Συνεχίζεται και εντείνεται η αστάθεια και αβεβαιότητα του πολιτικού σκηνικού στη χώρα. Το εκλογικό αποτέλεσμα επιβεβαιώνει την αποδόμηση του πολιτικού συστήματος διαχείρισης, που ξεκίνησε να παίρνει διαστάσεις ιδιαίτερα πριν από ένα χρόνο. Επίσης, αναδεικνύει τη μεγάλη υποχώρηση του ΠΑΣΟΚ και την αποστοίχιση μεγάλου τμήματος των μαζών και από τα δύο -μέχρι πρότινος- κυρίαρχα, μεγάλα αστικά κόμματα.
Ενδεικτικό του μεγάλου τρανταγμού που πέρασε και περνάει το αστικό πολιτικό σύστημα είναι ότι, για πρώτη φορά, η φθορά τού ενός πυλώνα του πολιτικού συστήματος δεν μετατράπηκε σε ενίσχυση του άλλου πυλώνα. Η φθορά έπληξε και πλήττει και τα δύο κόμματα του συστήματος, γεγονός που απελευθερώνει πολλές δυνάμεις και δημιουργεί πολλά ρήγματα που δεν κινούνται απαραίτητα σε ίδια κατεύθυνση και που θα επιδιωχθεί να καλυφθούν από δυνάμεις με όχι απαραίτητα ίδιες αφετηρίες.
Η περίπτωση της ενίσχυσης του νεοναζισμού στη χώρα μας και η είσοδός του στο κοινοβούλιο είναι αρκετά ενδεικτική για το πώς μια αντιδραστική και βάρβαρη πολιτική μπορεί να τροφοδοτήσει τέτοια φασιστικά ρεύματα τα οποία όχι μόνο δεν ανταγωνίζονται τις κυρίαρχες πολιτικές, αλλά τις πριμοδοτούν με ακόμη μεγαλύτερη ένταση.
Συνεπώς, το εκλογικό αποτέλεσμα, ως καταγραφή -έστω και στρεβλή- των διεργασιών που συντελούνται στη λαϊκή κινητικότητα και τη λαϊκή συνείδηση, αποτυπώνει ένα κράμα από συμπεριφορές, με κυρίαρχες την οργή και την αγανάκτηση, αλλά και πολύ ορατά τα αισθήματα ανασφάλειας και αβεβαιότητας στις μάζες. Φανερή, επίσης, είναι η διάθεση μέσα στις μάζες για αναζήτηση ενός άλλου δρόμου για το λαό και τον τόπο, που όμως -λόγω υποκειμενικών παραγόντων- επενδύθηκε εκλογικά σε κατευθύνσεις που θα επιχειρήσουν να εκτονώσουν αυτήν τη διάθεση σε μικροδιορθώσεις εντός του πλαισίου του συστήματος.
Το εκλογικό αποτέλεσμα δεν περιόρισε τους πονοκεφάλους των εντός και εκτός Ελλάδος εγκεφάλων της βαρβαρότητας του κεφαλαίου. Το εκλογικό αποτέλεσμα δεν κατέγραψε τη νομιμοποίηση των προαποφασισμένων πολιτικών. Δεν δικαίωσε την επιλογή των κυρίαρχων δυνάμεων του συστήματος να σύρουν τον κόσμο στις κάλπες, καλώντας τον να ξεχάσει και να κοιτάξει μπροστά. Δεν επιβεβαίωσε τους -εκ του πονηρού- διαχεόμενους φόβους ότι, αν οι μάζες δεν εμπιστευτούν για άλλη μια φορά τους βιαστές τους, θα καταρρεύσει η χώρα. Το εκλογικό αποτέλεσμα, λοιπόν, ήταν ένα ηχηρό χαστούκι για τις δυνάμεις του συστήματος εντός και εκτός Ελλάδας που προώθησαν και στήριξαν τη βάρβαρη επίθεση. Και επιβεβαίωσε ότι ο λαός ήθελε, θέλει και μπορεί να αντισταθεί και να αντιδράσει στα αντιδραστικά σχέδια που έχουν προαποφασιστεί εδώ και μήνες από την τρόικα την ΕΕ, το ΔΝΤ και την Ουάσιγκτον.
Αν σε κάτι αρκετά σοβαρό μπορεί το σύστημα να αισθάνεται ανακουφισμένο είναι ότι μπόρεσαν να λειτουργήσουν ποικιλώνυμα αναχώματα. Όταν μάλιστα τα περισσότερα από αυτά ήταν μόλις πριν μήνες τμήματα του πολιτικού προσωπικού που είχε ταχθεί να προχωρήσει την επίθεση. Μια τέτοια εξέλιξη μετριάζει τους πονοκεφάλους του συστήματος και του επιτρέπει, παρά τις όποιες καθυστερήσεις, να επιβάλει τελικά λύσεις πολιτικής διακυβέρνησης που θα είναι τελικά και ξανά στην υπηρεσία τους συστήματος.
Οι επόμενες μέρες λοιπόν θα είναι γεμάτες από φανερές και κρυφές διεργασίες για το πώς το σύστημα θα λύσει τα αδιέξοδά του, προκειμένου να κυβερνηθεί και να βρεθεί η καταλληλότερη δυνατή διαχειριστική λύση. Όχι ότι αυτές οι διεργασίες δεν θα είναι αποκαλυπτικές και ότι δεν θα πρέπει να ενδιαφέρουν το λαό. Κυρίαρχο, όμως, ζήτημα που έμπαινε και μπαίνει για το λαό είναι το πώς θα αξιοποιήσει την επιτυχία του. Θα την αφήσει να γίνει απλά διαπραγματευτικό ατού στα χέρια των παλιότερων και επίδοξων διαχειριστών ή θα την πάει παραπέρα, παίρνοντας άμεσα θέσεις μάχης, διεκδίκησης και αντίστασης, κόντρα στο όλο φάσμα και πλέγμα των αντιδραστικών τερατουργημάτων που του ’χουν φορτώσει και θέλουν επιπλέον να του φορτώσουν οι δυνάμεις του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού;
Η εκλογική συνεργασία του ΚΚΕ(μ-λ) και του Μ-Λ ΚΚΕ πιστεύει ότι τα πολλά ζητήματα που άνοιξαν οι εκλογές και οι διεργασίες που τροφοδοτούν δεν θα κριθούν από το αν θα ξαναγίνουν εκλογές, δεν θα κριθούν από το πώς θα κατανεμηθούν τα κυβερνητικά και υπουργικά πόστα από παλιούς και φρέσκους διαχειριστές. Θα κριθούν, όπως φάνηκε καθαρά, ιδιαίτερα τα δύο τελευταία χρόνια, από το δυνάμωμα, την ένταση και την αναβάθμιση των αγώνων. Σίγουρα το πλαίσιο που έχει διαμορφωθεί -παρά τα εμπόδια- κάθε άλλο παρά απαγορευτικό είναι για το ξεδίπλωμα των αγώνων, για την προώθηση της κοινής δράσης, για την οικοδόμηση νέων εστιών αντίστασης στην επίθεση, αλλά και για την αναβάθμιση των ήδη υπαρχόντων, την προοπτική της οικοδόμησης ενός μετώπου αντίστασης.
Η εκλογική συνεργασία του ΚΚΕ(μ-λ) και του Μ-Λ ΚΚΕ έστειλε το δικό της μήνυμα, προσπάθησε να βάλει το δικό της στίγμα που δεν ήταν άλλο από το «όχι στις πάσης φύσεως αυταπάτες» και το ότι η δύναμη βρίσκεται στη λαϊκή πάλη. Και το έκανε με αυταπάρνηση, παρά τη μικρή προεκλογική περίοδο, με αποφασιστικότητα και σταθερό λόγο. Και παρά το γεγονός ότι το εκλογικό της αποτέλεσμα (16.000 ψήφοι) δεν αντιστοιχεί στην παρουσία και στη συμμετοχή των δύο οργανώσεων στους αγώνες και το κίνημα, παρά το ότι δεν μπόρεσε να περιορίσει την εκλογική πίεση που δέχθηκε από τη λογική της «χαμένης ψήφου», θεωρεί ότι μπορεί μετά τις εκλογές να προχωρήσει στην ενίσχυση και προώθηση της πρωτοβουλίας που είχε ξεκινήσει πριν από αυτές μέσα στο κίνημα και τους αγώνες.
