Ο υπουργός άμυνας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ, Πάνος Καμένος, με περίσσεια «περηφάνια» στο πρόσφατο ταξίδι του στις ΗΠΑ για τις… «εκδηλώσεις ανεξαρτησίας της Ελλάδας», ζήτησε (;) από τον αμερικάνο ομόλογό του η Συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας (Mutual Defense Cooperation Agreement – MDCA) ανάμεσα σε Ελλάδα και ΗΠΑ, να γίνει πενταετούς ή και δεκαετούς διάρκειας.
Απ’ το 1990, η συμφωνία ανανεώνεται κάθε χρόνο και εμπλουτίζεται με τις εκάστοτε απαιτήσεις των ΗΠΑ, όπως ετεροδικία για το στρατιωτικό και πολιτικό προσωπικό των αποστολών τους και σύμφωνα με τους στρατηγικούς τους σχεδιασμούς. Βέβαια, ποτέ δεν τέθηκε από καμιά κυβέρνηση απ’ το 1953 που εγκαταστάθηκαν οι αμερικάνικες βάσεις στην Ελλάδα θέμα αμφισβήτησης, είτε της ύπαρξης τους είτε της λειτουργίας τους. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το 1983 υπέγραψε την ψευδεπίγραφη συμφωνία «απομάκρυνσης» των βάσεων, δηλαδή παραμονής τους, πενταετούς διάρκειας, η δε ΝΔ το 1990 υπέγραψε τη συμφωνία που είχε προετοιμάσει το ΠΑΣΟΚ. Μια συμφωνία που βρήκε απέναντί της την πλειοψηφία του χανιώτικου λαού, που διαδήλωσε μαζικά στις 23 Ιούλη 1990 και αντιμετώπισε τη βία των ΜΑΤ και τα δακρυγόνα.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ όχι μόνο δεν αμφισβήτησε στα λόγια τον ρόλο των ΗΠΑ και των στρατιωτικών τους βάσεων στη χώρα αλλά παραχωρεί ό,τι της ζητηθεί, εκλιπαρώντας «προστασία» για την αστική τάξη που υπηρετεί. Σ’ αυτή την κατεύθυνση, ο Κοτζιάς βρέθηκε στις ΗΠΑ και επεδείκνυε χάρτες ασταθών περιοχών στα Βαλκάνια και τον ρόλο που μπορεί να παίξει η Ελλάδα, ο δε Καμένος ζητά «περισσότερο ΝΑΤΟ στο Αιγαίο», «περισσότερες βάσεις», προσφέρει «αξιόμαχο στράτευμα» για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των ιμπεριαλιστών και αποζητά… μια φράση καταδίκης της «επιθετικότητας της Τουρκίας». Πιστός εκφραστής μιας εξαρτημένης αστικής τάξης που δεν μπορεί να ζήσει χωρίς προστάτες και διεκδικεί τον ρόλο του ατζέντη στην περιοχή.
Οι ΗΠΑ θέλουν πενταετή συμφωνία, όπως δήλωσε ο υπουργός εξωτερικών Ματίς, στη συνάντηση με τον Καμένο, και «επιπλέον εγκαταστάσεις λειτουργίας για την τοποθεσία των οποίων είμαστε ανοικτοί». Ήδη από το 2014 έχει τεθεί ζήτημα για χώρο στάθμευσης μη επανδρωμένων αεροσκαφών (UAVS-DRONES) σε ελληνικό έδαφος στην Κρήτη. Ο Καμένος ζητά η βάση να γίνει στην Κάρπαθο, στα πλαίσια του ανταγωνισμού με την αστική τάξη της Τουρκίας, η Άγκυρα αντιδρά, αυτοί όμως που θα αποφασίσουν είναι οι ΗΠΑ με βάση τους σχεδιασμούς τους για την εξυπηρέτηση των γεωπολιτικών τους επιδιώξεων.
Η όλη κινητικότητα που παρατηρείται δεν μπορεί παρά να ιδωθεί σε σχέση με τους στόχους και τις κινήσεις των ΗΠΑ στην περιοχή. Η ρευστότητα στα μέτωπα της Συρίας, της Λιβύης, της Ουκρανίας, στη Μέση Ανατολή συνολικά, τους οδηγεί σε παραπέρα αύξηση της στρατιωτικής παρουσίας στην περιοχή και την απόλυτη δέσμευση των «συμμάχων» της και των εξαρτημένων χωρών στις επιχειρήσεις που θα υπηρετούν τους στόχους της.
Έτσι, τον Σεπτέμβριο του 2016, πριν τελειώσει η θητεία του Ομπάμα, υπογράφηκε μια αμυντική συμφωνία των ΗΠΑ με το Ισραήλ, με πακέτο στρατιωτικής βοήθειας της τάξης των 36 δις δολαρίων. Οι κοινές στρατιωτικές ασκήσεις, η συνεκπαίδευση, όπως λένε, ΗΠΑ – Ελλάδας και Ελλάδας– Ισραήλ- Αιγύπτου, έχουν γίνει μόνιμες ενώ η υπογραφή της κοινής αμυντικής συμφωνίας Ισραήλ- Ελλάδας δίνει τη δυνατότητα για κοινές πολεμικές επιχειρήσεις. Ακόμη και στην Τουρκία, παρά τα προβλήματα που υπάρχουν με το καθεστώς του Ερντογάν, οι αμερικανικές στρατιωτικές αποστολές έχουν αυξηθεί κατά 25% απ’ τις βάσεις της Τουρκίας τον τελευταίο καιρό (δηλώσεις του υπουργού Εξ. ΗΠΑ, Ρεξ Τίλερσον, στην πρόσφατη επίσκεψη στην Άγκυρα). Επίσης, οι ΗΠΑ εγκατέστησαν τρεις στρατιωτικές βάσεις στην περιοχή των Κούρδων της Συρίας. Η δε παρουσία του νατοϊκού στόλου στην ανατολική Μεσόγειο ήρθε για να μείνει, για να αποτρέπει την κάθοδο των ρώσικων πολεμικών πλοίων και όχι για να «σώζει πρόσφυγες».
Για πρώτη φορά μετά τον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας, ήρθαν στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, στις 25 Φλεβάρη, «οκτώ ελικόπτερα UH-60 Black Hawk, καθώς και 70 στοιχεία εξοπλισμού, στο πλαίσιο της 10ης Αεροπορικής Ταξιαρχίας Μάχης του Αμερικανικού Στρατού και της ανά εννιάμηνο, εκ περιτροπής ανάπτυξής της, για την υποστήριξη της Operation Atlantic Resolve». «Είναι μια μεγάλη ευκαιρία για διαδραστικές ενέργειες μεταξύ Ελλήνων και Αμερικανών στρατιωτών, με στόχο την ανάπτυξη της επιχειρησιακής ικανότητας, της άντλησης διδαγμάτων και της βελτίωσης της εξειδικευμένης γνώσης» δήλωσε ο αμερικανός πρέσβης Τζέφρι Πάιατ, κατά την παρουσία του στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Οι δυνάμεις αυτές ως τώρα συνεργάζονται με τον στρατό της Πολωνίας, των Βαλτικών χωρών, Βουλγαρίας, Ρουμανίας, Γερμανίας. Για πρώτη φορά, η Ελλάδα συμμετέχει σ’ αυτή την στρατιωτική δράση των ΗΠΑ.
Στην ίδια κατεύθυνση, στα πλαίσια της ανανέωσης της αμυντικής συμφωνίας, οι Αμερικανοί προτείνουν τη συμμετοχή πλοίου του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού σε Carrier Battle Group (Ομάδα Κρούσης και Συνοδείας), τα οποία συνήθως αναπτύσσονται γύρω από ένα αεροπλανοφόρο. Αν γίνει αυτό, θα είναι ΑΜΕΣΗ η συμμετοχή της Ελλάδας στις πολεμικές επιχειρήσεις, αφού αυτός είναι ο ρόλος της ομάδας Κρούσης.
Στα ίδια πλαίσια, το αεροπλανοφόρο G. BUSH κατέπλευσε στο λιμάνι της Σούδας δυο φορές σε έναν μήνα, όχι μόνο για «αναψυχή» των ράμπο αλλά και για ασκήσεις με Έλληνες στρατιωτικούς. Η φρεγάτα ΚΟΥΝΤΟΥΡΙΩΤΗΣ πραγματοποίησε εν πλω ασκήσεις (PASSEX) με μονάδες της Ναυτικής Δύναμης Επιχειρήσεων 2 (Carrier Strike Group 2) του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ, στην περιοχή Κρητικού – Μυρτώου Πελάγους. Στην άσκηση συμμετείχαν, πέραν του ελληνικού πλοίου, το αεροπλανοφόρο USS G. BUSH, το καταδρομικό USS PHILIPPINE SEA, καθώς και αριθμός από τα οργανικά αεροσκάφη και ελικόπτερά τους.
Αν συνυπολογίσουμε ότι οι Αμερικανοί θέλουν να επεκτείνουν τις δυνατότητες της βάσης της Σούδας, στην οποία πλέον γίνονται αρκετά εξειδικευμένες επισκευές ακόμη και σε μεγάλες ναυτικές μονάδες, και θέλουν να αποτελεί μόνιμο αγκυροβόλιο για αεροπλανοφόρα -ήδη συζητείται να κατασκευαστεί και δεύτερη προβλήτα- η μεγάλης διάρκειας συμφωνία βοηθάει προς αυτή την κατεύθυνση Να θυμίσουμε ότι στο Ακρωτήρι και στο λιμάνι της Σούδας υπάρχουν πολλές αμερικανονατοϊκές εγκαταστάσεις και εκτελούνται πολλαπλές δραστηριότητες, εκτός του ότι είναι μόνιμο ορμητήριο των πολεμικών τους επιχειρήσεων ενάντια στους γειτονικούς λαούς. Στρατιωτικό αεροδρόμιο, πεδίο βολής, το ΚΕΝΑΠ (κέντρο εκπαίδευσης του ΝΑΤΟ), δεξαμενές καυσίμων και αποθήκες όπλων, βλημάτων, πυραύλων, προβλήτες για πολεμικά πλοία, αεροπλανοφόρα, υποβρύχια. Αποτελεί λοιπόν νευραλγικής σημασίας βάση για τα στρατηγικά σχέδια των ΗΠΑ, όπως δήλωσε και ο Ματίς και επαναλαμβάνουν κάθε τόσο οι Αμερικανοί αξιωματούχοι.
Γίνεται φανερό, απ’ τα στοιχεία που δίνονται στη δημοσιότητα, γιατί υπάρχουν κι άλλα που δεν δημοσιοποιούνται, ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ όχι μόνο παραχωρεί γη και ύδωρ στου αμεριακανονατοϊκούς αλλά στοιχίζει τη χώρα στα φιλοπόλεμα σχέδια τους και παραδίδει τον λαό για κρέας στα κανόνια των ιμπεριαλιστών. Οι εθνικιστικές κορώνες και οι προκλητικές δηλώσεις του Καμένου αυτό φανερώνουν.
Οι ΗΠΑ γνωρίζουν πολύ καλά το στρίμωγμα της αστικής τάξης της Ελλάδας και τα αδιέξοδα που βρίσκεται σε σχέση με το χρέος. Εξάλλου, τη χρησιμοποιούν στην αντιπαράθεσή τους με τη Γερμανία και την ΕΕ συνολικά. Απ’ την άλλη μεριά, η κυβέρνηση επιδιώκει μια συμφωνία τύπου Ισραήλ, δηλαδή με ανταλλάγματα. Ανανέωση στρατιωτικού εξοπλισμού (τα μεταχειρισμένα των ΗΠΑ και μπίζνες με την Ε.Β.Ο., που δεν μπήκε στο ΤΑΙΠΕΔ). Ταυτόχρονα, ευελπιστεί να πάρει και τα πανάκριβα F-35, τα οποία, όπως γράφτηκε στον τύπο, θα πάρει η Τουρκία απ’ το 2018. Να πούμε εδώ, ότι ήδη αυτός ο τύπος του μαχητικού έχει βγάλει τις ΗΠΑ εκτός προϋπολογισμού (πάνω από 400 δις είναι ως τώρα το κόστος) και σίγουρα επιδιώκουν εκτός των άλλων να ενισχύσουν τους εξοπλιστικούς ανταγωνισμούς των χωρών που έχουν εξαρτημένες.
Ο λαός μας, η νεολαία βρίσκονται μπροστά σε πραγματικούς κινδύνους να γίνουν κρέας για τα κανόνια των ιμπεριαλιστών. Οι δυνάμεις που αναφέρονται στο κίνημα χρειάζεται να αποκαλύψουν τα ιμπεριαλιστικά σχέδια, να καταγγείλουν την αναβίωση των εθνικισμών στα Βαλκάνια, τις προκλήσεις των αστικών τάξεων και κυβερνήσεων ένθεν και ένθεν του Αιγαίου, το κυνήγι των εξοπλισμών και τα πολλαπλά δεσμά που δένουν τον λαό μας. Να συμβάλλουν στο ξαναζωντάνεμα του αντιπολεμικού – αντιιμπεριαλιστικού κινήματος στον τόπο μας.
