Η ιμπεριαλιστική διαπάλη για το ξαναμοίρασμα του κόσμου, με επίκεντρο την ουκρανική σύγκρουση, έχει ανέβει σε πρωτοφανέρωτα επίπεδα. Οι λαοί όλου του κόσμου κινδυνεύουν!
Είναι φανερό πως εντός των ιμπεριαλιστών σε ΗΠΑ-Βρετανία-ΕΕ δυναμώνουν οι τάσεις που πιέζουν για όλο και μεγαλύτερη αναβάθμιση της σύγκρουσης τους με τον ρώσικο ιμπεριαλισμό, σύγκρουση που μέχρι στιγμής διεξάγεται μέσω του πληρεξούσιού τους, καθεστώτος Ζελένσκι, στην Ουκρανία. Η πρόσφατη απόφαση του ευρωκοινοβουλίου, αυτού του ιμπεριαλιστικού κατασκευάσματος, παίζει πρόθυμα τον ρόλο του «λαγού» για να προωθηθεί αυτό που ήδη συζητιέται στα ιμπεριαλιστικά επιτελεία των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ: της άρσης των περιορισμών στη χρησιμοποίηση δυτικών όπλων εναντίον στόχων βαθιά στο ρωσικό έδαφος. Οι δυτικοί ιμπεριαλιστές με επικεφαλής τις ΗΠΑ γίνονται όλο και περισσότερο διατεθειμένοι να πλησιάσουν επικίνδυνα τα όρια που θα μπορούσαν δυνητικά να τους φέρουν σε άμεση αντιπαράθεση με τη Ρωσία και να οδηγήσουν τα πράγματα σε μια γενικευμένη αναμέτρηση.
Εξίσου προβοκατόρικα και εμπρηστικά απαντάνε και οι εκπρόσωποι του ρωσικού ιμπεριαλισμού, που δεν διστάζουν να επισείσουν για άλλη μια φορά την απειλή του πυρηνικού ολέθρου. Από δίπλα και ο κινέζικος ιμπεριαλισμός, που το γεγονός ότι έχει συμπτύξει για την ώρα μόνο μια τακτικού χαρακτήρα συμμαχία με τη Ρωσία τον αναγκάζει να κρατάει προσεκτική στάση στο ουκρανικό ζήτημα, γνωρίζοντας όμως πολύ καλά πως αν η Ρωσία ηττηθεί μετά έρχεται η σειρά του.
Την ίδια στιγμή, το κράτος-δολοφόνος του Ισραήλ με τις πλάτες ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ συνεχίζει τη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού, ενώ δρα σαν κοινός τρομοκράτης στον Λίβανο και διαμορφώνει τους όρους για επέκταση της σύρραξης σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή.
Το σιωνιστικό καθεστώς μετά τις μαφιόζικες μεθόδους της ανατίναξης συσκευών επικοινωνίας πολιτών – μελών της Χεζμπολάχ, βομβαρδίζει ανελέητα τα χωριά και τις πόλεις του Νότιου Λιβάνου. Έτσι ο λαός του Λίβανου πληρώνει βαρύ φόρο αίματος από τα απανωτά αεροπορικά και πυραυλικά χτυπήματα -ακόμη και μέσα στην πρωτεύουσα Βηρυτό- από τη σιωνιστική πολεμική μηχανή, με τους νεκρούς να ξεπερνούν τους 500 και οι τραυματίες τους 1.800 μόνο τις τελευταίες 3 ημέρες!
Παράλληλα συνεχίζεται αμείωτη η γενοκτονία των Παλαιστινίων – με πάνω από 41.000 νεκρούς- από τις ισραηλινές δυνάμεις στην Γάζα, ενώ το Ισραήλ κλιμακώνει τις μαζικές δολοφονίες, τους εκτοπισμούς Παλαιστινίων και την εγκατάσταση εποίκων στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη. Τέτοιο είναι το μένος του σιωνιστικού καθεστώτος και της βάρβαρης πολεμικής μηχανής του, όπου στόχοι γίνονται καθημερινά σχολεία, νοσοκομεία, προσφυγικοί καταυλισμοί, συσσίτια με αποτέλεσμα ο θάνατος να καραδοκεί σε κάθε γωνιά τις Λωρίδας της Γάζας και της Δυτικής Όχθης. Η σιωνιστική – φασιστική ηγεσία, έχοντας αποθρασυνθεί, ερωτοτροπεί ολοένα και περισσότερο με την «τελική λύση». Η παλαιστινιακή αντίσταση, ωστόσο, παρά τα χτυπήματα που έχει δεχτεί, συνεχίζει την πάλη της ενάντια στον εισβολέα και καταχτητή της γης του λαού της.
Ο τάχα πολιτισμένος δυτικός κόσμος, οι δυτικοί ιμπεριαλιστές με πρώτες τις ΗΠΑ, παρά τις κριτικές και τις φραστικές αποστάσεις, στην ουσία στηρίζουν την ανθρωποσφαγή που διεξάγει το Ισραήλ εδώ και δώδεκα μήνες, παρέχοντας ασταμάτητα στρατιωτική προστασία, διπλωματική κάλυψη, εξοπλισμό, οικονομική και υλική βοήθεια στον ισραηλινό στρατό για να συνεχίζει και να κλιμακώνει τα εγκλήματά του.
Η ντόπια άρχουσα τάξη, βαθιά εξαρτημένη στρατιωτικά, πολιτικά και οικονομικά και δεμένη με χιλιάδες νήματα από τους Αμερικάνους και Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές, σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο στην εξυπηρέτηση των σχεδιασμών τους και στο βάθος της εμπλοκής της χώρας στα μέτωπα του πολέμου. Ολόκληρη η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε πλατφόρμα εξόρμησης των αμερικανονατοϊκών και η νεολαία και ο λαός της «εκπαιδεύονται» από τους ιθύνοντες ώστε να μετατραπούν σε κρέας για τα κανόνια των ιμπεριαλιστών και των υποτακτικών τους. Η αστική τάξη ευθυγραμμιζόμενη με τα ιμπεριαλιστικά σχέδια ζητάει συγχρόνως την εύνοια των αφεντικών της, στον αντιδραστικό ανταγωνισμό με την αστική τάξη της Τουρκίας, που παρά τις εξάρσεις και τις υφέσεις του, παραμένει ενεργός και επικίνδυνος. Την ίδια ακριβώς στιγμή η χώρα μετατρέπεται σε μια απέραντη ζώνη υπερεκμετάλλευσης, των εργαζομένων, ενώ η συντριβή καταχτήσεων στην εκπαίδευση, στην περίθαλψη, στην ασφάλιση και οι πολιτικές της ακρίβειας και της φτώχειας εξαθλιώνουν σημαντικά τμήματα του λαού. Γι’ αυτό και το μόνο αναγκαίο συμπλήρωμα σ’ αυτή την πολιτική, είναι η πολιτική της φασιστικοποίησης, της κρατικής τρομοκρατίας, των διώξεων, η πολιτική που βγάζει «εκτός νόμου¨» το σωματείο, την διαδήλωση, την απεργία.
ΟΙ ΛΑΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΓΚΗ ΑΠΟ ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ! Ή μήπως έχουν;
Μία από τις σημαντικές εκφράσεις της ήττας του εργατικού επαναστατικού κομμουνιστικού κινήματος και της ολοκλήρωσης της παλινόρθωσης του καπιταλισμού σε όλες τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, ήταν και η υποχώρηση και αποδιοργάνωση του αντιπολεμικού – αντιιμπεριαλιστικού κινήματος. Με τις λαϊκές δυνάμεις «στον τοίχο» και το κίνημα αφοπλισμένο ιδεολογικά- πολιτικά και οργανωτικά, περίσσεψε τις προηγούμενες δεκαετίες η αστική και ιμπεριαλιστική προπαγάνδα, από την οποία θαμπώθηκε η πλειοψηφία των δυνάμεων της αριστεράς και του α/α/ε χώρου, και η οποία εξαφάνιζε τον … ιμπεριαλισμό, προωθώντας τον μύθο της παγκοσμιοποίησης και του παγκόσμιου χωριού στο οποίο θα βασίλευε η ειρήνη και η ευημερία!
Σήμερα νέες (αυτ)απάτες διοχετεύονται στο λαό και τη νεολαία, αποτέλεσμα της υπόκλισης στους αρνητικούς συσχετισμούς και στην δήθεν παντοδυναμία του καπιταλιστικού – ιμπεριαλιστικού συστήματος. Τέτοια είναι η «θεωρία» του λεγόμενου πολυπολικού κόσμου που τάχα θα φέρει την ειρήνη για τους λαούς. Μαζί με αυτήν παρουσιάζεται σαν διέξοδος προς τα κινήματα και τους λαούς, η στοίχιση πίσω από τον ένα ιμπεριαλιστή ή τον άλλο (Ρωσία ή Κίνα), διανθισμένη με μεγάλες αυταπάτες για την «εκμετάλλευση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων». Η ανελέητη ιμπεριαλιστική διαπάλη που διεξάγεται ήδη στα πλαίσιά του «πολυπολικού κόσμου», ακόμη και αν κάποτε «τακτοποιηθεί» με την νίκη του ενός ή του άλλου, θα οδηγήσει στο να ανοίξει ένας νέος κύκλος για το καπιταλιστικό - ιμπεριαλιστικό σύστημα, που θα εμπεριέχει όρους ακόμα πιο βαριάς σκλαβιάς για τους εργάτες, ακόμα πιο μεγάλης υποταγής και δεινών για την νέα γενιά και τους λαούς.
Σήμερα λοιπόν οι λαοί, μαζί και ο δικός μας λαός, βρίσκονται μπροστά στους μεγαλύτερους κινδύνους. Οι δυνάμεις που αντιλαμβάνονται την μέγιστη ανάγκη για οικοδόμηση αντιπολεμικού – αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, μέσα από την ενότητα στην δράση και την ανταλλαγή/διαπάλη απόψεων, οφείλουν να αναπτύξουν παραπέρα και να πυκνώσουν τις προσπάθειες για την συγκρότηση του λαού και της νεολαίας στην κατεύθυνση αυτή. Γιατί η οικοδόμηση αντιιμπεριαλιστικού - αντιπολεμικού κινήματος, η συγκρότηση των όρων για Μέτωπο Πάλης των Λαών ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τον πόλεμο, είναι η μοναδική ρεαλιστική διέξοδος. Διέξοδος που πάει χέρι-χέρι με τον αγώνα του κόσμου της δουλειάς ενάντια στη φτώχεια και την καταπίεση, για έναν κόσμο χωρίς εκμεταλλευτές και πολέμους.
25/9/2024
ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ- ΣΥΖΗΤΗΣΗ, ΔΕΥΤΕΡΑ 30 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ, στις 7 μμ, στο ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΟ ΛΑΟ:
ΣΑΒΒΑΤΟ 5 ΟΚΤΩΒΡΗ, 12 το μεσημέρι, στο ΑΓΑΛΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
