Με τη συμμετοχή ενός ιταλού συνδικαλιστή και μιας Φιλανδής από το κίνημα ενάντια στην παγκοσμιοποίηση αλλά και του Δ. Δεσύλλα και του Α. Χάγιου από το ΝΑΡ, του Χ. Μπίστη από το ΕΚΚΕ, του Σ. Μιχαήλ από το ΕΕΚ, του Δ. Χατζηπαναγιώτου από τους Οικολόγους-Εναλλακτικούς, συνδικαλιστών κλπ, ανακοίνωσε το ΜΕΡΑ, πριν λίγες ημέρες, το ψηφοδέλτιό του για τις Ευρωεκλογές της 13ης Ιούνη. Οι διακηρύξεις επαναλαμβάνουν την ανάγκη για έναν ανεξάρτητο πόλο της αντικαπιταλιστικής, επαναστατικής, διεθνιστικής Αριστεράς με κομμουνιστική προοπτική, ενώ για την ΕΕ υπογραμμίζεται ότι το ΜΕΡΑ παλεύει για την αντικαπιταλιστική αποδέσμευση και για μια εργατική, σοσιαλιστική διεθνοποίηση.
Νωρίτερα, τη συμμετοχή του αυτοδύναμα στις Ευρωεκλογές είχε ανακοινώσει το Μ-ΛΚΚΕ, με κεντρικό σύνθημα, «Εξω από την ΕΕ, Κάτω η πολιτική της φτώχειας, της ανεργίας, της εξάρτησης και της τρομοκρατίας». Στις εκλογές, επίσης, ανακοίνωσαν ότι θα πάρουν μέρος η Αντικαπιταλιστική Συμμαχία, και ένα ψηφοδέλτιο γυναικών από μέλη και στελέχη της λεγόμενης ανανεωτικής Αριστεράς (ΑΚΟΑ, μέλη Δικτύου κλπ). Αρκετές από τις υπόλοιπες οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς δεν συμμετέχουν σε ψηφοδέλτια, αλλά δεν είχαν διευκρινίσει έως την ώρα που γράφονταν αυτό το άρθρο, την εκλογική στάση τους.
Ολοφάνερη είναι μια επιδίωξη εκμετάλλευσης της «χαλαρής ψήφου», που όλοι σχεδόν εκτιμούν ότι θα εκφραστεί στην εκλογική αναμέτρηση. Οπως επίσης ολοφάνερη είναι μια σχεδόν τυπική και κλασική εκλογική παρέμβαση, σε μια περίοδο κινηματικής ύφεσης, χωρίς ιδιαίτερες συλλογικού χαρακτήρα συζητήσεις, αντιπαραθέσεις και ζυμώσεις. Στην ουσία, δηλαδή, μια αντίστοιχη της κυρίαρχης κατάστασης κίνηση χωρίς κάτι ιδιαίτερα διακριτό και αντιθετικό.
Τόσο οι δυνάμεις του ΜΕΡΑ, όσο και το Μ-ΛΚΚΕ, αρνήθηκαν να αναζητήσουν μια διαφορετική επιλογή και απέκλεισαν από την αρχή κάθε πιθανότητα συζήτησης της πρότασης του ΚΚΕ(μ-λ), για μια ενωτική πρωτοβουλία μποϋκοταρίσματος των εκλογών, σπεύδοντας να ανακοινώσουν τη συμμετοχή τους. Το Μ-ΛΚΚΕ, μάλιστα στις μέχρι τώρα εκδόσεις του «Λαϊκού Δρόμου», κάνει πως αγνοεί την θέση του ΚΚΕ(μ-λ), προσπερνώντας το ζήτημα της συμμετοχής και θεωρώντας το σαν το πιο φυσιολογικό πράγμα. Και οι δυο δυνάμεις, στο πρόσφατο παρελθόν, έχουν ασκήσει κριτική στο ΚΚΕ(μ-λ), για υπολανθάνουσα φίλο-ΕΕ στάση και υποτίμηση του ρόλου της και των επιθετικών-αντιλαϊκών χαρακτηριστικών της. Σε αντίθεση με το ΝΑΡ, που μέσα από τις στήλες του ΠΡΙΝ, επιχείρησε την προηγούμενη εβδομάδα, να πει ορισμένα επιχειρήματα για το ζήτημα της ΑΠΟΧΗΣ, το Μ-ΛΚΚΕ μέχρι τώρα δείχνει να μην έχει ακούσει τίποτε, και ας είναι γνωστή η θέση μας εδώ και 20 χρόνια!!! Το υπογραμμίζουμε αυτό γιατί δεν το θεωρούμε καθόλου τυχαίο! Αποτελεί συστηματική τακτική πλέον εδώ και πολύ καιρό η καλλιέργεια μιας θεωρίας, ότι τάχα οι δυο οργανώσεις συμφωνούν σχεδόν σε όλα και το ΚΚΕ(μ-λ), αδικαιολόγητα, αρνείται την πρόταση ενότητας. Μόνο για μια μικρή περίοδο, ούτε τριών μηνών μετά τις εκλογές και σε σημαντικά ζητήματα δράσης και παρέμβασης έχουμε μετρήσει αρκετές διαφορετικές επιλογές.
Κατά τη γνώμη μας, το πιο σημαντικό στη στάση των δυο πολιτικών δυνάμεων είναι η κραυγαλέα αντίφαση ανάμεσα σε έναν ισχυρό αντί-ΕΕ διακηρυκτικό λόγο και στην επιλογή συμμετοχής στην ευρω-εκλογική διαδικασία. Μια αντίφαση που εκφράζεται και από την στάση του ΚΚΕ, το οποίο νιώθει λιγότερο άβολα, μιας και η κριτική στη στάση του δεν παίρνει καθολικά χαρακτηριστικά. Πολύ περισσότερο όταν η συγκεκριμένη εκλογική επιλογή τείνει, αντικειμενικά αλλά και υποκειμενικά, να παίρνει εκλογικίστικα χαρακτηριστικά ανεξάρτητα από προθέσεις. Δεν οικοδομεί όρους για μια διαφορετική πορεία, δεν ανοίγει τα πολιτικά ζητήματα της κατάστασης στην άλλη Αριστερά και αναπαράγει ένα άσχημο κλίμα ακινησίας και τελμάτωσης.
Ετσι και αλλιώς τα δύσκολα και τα μεγάλα είναι μπροστά και προφανώς ξεπερνούν κατά πολύ την «τρικυμία στο ποτήρι» που πρόκειται να συμβεί στις 13 του Ιούνη, με οποιοδήποτε εκλογικό αποτέλεσμα της «άλλης Αριστεράς». Γι αυτά, πέρα από τα μεγαλεπήβολα περί των «πόλων» και την ενότητα των μαρξιστών-λενινιστών, θα υπάρξει κάποια ουσιαστική και ελπιδοφόρα προσφορά και συμβολή; Οψόμεθα!
φ.502, 29/5/04
