Μέσα σε 48 ώρες μια δεκαεννιάχρονη έγκυος και μια 63χρονη έχασαν τη ζωή τους σε διαφορετικά σημεία της χώρας απ' την ίδια αιτία: αδυναμία να μεταφερθούν έγκαιρα σε νοσοκομείο με ασθενοφόρο. Αυτή η καταγραφή δεν θα «παίξει» σε κυβερνητικά σποτάκια καθώς το concept είναι εντελώς κόντρα. Μια καταγραφή των πραγματικών συνθηκών επιβίωσης του λαού δεν έχει θέση στις προεκλογικές διαφημίσεις. «Τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα» είναι η φράση που χαρακτηρίζει το σύνολο της καμπάνιας της ΝΔ και βρίσκεται στα χείλη και το μυαλό κάθε λαϊκού ανθρώπου που βλέπει να τον «δουλεύουν» μες στα μούτρα του.
Κατά συρροή παρουσιάζονται τα θανατηφόρα εγκληματικά συμβάντα για τα οποία ευθύνεται το σύστημα της εξάρτησης και της εκμετάλλευσης. Με τις πολιτικές διάλυσης της περίθαλψης, νοσοκομείων και ΕΚΑΒ, των ματωμένων συγκοινωνιών, των εργασιακών συνθηκών που σκοτώνουν ανθρώπους του μεροκάματου. Με πολιτικές που απειλούν να τις ενισχύσουν προς όφελος του συστήματος, φέρνοντας μεγαλύτερα δεινά για το λαό.
Βέβαιος είναι ο λαός μας πως δεν θα σταματήσει η επίθεση ενάντια στα δικαιώματά μας. Μας τα παίρνουν πίσω δεκαετίες τώρα σταθερά και με συνέπεια οι συστημικές δυνάμεις ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ. Όσο και να καμώνονται ότι διαφωνούν, ο λαός μας γνωρίζει πως οι διαφορές είναι δευτερεύουσες. Όλο και πιο συχνά αναζητά και επιλέγει το δρόμο του αγώνα. Δεν διστάζει να εκφράσει την οργή και την αντίθεσή του στη βάρβαρη καπιταλιστική πραγματικότητα, όσο κι αν όλοι τον στρέφουν στις κοινοβουλευτικές αυταπάτες, σπέρνοντας απογοήτευση και έλλειψη προοπτικής. Ο λαός έχει ανάγκη την προοπτική των αγώνων του και η απουσία της είναι αυτή που τον οδηγεί συχνά σε αδιέξοδα. Με το δυνάμωμα των αγώνων του θα απελευθερωθεί ο λαός απ' τους εκλογικούς εκβιασμούς και τις αυταπάτες.
Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ενάντια στο σύστημα της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, για ΖΩΗ ΜΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ. Για να μπορούν οι νέες γυναίκες να γεννούν με ασφάλεια τα παιδιά τους σε νοσοκομεία, για να μη χάνουν τη ζωή τους σε καρότσες αγροτικών οι άνθρωποι που πασχίζουν να φτάσουν σ' ένα νοσοκομείο, για να φτάνουμε σώοι στον προορισμό μας όταν ταξιδεύουμε, για να επιστρέφουμε σώοι στο σπίτι μετά απ' την καθημερινή εργασία, για το θλιβερά αυτονόητο του 21ου αιώνα ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ.
Η Νέα Μάκρη, η Κως, το Πέραμα, τα Τέμπη, κάθε πόλη και χωριό που έχασε χιλιάδες ανθρώπους στην πανδημία, να μετατρέψουν το πένθος σε ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ του ΣΑΠΙΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ που ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ. Να μετατρέψουν τον πόνο και την οργή σε οργάνωση και αντίσταση. Να βγουν απ' τα πένθιμα σπίτια στο δρόμο του αγώνα. Πώς τον βρίσκουμε αυτόν το δρόμο; Στα σωματεία μας, στα αμφιθέατρα, στις γειτονιές, στη συνέλευση, στη διαδήλωση, στην απεργία. Εκεί θα οργανωθούμε για να αντισταθούμε, να διεκδικήσουμε, να αναμετρηθούμε.
Υγειονομικοί του ΚΚΕ(μ-λ)
