Ο λαός μας, δεν έχει λοιπόν κανένα λόγο να συμμερίζεται αυτήν την κυβερνητική «επιτυχία». Αντίθετα έχει πάμπολους λόγους να αγωνιά και να ανησυχεί για το μέλλον του, τη ζωή του και την ειρήνη στην περιοχή. Και έχει ακόμη πιο πολλούς λόγους να μην αφήσει αυτά τα πολύτιμα αγαθά στα χέρια της εξαρτημένης και τυχοδιωκτικής αστικής «μας» τάξης και των κυβερνήσεών της. Έχει χίλιους λόγους να κάνει βήματα προς την κατεύθυνση της οικοδόμησης ενός μετώπου πάλης των λαών της περιοχής, και πρώτα απ’ όλα του ελληνικού και τουρκικού λαού, ενάντια στον πόλεμο, τον ιμπεριαλισμό και το ντόπια υποχείριά του.
Τόσο στη χώρα μας, όσο και σε ολόκληρο τον κόσμο το σύστημα της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης καταβάλει κάθε προσπάθεια κάμψης των αντιστάσεων λαού και νεολαίας. Ανέκαθεν η καταστολή και η τρομοκρατία αποτελούσαν τα βασικά στοιχεία που συμπλήρωναν τη συνολικότερη πολιτική χτυπήματος των λαϊκών δικαιωμάτων.
Τη περασμένη Δευτέρα, ο εντολοδόχος πρωθυπουργός Κόντε παρέδωσε την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, απαντώντας στην άρνηση του Ιταλού προέδρου Ματαρέλα να εγκρίνει τον διορισμό του οικονομολόγου καθηγητή Σαβόνα, που επέλεξε ο συνασπισμός των «5 Αστεριών» και της «Λέγκας του Βορρά», ως υπουργού των Οικονομικών. Ο καθηγητής οικονομικών θεωρεί τη μη αποδοχή του «σοβαρή αδικία από τον
Μετά από μια άτονη και αδιάφορη προεκλογική εκστρατεία, μακριά από τα κύρια προβλήματα του κόσμου, οι Ιταλοί ψήφισαν. Το αποτέλεσμα περιέπλεξε περισσότερο τη προηγούμενη κατάσταση. Οι εκλογές έγιναν με βάση τον νέο νόμο του περασμένου Οκτωβρίου, ο οποίος ευνοεί τους συνασπισμούς κομμάτων. Η πρωτοβουλία για την αλλαγή του εκλογικού νόμου ανήκε στο Δημοκρατικό Κόμμα του
Την Κυριακή 4 του Δεκέμβρη έγινε στην Ιταλία το δημοψήφισμα για τις …μεταρρυθμίσεις, δηλαδή τις αλλαγές του συντάγματος, τις αλλαγές των αρμοδιοτήτων της Γερουσίας και των περιφερειών. Λίγο-πολύ, για το πώς θα συγκεντρωθεί η εξουσία στη Βουλή, δηλαδή στην κυβέρνηση, στον πρωθυπουργό κι από κει για να ταξιδέψει, στο βαθμό που χρειάζεται κάθε φορά, για
Ο Αντόνιο Γκράμσι ήταν ο τέταρτος γιος από τα επτά αγόρια που είχε η φαμίλια του Φραντσέσκου και της Τζουζεπίνα Γκράμσι. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο δεύτερο μεγάλο νησί της Ιταλίας, τη Σαρδηνία, και ο πατέρας του, που ήταν ήδη σοσιαλιστής, δεν γνώρισε λίγες διώξεις από το ιταλικό κράτος. Παρ’ όλες τις οικονομικές δυσκολίες για σπουδές,
