Ένα ακόμη τελεσίγραφο, από τα πολλά που έχει εξαπολύσει ο Αμερικανός πρόεδρος Τραμπ, τρέχει. Αυτή τη φορά απέναντι στη Ρωσία. Ο αμερικανός ΥΠΕΞ, Ρούμπιο, επιχειρηματολόγησε: «Ήρθε η ώρα να δράσουμε και νομίζω ότι ο πρόεδρος …χάνει την υπομονή του και γίνεται όλο και λιγότερο πρόθυμος να συνεχίσει να περιμένει η ρωσική πλευρά να κάνει οποιαδήποτε βήματα για να τερματίσει αυτόν τον πόλεμο». Οι ΗΠΑ, λοιπόν, θα επιβάλουν δασμούς 100% σε προϊόντα από τη Ρωσία και δευτερογενείς κυρώσεις κατά των χωρών που αγοράζουν ρωσικό πετρέλαιο, εάν δεν επιτευχθεί συμφωνία κατάπαυσης του πυρός μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας. Αρχικά, έδωσε 50 ημέρες προθεσμία και στη συνέχεια την μείωσε σε 10-12 ημέρες, μετά από συνάντησή του με τον Βρετανό πρωθυπουργό Στάρμερ.
Για τη ρωσική πλευρά, και όχι μόνο, η ρεαλιστική προσέγγιση για το χρονικό της σύγκρουσης «γράφεται στο πεδίο της μάχης και όχι στις πρωτεύουσες τρίτων χωρών». «Η ειδική επιχείρηση της Ρωσίας στην Ουκρανία δεν θα σταματήσει λόγω κανενός τελεσιγράφου, συμπεριλαμβανομένων εκείνων του προέδρου των ΗΠΑ», δήλωσε ο αντιπρόεδρος του Συμβουλίου της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Κοσάτσεφ.
Το ερώτημα είναι ποια η πρακτική σημασία του τελεσίγραφου των νέων κυρώσεων; Όσο για την πολιτική σημασία, μένει να εξειδικευτεί στη συνέχεια. Ωστόσο, γίνεται πλέον συνείδηση στη Δύση ότι η Ρωσία διαμορφώνει όρους επί του πεδίου, με κρίσιμη στρατηγική σημασία. Σύμφωνα με Δυτικούς αξιωματούχους το επόμενο διάστημα (βδομάδες ή μέρες), το oυκρανικό μέτωπο καταρρέει και καμιά άμεση στρατιωτική βοήθεια της Δύσης προς το Κίεβο δεν το αποτρέπει. Ίσως γι’ αυτό ο Τραμπ μείωσε τον χρόνο του τελεσίγραφου.
Αυτή η εξέλιξη δεν έχει μόνο στρατιωτική σημασία: σημαίνει ότι την «επόμενη μέρα» την καθορίζουν οι Ρώσοι! Και αυτό συνιστά ουσιαστική ανατροπή, με βάση την πεποίθηση που διαμορφωνόταν στη Δύση, τους τελευταίους μήνες, ότι πρώτα θα πρέπει να τερματιστεί η σύγκρουση Μόσχας-Κίεβου και στη συνέχεια να αναζητηθούν τα πλαίσια και οι κανόνες της ασφάλειας που απαιτεί η Ρωσία! Σήμερα, η πεποίθηση αυτή δεν έχει ρεαλιστικά στηρίγματα.
Η Ρωσία αποκτά στρατηγικό πλεονέκτημα σε ό,τι αφορά την υπαγόρευση κανόνων εντός των οποίων θα διαμορφωθεί το πλαίσιο που θα αφορά την Ουκρανία. Οι ΝΑΤΟϊκοί πρέπει να διαμορφώσουν τη δική τους επόμενη μέρα, πριν ολοκληρωθεί αυτή η ανατροπή.
Η στάση των Ευρωπαίων οριζόταν στο πλαίσιο αυτών των πεποιθήσεων: Όπλα στο Κίεβο, απόλυτη στήριξη στον Ζελένσκι. Μάλιστα, το τελευταίο διάστημα, είχε βρεθεί και «φόρμουλα» από ΗΠΑ-ΕΕ-ΝΑΤΟ, ως προς τον τρόπο και το είδος των στρατιωτικών εξοπλισμών που θα σταλούν στο Κίεβο. Βασικό σενάριο: ευρωπαϊκά κράτη του ΝΑΤΟ να στείλουν στην Ουκρανία δικές τους συστοιχίες πυραύλων, που στη συνέχεια θα τις αντικαταστήσουν, πληρώνοντας φυσικά, από τις ΗΠΑ! Όμως, δεν φαίνεται ότι όλα τα ευρωπαϊκά κράτη του ΝΑΤΟ επιθυμούν να συμμετάσχουν σε αυτό. Εκτός από Τσεχία, Ουγγαρία, το «Politico» αναφέρει ότι η Γαλλία είναι έξω από το σχέδιο, επισημαίνοντας την προσπάθειά της να ενισχύσει τη γαλλική πολεμική βιομηχανία και να κατευθύνει εκεί τα τεράστια κονδύλια για τους στρατιωτικούς εξοπλισμούς.
Και ενώ η ασάφεια στον τρόπο που θα κινηθούν οι Ευρωπαίοι παραμένει, ξαφνικά (;) ανακύπτουν σκάνδαλα, έλλειψη διαφάνειας και ανικανότητα Ζελένσκι! Η αφορμή; Οι ενέργειες της κυβέρνησής του κατά των «ανεξάρτητων» θεσμικών οργάνων, NABU και SAP, υπεύθυνα για τη διαχείριση της ΝΑΤΟϊκής βοήθειας, που μάλιστα προκάλεσαν έντονες «κοινωνικές αντιδράσεις»! Ως προέκταση αυτών των «νέων δεδομένων», η Ευρώπη απειλεί να επανεξετάσει τη βοήθεια που υποσχέθηκε στον Ζελένσκι.
Το βρετανικό περιοδικό The Spectator σημειώνει ότι ο νέος νόμος του Ζελένσκι υπονομεύει τις προσπάθειες των Ευρωπαίων πολιτικών να αποκαταστήσουν το έλλειμμα αμερικανικής βοήθειας, γεγονός που δείχνει ότι η στήριξη της Δύσης συναντάει προβλήματα. Εφημερίδες όπως η Financial Times και The Telegraph δημοσιεύουν άρθρα που μιλούν πλέον ανοιχτά για την αποτυχία του Ζελένσκι, την έλλειψη δημοκρατίας και την ανάγκη για ηγετική αλλαγή. Το άλλοτε «σύμβολο» της αντίστασης αντιμετωπίζεται πλέον ως εμπόδιο στη συνέχιση της σύγκρουσης με τη Ρωσία.
Οι απειλές των Ευρωπαίων προς τον Ζελένσκι, με αφορμή τις σκιώδεις διαδρομές χρημάτων, είναι καθαρό πρόσχημα. Άρα, παίζεται κάτι άλλο και πιθανά η απομάκρυνσή του. Ωστόσο, κάτι τέτοιο, όπως και να συμβεί, δεν θα χαρακτηρίζεται «νίκη» της Δύσης. Εκτός και αν εξυφαίνονται και πιο τολμηρά σχέδια.
Ο Αμερικανός στρατηγός Ντόναχιου, διοικητής της Συμμαχικής Χερσαίας Διοίκησης και του Στρατού των ΗΠΑ στην Ευρώπη και στην Αφρική, μιλώντας στο συνέδριο LANDEURO-25 στη Γερμανία, ανέφερε ότι ο αμερικανικός στρατός και οι ΝΑΤΟϊκοί σύμμαχοι ξεκινούν την εκτέλεση ενός νέου σχεδίου με την ονομασία «Γραμμή Αποτροπής της Ανατολικής Πτέρυγας», που στοχεύει στην ενίσχυση των χερσαίων δυνατοτήτων και στην προώθηση της στρατιωτικής-βιομηχανικής διαλειτουργικότητας σε ολόκληρο το ΝΑΤΟ. Πάνω σε αυτό, έφερε ως χαρακτηριστικό παράδειγμα των νέων ΝΑΤΟϊκών σχεδίων, τον ρωσικό θύλακα του Καλίνινγκραντ. Το ΝΑΤΟ θα καταλάβει το Καλίνινγκραντ «απίστευτα γρήγορα. [...] Το έχουμε ήδη σχεδιάσει και το έχουμε ήδη αναπτύξει», δήλωσε απροκάλυπτα! Δηλαδή, επίθεση σε ρωσικό έδαφος, πράγμα που σημαίνει αυτόματα πόλεμο μεταξύ NATO και Ρωσίας. Το «τι ταχύτητα» θα έχει η απάντηση δεν τον απασχόλησε. Όπως αναμενόταν, η Ρωσία απάντησε πως θα αντιδράσει ακαριαία και με συντριπτική δύναμη σε οποιαδήποτε στρατιωτική ενέργεια εναντίον της: «θα συντρίψουμε οποιονδήποτε αγγίξει το Καλίνινγκραντ», δήλωσε ο Πατρούσεφ, βοηθός του Ρώσου Προέδρου.
Άρα… η «νέα αμυντική» διαμόρφωση του ΝΑΤΟ έρχεται, μάλλον, να «διασκεδάσει» τις προειδοποιήσεις των δυτικών υπηρεσιών πληροφοριών, ότι η Ρωσία αποτελεί άμεση στρατιωτική απειλή για τα κράτη μέλη της Συμμαχίας μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια. Είναι βέβαιο ότι αναφέρονται στις πρώην σοβιετικές Βαλτικές χώρες, που έχουν μεγάλες ρωσικές μειονότητες στην επικράτειά τους.
Όπως και να έχει, το ζήτημα σε ποια ζώνη επιρροής ανήκουν οι χώρες της πρώην ΕΣΣΔ, είναι ανοιχτό για όλους τους ιμπεριαλιστές. Το όλο ζήτημα συμπλέκεται τόσο με τακτικούς όσο και στρατηγικούς στόχους, καταδεικνύοντας πόσο λεπτή είναι η γραμμή που διαχωρίζει αυτούς τους στόχους.
ΧΒ
