Ένα νέο νομοσχέδιο έρχεται, κατατίθεται, συζητείται και ψηφίζεται ταχύτατα και προπαντός και φυσικά δημοκρατικά –λέει- για την εξυγίανση και τον εξορθολογισμό της λειτουργιάς του υπαίθριου εμπορίου μικροπαραγωγών, επαγγελματιών πωλητών, αυτοαπασχολούμενων, μικροπωλητών με το όνομα «για την άσκηση εμπορικών δραστηριοτήτων εκτός καταστήματος». Ένα εκτρωματικό ανθρωποφαγικό κατασκεύασμα που δημιουργεί όρους για το σταδιακό εκτοπισμό ανθρώπων του μεροκάματου από τις λαϊκές αγορές, προς όφελος μελοπαραγωγών, αλυσίδων παραγωγής και μονοπωλιακών ομίλων, με την ταυτόχρονη ζημιά των λαϊκών νοικοκυριών σαν καταναλωτών, που θα υποχρεωθούν σε χαμηλότερης ποιότητας και ακριβότερες αγορές. Έχει συνταχτεί και εκτελείται κατά παραγγελία και απαίτηση των ονομαζόμενων «εργαλειοθηκών» του ΟΟΣΑ και έρχεται να συνδυαστεί με την –κατά τον Χατζηδάκη, πρόταση του ΕΣΕΕ για την κατάργηση υπαίθριου εμπορίου.
Βασικά σημεία δομικών αλλαγών –τέτοιων που να συρρικνώνουν, να υποβαθμίζουν και στο τέλος να καταργούν αυτές τις θέσεις εργασίας είναι:
- Ετήσια επανακύρωση-θεώρηση άδειας λειτουργίας. Προϋπόθεση η ασφαλιστική και φορολογική ενημερότητα. Όμως ο αριθμός επαγγελματιών και μικροπαραγωγών που μπορούν να ανταπεξέλθουν σε αυτήν την υποχρέωση σε ΟΑΕΕ ή ΟΓΑ σίγουρα δεν αφορά την πλειοψηφία των εργαζομένων, μιας που στατιστικά πολύ σημαντικό κομμάτι του αδυνατεί, γιατί δεν «μπορεί» και έτσι μένει ανασφάλιστο, εκτεθειμένο και τώρα επιπλέον χωρίς δουλειά. Σύνδεση δηλαδή δυνατότητας εργασίας με τις οικονομικές οφειλές σε ασφαλιστικό φορέα και εφορία και επιπλέον επιδείνωση της θέσης του εργαζομένου μιας που μεταπίπτει με τον εκσυγχρονιστικό νόμο πλέον σε ανεργία. Πρόκειται για συνειδητή και μεθοδευμένη επιχείρηση υπονόμευσης των σε πολύ αντίξοες πλέον και με πολύ χαμηλά περιθώρια κέρδους αυτών των εργαζομένων. Ένας φαύλος και αισχρός κύκλος που ωθεί την με επισφάλεια εργασία σε ανεργία.
- Ο δήμος θα αποφασίζει πόσοι και που θα δουλεύουν. Αυτή η σκέψη άρχεται από την κατάργηση των οργανισμών Αθηνάς-Πειραιά-Θεσσαλονίκης, μιας και κατά το Υπουργείο δεν χρειάζονται πλέον διοικητικά συμβούλια οι εργαζόμενοι. Αυτές οι αρμοδιότητες π.χ. χορήγηση αδειών μετακαλούνται στην περιφέρεια, νομαρχία και τελικώς καταλήγουν στον δήμο. Κατά τις εκτιμήσεις λοιπόν του δήμου θα ορίζεται ο μέγιστος αριθμός πωλητών-παραγώγων, σε όσες λαϊκές αγορές κρίνει εκείνος. Και οι ατυχείς λοιποί;
- Διαχωρισμός πωλητών με παραγωγούς σε αντικριστές θέσεις στον δρόμο. Θέσεις μάχης κατά παραγγελία, των μεν απέναντι στους δε, με «συγκρουσιακές» (!) διαθέσεις χωρίς να υπάρχει τέτοια πρόθεση από την πλευρά των ίδιων καθ’ ομολογία τους. Κατηγοριοποίηση των εργαζομένων και εκ του πονηρού ώθηση των καταναλωτών με το «ζόρι» στους φθηνότερους παραγωγούς. Αυτή η διάταξη θα μπορούσε επίσης να ενεργοποιήσει μικροκαννιβαλικές επαγγελματικές συμπεριφορές στους πωλητές της απέναντι πόρτας, των μικροπαραγωγών μεταξύ τους και σε όχι μεγάλο βάθος χρόνου συρρίκνωση και εξάλειψη των πωλητών, σαν ασθενέστερων φυσικά κρίκων με μόνη την παρουσία παραγωγών και δη μελοπαραγωγών ικανών να απασχολήσουν φθηνό εργατικό δυναμικό των 300 ευρώ.
- Κλήρωση θέσης άπαξ ετησίως, επί το δικαιότερων –λέει ή σε μια άλλη εκδοχή που μάλλον δεν προκύπτει κυκλική μετακίνηση κάθε χρόνο κατά μια θέση, μετά την πρώτη –δεν την αποφεύγεις- ηλεκτρονική κλήρωση. Όμως ο κάθε πωλητής επί σειρά ετών εργαζόμενος στο δρόμο, έχει δημιουργήσει κύκλο σταθερής πελατείας, αριθμό ανθρώπων που επιλέγουν αυτόν προσωπικώς και οι οποίοι θα πρέπει να «ψάξουν» να τον βρουν.
- Πρόστιμα εξοντωτικά. Είναι 5.000ευρω με άμεση καταβολή έως 15.000 ευρώ, στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων (!), φυλάκιση μέχρι 3 χρόνια. Σημειωτέον ότι σε μεγάλες αλυσίδες εμπορίου σε ανάλογες περιπτώσεις παραβάσεων, τα πρόστιμα περιορίζονται σε συστάσεις και μάλιστα με την ευκαιρία των τριών φορών για αρχή. Εδώ όμως εξαντλείται η αυστηρότητα και το προβλεπόμενο μέγεθος τιμωρίας, με εμφανή την στόχευση.
- Πλανόδιο εμπόριο πανηγύρεων. Μειώνεται ο διαθέσιμα δοσμένος χρόνος συμμετοχής τους στην επαρχία από 7 ημέρες σε 1 έως 3 και τελικώς πιθανόν στις 4 ημέρες. Επίσης μειώνεται ο αντίστοιχος χρόνος για τα Χριστούγεννα και το Πάσχα. Όμως αυτό θα δυσκολέψει έως απαλείψει αυτές τις μετακινήσεις λόγω δυσαναλογίας κόστους με το προσφερόμενο διάστημα.
- Βιοκαλλιεργητές. Υποχρεωτική μετάταξη στις συμβατικές λαϊκές αγορές, παρ’ όλη την άρνηση και την εκτίμηση τους ότι θα είναι καταστροφικό στην διακίνηση των προϊόντων τους.
- Παραεμπόριο. Ένας τρόπος συνηθισμένος επιβίωσης ομάδων μεταναστών, αθιγγάνων και άλλων ομάδων. Όμως η πηγή του προβλήματος είναι οι τεράστιες εισαγωγικές εταιρίες που εισάγουν τα εμπορεύματα. Όλοι φυσικά αρνούνται να τις ελέγξουν άλλωστε η διακίνηση γίνεται ελεύθερα λόγω ελευθερίας διακίνησης αγαθών της ΕΕ. Ξέρουμε ότι χρειάζεται έλεγχος στις πήγες, στις εισαγωγικές και μεταφορικές εταιρίες, στα εμπορεύματα πριν αυτά βγουν στην κυκλοφορία.
