Ο κύβος ερρίφθη! Μετά από μήνες συζητήσεων και «διαβουλεύσεων», το υπουργείο Παιδείας ανάρτησε προς δημόσιο «διάλογο» το νέο πολυνομοσχέδιο με τίτλο «Σύσταση νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου με την επωνυμία “Ελληνορθόδοξη Ιερά Βασιλική Αυτόνομη Μονή του Αγίου και Θεοβάδιστου όρους Σινά στην Ελλάδα”, ρυθμίσεις θεμάτων αρμοδιότητας Γενικής Γραμματείας Θρησκευμάτων, ενίσχυση της ασφάλειας στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα, διατάξεις για τον αθλητισμό και λοιπές ρυθμίσεις». Το σχέδιο νόμου θα παραμείνει σε διαβούλευση μέχρι τις 22 Ιουλίου και στη συνέχεια, όπως συζητιέται, θα κατατεθεί προς ψήφιση στη Βουλή. Μέσα στα άρθρα που το απαρτίζουν, υπάρχουν δεκάδες διατάξεις που αφορούν τις διαγραφές φοιτητών, αλλά και τα μέτρα «ασφαλείας» για τα ΑΕΙ.
Συγκεκριμένα, το νομοσχέδιο προβλέπει:
Ταυτόχρονα το νομοσχέδιο τροποποιεί το άρθρο 168 του Ποινικού Κώδικα, έτσι ώστε να εντάξει και την τριτοβάθμια στις αντιδραστικές αλλαγές που είχαν ήδη υλοποιηθεί για τα σχολεία. Συγκεκριμένα προβλέπει:
Η εφαρμογή των παραπάνω μέτρων έχει ορίζοντα το τέλος του 2025, ενώ γίνεται αναφορά ότι για τα παραπάνω θα υπάρχει εποπτεία της εφαρμογής από ειδικά ορισμένους εισαγγελείς σε Αθήνα, Πειραιά και Θεσσαλονίκη.
Στη συνέχεια, υπάρχουν οι διατάξεις που αφορούν τροποποιήσεις του νόμου Κεραμέως για τις διαγραφές:
Ο κατάλογος των φοιτητών οι οποίοι διαγράφονται μετά από την εξεταστική του Σεπτέμβριου θα πρέπει να αποστέλλεται από τα ΑΕΙ έως τις 30 Νοεμβρίου του κάθε έτους, ενώ η «η μη σύνταξη, ανάρτηση και αποστολή του καταλόγου συνιστά πειθαρχικό παράπτωμα».
Η κατάθεση των παραπάνω διατάξεων δεν αποτελεί «έκπληξη». Το σύστημα, ολόκληρη την προηγούμενη χρονιά, έχει ανοίξει το ζήτημα των επικείμενων διαγραφών (που με βάση τις διατάξεις, για την ώρα, θα είναι «μόνο» 290.000 και όχι 330.000), αλλά και με βάση τα περιστατικά την περίοδο των φοιτητικών εκλογών, άνοιξε και το ζήτημα της περαιτέρω καταπάτησης του Ασύλου. Είναι προφανές ότι και τα δύο πάνε χέρι-χέρι. Το σύστημα βρίσκεται σε μία φάση παρόξυνσης της επίθεσης και προσπαθεί με κάθε τρόπο να επικυρώσει σε όλα τα επίπεδα τα «κέρδη» από τον δυσμενή ταξικό συσχετισμό και την περίοδο ήττας που βρίσκεται το κίνημα. Η δομική κρίση που περνά, αλλά και η ένταση των ανταγωνισμών φέρνουν ανάγκες για δεσμεύσεις και βήματα, στο πλαίσιο της περιόδου προετοιμασίας των όρων του Γ’ Παγκοσμίου Πολέμου, επιταχύνουν τις εξελίξεις και φέρνουν νέες αντιδραστικές πολιτικές. Οι διώξεις χιλιάδων εκπαιδευτικών, το νέο πειθαρχικό δίκαιο για το δημόσιο, ο νέος αντεργατικός νόμος, αλλά και το νομοσχέδιο για τα ΑΕΙ είναι κομμάτια της πολιτικής που καταστρέφει δικαιώματα και κατακτήσεις και προσπαθεί να ποινικοποιήσει τους αγώνες και τη συνδικαλιστική δράση.
Έχουμε επιχειρηματολογήσει και σε προηγούμενα φύλλα της Προλεταριακής Σημαίας για τις πολλαπλές πλευρές που χαρακτηρίζουν τις διαγραφές των φοιτητών. Η σύνδεσή τους με τα μέτρα ασφαλείας δείχνει τον έντονο πειθαρχικό/ιδεολογικό χαρακτήρα που έχουν. Στο πλαίσιο της προώθησης της πολιτικής της φασιστικοποίησης της δημόσιας ζωής, προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα περιβάλλον όπου όποιος αγωνίζεται, συνδικαλίζεται, συμμετέχει στους Φοιτητικούς Συλλόγους θα μπορεί να κρίνεται ως «παραβατικός», που «παρακωλύει την ακαδημαϊκή δραστηριότητα» και μπορεί πλέον με συνοπτικές διαδικασίες να διαγράφεται! Πέρα από την προώθηση των ταξικών φραγμών, θέλουν με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο να «ξεμπερδέψουν» από το κίνημα και την αριστερά μέσα στα πανεπιστήμια. Θέλουν να ετοιμάσουν μια νεολαία χωρίς δικαιώματα, χωρίς συλλογικές διαδικασίες, χωρίς μέλλον, η οποία θα είναι έτοιμη να πάει με σκυφτό το κεφάλι σήμερα στην εργοδοσία και αύριο στους πολέμους που ετοιμάζουν!
Σε αυτό το πλαίσιο, «πολυτέλειες» του παρελθόντος όπως Γενικές Συνελεύσεις, κινηματικές διαδικασίες και ζωντανά πανεπιστήμια πολιτικοποίησης αποτελούν αγκάθι για το σύστημα! Οι Φοιτητικοί Σύλλογοι πρέπει να ξαναγίνουν μέσα πάλης για τους φοιτητές. Κόντρα στις αυταπάτες για νόμους που μένουν «στα χαρτιά», κόντρα στις αυταπάτες για συμμαχίες με μεγαλοκαθηγητικό κατεστημένο και πρυτάνεις, κόντρα σε αυταπάτες για άλλες κυβερνήσεις που θα «μας σώσουν». Κόντρα στους αντιδραστικούς διαχωρισμούς «ενεργών/ανενεργών». Οι φοιτητές δεν χρειάζονται «στήριξη» από το σύστημα της εξάρτησης και της εκμετάλλευσης, όπως μας ενημερώνει η ΚΝΕ/ΠΚΣ. Είναι υποκείμενα πάλης και με υψωμένη τη γροθιά τους μπορούν να μπλοκάρουν τα σχέδια του συστήματος και να ανατρέψουν την επίθεση!