«Ο καλύτερος τρόπος για να με σταματήσουν ήταν να με ρίξουν στη φυλακή»
Ο καθηλωμένος σε αναπηρικό καρότσι καθηγητής του Πανεπιστημίου του Δελχί αποφυλακίστηκε με εγγύηση ύστερα από ένα χρόνο κράτησης καθώς το Ανώτατο Δικαστήριο του Μουμπάι (Βομβάης) έκρινε ότι έπρεπε να “προστατευτούν” τα θεμελιώδη δικαιώματα του. Μεταφέρθηκε στο Δελχί για θεραπεία για την εκφύλιση της σπονδυλικής του στήλης και άλλες νευρολογικές παθήσεις.
Οι δικαστές δήλωσαν ότι “Αν δεν εφαρμοστούν οι διατάξεις του άρθρου 126 τότε το παρόν δικαστήριο θα παραβιάσει το καθήκον του να προστατέψει τα θεμελιώδη δικαιώματα του καθ. GN Saibaba. Επομένως διατάζει τις αρχές των φυλακών να τον αφήσουν ελεύθερο για τρεις μήνες ώστε να υποστεί την κατάλληλη θεραπεία και φροντίδα της οικογένειας του”.
Το Ανώτατο Δικαστήριο θεώρησε ότι χρειάζεται φροντίδα από την οικογένεια του σε 24ωρη βάση. Επίσης ζήτησε εγγύηση 50.000 ρουπιών (700 Ευρώ) και να μην έχει κανένα είδος επικοινωνίας, όπως υπολογιστή ή κινητό στο σπίτι του.
Ο Εισαγγελέας πρότεινε την καταβολή της εγγύησης. Απέρριψε το αίτημα για αναστολή της κράτησης ισχυριζόμενος ότι ο GN Saibaba σχετίζεται με το απαγορευμένο ΚΚΙνδίας (Μαοϊκό) και ότι θα μπορούσε να παραποιήσει τα στοιχεία εις βάρος του. Πρόσθεσε ότι τα στοιχεία που αντλήθηκαν από το σκληρό του δίσκο δείχνουν ότι έστελνε μηνύματα στους ναξαλίτες.
Η ακτιβίστρια Purnima Upadhyay, της οποίας το γράμμα προς το δικαστήριο τόνιζε την επιδείνωση της υγείας του, κατάθεσε σχετικά με τις δυσκολίες της οικογένειας του να τον φροντίζει. Η οικογένεια του διαμένει στο Δελχί και η γυναίκα του και ο αδελφός του αναγκάζονται να ταξιδεύουν συχνά για να τον συναντήσουν.
Η Purnima Upadhyay, πρόσθεσε ότι όταν επισκέφτηκε στη φυλακή είδε πως έπρεπε να μετακινείται με βοήθεια. Επίσης λιποθυμούσε, έχει επιπλοκές στα νεφρά και τη χολή που οδήγησαν σε διουρητικά προβλήματα ενώ έπαιρνε ισχυρά φάρμακα.
Το δικαστήριο είχε ζητήσει προηγουμένως τη μεταφορά του σε νοσοκομείο της επιλογής του ενώ κατηγόρησε τις αρχές των φυλακών ότι τον “μεταχειρίζονταν σαν ζώο”.
Η δικηγόρος του Gayatri Singh δήλωσε στο δικαστήριο πως οι εγκαταστάσεις στις φυλακές της Ναγκπούρ δεν είναι επαρκείς για να αντιμετωπίσουν την περίπτωση του GN Saibaba. Επίσης οι αυξανόμενες ιατρικές δαπάνες που απαιτούνται είναι μεγάλο βάρος για την οικογένεια του.
Η εφημερίδα Hindu περιγράφει πως η κατάσταση της υγείας του επιδεινώθηκε στη φυλακή. Ο καθηγητής GN Saibaba είναι καθισμένος σε ένα μικρό δωμάτιο του σπιτιού του διακοσμημένου με ράφια βιβλίων και παλιά ημερολόγια. Μήνες αποχωρισμού από την οικογένεια του τον άφησαν ελαφρά αποπροσανατολισμένο. Αισθάνεται ότι κάτι λείπει από το σπίτι του. “Μάλλον έχει χαθεί η ζωντάνια της οικογένειας” λέει στη Hindu. “Ήταν μια τραυματική εμπειρία για όλους μας. Δεν ξέρω πόσο θα μας πάρει για να αισθανθούμε και πάλι ευτυχισμένοι”. Αν και κατηγορείται για σχέσεις με τους παράνομους Μαοϊκούς δείχνει άνθρωπος με βαθιά πίστη στη δημοκρατία. Από τις αρχές της δεκαετίας του 90 συμπαραστάθηκε στους εκτοπισμούς φτωχών Ινδών από τις περιοχές τους, εναντιώθηκε στις μεθόδους της αστυνομίας της Άντρα Πραντές για τις δολοφονίες αθώων πολιτών και ναξαλιτών. “Έχασα 10 φίλους ακτιβιστές τα τελευταία 10 χρόνια”, λέει. “Το σφάλμα τους ήταν πως κριτίκαραν τις δολοφονίες ναξαλιτών και ζήτησαν τα πτώματα τους για ταφή. Αυτό δεν άρεσε στην κυβέρνηση”. Μετά τη μετακόμισή του στο Δελχί άρχισε να συντονίζει κινητοποιήσεις ενάντια στη στρατιωτική εκστρατεία στις περιοχές των φυλών, πράγμα που δεν άρεσε επίσης. Είπε πως οι αρχές αποφάσισαν ότι “ο καλύτερος τρόπος για να με σταματήσουν ήταν να με ρίξουν στη φυλακή”.
Το 2009 ξεκίνησε η Επιχείρηση Πράσινο Κυνήγι….. Οι δραστηριότητες του Saibaba τον είχαν οδηγήσει στη περιήγηση του σε όλο το εύρος της ζώνης των φυλών στην Κεντρική Ινδία. “Πήγα σε όλες σχεδόν τις περιοχές των αντιβάσι. Δεν ήταν και τόσο εύκολο για ένα άτομο ανάπηρο όπως εγώ. Οι αντιβάσι με κουβαλούσαν στους ώμους τους και με ανέβαζαν στα λοφώδη δάση”, μας είπε. “Συγκέντρωσα πολλά στοιχεία που απόδειχναν ότι οι άρχουσες τάξεις ήθελαν να έχουν πρόσβαση πάση θυσία στους φυσικούς πόρους των περιοχών αυτών. Η Επιχείρηση Πράσινο Κυνήγι έγινε για να σκοτώσουν, ακρωτηριάσουν και εκτοπίσουν αυτούς τους ανθρώπους”. Στο αποκορύφωμα της Επιχείρησης Πράσινο Κυνήγι , ανάμεσα στο 2009 και 2012 κινητοποίησε διανοούμενους και δημιουργήθηκε το Φόρουμ ενάντια στον Αντιλαϊκό Πόλεμο. “Η καμπάνια αυτή”, μας λέει, “άρχισε να ενοχλεί την κυβέρνηση ενώ πολλοί διεθνείς επενδυτές άρχισαν να αποσύρονται από τις περιοχές των αντιβάσι”. Πιάστηκε στις 9 Μάη του 2014 και μεταφέρθηκε στις φυλακές της Ναγκπούρ. “Η αστυνομία βρήκε λέει ορισμένες ανακοινώσεις τύπου μαοϊκών ηγετών στο στικάκι μου. Ένα άλλο στοιχείο ήταν ότι είχα γράψει ένα γράμμα σε κάποιον μαοϊκό ηγετικό στέλεχος. Μέχρι σήμερα η αστυνομία δεν μου έχει δείξει αυτό το γράμμα”.
Μετά την προσωρινή αποφυλάκιση του με εγγύηση επέστρεψε στο Δελχί. Σε συζητήσεις του κατέκρινε τα βασανιστήρια που υφίστανται οι κρατούμενοι συγκρίνοντας τις κεντρικές φυλακές της Ναγκπούρ με το Αμπού Γκράιμπ του Ιράκ. Δήλωσε ότι οι διανοούμενοι της χώρας έχουν αποξενωθεί από τις μάζες και τα βάσανα τους. «Σε μένα όμως η μόρφωση μου και οι γνώσεις μου με βοήθησαν να αναπτύξω μια θεώρηση όπου πρέπει να εργαστούμε για τα πιο αδύνατα τμήματα της κοινωνίας, να αγωνιστούμε για τις μάζες και να εργαστούμε για τα φτωχότερα στρώματα. Η κοινωνία δεν μπορεί να με εξισώνει με τρομοκράτη ή να μου προσάπτει ένα τέτοιο χαρακτηρισμό για τα παραπάνω. Σήμερα καταλαβαίνω την αξία της ελευθερίας πολύ περισσότερο μετά από 14 μήνες φυλάκισης» Απέφυγε να δηλώσει οτιδήποτε για την υπόθεση του λέγοντας ότι οι δικηγόροι του θα παρουσιάσουν τα στοιχεία στη δίκη. “Έχω βγει με εγγύηση για λόγους υγείας και δεν μπορώ να σχολιάσω τα της υπόθεσης μου”, δήλωσε.
Ο καθηγητής υπογραμμίζει : «Η συστημική βία έχει αυξηθεί από μεριάς κράτους. Η βία που ασκείται από οποιαδήποτε ομάδα είναι δηλωτικό της επιθετικότητας που ασκείται από το ίδιο το σύστημα. Αν δεν σταματήσει η συστημική βία δεν θα σταματήσει καμία βία. Θέλω να σταματήσω αυτή τη βία”. Για την εμπειρία του στην φυλακή αναφέρει “Οι περισσότεροι κρατούμενοι, είναι νταλίτ, μουσουλμάνοι και από άλλα καθυστερημένα στρώματα που τους έχουν μέσα για ευτελή αδικήματα. Λίγοι είναι οι φυλακισμένοι γκάγκστερ και από ανώτερες κάστες. Πολλοί αυτόχθονες έχουν ριχτεί στα σίδερα με την ταμπέλα του ναξαλίτη. Αυτοί οι άνθρωποι σαπίζουν στις φυλακές χωρίς δίκη και χωρίς κανένα σεβασμό στα δικαιώματα τους”. Μας είπε ότι και ο ίδιος υπέφερε χωρίς δίκη στη φυλακή επειδή αγωνίζεται για τα δημοκρατικά δικαιώματα του λαού. “Αυτοί οι φτωχοί φυλακισμένοι ήταν που με φρόντιζαν στη φυλακή” είπε ο καθηγητής που από τη μεριά του τους δίδασκε αγγλικά. Σχετικά με τις συνθήκες λέει: “η διοίκηση των φυλακών της Ναγκπούρ δεν με βασάνισαν με φυσικό τρόπο όμως η αγριότητα τους απέναντι σε άλλους κρατούμενους μετά από μια απόπειρα απόδρασης ήταν αποτροπιαστική. Αγνόησαν ακόμη και τις εντολές του πρωθυπουργού της πολιτείας Devendra Fadnavis, που επισκεπτόταν τις φυλακές, να μην ραβδίσουν κάποιον κρατούμενο στον οποίο ανακαλύφθηκε ένα κινητό τηλέφωνο”
