Εξαιρετικά μεγάλη έκταση πήρε η δημοσιοποίηση σε εφημερίδες και ιστότοπους της απόφασης του ΚΚΕ(μ-λ) για αυτόνομη κάθοδο στις ερχόμενες κοινοβουλευτικές εκλογές καθώς και η απάντηση του Μ-Λ ΚΚΕ. Να ξεκαθαρίσουμε ότι εμείς δεν επιδιώξαμε αυτή τη δημοσιότητα, η οποία –εκτός των άλλων– είναι και «περίεργη», καθώς όλα τα προηγούμενα χρόνια, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, δεν «περνούσε» σε αυτά τα ΜΜΕ καμία θέση μας για κεντρικά πολιτικά ζητήματα και κινηματικές δράσεις. Και όχι μόνο του ΚΚΕ(μ-λ) αλλά και της Λαϊκής Αντίστασης-ΑΑΣ.
Η «ζέση» των σ. του Μ-Λ ΚΚΕ να «στριμώξουν» το «αντι-ενωτικό» ΚΚΕ(μ-λ) και η αξιοποίηση των επαφών τους στα ΜΜΕ (τις οποίες καλά κάνουν και τις έχουν) δημιούργησε ένα «πολιτικό γεγονός», το οποίο κατά την άποψή μας δεν αντιστοιχεί σε πραγματικά μεγέθη του εργατικού-λαϊκού κινήματος στη χώρα μας. Αυτό το «πολιτικό γεγονός» το παρέλαβαν και οι «χαβαλέδες» του διαδικτύου για να τροφοδοτήσουν ακόμα περισσότερο τον αντικομουνισμό από τον οποίο οι ίδιοι τροφοδοτούνται. Γι’ αυτό, όταν «ανοίγεις» ένα ζήτημα και μάλιστα σε τέτοια έκταση, πρέπει να έχεις και το πολιτικό θάρρος να αναλαμβάνεις την ευθύνη, και όχι να κρύβεσαι με τοποθετήσεις όπως: «Μετά την ανακοίνωση του ΚΚΕ(μ- λ), για την εσφαλμένη όπως τοποθετηθήκαμε απόφασή του να κατέβει μόνο του στις επερχόμενες εκλογές, εκδηλώθηκε ζωηρό ενδιαφέρον για τις υποθέσεις του μαρξιστικού- λενινιστικού κινήματος, μεταδόθηκε και αναπαράχθηκε η είδηση, κυρίως όμως συνοδεύτηκε από χλευαστικά σχόλια για τα δύο “Μ-Λ”». (Από τοποθέτηση του Μ-Λ ΚΚΕ στην Εφ.Συν. 5/2). Μόνο που το «ζωηρό ενδιαφέρον για τις υποθέσεις του μ-λ κινήματος» δεν προκλήθηκε από την ανακοίνωση του ΚΚΕ(μ-λ) (η οποία δημοσιεύθηκε μόνο στην ΠΣ της 26/1), αλλά από τη Δευτέρα 28/1 όταν ιστότοποι και εφημερίδες είχαν κατακλυστεί από το ίδιο κείμενο, που περιλάμβανε τη θέση του ΚΚΕ(μ-λ) και την απάντηση του Μ-Λ ΚΚΕ. Και αυτήν την πλημμυρίδα των δημοσιεύσεων δεν την προκαλέσαμε εμείς ούτε το ξαφνικό ενδιαφέρον των ΜΜΕ για την εκλογική μας στάση.
Θεωρούμε ότι πολλοί θα μπορούσαν να «διδαχθούν» αλλά και να αξιολογήσουν διαφορετικές αντιλήψεις και πρακτικές, αν ανατρέξουν στην αντιμετώπιση από το ΚΚΕ(μ-λ) της καθόδου του Μ-Λ ΚΚΕ, μόνου του, στις ευρωεκλογές το Μάη του 2014, ενώ ήδη είχε συγκροτηθεί η Λαϊκή Αντίσταση-ΑΑΣ και η εκλογική συνεργασία των δύο οργανώσεων είχε συμμετάσχει σε δύο εκλογικές αναμετρήσεις το Μάη και τον Ιούνη του 2012. Το ΚΚΕ(μ-λ), με τη σταθερή εδώ και δεκαετίες θέση του για ΑΠΟΧΗ από τις ευρωεκλογές και παρά τη σοβαρή διαφωνία του με τη συμμετοχή μίας αριστερής οργάνωσης σε αυτές (καθώς οι αστικές τάξεις θέλουν να νομιμοποιήσουν στους λαούς το «ευρωπαϊκό οικοδόμημα» της επίθεσης στους εργαζόμενους και της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης χωρών), αντιμετώπισε το ζήτημα συναγωνιστικά και φυσικά σε καμία περίπτωση δεν το έθεσε σαν «προαπαιτούμενο» για τη συνέχιση της ΛΑ-ΑΑΣ. Αυτή η στάση του ήταν συνέχεια της ίδιας αντιμετώπισης που είχε και απέναντι στο ΝΑΡ και τις υπόλοιπες δυνάμεις που συγκροτούσαμε από κοινού τη ΜΑΧΟΜΕΝΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ την περίοδο 1993-1996 και είχαν συμμετάσχει στις ευρωεκλογές τον Ιούνη του 1994 ως ΜΕΡΑ.
Σαν οργάνωση έχουμε κάνει καθαρό προς όλες τις κατευθύνσεις ότι δεν διαθέτουμε και δεν προβλέπεται να αποκτήσουμε έναν «αυτόματο πιλότο» για την παρέμβαση και τη συμμετοχή μας στις κοινοβουλευτικές εκλογές. Θα συνεχίσουμε να τις αντιμετωπίζουμε σαν αυτό που κατά την άποψή μας είναι (ζήτημα τακτικής) για μία κομμουνιστική οργάνωση και μάλιστα μέσα στο γενικότερο πλαίσιο της αποσυγκρότησης του εργατικού, επαναστατικού και κομμουνιστικού κινήματος. Θα επιμείνουμε κάθε εκλογική μας παρέμβαση και συμμετοχή να την συζητάμε και να αποφασίζουμε ανάλογα τη στάση μας, εκτιμώντας το πολιτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο γίνεται και σε σχέση με τους γενικότερους στόχους της οργάνωσής μας στα πλαίσια του εργατικού-λαϊκού κινήματος.
Η οργάνωσή μας, όπως και όλες οι αριστερές οργανώσεις, στη δράση τους μέσα στο εργατικό-λαϊκό κίνημα δημιουργούν δεσμεύσεις τόσο σε επίπεδο θέσεων (θεωρητικών – πολιτικών) όσο και σε επίπεδο πρακτικής (δράση – τακτική) και μία συνεπής στάση είναι να σέβονται αυτές τις δεσμεύσεις και να μην τις αναιρούν χωρίς να δίνουν λογαριασμό. Μία στάση που χαρακτηρίζει τις δυνάμεις του ρεφορμισμού-ρεβιζιονισμού καθώς και τις δυνάμεις του οπορτουνισμού μέσα στην Αριστερά.
Το ΚΚΕ(μ-λ) με την πρότασή του τον Οκτώβρη του 2011 απευθύνθηκε ανοικτά σε αριστερές οργανώσεις και αγωνιστές για συγκρότηση μετωπικής αριστερής συνεργασίας εκτιμώντας ότι αυτό θα προωθούσε από καλύτερες θέσεις την υπόθεση της ανάπτυξης του εργατικού-λαϊκού κινήματος, κόντρα στις δυνάμεις της ηττοπάθειας, των κυβερνητικών σχεδίων και της διαπραγμάτευσης με κεφάλαιο-ιμπεριαλιστές. Η πρότασή μας αυτή έγινε αποδεκτή από το Μ-Λ ΚΚΕ και έτσι προχώρησε η συγκρότηση της ΠΑΑΣ αρχικά και της ΛΑ-ΑΑΣ στη συνέχεια, κάτι που επανειλημμένα σε δημόσιες τοποθετήσεις μας έχουμε εκτιμήσει θετικά και επιδιώκουμε την ακόμα καλύτερη συγκρότησή της, τη διεύρυνσή της και την εξάπλωση της παρέμβασής της μέσα στον εργαζόμενο λαό.
Το ΚΚΕ(μ-λ) δεν δεσμεύτηκε ούτε για μόνιμη εκλογική συνεργασία ούτε πολύ περισσότερο για κομματική ενότητα μεταξύ των δύο οργανώσεων. Εάν οι σύντροφοι του Μ-Λ ΚΚΕ έχουν αναλάβει τέτοιες δεσμεύσεις δεν είμαστε υπεύθυνοι εμείς γι’ αυτό, ας φροντίσουν να το ξεκαθαρίσουν. Επειδή όμως η ζωή και η ταξική πάλη δημιουργούν και δεδομένα μέσα στο λαό και το κίνημα, θεωρούμε ότι οφείλουμε σαν οργάνωση και στο ζήτημα αυτό να είμαστε ξεκάθαροι.
Η εκλογική συνεργασία των δύο οργανώσεων το 2012 ήρθε σαν αναγκαιότητα της ενίσχυσης του εγχειρήματος της μετωπικής συνεργασίας που τότε βρισκόταν στα πρώτα της βήματα. Η συμμετοχή στις εκλογές του Γενάρη του 2015 ήρθε να υπηρετήσει την ανάγκη απάντησης, από αριστερή πλευρά, των αυταπατών της κυβερνητικής διαχείρισης του ΣΥΡΙΖΑ και της ένταξής του στις δυνάμεις της επίθεσης ενάντια στο λαό. Ενώ η συμμετοχή μας στις εκλογές του Σεπτέμβρη 2015 ήρθε σαν αποτέλεσμα της κοινής στάσης των δύο οργανώσεων για ΑΠΟΧΗ από το δημοψήφισμα που οργάνωσε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ τον Ιούλη. Αυτά είναι για εμάς τα πολιτικά δεδομένα που δημιουργήθηκαν από τη συμμετοχή της εκλογικής συνεργασίας των δύο οργανώσεων στις κοινοβουλευτικές εκλογές – ούτε μόνιμης εκλογικής παρουσίας, ούτε προθάλαμος κομματικής ενότητας.
Επίσης, αυτά τα χρόνια οι δύο οργανώσεις συνδιοργάνωσαν και μία σειρά σημαντικών εκδηλώσεων για την Αναγέννηση, την Προλεταριακή Πολιτιστική Επανάσταση στην Κίνα, τα 100χρονα της Οκτωβριανής Επανάστασης. Σε αυτές τις εκδηλώσεις, τις οποίες παρακολούθησε και αρκετός αριστερός κόσμος έξω από τις δύο οργανώσεις (και αυτό ήταν από τα πολύ θετικά της διοργάνωσής τους), εμφανίστηκαν και οι σημαντικές διαφορετικές εκτιμήσεις πάνω σε σημαντικά ζητήματα της πορείας του κομμουνιστικού κινήματος τόσο στην χώρα μας όσο και διεθνώς. Και είναι σίγουρο ότι, όποιος τις παρακολούθησε, αντιλήφθηκε σε μεγάλο βαθμό για ποιους ιδεολογικούς και πολιτικούς λόγους αυτές οι δύο οργανώσεις έχουν εδώ και δεκαετίες ξεχωριστή οργανωτική και πολιτική συγκρότηση.
Εκτός από τα δύο παραπάνω δεδομένα, αυτά τα χρόνια δημιουργήθηκαν και άλλα που κυρίως έχουν να κάνουν με την λειτουργία και τις συζητήσεις της ΛΑ-ΑΑΣ. Και αυτά δεν μπορούμε να τα προσπερνάμε σαν «εσωτερικά ζητήματα» των δύο οργανώσεων που δεν αφορούν τους «παραέξω». Τόσο στις δύο ανοιχτές Πανελλαδικές Συσκέψεις όσο και στις ανοικτές συνεδριάσεις του Πανελλαδικού Συντονιστικού, στις ανοιχτές συνεδριάσεις της Γραμματείας και στις ανοιχτές συνεδριάσεις των τοπικών σχημάτων της ΛΑ-ΑΑΣ, έχουν καταγραφεί οι διαφορετικές πολιτικές εκτιμήσεις για τις διεθνείς και εσωτερικές εξελίξεις, για κεντρικά ζητήματα, όπως των ελληνοτουρκικών αντιθέσεων και το ενδεχόμενο ενός πολέμου, για σημαντικά ζητήματα του κινήματος, όπως αυτό της κοινής δράσης και της στάσης απέναντι στο μαζικό κίνημα, καθώς και πολλές διαφορές σε τοπικές παρεμβάσεις. Γι’ αυτό το λόγο και οι αποφάσεις της δεύτερης Πανελλαδικής Σύσκεψης της ΛΑ-ΑΑΣ αποτύπωσαν πολύ πιο πραγματικά, σε σχέση με την πρώτη, το σημερινό επίπεδο συμφωνίας στο εσωτερικό της. Και αυτό αποτελεί ένα δεδομένο που δεν πρέπει να προσπερνάμε.
Το ΚΚΕ(μ-λ), τα μέλη και τα στελέχη του, οι συναγωνιστές και οι φίλοι των μετωπικών σχημάτων της Ταξικής Πορείας και των Αγωνιστικών Κινήσεων δεσμεύονται καθημερινά με τη δράση και την παρέμβασή τους (στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές, στην εκπαίδευση, στη νεολαία) σε μία αριστερή αγωνιστική πολιτική κατεύθυνση Αντίστασης κι Διεκδίκησης και «δίνουν λογαριασμό» για τις θέσεις τους σε συναδέλφους, σε αγωνιστές και σε κόσμο της Αριστεράς. Μέσα από αυτή τη ζωντανή σχέση το ΚΚΕ(μ-λ) επιδιώκει τη διεύρυνση της επιρροής της επαναστατικής κομμουνιστικής κατεύθυνσης μέσα στον εργαζόμενο λαό και τη νεολαία, απαραίτητη προϋπόθεση για την ανασυγκρότηση του εργατικού, επαναστατικού και κομμουνιστικού κινήματος. Αυτήν τη ζωντανή σχέση που, για δεκαετίες τώρα, έχει κερδίσει το σεβασμό και την εκτίμηση όχι μόνο σε αριστερό κόσμο αλλά και ευρύτερα μέσα στον λαό, δεν έχουμε σκοπό να την υποκαταστήσουμε με μεθόδους και «κόλπα» που θα μας κάνει να μπερδεύουμε τον ίσκιο μας για μπόι.
Ξεκαθαρίζουμε, λοιπόν, ότι η απόφασή μας για αυτόνομη κάθοδο στις εκλογές έχει στόχο την ενίσχυση των δυνάμεων της αντίστασης και του αγώνα, που –ακόμα και αν δεν συναντηθούν σε κοινά ψηφοδέλτια– μπορούν να συναντηθούν στο κίνημα, στα μέτωπα πάλης του, στις μετωπικές συνεργασίες. Για την οργάνωσή μας, οι δεσμεύσεις και τα δεδομένα είναι πάντα «ανοικτό βιβλίο» προς όλους.
Θα κατέβουμε αυτόνομα στις κοινοβουλευτικές εκλογές, για να ενισχύσουμε την πρόταση-κατεύθυνση του Μετώπου Αντίστασης και Διεκδίκησης στον εργαζόμενο λαό σαν απάντηση και διέξοδο στην επίθεση των δυνάμεων του συστήματος στα δικαιώματα, τις καταχτήσεις, την ίδια του την ζωή. Μέσα από τη συνένωση των εστιών αντίστασης και πάλης σε ένα κοινωνικό-πολιτικό Μέτωπο με σκοπό τη συγκρότηση των λαϊκών δυνάμεων σε εκείνο το επίπεδο που σήμερα είναι αναγκαίο για να μπει φραγμός στην επίθεση και να αποσπάσει κατακτήσεις. Θεωρούμε ότι σε ένα τέτοιο Μέτωπο έχουν θέση όλοι οι αγωνιστές και οι αριστερές πολιτικές οργανώσεις που θέλουν να αγωνιστούν σε μία τέτοια κατεύθυνση.
Θα κατέβουμε στις εκλογές για να ενισχύσουμε την Αντιπολεμική – Αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση μέσα στο λαό και τη νεολαία, κόντρα στην κυρίαρχη πολιτική άποψη «περί επιτιθέμενης Τουρκίας και αμυνόμενης Ελλάδας» που θέλει να μας πλασάρει το σύστημα της εκμετάλλευσης και της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης, για να καλύψει τα ταξικά συμφέροντα και τους ανταγωνισμούς των ντόπιων αστικών τάξεων και των ιμπεριαλιστών φονιάδων. Για να δυναμώσει η πάλη για την αποτροπή ενός άδικου πολέμου που θα μετατρέψει λαό και νεολαία σε «κρέας για τα κανόνια» των ξένων και ντόπιων δυναστών. Για να δυναμώσει η πάλη ενάντια στην εξάρτηση από ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ που φέρνει εξαθλίωση και πολέμους, ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς που αιματοκυλούν λαούς και καταστρέφουν χώρες, για να ακουστεί δυνατά ότι οι λαοί δεν έχουν ανάγκη από προστάτες-φονιάδες.
Θα κατέβουμε στις εκλογές για να ενισχύσουμε την κατεύθυνση της Κοινής Δράσης αγωνιστών και αριστερών πολιτικών οργανώσεων με κοινές κινηματικές πρωτοβουλίες σε πολιτικό και μαζικό επίπεδο. Καθώς στις σημερινές συνθήκες της ολομέτωπης επίθεσης και της υποχώρησης του εργατικού-λαϊκού κινήματος, είναι σημαντικός όρος για τη μαζικοποίηση των αγώνων. Αλλά και για να ξεκαθαρίσουμε ότι η Κοινή Δράση πρέπει να είναι ισότιμη και να μην ακυρώνει-εξαφανίζει τις διαφορετικές απόψεις όσων συμμετέχουν.
Θα κατέβουμε στις εκλογές για να ενισχύσουμε την κατεύθυνση της Αριστερής Μετωπικής Συνεργασίας, μίας αναβαθμισμένης πολιτικής συμφωνίας ανάμεσα σε αγωνιστές και οργανώσεις που κινούνται κόντρα στο συμβιβασμό, το ρεφορμισμό και την υποταγή, για να δυναμώσει η αντικαπιταλιστική-αντιιμπεριαλιστική-αντισυνδιαχειριστική κατεύθυνση στα πλαίσια του εργατικού-λαϊκού κινήματος και των μετώπων πάλης του.
Θα κατέβουμε στις εκλογές για να υπερασπίσουμε και να ενισχύσουμε την προοπτική της Ανεξαρτησίας και του Σοσιαλισμού, της μοναδικής διεξόδου της εργατικής τάξης και του λαού απέναντι στην καπιταλιστική βαρβαρότητα και την ιμπεριαλιστική εξάρτηση. Για να προωθήσουμε τη θέση μας ότι για την εργατική τάξη και το λαό ο «δικός τους δρόμος» είναι άρρηκτα δεμένος με τη συγκρότηση της εργατικής τάξης «σαν τάξη για τον εαυτό της» και σε σύνδεση με το επαναστατικό κομμουνιστικό κίνημα.
