Υπάρχει και άλλος δρόμος για τον λαό!
Οργάνωση – Αντίσταση – Διεκδίκηση – Αγώνας
Ο εργαζόμενος λαός και η νεολαία, σήμερα, είναι αντιμέτωποι με την κλιμάκωση της επίθεσης στα δικαιώματα, τις καταχτήσεις και στην ίδια την ζωή τους ενώ ταυτόχρονα ενισχύονται τα δεσμά της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης της χώρας από ΗΠΑ – ΕΕ φέρνοντας νέες επικίνδυνες εξελίξεις.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ διαλαλεί ότι τώρα που «βγήκαμε από τα μνημόνια», οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι και η νεολαία θα δουν από εδώ και μπρός, δήθεν, «καλύτερες μέρες» ενώ διαβεβαιώνει τους συνταξιούχους ότι δεν θα κοπούν, ακόμα περισσότερο, οι συντάξεις από τις αρχές του επόμενου χρόνου. Την ίδια ώρα που δεσμεύεται στους δανειστές και «εταίρους» της ΕΕ ότι θα τηρήσει όλες τις υποχρεώσεις των παλιών και νέων μνημονίων αι ότι θα προχωρήσει σε όλες τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις για επιστροφή της χώρας στην «κανονικότητα». Για αυτό τον λόγο έχει δεσμευτεί για πλεονάσματα σε βάθος δεκαετιών, μέχρι το 2060 ενώ ταυτόχρονα έχει βάλει στο «υπερ-ταμείο» για υποθήκη και ξεπούλημα όλο τον πλούτο της χώρας.
Αυτή η πολιτική για τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τους συνταξιούχους και τη νεολαία σημαίνει μόνιμη λιτότητα και εξαθλίωση, με το «τάξιμο» ότι έτσι θα έρθουν ξένες και ντόπιες επενδύσεις που θα φέρουν την περιβόητη ανάπτυξη και το «μεγάλωμα της πίτας». Μας λένε δηλαδή ότι όσο πιο πολύ θα φτωχαίνει ο λαός, όσο πιο πολύ θα χάνει καταχτήσεις και δικαιώματα και θα γίνεται ένας σύγχρονος σκλάβος τόσο πιο πολύ θα πλουτίζει και θα αναπτύσσεται η χώρα. Είναι φανερό ότι αυτό αποτελεί μία ξεκάθαρη κοροϊδία και έναν εκβιασμό για να υποταχτούν εργαζόμενοι και νεολαία στην αντεργατική – αντιλαϊκή πολιτική της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης τόσο μέσα στους χώρους δουλειάς όσο και γενικότερα μέσα στην κοινωνία.
Σε μία περίοδο που οξύνεται ο ανταγωνισμός των ιμπεριαλιστών ΗΠΑ – ΕΕ – Ρωσίας, σε Βαλκάνια, Μέση Ανατολή και Νοτιοανατολική Μεσόγειο για κυριαρχία και σφαίρες επιρροής φέρνοντας πολέμους και επεμβάσεις που αιματοκυλούν λαούς και διαλύουν χώρες, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ προσφέρει γη, θάλασσα και αέρα στους Αμερικανονατοϊκούς φονιάδες των λαών με την δικαιολογία ότι έτσι προασπίζεται την ειρήνη και την σταθερότητα στην περιοχή. Ενώ στην ουσία επιδιώκει να αποκτήσει, για λογαριασμό της ντόπιας κεφαλαιοκρατίας, ένα στρατηγικό προβάδισμα, στον ανταγωνισμό της με την Τούρκικη αστική τάξη, αδιαφορώντας εάν αυτή η επιδίωξη φέρνει μεγαλύτερα δεσμά για την χώρα και σοβαρούς κινδύνους για τον λαό. Η υποταγή και η ευθυγράμμιση στις επιταγές των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ καθορίζουν και το πλαίσιο των εξελίξεων στο «Μακεδονικό» που φουντώνει τους εθνικισμούς και τους αλυτρωτισμούς και μαζί με τα υπόλοιπα ανοιχτά ζητήματα των Βαλκανίων τα μετατρέπει σε «μπαρουταποθήκη» για τους λαούς τους.
Ενώ η φτώχεια και η ανεργία έχουν δημιουργήσει για μεγάλα τμήματα του λαού συνθήκες μόνιμης εξαθλίωσης και ταυτόχρονα ενισχύονται τα δεσμά της εξάρτησης από ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ, η αστική αντιπολίτευση της ΝΔ και οι κολαούζοι της (ΠΑΣΟΚ – Ποτάμι –ΕΚ ) όχι μόνο δεν αρνούνται αυτή την πολιτική αλλά πιέζουν και «προετοιμάζονται» να την συνεχίσουν σε ακόμα πιο αντιλαϊκή – αντεργατική κατεύθυνση. Από κοντά και οι φασίστες της ΧΑ που εκμεταλλεύονται το κλίμα εθνικισμού και σωβινισμού για να πλασαριστούν σαν δήθεν «πατριώτες».
Οι εργαζόμενοι και η νεολαία σε αυτή την δύσκολη περίοδο έχουν ανάγκη να βρεθεί στο πλευρό τους και να συμβάλει στην ανασυγκρότηση του εργατικού- λαϊκού κινήματος μία Αριστερά με ταξική και αγωνιστική κατεύθυνση. Σε αντίθεση με αυτή την ανάγκη αυτό που σήμερα κυριαρχεί σε αυτό τον χώρο είναι η προετοιμασία για την «εκλογική μάχη» που έρχεται και όλες οι κινήσεις υπηρετούν αυτό τον στόχο, σκορπίζοντας έτσι μεγαλύτερη ηττοπάθεια και απογοήτευση.
Απέναντι σε αυτές τις δύσκολες και επικίνδυνες εξελίξεις, η διέξοδος για τον λαό δεν είναι μία εύκολη υπόθεση. Πρέπει όμως να αντιμετωπισθεί με ταξικό – πολιτικό κριτήριο, στην βάση των εργατικών – λαϊκών συμφερόντων και της προοπτικής για μία καλύτερη ζωή, χωρίς εκμετάλλευση, φτώχεια και πολέμους. Ο δρόμος αυτός απαιτεί την οργάνωση του λαού στους χώρους δουλειάς, ζωής και σπουδών, για να ανασυγκροτηθεί το εργατικό – λαϊκό κίνημα σαν βασική προϋπόθεση για το ξεδίπλωμα μαζικών αγώνων αντίστασης και διεκδίκησης. Δρόμος δύσκολος και ανηφορικός αλλά αναγκαίος για να ξαναβρούν ο εργαζόμενος λαός και η νεολαία την δύναμη που τόσο τους έλειψε, παραμένοντας στο περιθώριο των εξελίξεων.
Με εστίες αντίστασης και πάλης σε κάθε χώρο που δουλεύει , σπουδάζει και ζει ο λαός και η νεολαία για να συγκροτηθεί ένα μαζικό και πλατύ ΜΕΤΩΠΟ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ–ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ ενάντια στην καπιταλιστική επίθεση και την ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα.
