά της Μάλτας. Ύστερα από διαπραγματεύσεις με τις αρχές της Μάλτα και τη διεθνή κατακραυγή επετράπη τελικά ο ελλιμενισμός του πλοίου (δύο ημέρες αργότερα!) για τις απαραίτητες επισκευές και εκπρόσωπος της οργάνωσης «Συνασπισμός του Στόλου της Ελευθερίας» δήλωσε πως οι ακτιβιστές είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν το ταξίδι τους προς τη Γάζα. Αυτή η επίθεση ξύπνησε τις μνήμες από την επιδρομή ισραηλινών κομάντος στο τουρκικό πλοίο «Μαβί Μαρμαρά» το Μάιο του 2010, κατά την οποία σκοτώθηκαν εννέα τούρκοι ακτιβιστές.
ΗΠΑ και ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές προφανώς αδιαφορούν για την τύχη του παλαιστινιακού λαού. Μπορεί κανείς πράγματι να πιστέψει δηλώσεις κάποιων (όπως η Γαλλία ή η Αγγλία) περί αναγνώρισης ενός κράτους της Παλαιστίνης; Και τι κράτος θα είναι αυτό; Αν ο Μαχμούντ Αμπάς πράγματι το πιστεύει, μάλλον εθελοτυφλεί. Έχει έρθει η «σειρά» της Δυτικής Όχθης. Η επιχείρηση «Σιδηρούν Τείχος» εντείνεται. Μόνο στον προσφυγικό καταυλισμό της Τζενίν στρατός και έποικοι έχουν κατεδαφίσει πάνω από 600 σπίτια. Ολόκληρες οικογένειες εξαναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους που μετατρέπονται σε στρατιωτικά φυλάκια.
Όσο κι αν πιέζεται η Παλαιστινιακή Αρχή να «αναμορφωθεί» και να «ευθυγραμμιστεί» με τις απαιτήσεις των δυτικών ιμπεριαλιστών (αλλά και αραβικών καθεστώτων), είναι επικίνδυνη η επιλογή της να στραφεί ενάντια στη Χαμάς και κατ’ επέκταση στον παλαιστινιακό λαό που αντιστέκεται με νύχια και με δόντια και να τη θεωρήσει συνυπεύθυνη για τη συνέχιση του πολέμου στη Γάζα. Στη συνεδρίαση του Κεντρικού Συμβουλίου της PLO (23-24/4) ο Αμπάς ζήτησε σε έντονο ύφος από τη Χαμάς να παραδώσει τα όπλα και να απελευθερώσει τους ομήρους. Ανώτερο στέλεχος της Χαμάς χωρίς περιστροφές κατηγόρησε την ηγεσία της Παλαιστινιακής Αρχής πως «ποινικοποιεί την αντίσταση, απαλλάσσει την κατοχή από τα συνεχιζόμενα εγκλήματα κατά του λαού μας εδώ και δεκαετίες, ειδικά τον γενοκτονικό πόλεμο στη Γάζα, την προσάρτηση και "ιουδαιοποίηση" της Δυτικής Όχθης και της Ιερουσαλήμ και τα σοβαρά βάσανα που υφίστανται οι γενναίοι κρατούμενοί μας...».
Φέτος, στις 15 Μάη, συμπληρώνονται 77 χρόνια από τη Νάκμπα του 1948. Εκείνη η «καταστροφή» που έφερε την ίδρυση του σιωνιστικού κράτους με ταυτόχρονη απώλεια της πατρίδας: περίπου ένα εκατομμύριο Παλαιστίνιοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα τους. Η χρονική σύμπτωση ανάλογων σχεδίων τέτοιας έκτασης εκτοπισμού επιδιώκει να τρομοκρατήσει. Ένας λαός όμως που αντιστέκεται 77 χρόνια συνεχιζόμενων Νάκμπα δεν χρειάζεται να αποδείξει πόσο «μπόι» έχει.
