Σίγουρα δεν είναι και πολύ ευχάριστες οι μνήμες που ανασύρονται βλέποντας κανείς τη δουλοπρέπεια που χαρακτηρίζει τις κινήσεις της κυβέρνησης το τελευταίο διάστημα και ιδιαίτερα μετά την ανάληψη καθηκόντων από την εκπρόσωπο του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, Γκιλφόιλ.
Και μόνο δυσάρεστα νέα για το λαό προμηνύουν τα «γλέντια» και οι πανηγυρισμοί για την αναγνώριση από τις ΗΠΑ του ρόλου της χώρας ως «σταθερού στρατηγικού συμμάχου».
Γιατί αυτό που εξελίσσεται με ταχύτατους ρυθμούς τις τελευταίες μέρες, με την όλο και πιο αμερικανόστροφη πορεία της ασκούμενης πολιτικής, δεν είναι παρά μία ακόμη απόδειξη του βαθέματος της εξάρτησης της χώρας από τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό. Είναι μία ακόμη απόδειξη του εξαρτημένου χαρακτήρα της ντόπιας άρχουσας τάξης, της φύσης και του ρόλου της, που υπαγορεύεται από το ότι είναι δεμένη με χίλια μύρια νήματα από τους ιμπεριαλιστές.