Στην κόψη του ξυραφιού παρέμενε την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές η Βενεζουέλα, καθώς το μπλοκ ιμπεριαλιστών-Γουαϊδό σκάρωσε ακόμα μια ιταμή απόπειρα σφετερισμού της εξουσίας. Συγκεκριμένα, την Τρίτη 30 Απριλίου, η μαριονέτα των Αμερικάνων που έχει αυτοανακηρυχτεί «πρόεδρος» έστησε μια κάμερα μπροστά σε 20 στρατιωτικούς που έχουν αυτομολήσει και κάλεσε ξανά το στρατό να τον ενθρονίσει… Τα ΜΜΕ και η «διεθνής κοινότητα», έχοντας χάσει κάθε μέτρο, ξεφτιλίζουν σε όλο τον πλανήτη την έννοια και αυτής ακόμα της αστικής δημοκρατίας και των όποιων ψευτοδημοκρατικών θεσμών έχει κατορθώσει ιστορικά να δημιουργήσει το κεφάλαιο.
Η όλη αυτή κακοστημένη προβοκάτσια, που βασικό σκοπό είχε να προκληθεί χάος στη χώρα ώστε να εξωθηθεί σε εμφύλιο και πιθανόν σε ξένη επέμβαση, έχει ονομαστεί «Επιχείρηση Ελευθερία». Ένα όνομα-αμερικανιά, όπως άλλωστε και η όλη επέμβαση, που καθοδηγείται ανοιχτά και χωρίς αιδώ από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Αμέσως μετά τη δημοσιοποίηση του βίντεο, διάφοροι αμερικάνοι αξιωματούχοι και γερουσιαστές, όπως ο Ρούμπιο, έσπευσαν να γράψουν στο ίντερνετ πανηγυρισμούς για τη «δημοκρατία που επιστρέφει» στη Βενεζουέλα. Ακόμα μια φορά, όμως, παρά τα παχιά λόγια των Αμερικάνων, η κατάσταση «επί του εδάφους» δεν ήταν η επιθυμητή. Αν και ο Γουαϊδό έχει δηλώσει ότι «το 80%» του στρατού είναι μαζί του και ότι το τέλος είναι κοντά, το μόνο που κατορθώθηκε ήταν μια τοπική αναστάτωση σε ένα στρατόπεδο κοντά στο Καράκας.
Η κυβέρνηση, ακούγοντας και τις σοφές συμβουλές των ρώσων ιμπεριαλιστών, αντέδρασε ψύχραιμα, έστειλε τις ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας με τα δακρυγόνα, εκκένωσε το στρατόπεδο και συνέλαβε τους πραξικοπηματίες. Δεν υπήρξε έτσι αιματοχυσία. Μάλιστα, το πρωί της Πρωτομαγιάς ο Μαδούρο ανακοίνωσε ότι το πραξικόπημα «κατεστάλη», γεγονός που, αν ισχύει, αποτυπώνει ακόμα ένα φιάσκο της αντιπολίτευσης, που περισσότερο στηρίζεται στις ξένες πλάτες παρά σε ντόπιες δυνάμεις. Οι εξελίξεις αυτές δείχνουν ότι ο «σκληρός πυρήνας» της αστικής τάξης της χώρας δεν έχει αποφασίσει -μέχρι στιγμής- την εκ των έσω ανατροπή του Μαδούρο και, παρά τις προσπάθειες που γίνονται, δεν έχει παραχθεί ένα σημαντικό ρήγμα στο στρατό. Παρόλα αυτά, οι εξελίξεις είναι σύνθετες και δεν μπορεί η μέχρι τώρα αποτυχία της αντιπολίτευσης να θεωρηθεί μόνιμη.
Ο «δεύτερος γύρος» δόθηκε στις διαδηλώσεις της Πρωτομαγιάς, καθώς τόσο κυβέρνηση όσο και αντιπολίτευση προσπάθησαν να καλέσουν το λαό να διαδηλώσει. Η κυριαρχία στο δρόμο είναι ένα σημαντικό πολιτικό στοιχείο της αντιπαράθεσης ειδικά σε αυτή την περίοδο, καθώς είναι διακαής πόθος της αντιπολίτευσης να παρουσιάσει την εικόνα ενός δικτάτορα που καταστέλλει το πλήθος. Η αντιπολίτευση ελπίζει να δημιουργηθούν γεγονότα στο δρόμο που θα βγουν εκτός ελέγχου, καθώς οι περιορισμένες συγκρούσεις σε στρατόπεδα ή στα σύνορα με την «ανθρωπιστική βοήθεια» ήταν από χέρι χαμένες. Μέχρι να κλείσει το φύλλο της «Π.Σ.», δεν υπήρχαν στοιχεία για τη συμμετοχή στις διαδηλώσεις, ούτε αναφορές για επεισόδια. Δεν μπορεί όμως να προβλεφτεί η εξέλιξη των πραγμάτων. Σε κάθε περίπτωση, και παρά τις προσωρινές επιτυχίες της κυβέρνησης, η κατάσταση στη Βενεζουέλα παραμένει στην κόψη του ξυραφιού, ο λαός παραμένει πολιτικά παροπλισμένος και στο περιθώριο της ενδοϊμπεριαλιστικής, ενδοαστικής αντιπαράθεσης, και ο κίνδυνος μιας γενικευμένης αιματοχυσίας ανοιχτός.
