Από το δημοσίευμα της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας της 26/10/03: Ο Ιός της Κυριακής, «Οι ταγματασφαλίτες δικαιώνονται»
Για μένα, ο τίτλος θα “πρεπε να γραφεί: ?Ο Ιός στα κεφάλια της ολιγαρχίας της πατρίδας μας?. Αυτή η τάξη που από το 1891 μέχρι σήμερα στάθηκε η τροχοπέδη σε κάθε κίνηση του λαού μας για λευτεριά και ανεξαρτησία και πρόοδο, και δεν δίστασαν κατά καιρούς και κατ” επανάληψη να αιματοκυλίσουν το λαό μας προκειμένου να υπερασπίσουν τα συμφέροντά τους, έχοντας την υποστήριξη ξένων δυνάμεων ακόμα και κατακτητών, όπως χαρακτηριστικά έπραξαν με τους Γερμανούς και με τους Αγγλους.
Πάρτε για παράδειγμα τους Μαυρομιχαλέους -Κωλέτηδες που ενώ ακόμα η πατρίδα μας ήταν ακόμα κάτω από τον ζυγό των Τούρκων και μόνον η Πελοπόνησος είχε απελευθερωθεί, αυτοί δεν δίστασαν να ρίξουν το λαό μας στον εμφύλιο σπαραγμό. Αιτία τα συμφέροντά τους που υπερασπίζονταν από τον βασιλιά Οθωνα και από τους Αγγλους (οι τελευταίοι για δικούς τους λόγους φυσικά).
[...]
Τον Απρίλη του 1941 η πατρίδα μας υποδουλώνεται, ο βασιλιάς Γεώργιος και η κλίκα του εγκαταλείπουν την πατρίδα μας στο έλεος των κατακτητών (την πατρίδα μας το τονίζω όχι την πατρίδα τους), παίρνοντας και το χρυσό απόθεμα του έθνους μαζί τους που αμφιβάλλω πολύ ότι το επέστρεψαν. Οι εναπομείναντες από την φάρα στην Ελλάδα μπήκαν από την πρώτη μέρα στην υπηρεσία των κατακτητών για να προστατεύσουν τα υπάρχοντα πλούτη τους μα και να πλουτίσουν ακόμα πιο πολύ εις βάρος του πολύπαθου ελληνικού λαού συνεργαζόμενοι με τους κατακτητές (οι καλές υπηρεσίες βλέπετε αμείβονται). Αλλά και όχι μόνον. Αυτοί δεν αρκέστηκαν στην προδοσία, στην κατάδοση και παράδοση ελλήνων πατριωτών στους κατακτητές, αυτοί ντύθηκαν οι ίδιοι τη γερμανική στολή, πήραν τα όπλα και ανταγωνίζονταν τους κατακτητές ποιος σκότωνε περισσότερους Ελληνες. Ενα φρικτό παράδειγμα είναι του διοικητή των ταγματασφαλιτών Μαντζούκα στα Τρίκαλα που το 1944 κρέμασε στη πλατεία των Τρικάλων 5 παλικάρια. Ο ένας από τους πέντε δεν απαγχονίστηκε, το καλώδιο κόπηκε. Ο Γερμανός αξιωματικός διέταξε να αφεθεί ελεύθερος, μα ο Μαντζούκας επιμένει να κρεμαστεί και τον ξανανεβάζουν στο καμιόνι και του περνούν τη θηλιά. Μα και πάλι κόπηκε το καλώδιο και ο νέος πέφτει και πάλι ζωντανός στο έδαφος, ο Μαντζούκας διατάσει και πάλι να κρεμαστεί. Ο Γερμανός φωνάζει: ?Νάιν, νάιν ερχιστ ουνσούλδικ? που σημαίνει: ?Όχι, όχι αυτός είναι αθώος αφήστε τον?, μα το ανθρωπόμορφο τέρας, ο Μαντζούκας επιμένει, και το αμούστακο νεαρό λουλούδι των Τρικάλων, ο Σύρπας απαγχονίζεται, όπως και οι πέντε. Δεν ήταν κανένας πάνω από 17-18 χρονών. Και σήμερα βρίσκονται τα αγάλματά τους στην πλατεία Ηρώων εξ” ου και πήρε το όνομά της.
[...]
Αυτοί αφού ντύθηκαν τη γερμανική στολή και προσκύνησαν τη σβάστικα του Χίτλερ και πήραν τα όπλα του και ορκίστηκαν πάνω σε αυτά πως δεν θα στραφούν ποτέ κατά των κατακτητών, παρά μόνον κατά εκείνων που ενεργούν κατά των στρατευμάτων κατοχής, δηλαδή ?κατά των Ελλήνων?. Αυτοί κουρέλιασαν και ποδοπάτησαν κάθε ιερό και όσιο σύμβολο του ελληνικού λαού.
[...]
Ο στρατηγός Θωμάς Πεντζόπουλος, στο βιβλίο του ?Τραγική πορεία?, γράφει: ?Τα τάγματα ασφαλείας ήταν εθνική δύναμις, και τα πλαισίωσε σημαντική μερίς Ελλήνων αξιωματικών?. Ο Γιώργος Τσολάκογλου, που υπέγραψε με τον Δεμέστιχα και τον Γιώργο Μπάκο το σύμφωνο ανακωχής με τον Γερμανό διοικητή των δυνάμεων εισβολής στην Ελλάδα, στις 20 Απριλίου του 1941, φοίτησαν κι αυτοί στην ίδια σχολή.
Ο Γιώργος Τσολάκογλου, στη διάρκεια των πρώτων χρόνων της Κατοχής έστειλε χιλιάδες Ελληνες στα κρεματόρια της Γερμανίας. Καθώς βλέπετε για τον λαμπρό αυτό αξιωματικό από την πρώτη ημέρα της Κατοχής, υπήρχε ο κίνδυνος του Κομμουνισμού, και δεν απειλούνταν η χώρα μας με αφανισμό όταν χιλιάδες Ελληνες πέθαιναν από την πείνα και τους μάζευαν τα κάρα της Δημαρχίας από τους δρόμους για να τους θάψουν σε ομαδικούς τάφους. Μα ούτε από τις χιλιάδες Ελληνες που ο ίδιος έστελνε στα κρεματόρια της Γερμανίας (κατά τα άλλα πατριώτης).
Ο στρατηγός Τσακαλώτος, στο βιβλίο του ?Η μάχη των Ολίγων? κατέταξε τα τάγματα ασφαλείας ?εις την πλευράν της Εθνικής Αντιστάσεως, αι υπηρεσίαι των παραμένωσει ιστορικαί?! (σελ. 106).
Ο συνταγματάρχης Παπαδόγκωνας έστειλε συγχαρητήριο τηλεγράφημα επί τη διασώσει του Χίτλερ από την απόπειρα εναντίον του τον Ιούλη το 1944.
[...]
Αυτά είναι μόνον ελάχιστα χαρακτηριστικά παραδείγματα ντροπής, από την πληθώρα αντεθνικών πράξεων των ταγμάτων ασφαλείας.
Θα μπορούσε κανείς μεγαλόψυχα να δικαιολογήσει τις πράξεις τους λόγω της υπερβολικής τους ?αγάπης προς την πατρίδα? και λόγω του κινδύνου επιβολής μιας στυγνής δικτατορίας από τους κομμουνιστές, για την αποτροπή της πήραν τα όπλα. Δηλαδή μιας δικτατορίας που θα καταργούσε την εκμετάλλευση ανθρώπου σε άνθρωπο, που θα εφάρμοζε δίκαιο για όλους, που θα πάλευε για την ειρήνη και τη συμφιλίωση όλων των λαών χωρίς πολέμους και επεμβάσεις. Και ο κάθε λαός να είναι αφέντης στον τόπο του.
Μα όσο και να ψάξει κανείς, δεν θα βρει πουθενά στο ενεργητικό τους έστω και μια πράξη που να αποδεικνύει πατριωτισμό. Το μόνο που θα βρει είναι λεηλασίες, βιασμούς γυναικών, ξυλοδαρμούς, συλλήψεις, βασανισμούς, καταδόσεις και εκτελέσεις Ελλήνων πατριωτών, σε συνεργασία με τους κατακτητές Γερμανούς και Αγγλους.
Μπαίνει όμως το ερώτημα, ήταν όλοι οι Ελληνες ?κομμουνιστές?; Μα το ΕΑΜ, α) δεν είχε οργανωθεί μόνον από το κομμουνιστικό κόμμα, αλλά υπήρξαν και άλλα κόμματα και πολιτικοί παράγοντες β) το ΕΑΜ είχε εκατομμύρια μέλη και οπαδούς και το ένοπλο τμήμα του που είχε υπερβεί τις 150.000 μονίμου και εφεδρικού ΕΛΑΣ γ) το ΕΑΜ απέκτησε αυτή τη δύναμη, την απέκτησε λόγω της δικής του συμπεριφοράς. Διότι ενώ αυτοί χτυπούσαν το Λαό μαζί με τους κατακτητές, το ΕΑΜ χτυπούσε τον κατακτητή μαζί με το Λαό δ) Και αυτοί αφού ήταν πατριώτες γιατί δεν πήραν μέρος αμέσως με την ίδρυση του ΕΑΜ και να πάρουν αυτοί το Λαό με το μέρος τους, γενόμενοι αυτοί η ψυχή και ο νους του ΕΑΜ; Παρά προτίμησαν τη συνεργασία με τους κατακτητές. ε) Και αν ακόμα προείδαν την δύναμη των κομμουνιστών στο ΕΑΜ και δεν τάχθηκαν στον κορμό του, γιατί δεν οργάνωσαν αυτοί ένα δικό τους αντάρτικο και να αποδείξουν έμπρακτα τον πατριωτισμό τους;
Αυτά τα φαινόμενα στις μέρες μας προκαλούν σε κάθε λογικό Ελληνα μεγάλες ανησυχίες, και πρέπει να χτυπηθούν εν τη γενέσει τους.
Πού το πάει η ολιγαρχία της χώρας μας όταν ζητούν η ?προδοσία? να θεωρηθεί πατριωτισμός, πατριωτική πράξη; Τι θέλουν να μας πουν με αυτά, να γίνουμε υποτελείς και να σηκώσουμε κεφάλι στον κάθε εισβολέα να υποτάξει τη χώρα μας είδε άλλως σας περιμένει το εκτελεστικό απόσπασμα. Αρα αν θέλετε να ζήσετε, υποκύψτε και συνεργαστείτε μαζί μας, γίνετε όλοι προδότες.
Αλίμονο όμως αν η προσπάθειά τους περάσει. Το μέλλον της πατρίδας μας και τους Λαού της διαγράφεται μελανό και με απροσδιόριστες συμφορές.
Ελληνες πατριώτες! Σκοτώστε αυτό το φίδι που σαν τη Λερναία Υδρα σηκώνει κεφάλι, κι ενώ το κόβεις φυτρώνουν δέκα. Κάψτε το.
4/11/03
Γεώργιος Θεοχάρης
Οιχαλία Τρικάλων
φ.489, 15/11/03
