Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. –ΑΝ.ΕΛ. εφαρμόζει τα πιο δυσβάστακτα μέτρα για το λαό και την εργατική τάξη και κατεδαφίζει εργατικές-λαϊκές κατακτήσεις αιώνων, τα δημοκρατικά δικαιώματα του λαού και της νεολαίας μπαίνουν στο στόχαστρο. Προκειμένου να δώσει η κυβέρνηση τα διαπιστευτήρια της στους ιμπεριαλιστές για την εφαρμογή των όλο και περισσότερων μέτρων που οι ίδιοι πιέζουν, προχωρά στην εφαρμογή μεθόδων τρομοκράτησης του λαού, ώστε να μην μπορεί αυτός να σηκώσει κεφάλι σε όλα αυτά που ήδη εφαρμόζονται. Χτύπηματα απεργιών, καταστολή διαδηλώσεων, συλλήψεις κατηγορίες, στοχοποίηση και διώξεις αγωνιστών και συνδικαλιστών έρχονται να συμπληρώσουν το όλο πλέγμα της φασιστικοποίησης της δημόσιας και πολιτικής ζωής.
Τα τελευταία γεγονότα αποδεικνύουν πως το αστικό κράτος αναβαθμίζει τα εργαλεία και τις μεθόδους δίωξης και στοχοποίησης, ώστε να στοχοποιήσει «εξιλαστήρια θύματα» με μοναδικό στόχο να εκφοβίσει όποιον τολμά να αμφισβητήσει και να αντισταθεί στην κυρίαρχη πολιτική. Αυτή είναι και η περίπτωση της Ηριάννας Β.Λ., μεταπτυχιακής φοιτήτριας που ετοίμαζε το διδακτορικό της και που δεν είχε καν σχέση με τον αναρχικό χώρο, η οποία καταδικάστηκε σε 13 χρόνια φυλάκιση, χωρίς ανασταλτικό αποτέλεσμα στην έφεση. Ο λόγος ήταν οι προσωπικές σχέσεις που διατηρούσε με φοιτητή του ΕΜΠ, ο οποίος κατηγορήθηκε για συμμετοχή στη Συνομωσία Πυρήνων της Φωτιάς (ΣΠΦ) ( είχε φιλικές σχέσεις με κάποια μέλη της, αλλά τελικά αθωώθηκε). Φάνηκε πως οι μηχανισμοί του αστικού κράτους προχώρησαν σε ένα πρωτοφανές γενετικό φακέλωμα-μαγείρεμα, όπου χωρίς επαρκή στοιχεία ισχυρίζονται πως ταυτοποίησαν σε κάποιο γεμιστήρα όπλου «τμήμα» (!) του DNA που είχε δώσει η Ηριάννα οικιοθελώς το 2011 και που στη συνέχεια… καταστράφηκε.
Είναι ξεκάθαρο πως πρόκειται μια περίπτωση σκευωρίας στοχοποίησης αθώου, με κατασκευάσμένα στοιχεία, όπου φαίνεται ότι στο όργιο της φασιστικοποίησης ποινικοποιούνται όχι μόνο οι πολιτικές απόψεις αλλα και οι προσωπικές σχέσεις! Αποδέκτης αυτών των κινήσεων είναι ο λαός που αντιστέκεται στην επίθεση και στην πολιτική του συστήματος. Το σύστημα σε μια φάση κινηματικής αποχώρησης, απουσία μαζικών λαικών αντιστάσεων και ήττα του αριστερού, επαναστατικού και κομμουνιστικού κινήματος βρίσκει το πεδίο του πιο αιχρού χτυπήματος των δημοκρατικών δικαιωμάτων του λαού. Για αυτό και δεν μπορεί το πεδίο διεκδίκησης αυτών των δικαιωμάτων, αντιπαράθεσης με το αστικό κράτος για τέτοιου τύπου ζητήματα να βρίσκεται έξω από το πεδίο της πλατιάς μαζικής απεύθυνσης στο λαό και στην εργατική τάξη.
Το χτίσιμο εστιών αντιστασης και ενός πλατιού λαϊκου κινήματος μπορεί μόνο να αντιπαρατεθεί με την κυρίαρχη πολιτική, την επιδρομή του ιμπεριαλισμού και του κεφαλάιου, του αστικού κράτους και των κυβερνήσεων του. Μπορεί να μπει εμπόδιο στην πολιτική της φασιστικοποίησης και να συμβάλλει αποτελεσματικά στην υπεράσπιση των θυμάτων της. Για να μην υπάρχουν αλλα θύματα, για να μην έχει το σύστημα την άνεση να σύρει ανθρώπους στα δικαστήρια για τις πολιτικές τους επιλογές ή για τις σχέσεις τους.
