Συνέντευξη με τη Βασάνθα Κουμάρι,* συζύγου του ΓΝ Σαϊμπάμπα
Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Δελχί ΓΝ Σαϊμπάμπα καταδικάστηκε στις 7 Μάρτη σε ισόβια φυλάκιση βάσει του αντιτρομοκρατικού νόμου UAPA με την κατηγορία πως είναι μέλος του παράνομου Κομμουνιστικού Κόμματος Ινδίας (Μαοϊκού). Ο καθηγητής, που είχε φυλακιστεί δυο φορές στις φυλακές της Ναγκπούρ ως υπόδικος, είναι κατά 90% ανάπηρος και καθηλωμένος σε αναπηρικό καρότσι. Μετά τη σύλληψή του τον Μάη του 2014 αφέθηκε προσωρινά ελεύθερος με εγγύηση για ιατρικούς λόγους τον Ιούλη του 2015, για να συλληφθεί ξανά τον Δεκέμβρη του ίδιου έτους και να αφεθεί και πάλι προσωρινά ελεύθερος με απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου τον Απρίλη του 2016.
Αμέσως μετά την καταδίκη, η γυναίκα του εξέδωσε μια δήλωση διαμαρτυρίας στην οποία συνόψιζε την οργή της. Δυο μέρες μετά η Βασάνθα Κουμάρι εξέφρασε το σοκ, την απορία και την αγανάκτησή της γι” αυτό που η ίδια θεωρεί φοβερή αδικία προς κάποιον που το μόνο που έκανε ήταν να αγωνιστεί για τα δικαιώματα που εγγυάται το Σύνταγμα της χώρας.
Περιμένατε αυτήν την καταδικαστική απόφαση;
Καθόλου. Έμεινα κατάπληκτη. Δεν υπάρχει τίποτε εναντίον του. Παρακολουθήσαμε από κοντά τη δίκη. Ο Σαϊμπάμπα ήταν παρών παρά την κακή υγεία του. Η κατηγορούσα αρχή δεν παρουσίασε κανένα συγκεκριμένο στοιχείο. Ό,τι πήρανε από το σπίτι μας –σκληρό δίσκο υπολογιστή, CD, βιβλία– τα βάλανε σε μια ανοιχτή τσάντα κι όχι σφραγισμένη, όπως απαιτούν οι κανόνες. Παρουσίασαν γράμματα που υπογράφονται από κάποιον που λένε ότι είναι ο Σαϊμπάμπα. Αλλά αυτό πώς αποδεικνύεται; Η κατηγορούσα αρχή είχε μόνον έναν ανεξάρτητο μάρτυρα, όλοι οι άλλοι ήταν αστυνομικοί ή αξιωματούχοι. Ακόμη κι αυτός ο μάρτυρας παραδέχτηκε πως αναγκάστηκε να καταθέσει με το ζόρι.
Υπήρχαν κι άλλοι λόγοι που μας έκαναν να ελπίζουμε ότι θα απαλλαχτεί. Σε παρόμοιες υποθέσεις, όπου κάποιοι καταδικάστηκαν ως μέλη μαοϊκών οργανώσεων, το Ανώτατο Δικαστήριο αναίρεσε τις αποφάσεις υποστηρίζοντας την ελευθερία της σκέψης. Όλα αυτά τονίστηκαν από το δικηγόρο μας. Όμως κανένα από τα επιχειρήματά του δεν πάρθηκε υπόψη στην απόφαση. Τα πρακτικά της δίκης δεν υπάρχουν στην απόφαση. Με βάση το πολιτικό κλίμα προετοιμαζόμασταν για μια απόφαση ενοχής. Είχαν μάλιστα αναπτύξει τόσες πολλές αστυνομικές δυνάμεις έξω από το δικαστήριο τη μέρα της απόφασης, που έδειχνε πού πήγαινε το πράγμα. Όμως υπολογίζαμε σε λίγα χρόνια φυλάκισης λόγω έλλειψης στοιχείων. Ο Σαϊμπάμπα είχε ήδη κάνει δυο χρόνια φυλακή. Πάντως δεν περιμέναμε τα ισόβια.
Πώς είναι η υγεία του σήμερα;
Επισφαλής. Πήρε εξιτήριο από το νοσοκομείο μόλις στις 28 Φλεβάρη με σύσταση για “ξεκούραση 10 ημερών”. Οι γιατροί απέκλεισαν κάθε σκέψη για ταξίδι. Είχε εισαχθεί για δύσπνοια και πόνο στο στήθος και έμεινε στην εντατική για μια μέρα. Βρέθηκαν επίσης πέτρες στη χολή, που οφείλονται στην πρώτη μεγάλης διάρκειας φυλάκισή του. Ήταν να κάνει εγχείρηση αφαίρεσης χολής γιατί υπήρχε κίνδυνος μόλυνσης του παγκρέατος. Καταθέσαμε στο δικαστήριο όλες αυτές τις διαγνώσεις. Παρ’ όλα αυτά διατάχτηκε να βρίσκεται παρών κατά την ώρα ανακοίνωσης της απόφασης. Η υγεία του επιδεινώθηκε από την πρώτη αποφυλάκιση με εγγύηση. Προηγουμένως ήταν κινητικός, μπορούσε να κινηθεί μόνος του με το καρότσι. Όμως η παραμονή στις φυλακές κατάστρεψε τους μυς και το νευρικό σύστημα του αριστερού χεριού κι έτσι δεν μπορούσε πλέον να κινήσει το καρότσι. Μπαινόβγαινε συνεχώς σε νοσοκομεία και φυσικοθεραπευτικά κέντρα στο Δελχί και στο Χαϊντεραμπάντ. Είχε δύσπνοιες, πνευμονικές λοιμώξεις, καρδιακά προβλήματα. Όμως το δικαστήριο αρνήθηκε να διατάξει τις αρχές των φυλακών να του παρέχουν άμεσα περίθαλψη, φάρμακα και νοσοκόμο. Το δικαστήριο είπε στο δικηγόρο να κάνει αίτηση γι” αυτά στο διευθυντή των φυλακών. Όμως αυτός ο ίδιος διευθυντής είχε αρνηθεί να του παρέχει τις διευκολύνσεις αυτές όταν ήταν φυλακισμένος παρά τις δικαστικές εντολές. Έπρεπε να απευθυνθούμε σε ανώτερο δικαστήριο για να τον υποχρεώσουμε να το κάνει.
Πώς τα καταφέρνετε με το μισό μισθό; (Ο καθηγητής Σαϊμπάμπα έχει τεθεί σε διαθεσιμότητα μετά τη σύλληψή του και παίρνει μόνο το 50% του μισθού του)
Έχω απευθυνθεί πολλές φορές στο κολέγιο Ram Lal Anand και στο πανεπιστήμιο ζητώντας το 75% του μισθού, μιας και η μητέρα του, η κόρη μας κι εγώ εξαρτόμαστε από το μισθό αυτό, όμως αρνήθηκαν.
Γιατί τον τιμωρούν τόσο αυστηρά; Έκανε τίποτε όσο ήταν έξω με εγγύηση;
Τι θα μπορούσε να κάνει; Είναι πολύ άρρωστος. Δεν καταλαβαίνω ποιο είναι το έγκλημά του. Τι φοβούνται από κάποιον που είναι 90% ανάπηρος; Κάποιος που είναι 24 ώρες το 24ωρο μπροστά σου, είναι στο κολέγιο, διδάσκει. Δεν βρίσκεται στην παρανομία. Δεν έκανε κακό σε κανέναν. Κι όμως, του ρίχνεις ισόβια. Υπάρχουν τραμπούκοι που γυρνάνε στον πανεπιστημιακό χώρο και χτυπάνε γυναίκες. Δεν κάνεις τίποτε γι” αυτούς. Έχεις τον Ασιμανάντ (1) που κατηγορείται για τοποθέτηση βομβών και προμήθεια εκρηκτικών και τον απαλλάσσεις.
Αυτό δείχνει ότι το κράτος δεν ανέχεται καμία φωνή υπέρ των δικαιωμάτων του απλού ανθρώπου. Μαζί με πολλούς άλλους, ο Σαϊμπάμπα ύψωσε τη φωνή του ενάντια στην κρατική βία κατά των Αντιβάσι. Αυτήν την ιδεολογία δεν μπορούν να την ανεχθούν. Όμως, ακόμη και μαύροι νόμοι όπως ο UAPA δεν μπορούν να εξαφανίσουν τα θεμελιώδη δικαιώματά μας της ελεύθερης σκέψης και έκφρασης, αυτό το είπε το Ανώτατο Δικαστήριο. Το κράτος δεν μπορεί να επιβάλει την ιδεολογία του στους πολίτες. Υποτίθεται πως ζούμε σε δημοκρατία, όμως ο δημοκρατικός χώρος έκφρασης όλο και συρρικνώνεται.
Στην Μπαστάρ σήμερα η καταστολή είναι φοβερή. Αν κάποιος Αντιβάσι διαμαρτυρηθεί μπορεί να δολοφονηθεί από τις δυνάμεις ασφάλειας. Αν είσαι γυναίκα μπορεί να σου επιτεθούν σεξουαλικά, να σε βιάσουν, να συλλάβουν τον αδελφό σου με ψεύτικες κατηγορίες, να κάψουν το χωριό σου. Όμως δεν μπορούν να πυροβολήσουν τον Σαϊμπάμπα γιατί μιλάει κι έτσι τον παρενοχλούσαν τα τελευταία πέντε χρόνια.
Επίτηδες άφησαν να επιδεινωθεί η υγεία του και τελικά τον έριξαν στα σίδερα για όλη του τη ζωή. Ποια είναι η δύναμη του Σαϊμπάμπα; Μπορεί μόνο να γράφει και να μιλάει. Η καταδίκη του δεν μπορεί να σβήσει τις ιδέες που εκφράζει. Όλοι μιλούν ενάντια σ” αυτήν την απόφαση. Φοιτητές του Πανεπιστημίου Οσμάνια (Χαϊντεραμπάντ) κάλεσαν σε συνέντευξη Τύπου, και οι φοιτητές του Τζαμία Μιλία (Μουσουλμανικό Πανεπιστήμιο Δελχί) καλούν σε ανοιχτή συγκέντρωση. Όταν ήταν έξω με εγγύηση, όπου κι αν πήγαινε, τον πλησίαζαν φοιτητές και του έλεγαν “Κύριε, ντρεπόμαστε, εμείς δεν κάναμε τίποτε αλλά εσείς παλέψατε. Αποτελείτε έμπνευση για μας”. Μετά την καταδίκη του οι φοιτητές του είναι περισσότερο απαρηγόρητοι από μένα.
Πώς αντιμετώπισαν την καταδίκη η μητέρα του και η κόρη σας;
Η μητέρα του κλαίει συνεχώς. Γνώριζε τη φυσική του κατάσταση από παιδί, αλλά ήταν χαρούμενη γιατί είχε καταφέρει να φτάσει μέχρις εδώ παρά την κατάστασή του. Τώρα όμως λέει ότι δεν αντέχει να τον βλέπει να υποφέρει περισσότερο. Νομίζει πως θα σπάσει η καρδιά της. Η κόρη μου είναι 19 ετών και τα τελευταία πέντε χρόνια έχει τραβήξει πολλά για τόσο τρυφερή ηλικία.
Ο σύζυγός σας πλήρωσε βαρύ τίμημα για τις ιδέες του. Μήπως αυτός ή εσείς αισθανθήκατε ποτέ πως θα ήταν καλύτερα να παραμένατε σιωπηλοί και να μην αντιδράσετε;
Όχι. Από παιδιά ακόμη, στο σχολείο, διδαχτήκαμε ορισμένες αξίες. Μάθαμε ότι το Σύνταγμά μας αναφέρει πως όλοι είμαστε ίσοι. Μας δίδαξαν ότι πρέπει να σεβόμαστε το Σύνταγμα. Αυτό κάνει ο Σαϊμπάμπα, δεν κάνει κάτι πέρα από το Σύνταγμα. Αυτό που έμαθε στο σχολείο, αυτό εφαρμόζει. Αν ήθελε να τα παρατήσει, θα μπορούσε να το κάνει.
Όταν τον πήραν για πρώτη φορά από το σπίτι, του είπαν στο αεροδρόμιο “Υπόγραψε αυτό το χαρτί, θα σ΄ αφήσουμε να φύγεις”. Δεν γνώριζε τι έγραφε το χαρτί, αλλά αρνήθηκε να το υπογράψει. Επίσης πέρυσι, αφού του είχαν αρνηθεί την ιατρική φροντίδα και είχε κάνει αίτηση για αποφυλάκιση, τον πίεσαν. Του είπαν, δεν είναι αργά ακόμη, υπόγραψε να φύγεις. Όμως υπάρχουν αξίες. Διδάσκει φιλολογία. Αυτή η φιλολογία εμπεριέχει συγκεκριμένες αξίες. Αυτές οι αξίες μάς κρατάνε ζωντανούς. Θα μπορούσαμε να ζήσουμε αν τις απαρνιόμασταν; Δεν θα υπήρχε τότε καμιά διαφορά ανάμεσα σε μας και ένα πτώμα.
(1) Πρώην στέλεχος ακροδεξιάς ινδουιστικής οργάνωσης που παρά το γεγονός πως ομολόγησε πως συμμετείχε σε βομβιστικές επιθέσεις ενάντια σε μουσουλμανικά τεμένη αθωώθηκε από τα δικαστήρια.
* Η συνέντευξη δημοσιεύθηκε στην ηλεκτρονική σελίδα thenextfront.com. Τη μετάφραση για λογαριασμό της “Προλεταριακής Σημαίας” έκανε ο Α.Λ.
