Το μεσημέρι της Δευτέρας 23 Ιούλη, η Αττική άρχισε να περικυκλώνεται από τις φλόγες. Τα μεγάλα ανεξέλεγκτα μέτωπα στα δυτικά και τα ανατολικά του Νομού, αποκάλυψαν μετά το πέρασμά τους -και αποκαλύπτουν ακόμη κατά την ώρα της έκδοσης- εικόνες μιας τεράστιας, τραγικής καταστροφής.
Ο αριθμός των νεκρών ακόμη αυξάνεται. Δεκάδες άνθρωποι ακόμη αγνοούνται. Εντοπίζονται ακόμη νέοι τραυματίες. Τα καμμένα σπίτια ακόμη μετρούνται. Οι απανθρακωμένες εκτάσεις ακόμη δεν έχουν καταγραφεί στο σύνολό τους. Και δεν σταματούν οι εικόνες της φρίκης, του πόνου και της καταστροφής…
Από τις πρώτες κιόλας δηλώσεις των κυβερνητικών στελεχών και του ίδιου του Πρωθυπουργού, παρουσιάστηκε για μια ακόμη φορά ένα σύστημα που προσπαθεί να αμυνθεί απέναντι σε διεθνείς ή ντόπιες «ασύμμετρες απειλές», απέναντι σε πρωτοφανέρωτα καιρικά φαινόμενα. Μας τα είχε πει και ο Πολύδωρας, το 2007, στην άλλη μεγάλη καταστροφή, τα «ασύμμετρα» και τον «στρατηγό άνεμο» που κινούσε και τότε τα νήματα.
Η χυδαιότητα όμως, δεν σταμάτησε εκεί. Ο Καμμένος, κατά την επίσκεψή του στο Μάτι, συνοδεύοντας τις δυνάμεις του στρατού που πήγαν να συνδράμουν και συζητώντας με κατοίκους που έχασαν ανθρώπους και περιουσίες, δεν δίστασε να υψώσει τη φωνή του και να τους κατηγορήσει για τον τρόπο που… δόμησαν την περιοχή.
Όσο για τα ΜΜΕ, αυτά δίνουν μια πρώτης τάξης παράσταση επάνω στα αποκαΐδια ανθρώπων και σπιτιών. Από τη μία πλευρά, διατυμπανίζουν ότι «δεν είναι ώρα να αναζητηθούν ευθύνες», επειδή «το έθνος πενθεί ακόμη» και από την άλλη παίζουν το δικό τους πολιτικό παιχνίδι. Αυτό που στην πραγματικότητα θέλουν να επιτύχουν είναι να φιμώσουν την οργή των κατοίκων και όλου του λαού. Να μας αφαιρέσουν το δικαίωμα να σηκώσουμε το δάχτυλο -ΝΑΙ, από σήμερα, από χθες!- και να υποδείξουμε τους πραγματικούς ενόχους, το σύστημα που δολοφονεί!
Για χάρη της συζήτησης, ας πούμε ότι… καλά τα λένε. Ας κάνουμε την παραδοχή ότι η χώρα απειλείται από οργανωμένες ή ασύμμετρες δυνάμεις, από ασύδοτα καιρικά φαινόμενα. Πώς αντιδράει απέναντι σε μια τέτοια κατάσταση -που τους είναι γνωστή εδώ και χρόνια- η κυβέρνηση και το σύστημα, ; Πώς προετοιμάζεται απέναντι στις δυνάμεις που μπορούν να εκμεταλλεύονται την εποχή, τον καιρό, τη γεωμορφολογία για να δολοφονούν και να καταστρέφουν σε τέτοια κλίμακα;
Η απάντηση είναι απλή και προφανής. ΔΕΝ προετοιμάζεται. ΔΕΝ φροντίζει να αμυνθεί επί της ουσίας. Αντιθέτως, συντηρεί όλες εκείνες τις προϋποθέσεις που κάνουν το μείγμα πιο εκρηκτικό και το πεδίο εύφορο για τη δραματική εξέλιξη των φαινομένων των πυρκαγιών ή των πλημμυρών πριν λίγους μόλις μήνες. Γνωρίζουν πολύ καλά τους κινδύνους και τις αδυναμίες. Τα γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα γιατί εκείνοι τα δημιούργησαν! Και με θράσος αποκαλούν την τραγωδία «εθνική», βάζοντάς μας όλους στον ίδιο ντορβά. ΔΕΝ είναι «εθνική» η τραγωδία, δεν είναι κοινή για όλους. Είναι για μια ακόμη φορά ταξική. Ο λαός είναι που κλαίει τους ανθρώπους του, οι εργαζόμενοι είναι που μετράνε τις χαμένες τους περιουσίες. Γιατί αυτός ο λαός είναι που ζει και πεθαίνει σε έναν τόπο δομημένο με τρόπο δολοφονικό. Ας χαμηλώσει τους τόνους ενάντια στο λαό ο κύριος Καμμένος και εάν θέλει να βρει ενόχους, ας ψάξει στο σινάφι του, για να δει ποιος εγκρίνει οικοδομικές άδειες, ποιος πληρώνεται αδρά για να νομιμοποιήσει την αυθαίρετη δόμηση, ποιος αδειοδοτεί παραλιακά μαγαζιά, ποιος επιτρέπει τον αποκλεισμό του αιγιαλού, ποιος ερημώνει την ύπαιθρο και στοιβάζει εκατομμύρια ανθρώπων στα όρια του Λεκανοπεδίου. Ποιος υποκλίνεται με περισσή υποτέλεια σε κάθε οικονομική δραστηριότητα που προσθέτει στην επικινδυνότητα και την καταστροφή και την αποκαλεί «επένδυση» και «ανάπτυξη». Αλλά και ποιος αδιαφορεί για την πρόληψη και προστασία, για την οχύρωση μιας πόλης που είναι έρμαιο των πάσης φύσης φαινομένων.
Εάν κάποιος έχει το δικαίωμα να υψώσει τη φωνή, είναι ο λαός! Να υψώσει τη φωνή της αντίστασης και της διεκδίκησης και να σηκώσει τη δική του αγωνιστική «πυρκαγιά» που θα κάψει συθέμελα το δολοφονικό σύστημα της εκμετάλλευσης, της λεηλασίας και της καταστροφής!
