Η προσπάθεια χειρισμού και συγκάλυψης των πραγματικών δεδομένων της πανδημίας και στη χώρα μας από πλευράς της κυβέρνησης συνεχίζεται με αμείωτη ένταση. Η “επιπέδωση” της περιβόητης καμπύλης και η καλλιέργεια ενός κλίματος του τύπου “όλα βαίνουν καλώς” δεν πρέπει να παρασέρνει τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τους συνταξιούχους και τη νεολαία. Πίσω από αυτό, δεν βρίσκεται η έγνοια των από πάνω για τους από κάτω, αλλά η αναζήτηση “λελογισμένων” δόσεων χαλάρωσης των μέτρων βασικά σε ένα και μόνο ζήτημα: στη λειτουργία της καπιταλιστικής μηχανής που εν χορώ όλες οι πτέρυγες του κεφαλαίου αναγνωρίζουν ως κρίσιμη και αποκλειστική παράμετρο για την επιστροφή στην καπιταλιστική κανονικότητα της εκμετάλλευσης και καταπίεσης της εργατικής τάξης και του λαού. Ακόμη πιο βαθειά και διευρυμένη, που δε θα θυμίζει σε τίποτε αυτήν την προ λίγων μόνο μηνών!
Η επόμενη μέρα “χτίζεται” από σήμερα για να ξαναδουλέψει “το μαγαζί”. Οι συναντήσεις της κυβέρνησης με τους εκπροσώπους του κεφαλαίου δίνουν και παίρνουν (ΣΕΒ, ΣΕΤΕ κλπ). Είναι βέβαιο ότι πίσω απ’ τις κλειστές πόρτες, όσα διαρρέουν και όσα δηλώνονται, βρίσκεται η αγωνία όλων αυτών για τις επιχειρήσεις τους και για τα ταξικά συμφέροντα και τα κέρδη τους που υπέστησαν (πλην εκείνων της διατροφικής αλυσίδας) ένα πλήγμα και που βιάζονται να το ξεφορτωθούν, φορτώνοντάς το στα συνήθη υποζύγια. Τα “έκτακτα μέτρα” με τον “έκτακτο τρόπο” που υιοθετήθηκαν, ήρθαν για να μείνουν και ν’ αποτελέσουν τη νέα βάση για την εξαπόλυση της νέας αντιλαϊκής κι αντεργατικής καταιγίδας.
Ο λαός, μπουχτισμένος από την ατομική και κοινωνική απομόνωση, τους περιορισμούς, τις απαγορεύσεις, τις διαταγές και το χαράτσωμα δείχνει σημάδια ξεθαρρέματος και μεγαλύτερης κινητικότητας. Συνεχίζει να μην έχει την παραμικρή εμπιστοσύνη σ’ όσα του επιβάλλουν οι άνθρωποι της εξουσίας, μα ταυτόχρονα διαισθάνεται ότι η ζωή του εξακολουθεί να βρίσκεται σ’ ένα διπλό κίνδυνο: πρώτον να εκτεθεί στον ιό και τις συνέπειές του χωρίς ή με ελάχιστη υγειονομική περίθαλψη και δεύτερον να μην έχει δουλειά και εισόδημα για μια ανθρώπινη διαβίωση. Η επιδοματική πολιτική - και σε όσους - μπορεί πρόσκαιρα να τον “κρατά στον αναπνευστήρα”, μα είναι μέρα με τη νύχτα μπροστά στις επιδοτήσεις, παροχές και διευκολύνσεις που απολαμβάνουν οι εκμεταλλευτές του. Απόδειξη της δεινής οικονομικής θέσης των λαϊκών μαζών είναι οι ατέλειωτες ουρές στις τράπεζες τις μέρες καταβολής μισθών και συντάξεων. Κάτι που δεν έχει ανάγκη το κεφάλαιο, αφού ακόμη και τα “ψιλά” που διατηρεί εντός της χώρας - γιατί τα χονδρά βρίσκονται στο εξωτερικό - είναι υπεραρκετά για μια ζωή χαρισάμενη.
Όλα δείχνουν τις κινήσεις που επίκεινται από πλευράς κυβέρνησης, κεφαλαίου, συστήματος συνολικά. Είναι κινήσεις που το εναρκτήριο λάκτισμα θα το δώσει το ιμπεριαλιστικό κεφάλαιο για ν’ ακολουθήσουν και οι ντόπιοι ιθύνοντες με στόχο να κάνουν τη ζωή των ανθρώπων του λαού βίο-αβίωτο. Στους όρους δουλειάς και ζωής. Σε συνθήκες ειρήνης ή πολέμου.
Στην εντελώς αντίθετη κατεύθυνση χρειάζεται να κινηθεί ο λαός μας. Σ’ αυτήν της υπεράσπισης και διεκδίκησης κατακτήσεων και δικαιωμάτων. Της πλήρους και δωρεάν περίθαλψης και εκπαίδευσης. Της μόνιμης, πλήρους, σταθερής δουλειάς με συνθήκες ασφάλειας υγειονομικής κι εργασιακής. Των μισθών και των συντάξεων που θα καλύπτουν το κόστος της ζωής. Της ζωής με ελευθερία και δημοκρατία.
Αυτές οι αντιθετικές ροπές και κατευθύνσεις είναι που θα διαμορφώσουν την πορεία των πραγμάτων. Μέσα σ’ αυτές τις αναμενόμενες κι αναπόφευκτες συγκρούσεις θα κριθεί η πορεία του μέλλοντος. Από την πάλη του λαού μας σ’ αυτά τα μέτωπα θα κριθεί κυριολεκτικά η ζωή του. Σε αυτή την αντιπαράθεση, και βέβαια από τη πλευρά των εργατικών και λαϊκών συμφερόντων, συνεχίζουμε να παλεύουμε για να διαμορφωθούν οι όροι μαζικών αντιστάσεων και διεκδικήσεων.
Ο ήρωας λαός και τα παιδιά του, συνεχίζει να βρίσκεται αντιμέτωπος με την πανδημία και να μην έχει καμιά εμπιστοσύνη ούτε στις «φροντίδες», ούτε στην αισιοδοξία του συστήματος. Ταυτόχρονα γνωρίζει ότι βγαίνοντας από την καραντίνα της πανδημίας θα βρεθεί στην καραντίνα των νέων μνημονίων. Ήδη εντείνονται οι πολιτικές προετοιμασίες του συστήματος και της κυβέρνησης του, που «επιχειρηματολογούν» τη νέα άγρια επίθεση. Γι αυτό πρέπει ο λαός και οι εργάτες να κάνουν από τώρα βήματα για να βάλουν στο κέντρο της αντιπαράθεσης με το σύστημα τα δικά τους και μόνο τα δικά τους ταξικά συμφέροντα.
15/4/20
Το Γραφείο Τύπου του ΚΚΕ(μ-λ)
