Την περασμένη εβδομάδα και συγκεκριμένα την Πέμπτη 15 Οκτώβρη πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα συλλαλητήριο αλληλεγγύης στους πρόσφυγες. Η πρωτοβουλία για τη διοργάνωσή του ανήκε στο «Συντονισμό σωματείων και συλλογικοτήτων για το προσφυγικό/μεταναστευτικό» που συγκροτήθηκε μετά από κάλεσμα του συλλόγου δασκάλων «Ο Αριστοτέλης» σε σωματεία, λαϊκές συνελεύσεις, τοπικές και πολιτικές συλλογικότητες. Σύμφωνα με το δελτίο τύπου που εκδόθηκε σχετικά, συμμετείχαν πάνω από 50 συλλογικότητες. Συλλογικότητες στις οποίες κατά βάση παρεμβαίνουν αγωνιστές και σχήματα της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς και του αναρχοσυνδικαλισμού.
Το πλαίσιο που αποφασίστηκε σε γενικές γραμμές ήταν ένα πλαίσιο αρκετά θετικό και ως προς τις πολιτικές του εκτιμήσεις, στοχοποιούσε τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς Ε.Ε. και ΝΑΤΟ, θεωρούσε ως συνυπεύθυνους τους Αμερικάνους που με τις επεμβάσεις τους προκαλούν τους πολέμους, το αιματοκύλισμα των λαών της Μέσης Ανατολής την προσφυγιά. Κατήγγειλε την Ε.Ε. για τις κατασταλτικές μεθόδους αντιμετώπισης των προσφύγων καθώς και την ελληνική κυβέρνηση ως συνένοχη στο μακελειό, μιας και συνεχίζει την πολιτική του «ανήκομεν στη δύση» δίνοντας γη και ύδωρ στους ιμπεριαλιστές μέσω των βάσεων, της παραχώρησης του εναέριου χώρου και των υποδομών της χώρας.
Κατέληγε δε με την απαίτηση να φύγουν οι βάσεις, να βγει η χώρα από την Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ και να απαγορευτούν οι κατασταλτικές παρεμβάσεις και της Ε.Ε. και του ελληνικού κράτους. Προβάλλοντας παράλληλα μια σειρά αιτήματα για τους ίδιους τους πρόσφυγες. Αιτήματα που θα διευκόλυναν την παρουσία τους και το πέρασμά τους από τη χώρα.
Γενικά, λοιπόν, μπορούμε να πούμε ότι και η πρωτοβουλία συγκρότησης του «Συντονισμού σωματείων και συλλογικοτήτων για το προσφυγικό/μεταναστευτικό» και το αποτέλεσμα αυτής της πρωτοβουλίας ήταν ένα θετικό γεγονός, πολύ περισσότερο όταν είχε προηγηθεί μια σχεδόν πλήρης απραξία της αριστεράς και των αγωνιστικών δυνάμεων στο τεράστιο, όπως το χαρακτηρίζουν όλοι, αυτό ζήτημα.
Σαν τέτοιο το χαιρέτησε και η Λαϊκή Αντίσταση – Αριστερή Αντιιμπεριαλιστική Συνεργασία, παρ’ όλο που από κακό συντονισμό δε συμμετείχε στη σύσκεψη, καλώντας να στηριχθούν οι πρωτοβουλίες της και πολύ περισσότερο το προγραμματισμένο συλλαλητήριο για την Πέμπτη 15/10. Άλλωστε και η ίδια είχε ήδη αποφασίσει και κεντρικά αλλά και με τα τοπικά της σχήματα να αναλάβει ανάλογες αντιιμπεριαλιστικές, αντιπολεμικές πρωτοβουλίες αλληλεγγύης στους πρόσφυγες παντού στην Ελλάδα όπως και γίνεται. Γιατί εκτιμά ότι το πρόβλημα δεν είναι καθόλου πρόσκαιρο, ότι θα συνεχιστεί για πολύ, για όσο θα διαρκούν και θα κλιμακώνονται οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Επεμβάσεις που και μετά την ενεργή παρουσία της Ρωσίας εντείνουν το πρόβλημα και τους κινδύνους για όλους τους λαούς της περιοχής, φέρνουν πιο κοντά τον πόλεμο και στη δικά μας χώρα. Είναι μια υπόθεση που δεν μπορεί να ξεπεραστεί από τη πλευρά του κινήματος και της αριστεράς με μια συγκέντρωση μόνο αλλά θα πρέπει να συνεχιστούν οι δράσεις καταγγελίας των ιμπεριαλιστών και της δικής μας άρχουσας τάξης αλλά και αλληλεγγύης – στήριξης των προσφύγων. Βάση της λογικής μας είναι αυτό που ανέφερε η αφίσα των Αγωνιστικών Κινήσεων στη Θεσσαλονίκη: Κοινοί είναι οι εχθροί μας, κοινοί οι αγώνες μας, κοινό και το μέλλον μας.
Υπήρχε όμως ένα πρόβλημα. Το οποίο το εντοπίσαμε αμέσως και με δημόσια παρέμβαση της Λαϊκής Αντίστασης – Α.Α.Σ., αλλά και προσπαθήσαμε να το διορθώσουμε με προτάσεις σε μαζικούς φορείς. Ενώ λοιπόν βγήκε αυτό το πλαίσιο που προαναφέραμε, κατέληγε σε κάλεσμα για πορεία μόνο στα γραφεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η αμερικάνικη πρεσβεία δεν ήταν στο πρόγραμμα της πορείας, έμενε στο απυρόβλητο παρ’ όλο που ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός αναφερόταν στο πλαίσιο. Οι Αγωνιστικές Κινήσεις έθεσαν το ζήτημα σε φοιτητικούς συλλόγους και σε τρεις πάρθηκαν αποφάσεις συμμετοχής στο συλλαλητήριο και πορείας μέχρι την αμερικάνικη πρεσβεία. Αποφάσεις που ψηφίστηκαν, αν και όχι στο σύνολο των συλλόγων, απ’ όλες τις παρατάξεις της αριστεράς.
Στα δημόσια ερωτήματα της Λαϊκής Αντίστασης (Γιατί η αμερικάνικη πρεσβεία μένει στο απυρόβλητο; Γιατί, ενώ στο Δελτίο Τύπου που εξέδωσαν οι διοργανωτές αναφέρεται «Αναπτύσσουμε αντιπολεμικό-αντιιμπεριαλιστικό κίνημα στον αντίποδα των επιδιώξεων ΕΕ, ΝΑΤΟ, ΗΠΑ, κυβέρνησης και κεφαλαίου», η αμερικάνικη πρεσβεία δεν είναι στο δρομολόγιο της διαδήλωσης;), η ουσία των απαντήσεων συνοψίζεται στο ότι εκείνη την ημέρα θα «λάμβανε χώρα η Σύνοδος Κορυφής της Ε.Ε και στην οποία (θα) αποφασιζόταν η σκλήρυνση της ρατσιστικής της πολιτικής σε συνεργασία με τον Ερντογάν». Λες και το πρόβλημα ήταν και είναι αποκλειστικά στην κατασταλτική πολιτική που εφαρμόζει απέναντι στους πρόσφυγες η Ε.Ε., λες και ο ρόλος των Αμερικάνων δεν είναι πρωταγωνιστικός σε όλα όσα γίνονται στη Συρία και αλλού ή ότι σταμάτησαν οι βομβαρδισμοί και οι κάθε είδους επεμβάσεις τους.
Αναρωτιέται κανείς, γιατί δεν θα έπρεπε να εκφραστεί η αλληλεγγύη μας προς τους δοκιμαζόμενους λαούς της Μέσης Ανατολής με την ανάπτυξη και ενίσχυση του αντιιμπεριαλιστικού κινήματος στη χώρα μας, με την καταγγελία του καθεστώτος της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης και της υποταγής στα συμφέροντα των μακελάρηδων των λαών, με την καταγγελία της παρουσίας των αμερικανονατοϊκών βάσεων και της μετατροπής της χώρας σε ορμητήριο των ιμπεριαλιστών φονιάδων, όπως ανέφερε και η ανακοίνωση της Λαϊκής Αντίστασης.
Είναι αλήθεια ότι η παρέμβασή μας δημιούργησε σοβαρές πιέσεις στο εσωτερικό κάποιων δυνάμεων. Καθόλου παράξενο άλλωστε ειδικά σε μια χώρα σαν τη δική μας με το συγκεκριμένο ρόλο των Αμερικάνων, ιστορικά αλλά και στον παρόντα χρόνο, που επί δεκαετίες η πάλη για ανεξαρτησία, για έξοδο από το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. για το διώξιμο των αμερικάνικων βάσεων ήταν στη προμετωπίδα του λαϊκού κινήματος και της αριστεράς.
Ιδιαίτερη «αντίσταση» στη συνέχιση της πορείας έδειξαν το ΣΕΚ και γενικότερα δυνάμεις του τροτσκιστικού και αναρχοσυνδικαλιστικού χώρου. Προφανώς, γι’ αυτές τις δυνάμεις, το κύριο, αν όχι μοναδικό, πρόβλημα, είναι ο ρατσισμός, οι κατασταλτικές πολιτικές της Ε.Ε., τα στρατόπεδα και η FRONTEX, το καθεστώς του Ερντογάν. Οι πολιτικές, οικονομικές και στρατιωτικές επεμβάσεις των Αμερικάνων και Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών είναι μάλλον μια δευτερεύουσα πλευρά, κάτι που επίσης μάλλον είναι αδύνατο να αποτρέψουμε, οπότε αυτό που μένει στο ελληνικό λαό είναι να παλεύει για κάποια αναγκαία μεν ζητήματα εκδημοκρατισμού, να δείχνει την ανθρώπινη αλληλεγγύη του, να ζητά μια καλύτερη και πιο ανθρώπινη διαχείριση του προσφυγικού, αλλά την ουσία του ζητήματος, για το ποιος και τι φταίει, να μην την αγγίζει. Η λογική τους είναι αποτέλεσμα ενός άνευρου αντικαπιταλισμού που δεν βλέπει τις σχέσεις εξάρτησης της χώρας μας από τους ιμπεριαλιστές, οπότε και την πάλη για ανεξαρτησία και διώξιμο των ιμπεριαλιστών, αλλά βασίζεται στις διάφορες θεωρίες περί «παγκοσμιοποίησης» και «ολοκληρωτικού καπιταλισμού». Οπότε τι μένει; Η παγκόσμια ανατροπή του καπιταλισμού και ως τότε αιτήματα και προτάσεις προς τους εχθρούς, για μια καλύτερη και ανθρωπινότερη διαχείριση.
Εμείς παρ’ όλα αυτά θα επιμένουμε. Θα επιμένουμε στη κοινή δράση, γιατί κανένας δεν περισσεύει στον αγώνα για το δίκιο του λαού μας και όλων των λαών. Θα επιμένουμε όμως και να θέτουμε τα ζητήματα όπως είναι στη πραγματικότητα καταδεικνύοντας τους πραγματικούς υπεύθυνους για τα δεινά όλων των λαών και χωρίς να φοβόμαστε να ανοίγουμε μέτωπα απέναντί τους. Καλούμε τους λαούς της περιοχής να αντιστέκονται, να διεκδικούν, να ανατρέπουν και να δείχνουν την αλληλεγγύη τους έχοντας πάντα ως στόχο τους πραγματικούς υπεύθυνους για τα δεινά τους.
Το πώς εξελίχθηκε τελικά η διαδήλωση είναι αποτέλεσμα αποκλειστικά της επιμονής της Λαϊκής Αντίστασης-ΑΑΣ, η οποία ήταν η μόνη που έθεσε το συγκεκριμένο στόχο και τον πάλεψε μέχρι τέλους. Πιστεύουμε ότι η έκβαση αφήνει θετικές παρακαταθήκες ευρύτερα στον προοδευτικό κόσμο, αλλά και καταδεικνύει τον ρόλο και τις δυνατότητες που μπορεί να έχει το μετωπικό μας σχήμα, την ανάγκη αυτό να διευρυνθεί και να ζωντανέψει ακόμα περισσότερο αλλά και ότι υπάρχουν δυνατότητες ανάπτυξης ενός πραγματικού αντικαπιταλιστικού – αντιιμπεριαλιστικού κινήματος στη χώρα μας.
Η πορεία
Με μια σχετικά καλή μαζικότητα πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 15/10 στην Αθήνα η αντιιμπεριαλιστική-αντιπολεμική πορεία αλληλεγγύης στους πρόσφυγες. Χαρακτηρίστηκε κατά βάση από την παρουσία προοδευτικού-πολιτικοποιημένου κόσμου με αναφορά στο κίνημα. Σε αυτή συμμετείχαν με πανό η Λαϊκή Αντίσταση- ΑΑΣ, ο «Συντονισμός» που πήρε την πρωτοβουλία για τη διοργάνωσή της, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η ΚΕΕΡΦΑ, το ΣΕΚ, η ΟΚΔΕ-Σπάρτακος, το ΕΕΚ, η Ροσινάντε, η ΕΣΕ, υπογραφές φοιτητικών συλλόγων, η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης ΑΣΟΕΕ, φοιτητές-τριες από τα ΤΕΙ Αθήνας-Πειραιά, η Γ’ ΕΛΜΕ Αθήνας, ο ΣΕΠΕ Αν.Λιόσια- Ζεφύρι- Φυλή και άλλες συλλογικότητες και σωματεία.
Το μπλοκ της Λαϊκής Αντίστασης-ΑΑΣ ήταν αρκετά μαζικό και από την αρχή της διαδήλωσης πορεύτηκε με ζωντάνια και παλμό. Ιδιαίτερα δονούνταν στα συνθήματα για τον απελευθερωτικό αγώνα του λαού της Παλαιστίνης, μιας και μαζί μας για πολλή ώρα συμπορεύονταν Παλαιστίνιοι αγωνιστές από την Ένωση Παλαιστινίων φοιτητών. Τα συνθήματα καταδίκης των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, καταγγελίας του αμερικανικού ιμπεριαλισμού και της Ε.Ε., αλληλεγγύης στους πρόσφυγες και στοχοποίησης της αντιλαϊκής πολιτικής και της κυβέρνησης, σκιαγραφούσαν από νωρίς το χαρακτήρα που επιχειρούσε να προσδώσει η Λαϊκή Αντίσταση-ΑΑΣ στην πορεία. Αρκετά ζωντανά ήταν και μπλοκ όπως της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στους πρόσφυγες της ΑΣΟΕΕ, όπου συμμετείχαν συναγωνιστές μας.
Η Λαϊκή Αντίσταση επέμενε μέχρι τέλους στην ανάγκη η πορεία να συνεχιστεί προς την αμερικανική πρεσβεία. Έως και την τελευταία στιγμή, και αφού η διαδήλωση έκανε στάση στα γραφεία της Ε.Ε., δεν ήταν καθόλου σίγουρο ποια θα ήταν η συνέχεια. Ήταν έκδηλη η απροθυμία όλων των συμμετεχόντων να κινηθούν διαφορετικά από αυτό που είχαν εξαρχής στο μυαλό τους. Μετά από αρκετές πιέσεις, όμως, που ασκήθηκαν από τη μεριά μας και με δυνατά συνθήματα για «να πάει η πορεία στην πρεσβεία», και ενώ περάσαμε για λίγο μπροστά απαιτώντας να συνεχιστεί η πορεία, τελικά η αρχική κατάσταση ανατράπηκε. Ένα σημαντικό κομμάτι αποφάσισε ότι θα προχωρήσει και αυτό προς την πρεσβεία. Επέλεξαν να μείνουν πίσω κατά βάση οργανώσεις τροτσκιστικών ή αναρχοσυνδικαλιστικών καταβολών. Σε αυτούς που προχώρησαν περιλαμβανόταν ο Συντονισμός, ένα τμήμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης ΑΣΟΕΕ, το πανό με τις υπογραφές φοιτητικών συλλόγων και ο ΣΕΠΕ Αν.Λιόσια- Ζεφύρι- Φυλή. Η διαδήλωση τελικά κατέληξε και ολοκληρώθηκε σε μια ζωσμένη από δυνάμεις καταστολής πρεσβεία, παραμένοντας για λίγο εκεί, όπου φωνάχτηκαν αντιαμερικανικά συνθήματα.
