Η απαγόρευση των αμβλώσεων στις μισές πολιτείες των ΗΠΑ μετά την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου να ακυρώσει τη νομολογία «Ρόου εναντίον Γουέιντ (Roe vs Wade, 1973) που έβαζε φραγμό σε πολιτειακούς νόμους που απαγόρευαν ή περιόριζαν το δικαίωμα στην άμβλωση, είναι μια σοβαρή εξέλιξη. Αφορά, καταρχάς, τις γυναίκες στις ΗΠΑ, τον αμερικάνικο λαό αλλά θα επηρεάσει και θα φέρει αντιδραστικές εξελίξεις παντού στον κόσμο. Το Βατικανό έσπευσε να επικροτήσει. Κι ενώ από τη μια αρκετοί ευρωπαίοι ηγέτες δηλώνουν τον προβληματισμό τους, από την άλλη η ΕΕ δικαιολογεί τις απολύσεις εγκύων, ευρωπαϊκές χώρες έχουν ήδη προχωρήσει σε απαγορεύσεις αμβλώσεων. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη προωθεί οργανώσεις που τάσσονται ανοιχτά κατά των αμβλώσεων. Η υποκρισία περισσεύει.
Οι διαδηλώσεις διαμαρτυρίας που ξέσπασαν σε όλη τη χώρα είναι μεγάλες αλλά η αντίδραση του προέδρου Μπάιντεν είναι χλιαρή. Αρκείται να καταδικάσει και να εκφράσει τη λύπη του. Ταυτόχρονα ο Τραμπ, διορίζοντας τα μέλη του Ανώτατου Δικαστηρίου πριν τη λήξη της θητείας του, περνά την πολιτική του. Καθόλου τυχαίο δεν είναι ότι το ίδιο δικαστήριο απαγορεύει τους περιορισμούς στην οπλοκατοχή μπαίνοντας σφήνα στα σχέδια του Κογκρέσου που θέλει να ελέγξει τη χρήση όπλων. Οι κόντρες στο εσωτερικό της αστικής τάξης των ΗΠΑ φαίνεται πως είναι γενικευμένες, οι διαφοροποιήσεις ανάμεσα σε ρεμπουπλικάνους και δημοκρατικούς δεδομένη αλλά όχι κάθετη. Δεν αφορούν μόνο στο πότε, με ποιους και πώς θα επιβάλουν την παγκόσμια κυριαρχία τους. Ανοίγουν όλα τα ζητήματα. Κάθε πλευρά προσπαθεί να κερδίσει όλο και πιο πλατιά κομμάτια του λαού και καταγράφει τη δύναμή του. Όταν ανοίγουν ζητήματα όπως οι αμβλώσεις και η οπλοκατοχή, οι υπεραντιδραστικοί έχουν το πάνω χέρι. Οι αντιθέσεις της αστικής τάξης διοχετεύονται προς τα κάτω και διχάζουν τον αμερικάνικη κοινωνία.
Όλοι γνωρίζουν πως με την απαγόρευση δε μειώνονται οι αμβλώσεις αλλά αυξάνονται οι θάνατοι και οι κίνδυνοι όταν γίνονται σε συνθήκες παρανομίας. Η απαγόρευση των αμβλώσεων αφορά όλες τις γυναίκες, αλλά για τις πλούσιες και τις αστές η πρόσβαση σε γιατρούς και νοσοκομεία δεν ήταν και δεν είναι πρόβλημα. Η φτωχή γυναίκα θα καταλήξει σε κομπογιαννίτες και φτηνές «λύσεις» και θα κινδυνεύσει. Το δικαίωμα της γυναίκας να διακόψει μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη με ασφάλεια, χωρίς να απολογείται στο κράτος και τους δικαστές του γι’ αυτό, είναι αδιαπραγμάτευτο.
Σε εποχές σαν τη σημερινή, που όλο και περισσότερο μιλούν τα όπλα, που οι αστικές τάξεις παντού στον κόσμο δεν αναγνωρίζουν δικαιώματα στον λαό, η γυναίκα στοχοποιείται. Αντιμετωπίζεται ως μηχανή αναπαραγωγής, υπηρέτρια του άντρα. Ρόλος της είναι να γεννάει παιδιά που θα θυσιάζονται πρόθυμα για την πατρίδα, υποταγμένους εργάτες για να υπηρετούν το κεφάλαιο. Παλιά και νέα ιδεολογήματα χρησιμοποιεί η άθλια προπαγάνδα του συστήματος. Το μισό του πληθυσμού πρέπει να είναι πλήρως υποταγμένο για να διαπαιδαγωγεί υποταγμένα παιδιά και νέους. Ιδιαίτερα, ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός χρειάζεται υπάκουους στρατιώτες να εκστρατεύουν εναντίον άλλων λαών.
Η μοίρα που επιφυλάσσει το σύστημα για τη γυναίκα είναι τραγική. Με αγώνα θα διεκδικήσει τα δικαιώματά της, ενάντια στο σκοταδισμό ενός συστήματος που σαπίζει. Και στην προοπτική κατάκτησης της πραγματικής ισότητας και του «μισού τ’ ουρανού», που της ανήκει.
