Με σκάνδαλα και αρπαχτές αναπαράγουν το σύστημά τους
Η μόνη ανάσα του λαού και της νεολαίας είναι οι αγώνες τους!
Σοβαρούς τριγμούς και πολιτική κρίση με απρόβλεπτες συνέπειες αντιμετωπίζει η κυβέρνηση της ΝΔ, εν μέσω καταιγισμού αποκαλύψεων για το λεγόμενο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ. Και όλα δείχνουν ότι η υπόθεση δεν τελειώνει με τις παραιτήσεις του υπουργού Βορίδη και των λοιπών μελών της κυβέρνησης που πυροδότησε η διαβίβαση της δικογραφίας στο κοινοβούλιο από την ευρωπαϊκή εισαγγελία. Οι διάλογοι της σαπίλας που έρχονται στο φως της δημοσιότητας, εξάλλου, πέρα από τη δυσωδία που αναδίδουν, αναδεικνύουν μόνο ένα μικρό μέρος από το εύρος της εμπλοκής κυβερνητικών και κρατικών στελεχών, καθώς και μεγαλοπαραγόντων του αγροτοδιατροφικού τομέα, στο πλιάτσικο που είχε στηθεί.
Σε μια απέλπιδα προσπάθεια να ξεπλυθούν από τις ευθύνες τους, ο Μητσοτάκης και οι παρατρεχάμενοί του επικαλούνται τις «χρόνιες παθογένειες», την «κακοδιαχείριση» και τα δήθεν μεμονωμένα φαινόμενα «διαφθοράς» ορισμένων. Στην ίδια γραμμή πλεύσης κινείται επί της ουσίας και η αστική αντιπολίτευση, που έσπευσε να αρπαχτεί από το «σκάνδαλο» μπας και καταφέρει να δραπετεύσει από τα πολιτικά της αδιέξοδα, δείχνοντας, όμως, την κυβέρνηση Μητσοτάκη ως αποκλειστικά υπεύθυνη για το πρόβλημα και απαιτώντας τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής και τη διενέργεια εκλογών.
Όλοι τους πασχίζουν να βγάλουν λάδι το σύστημα του κέρδους και της εκμετάλλευσης, που έχει εγγεγραμμένο στον γενετικό του κώδικα τα κάθε λογής σκάνδαλα, τις απάτες και τη ρεμούλα. Ακόμα περισσότερο, επιχειρείται επιμελώς να συγκαλυφθεί το πραγματικό ζήτημα, που για άλλη μια φορά έρχεται στην επιφάνεια με αφορμή τον ΟΠΕΚΕΠΕ: το σάπιο και παρασιτικό «παραγωγικό» μοντέλο που έχει οικοδομήσει η ντόπια εξαρτημένη άρχουσα τάξη εδώ και δεκαετίες, με τις πλάτες των ιμπεριαλιστικών αφεντικών της στην Ε.Ε. Η τελευταία, μάλιστα, παρουσιάζεται από τα κυρίαρχα ΜΜΕ περίπου ως ο «αδιάφθορος σωτήρας», που έρχεται να βάλει μια τάξη και να συνετίσει τα «ατίθασα» παιδιά.
Στην πραγματικότητα, η ΚΑΠ και η αντιαγροτική πολιτική της Ε.Ε. είναι που έστρωσαν το έδαφος για το πλιάτσικο που συντελέστηκε. Οι κατευθύνεις των ευρωπαίων ιμπεριαλιστών, που οδηγούν στο ξεκλήρισμα της φτωχομεσαίας αγροτιάς, στη συρρίκνωση του πρωτογενούς τομέα και μεγαλώνουν διαρκώς τη διατροφική εξάρτηση της χώρας, έχουν και σαν αναπόσπαστο τμήμα τους το σύστημα επιδοτήσεων, που δεν είναι παρά ένα εργαλείο που ευνοεί το προχώρημα της συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης της αγροτικής παραγωγής στα χέρια όλο και λιγότερων, μεγαλοαγροτών-κεφαλαιούχων, αγροτοδιατροφικών επιχειρηματικών ομίλων και επενδυτικών funds. Είναι, επομένως, πρόκληση για τους βιοπαλαιστές αγρότες και τον λαό να παρουσιάζονται οι θύτες ως εκείνοι που δήθεν φέρνουν τις λύσεις στα προβλήματα!
Το βέβαιο είναι πως οι αποκαλύψεις ήδη λειτουργούν ως μοχλός πίεσης για τη λήψη ακόμα πιο σκληρών μέτρων σε βάρους του αγροτόκοσμου, που ήδη στενάζει και αδυνατεί να κρατηθεί στη γη του. Έτσι και αλλιώς, οι ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές ήταν έτοιμοι από καιρό, μιας και οι αλλαγές στην ΚΑΠ που έχουν δρομολογηθεί δεν είναι καθόλου άσχετες από την πολεμική ρότα των εξελίξεων και τη στροφή των κονδυλίων στη στρατιωτικοποίηση των οικονομιών και τους εξοπλισμούς. Ακόμα περισσότερο, εξίσου βέβαιο είναι πως η φτωχομεσαία αγροτιά και τα λαϊκά στρώματα θα κληθούν για άλλη μια φορά να «ματώσουν» και να πληρώσουν τα πρόστιμα των εκατοντάδων εκατομμυρίων, ακόμα και αν δεν άγγιξαν ούτε σεντ από το πάρτι της ρεμούλας που έστησε το ντόπιο κηφηναριό.
Φυσικά, η χρονική στιγμή της ανάδειξης του λεγόμενου σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάθε άλλο παρά κόπτονται, άλλωστε, τα στελέχη και οι εισαγγελείς της -βουτηγμένης μέχρι τον λαιμό στα λόμπι και τη διαφθορά- Ε.Ε. για τη «διαφάνεια» και τη «χρηστή διοίκηση». Η αποκάλυψη δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια σοβαρή απόπειρα παρέμβασης των Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών στο εγχώριο αστικό πολιτικό σκηνικό, σε μια συγκυρία που η κυβέρνηση της ΝΔ έχει ξεκάθαρα επιλέξει να επενδύει όλο και περισσότερο στη σχέση με τα υπερατλαντικά αφεντικά της άρχουσας τάξης και σε όλα τα επίπεδα. Διαμέσου της παρέμβασης αυτής, λοιπόν, οι ευρωπαίοι «προστάτες» στέλνουν προς όλους τους αποδέκτες το μήνυμα ότι δεν είναι διατεθειμένοι ούτε στο ελάχιστο να παραιτηθούν από τα συμφέροντά τους στη χώρα.
Το ντόπιο αστικό πολιτικό σύστημα, επομένως, εξακολουθεί να περιδινίζεται στα αδιέξοδά του, που παράγονται σε μεγάλο βαθμό από τις αναταράξεις του «συμβολαίου» του 1974 για το μοίρασμα της εξάρτησης της ντόπιας άρχουσας τάξης ανάμεσα σε ευρωπαίους και αμερικάνους ιμπεριαλιστές. Σε μια φάση κλιμάκωσης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιπαραθέσεων εντός της Δύσης, η ένταση της πολιτικής αστάθειας φαίνεται να μετατρέπεται σε βασική «σταθερά» για μια άρχουσα τάξη που μπορεί να αναπαραχθεί μόνο πατώντας σε ξένες πλάτες.
Τίποτα δεν έχει να περιμένει ο λαός από αυτές τις εξελίξεις, παρά μόνο νέα βάρη που έρχονται για να φορτωθούν στις πλάτες του! Οι εκλογικές αυταπάτες που καλλιεργούνται για άλλη μια φορά, οι φωνές για «κάθαρση», που έρχονται να διαδεχτούν αυτές περί «δικαιοσύνης» στο έγκλημα των Τεμπών, φέρνουν μόνο τον βαθύτερο εγκλωβισμό του στο πλαίσιο που επιδιώκουν οι κυρίαρχοι. Η οργάνωση και η πάλη της εργατικής τάξης, του λαού και της νεολαίας είναι η μόνη διέξοδος για να μην πληρώσουν για άλλη μια φορά τα σπασμένα!
