Τόσο στη χώρα μας, όσο και σε ολόκληρο τον κόσμο το σύστημα της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης καταβάλει κάθε προσπάθεια κάμψης των αντιστάσεων λαού και νεολαίας. Ανέκαθεν η καταστολή και η τρομοκρατία αποτελούσαν τα βασικά στοιχεία που συμπλήρωναν τη συνολικότερη πολιτική χτυπήματος των λαϊκών δικαιωμάτων. Ιδιαίτερα σε αυτή τη φάση, κατά την οποία επιχειρείται το πάρσιμο της ιστορικής ρεβάνς απέναντι στους λαούς και τις κατακτήσεις τους, η όξυνση της φασιστικοποίησης είναι μονόδρομος.
Σε αυτό το πλαίσιο, δεν είναι και λίγα τα παραδείγματα ότι η “δημοκρατική Ευρώπη των λαών” δεν είναι και τόσο “δημοκρατική” τελικά. Ένα μόνο επεισόδιο της περαιτέρω όξυνσης της φασιστικοποίησης της δημόσιας και πολιτικής ζωής αποτελεί η δίωξη και φυλάκιση για ένα χρόνο της εβδομηντατριάχρονης αγωνίστριας Νικολέττα Ντόσιο από το ιταλικό κράτος. Συνελήφθη στις 30 Δεκέμβρη για να εκτίσει την ποινή που της είχε επιβληθεί για συμμετοχή σε κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας ενάντια στην κατασκευή της σιδηροδρομικής υπερταχείας, γνωστής ως TAV στην κοιλάδα Βαλσούζα, στο Πιεμόντε στην βορειοδυτική Ιταλία, στα σύνορα με την Γαλλία. Η καταδίκη της μαζί με άλλους ένδεκα αγωνιστές του κινήματος No Tav, βασίστηκε σε διατάξεις του Ποινικού Κώδικα που επιβιώνουν από την εποχή του φασισμού. Πρόκειται για τον περιβόητο κώδικα Ρόκο, που πήρε το όνομα του από τον Αλφρέντο Ρόκο, υπουργό Δικαιοσύνης του Μουσολίνι. Καιρό τώρα, όλες οι ιταλικές κυβερνήσεις από την διακυβέρνηση Μόντι και ύστερα αντιμετωπίζουν τα στελέχη του κινήματος ως εν δυνάμει τρομοκράτες και το τελευταίο διάστημα τα δικαστήρια επιβάλλουν δυσανάλογα εξοντωτικές ποινές.
Το σύστημα θωρακίζεται απέναντι στον εχθρό λαό και μέσω της πολιτικής της φασιστικοποίησης χτυπάει τις μικρές ή μεγαλύτερες αντιστάσεις του. Από τη Γαλλία και την άγρια καταστολή απέναντι στα “κίτρινα γιλέκα” αλλά και το απεργιακό κίνημα το τελευταίο διάστημα, τη Γερμανία και τις διώξεις των κομμουνιστών της ΑΤΙΚ, μέχρι την Ιταλία και το χτύπημα του κινήματος ενάντια στον TAV, φαίνεται η πραγματική φύση του σάπιου αυτού συστήματος.
Η στοχοποίηση και οι διώξεις απέναντι σε αγωνιστές – σύμβολα της αντίστασης και της πάλης για το λαό τους – όπως και η Νικολέττα Ντόσιο, στοχεύουν τόσο στο κίνημα όσο και συνολικά στο λαό. Κόντρα στην αντιδραστική επίθεση, στις διώξεις και τη φασιστικοποίηση, μόνο οι λαοί μπορούν να βάλουν φραγμό με την πάλη τους για δικαιώματα και ελευθερίες.
