Η απόφαση αποφυλάκισης του φασίστα Γιώργου Πατέλη, ένα μόλις χρόνο μετά την καταδίκη του μαζί με τα άλλα μέλη και στελέχη της ακροδεξιάς Χ.Α., αποτελεί τουλάχιστον πρόκληση για τα δημοκρατικά αισθήματα του λαού και της νεολαίας. Αυτοί που δήθεν αποδίδουν τη δικαιοσύνη στο αστικό σύστημα δεν ένοιωσαν καν την ανάγκη να αιτιολογήσουν στα σοβαρά την απόφασή τους. Η νομική τρίπλα που βρήκαν για να αποδεχτούν τους λόγους «ψυχολογικών προβλημάτων» του παιδιού του Πατέλη και να τον βγάλουν από τη φυλακή, ήταν ότι «δεν υπάρχει σοβαρά μεγάλη πιθανότητα τέλεσης νέας πράξης καθώς το συγκεκριμένο αδίκημα τελέστηκε για συγκεκριμένους λόγους εν όψει συγκεκριμένων συνθηκών»…
Ποιοι είναι οι «συγκεκριμένοι λόγοι» και ποιες οι «συγκεκριμένες συνθήκες» που δεν συντρέχουν σήμερα και καθιστούν ακίνδυνο τον Πατέλη; Όταν αλωνίζουν ακόμη τα ακροδεξιά μορφώματα στις γειτονιές και τις πόλεις της χώρας, και μάλιστα με τον πιο προκλητικό τρόπο; Η Σταυρούπολη, το Ν. Ηράκλειο, η Ηλιούπολη Θεσσαλονίκης είναι τα πιο πρόσφατα παραδείγματα.
Ποιοι είναι οι διαφορετικοί «λόγοι» και οι «συνθήκες», όταν το σύστημα και οι κυβερνήσεις του όχι μόνο δεν κάνουν ούτε βήμα πίσω από τη φασιστικοποίηση της δημόσιας ζωής, αλλά προχωράνε ακάθεκτοι με όλα τα μέσα;
Η απόφαση αποφυλάκισης του φασίστα Πατέλη είναι πρόκληση για τον δημοκρατικό κόσμο! Γιατί το σύστημα φέρεται στους φασίστες «με το γάντι», ενώ παράνομα και άδικα κλείνει σε κρατητήρια για μήνες νεολαίους, που αρπάζει στις διαδηλώσεις. Γιατί τους ακροδεξιούς τους πηγαινοφέρνουν στα δικαστήρια και στα κελιά ατσαλάκωτους, ενώ τους αγωνιστές τους σέρνουν στα πεζοδρόμια και τους «περιποιούνται» με κλομπ και χημικά.
Αλλά είναι πρόκληση και γιατί αυτές τις μέρες δικάζονται οι αγωνιστές που κυνηγήθηκαν στα Σεπόλια πριν έναν χρόνο, μετά τη διαδήλωση για την επέτειο του Πολυτεχνείου του ’20 που απαγορευτηκε με χουντικού τύπου αποφάσεις, και γιατί σε λίγες μέρες δικάζονται οι 62 αγωνιστές, μεταξύ των οποίων και 12 σύντροφοί μας, που συλληφθήκαν για την προσπάθειά τους να διαδηλώσουν στις 6 Δεκέμβρη του ‘20.
Για εμάς είναι ξεκάθαρο ότι το σύστημα της εξάρτησης και της εκμετάλλευσης φροντίζει τα παιδιά του! Θέλει τις εφεδρείες του σε ετοιμότητα, για να τις χρησιμοποιήσει με τον τρόπο που θα επιλέξει ανά πάσα στιγμή. Σε αυτή τη διαδρομή του, έχει να αξιοποιήσει όλα τα μέσα, με την αστική ταξική «δικαιοσύνη», πρώτη και καλύτερη… Αποδεικνύεται για άλλη μια φορά ότι τα πολιτικά ζητήματα λύνονται μόνο με πολιτικό τρόπο και όχι στα αστικά δικαστήρια, ότι η αναμέτρηση του λαού με τον φασισμό δεν τελειώνει στις δικαστικές αίθουσες!
Θάνατος στο φασισμό και στον ιμπεριαλισμό!
Το φασισμό τσακίζουν αγώνες λαϊκοί!
