Με ακροδεξιές κραυγές, τόνους προπαγάνδας και κοινοβουλευτικούς χειρισμούς επιχειρεί η κυβέρνηση της ΝΔ να διαφύγει από τα απανωτά στριμώγματα και τα προβλήματα που την περικυκλώνουν όλο το τελευταίο διάστημα. Σε μια εμφανή προσπάθεια να ξεπλύνει τις ευθύνες της και να διασώσει τα κορυφαία στελέχη της που βρίσκονται στο στόχαστρο της υπόθεσης του ΟΠΕΚΕΠΕ, προωθεί τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής από το 1998, επικαλούμενη τις «διαχρονικές παθογένειες» και τις «διαρθρωτικές αστοχίες», την ώρα που οι αποκαλύψεις για την εμπλοκή κυβερνητικών παραγόντων διαδέχονται η μια την άλλη. Από την άλλη, η αστική αντιπολίτευση σε ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Αριστερά και Πλεύση Ελευθερίας επαναλαμβάνει το γνωστό μοτίβο της «μάχης ενάντια στη συγκάλυψη» και ζητάει προανακριτικές επιτροπές ή σύγκληση της επιτροπής θεσμών και διαφάνειας.
Στην πραγματικότητα, κυβέρνηση και αντιπολίτευση -και από κοινού και τα ακροδεξιά μορφώματα- ομονοούν πλήρως στην απόκρυψη των πραγματικών «σκανδάλων» που αναδεικνύονται μέσα από όλη τη δυσωδία της υπόθεσης και του πλιάτσικου που στήθηκε σε βάρος του αγροτόκοσμου και των λαϊκών μαζών: του ρόλου της ΕΕ, της ΚΑΠ και του συστήματος επιδοτήσεων που διαμόρφωσε, η οποία, μάλιστα, σε μια καραμπινάτη αντιστροφή της πραγματικότητας, από πηγή του προβλήματος εμφανίζεται περίπου ως φορέας της «κάθαρσης» του πολιτικού σκηνικού. Της ντόπιας εξαρτημένης και παρασιτικής άρχουσας τάξης, με τον συρφετό των ΕΟΚανθρώπων που ανδρώθηκαν δίπλα της όλες τις τελευταίες δεκαετίες, των οποίων οι κάθε λογής «χασάπηδες» και «φραπέδες» δεν είναι παρά ζωντανές καρικατούρες.
