Άρθρο από την Προλεταριακή Σημαία (φύλλο 875)
Στην τύχη τους έχει αφήσει η κυβέρνηση της ΝΔ τους δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους της «βαριάς βιομηχανίας», όπως θέλουν να ονομάζουν τον κλάδο του τουρισμού. Η «βαριά βιομηχανία» τους αποδείχτηκε φτερό στον άνεμο των επιλογών μεγάλων ιμπεριαλιστικών κέντρων και των εντολών των τεράστιων επιχειρήσεων τουριστικής διαχείρισης, των γνωστών «τουρ οπερέητορς», οι οποίοι ελέγχουν σε τρομακτικό βαθμό την τουριστική ροή προς τη χώρα. Ακόμη και ως προς το πιο «δυνατό της χαρτί» φαίνεται πόσο έωλη είναι η εξαρτημένη ελληνική οικονομία.
Χιλιάδες τουριστικά καταλύματα δεν πρόκειται να ανοίξουν καν, ενώ οι ξενοδόχοι θεωρούν δεδομένο ότι η φετινή χρονιά χάθηκε, και κινούνται με ορίζοντα το 2021 «και βλέπουμε». Και αν οι ξενοδόχοι έχουν εξασφαλισμένη (και με το παραπάνω) την επιβίωσή τους μέχρι τότε, δεν συμβαίνει το ίδιο και με τους εργαζόμενους στον τουρισμό. Αυτοί προσπαθούν να τα φέρουν βόλτα είτε με τις πενταροδεκάρες που δίνει ως βοήθημα το κράτος είτε χωρίς την παραμικρή βοήθεια.
Είναι χαρακτηριστικό ότι από τους περίπου 350.000 εργαζομένους του κλάδου μόλις οι 80.000 εντάσσονται στο λεγόμενο «μηχανισμό στήριξης» που έστησε η κυβέρνηση. Αυτοί που εδώ και χρόνια προβάλλουν το λεγόμενο «ελληνικό τουριστικό θαύμα» και μας βομβαρδίζουν με τα εκατομμύρια τουριστικών αφίξεων, κρύβουν με μεγάλη προσοχή τις συνθήκες γαλέρας που κυριαρχούν στους εργαζόμενους του κλάδου. Η «βαριά βιομηχανία» αποδεικνύεται βαριά μόνο για τους εργαζόμενους σε αυτήν.
Χιλιάδες εργαζόμενοι σε ξενοδοχεία 12μηνης λειτουργίας βρίσκονται σε αναστολή από το Μάρτη μέχρι και τον Ιούλη, επιβιώνοντας μόνο με τα 534 ευρώ του «επιδόματος ειδικού σκοπού». Είναι άγνωστο τι τους περιμένει στους επόμενους μήνες, ενώ επικρέμεται πάντα η κακόφημη «Συν-Εργασία», δηλαδή η προοπτική της μερικής, εκ περιτροπής απασχόλησης με την αντίστοιχη μείωση του μισθού.
Χιλιάδες εποχικοί εργαζόμενοι περιμένουν ακόμα την ένταξή τους στο «μηχανισμό στήριξης», καθώς βρέθηκαν αντιμέτωποι με την απροθυμία των ξενοδόχων να προχωρήσουν στις απαραίτητες ενέργειες, δηλαδή επαναπρόσληψη και δήλωση της αναστολής. Ακόμη κι αυτό όμως να γίνει, το τεράστιο ερώτημα «πώς θα βγει ο χειμώνας που έρχεται» παραμένει αναπάντητο, αφού ούτε το επίδομα ανεργίας θα δοθεί σε όλους, αλλά ακόμη και αυτοί που θα το πάρουν δεν θα μπορούν με τίποτε να καλύψουν την απώλεια εισοδημάτων της καλοκαιρινής τουριστικής περιόδου.
Πίσω από τη βιτρίνα, λοιπόν, ανεργία, ανασφάλεια, φτώχεια, εξαθλίωση. Το περιστατικό στη Ρόδο με τη λιποθυμία μικρού κοριτσιού, κόρης ξενοδοχοϋπαλλήλου, από την πείνα, είναι χαρακτηριστικό. Περιστατικά σαν κι αυτό όχι μόνο είναι πολλά, αλλά συμπληρώνονται και με την αδυναμία χιλιάδων από αυτούς τους εργαζόμενους να καλύψουν τις πάγιες ανάγκες τους: ενοίκιο, λογαριασμοί, δάνεια. Οι απειλές εξώσεων, διακοπής ρεύματος και νερού, ακόμη και κατασχέσεων, κρέμονται πάνω απ’ τα κεφάλια τους.
Αυτό το άθλιο σκηνικό που πιέζει αφόρητα τους εργαζόμενους στον τουρισμό, έχει οδηγήσει την εργοδοσία σε ένα απίστευτο «ξεσάλωμα». Τα περιστατικά εργοδοτικής αυθαιρεσίας και οι εκβιασμοί είναι καθημερινό πια φαινόμενο. Αυτοί που παραμένουν στη δουλειά ή αυτοί που επανέρχονται προσωρινά (αφού το κράτος δίνει τη δυνατότητα προσωρινής διακοπής της αναστολής εργασίας για τις ανάγκες της επιχείρησης) δουλεύουν κάτω από συνεχή εντατικοποίηση. Είναι χαρακτηριστική η καταγγελία εργαζόμενης στο ξενοδοχείο Parnis Pallace στο Μενίδι ότι ο εργοδότης της την ξυλοκόπησε όταν αυτή αρνήθηκε την απαίτησή του να εργαστεί 16 ώρες τη μέρα.
Η εργοδοσία του κλάδου δεν αρκείται στις διευκολύνσεις και τις επιδοτήσεις που της έδωσε η κυβέρνηση: μειώσεις σε ΦΠΑ και φορολογία, δάνεια, μέτρα ενίσχυσης της «ρευστότητας» των επιχειρήσεων. Δεν της φτάνουν τα χρήματα που πρόκειται να πάρει από τα δισ. του «Ταμείου Ανάκαμψης», όπως δεν της έφτασαν και τα έσοδα 22 δισ. ευρώ του κλάδου πέρσι. Θέλει να ισοπεδώσει πλήρως τα εργατικά δικαιώματα, να μπορεί να εκμεταλλεύεται στο έπακρο και χωρίς εμπόδια τους εργαζόμενους. Θέλει να διευρύνει ακόμη περισσότερο τα περιθώρια αυθαιρεσίας που της έδωσε η κυβέρνηση μέσα στην πανδημία.
Όμως οι εργαζόμενοι του κλάδου δεν πρέπει να αποδεχτούν αυτήν την κατάσταση. Δεν πρέπει να επιτρέψουν τη μονιμοποίησή της και από τώρα πρέπει να αγωνιστούν για την ανατροπή της. Ο εργασιακός μεσαίωνας που απλώνεται στο χώρο του τουρισμού, όπως και στο χώρο εστίασης-επισιτισμού, όσο δύσκολο κι αν φαντάζει, πρέπει να βρει απέναντί του την οργανωμένη, συλλογική απάντηση των εργαζομένων. Οι κινητοποιήσεις που γίνονται σε μια σειρά τουριστικές περιοχές της χώρας, δείχνουν ένα μέρος της αγανάκτησης που κυριαρχεί στους εργαζόμενους του κλάδου, και παρά την απροθυμία των συνδικαλιστικών ηγεσιών να τις οργανώσουν παραπέρα και να τους δώσουν συνέχεια, μπορούν να αποτελέσουν βάση για την παραπέρα συγκρότηση του κλάδου.
• ΟΧΙ ΣΤΟ ΝΕΟ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ!
• ΠΛΗΡΗΣ ΚΑΛΥΨΗ ΜΙΣΘΟΥ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ – ΜΟΝΙΜΟΥΣ ΚΑΙ ΕΠΟΧΙΑΚΟΥΣ
• ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ
• ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΚ ΠΕΡΙΤΡΟΠΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑ - ΚΑΜΙΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΥΣΗ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ
