Η επίσκεψη Μακρόν στην Αθήνα είχε έντονο συμβολισμό σε σχέση με τις επιδιώξεις του Γαλλικού ιμπεριαλισμού και της νέας του κυβέρνησης. Λίγες βδομάδες πριν από τις γερμανικές εκλογές και μπροστά ακριβώς στο ξεδίπλωμα της α λα Μακρόν αντεργατικής λαίλαπας, ο φέρελπις νέος πρόεδρος της Γαλλίας, που βλέπει ήδη τα ποσοστά του να κατακρημνίζονται μέσα σε λίγους μήνες ταυτόχρονα με τις πρώτες μεγάλες διαδηλώσεις, είχε καθώς φαίνεται ανάγκη το ταξίδι στην Ελλάδα για να στείλει μηνύματα προς διάφορες κατευθύνσεις.
Η γαλλική αστική τάξη επέλεξε τον Μακρόν για να προχωρήσει παραπέρα η άγρια επίθεση σε βάρος της εργατικής τάξης εκεί που δεν τα κατάφεραν μια σειρά προηγούμενοι. Τώρα η υπουργός Εργασίας Μιριέλ Πενικό μίλησε για «αλλαγή των εργατικών κανόνων σε άνευ προηγουμένου κλίμακα». Πέρα από τα άγρια αντεργατικά μέτρα (μείωση αποζημιώσεων απόλυσης, ελαστικοποίηση μισθών-ωραρίων μέσα από περιορισμό–κατάργηση συλλογικών συμβάσεων κ.λπ.), τις επόμενες βδομάδες ο Μακρόν σχεδιάζει να μονιμοποιήσει το καθεστώς αστυνομοκρατίας στο όνομα της ισλαμικής απειλής, να μειώσει φόρους στους πλούσιους, να απολύσει έως και 250 χιλιάδες υπαλλήλους και να περικόψει επιδόματα στέγασης. Αν πετύχει τα περισσότερα απ’ αυτά, θα δωρίσει κάμποσα δισ. υπέρ της ανταγωνιστικότητας του γαλλικού κεφαλαίου και ταυτόχρονα θα πιάσει το όριο του ελλείμματος που ορίζει το δημοσιονομικό σύμφωνο της Ε.Ε. (κάτω του 3%), για να πάψει ο ασφυκτικός εκβιασμός από τον γερμανικό ιμπεριαλισμό στο πλαίσιο της Ε.Ε.
Όσο φέρελπις κι αν είναι ο Μακρόν, δύσκολο το στοίχημα που θέτουν οι ανάγκες του γαλλικού ιμπεριαλισμού. Το ατού της γεωπολιτικής ισχύος, υπολογίσιμο απέναντι στη Γερμανία, μα από την άλλη η ίδια η Γαλλία δεν μπορεί να σταθεί υπολογίσιμα δίπλα ή απέναντι σε ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα χωρίς το γεωπολιτικό όχημα της Ε.Ε. «Δείτε τις νέες πυρηνικές δυνάμεις» είπε από την Πνύκα, θέλοντας να τονίσει το γεγονός πως χρόνια τώρα η Γαλλία ανήκει επίσημα στο κυρίαρχο πυρηνικό κλαμπ, έστω σε απόσταση από ΗΠΑ–Ρωσία. Εξαντλώντας όσο μπορούσε το συμβολισμό στην ομιλία του στην Πνύκα, σχεδόν σε κάθε πρόταση μιλούσε για Ευρώπη και για δημοκρατία, βάζοντας παρακαταθήκες για την επόμενη μέρα των εξελίξεων στην Ε.Ε.
Αξιοποίησε τόσο τη γνωστή φλυαρία του Τσίπρα όσο και το ελληνικό ζήτημα, που παραμένει ανοικτό, όπως όλοι γνωρίζουν, παρότι οι ιθύνοντες στις Βρυξέλλες δηλώνουν αισιόδοξοι πως η κρίση του 2008 ξεπεράστηκε. Με μπόλικη γαλλική φλυαρία και ο Μακρόν μίλησε ανέξοδα για κοινό προϋπολογισμό της Ε.Ε., για κοινό υπουργό οικονομίας και κοινούς ευρωβουλευτές για το κοινοβούλιο της Ευρωζώνης.
Ήδη ο Γιούνκερ, που γνωρίζει καλά τους συσχετισμούς σε επίπεδο Ε.Ε., συνεχίζει τη συζήτηση μιλώντας για Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο και υπερυπουργό Οικονομικών σ’ ένα πλαίσιο συμβιβασμού σε σημεία αλλά και παραπέρα σκλήρυνσης των όρων λειτουργίας της Ε.Ε., όπως επιτάσσει ουσιαστικά ο γερμανικός ιμπεριαλισμός. Σίγουρα τις επόμενες βδομάδες θα παιχτούν πολλά κρίσιμα ζητήματα σε επίπεδο Ε.Ε. που δικαιολογούν τη σπουδή του Μακρόν να δώσει βάρος και έμφαση στην επίσκεψή του στην Αθήνα, περισσότερη ίσως και πιο φανφαρόνικη σίγουρα απ’ αυτή που δικαιολογεί το επίπεδο των ελληνογαλλικών σχέσεων.
Από την άλλη, όπως σωστά σχολιάστηκε από τον Τύπο και κάθε άλλο παρά κρύφτηκε από την ελληνική κυβέρνηση, ο Μακρόν ήρθε ηγούμενος μιας σειράς καρχαριών του γαλλικού ιμπεριαλιστικού κεφαλαίου που μύρισαν ψητό. Μύρισαν και ευκαιρίες στον πλούτο που συσσώρευσε ο μόχθος των εργαζόμενων στη χώρα μας τα προηγούμενα χρόνια, αλλά και στον επενδυτικό παράδεισο που διαμορφώνει το πέρασμα μιας σειράς αντεργατικών μέτρων και η συνέχιση της αντεργατικής λαίλαπας στη χώρα μας. Ήδη το γαλλικό κεφάλαιο εκμεταλλεύεται 12.700 εργαζόμενους σε επιχειρήσεις στην Ελλάδα και απολαμβάνει μισθούς Ελλάδας, ενώ στην οικονομική και γεωπολιτική συγκυρία που διαμορφώνεται ο Μακρόν μίλησε για ενδιαφέρον σε επενδύσεις κυρίως στην άμυνα, τις μεταφορές και την ενέργεια.
Σε συνέντευξή του στον Παπαχελά στην «Καθημερινή», θύμισε τις πωλήσεις των Μιράζ, για να μην ξεχνιόμαστε, και εξήρε τη συμμετοχή των ναυτικών δυνάμεων της Ελλάδας στη Μεσόγειο στο πλαίσιο Ε.Ε.–ΝΑΤΟ αλλά και τη συμμετοχή ελληνικών δυνάμεων στις γαλλικές ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στο Μάλι και την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία. Ζήτησε επίμονα στήριξη της ευρωπαϊκής βιομηχανικής βάσης στην άμυνα πουλώντας το νταβατζηλίκι του γαλλικού ιμπεριαλισμού στην ελληνική αστική τάξη που διεκδικεί ολοένα και πιο τυχοδιωκτικά γεωπολιτικό ρόλο και μπίζνες στην επικίνδυνα ταραγμένη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου.
Ξεχώριζε ανάμεσα στις γαλλικές επιχειρήσεις που συνόδευσαν τον Μακρόν η Total, ενώ ο Μακρόν αναφέρθηκε στο απόκτημα από τους Γάλλους του λιμανιού της Θεσσαλονίκης και το ενδιαφέρον που αποκτά η Ελλάδα σε επίπεδο ενεργειακού και διαμετακομιστικού κόμβου…
Η επίσκεψη Μακρόν σηματοδότησε λίγο πριν από τη ΔΕΘ την ολοκληρωτική δεξιά μετατόπιση του Τσίπρα και της κυβέρνησής του, που η αντιλαϊκή επίθεση γίνεται πλέον ιδιοκτησία της και όχι αναγκαστική επιλογή. Η ωμή επίθεση της κυβέρνησης Μακρόν στη γαλλική εργατική τάξη που σηματοδοτεί νέους γύρους αντεργατικής επίθεσης σ’ όλη την Ευρώπη καθαγιάστηκε από τον αριστερό (!!!) Τσίπρα. Από την άλλη, η προβολή των «σωτήρων» επενδυτών και της «φίλης» Γαλλίας του «δημοκράτη» Μακρόν που προστατεύει τάχα την Ελλάδα από τη σκληρή Γερμανία, είναι η απατηλή εικόνα που αξιοποίησε συστηματικά ο Τσίπρας και η κυβέρνησή του την ώρα που ετοιμάζει νέους γύρους επίθεσης στην εργατική τάξη και το λαό, όπως επιτάσσουν τα ιμπεριαλιστικά επιτελεία για λογαριασμό του ξένου και ντόπιου κεφαλαίου.
Είναι ξεκάθαρο και δεν πρέπει να έχει κανείς αυταπάτες πως η φτώχεια και η ανεργία ήρθαν για να μείνουν στη χώρα μας. Άλλωστε η επίθεση του κεφαλαίου συνεχίζει να εξελίσσεται παγκόσμια, με τις αντιστάσεις των εργαζόμενων λαϊκών μαζών αδύναμες για την ώρα να την ανακόψουν. Και εφόσον έτσι έχουν τα πράγματα, ισχύει αυτό που λέμε ότι: τρώγοντας έρχεται η όρεξη…
Ευνοϊκό έδαφος για επενδύσεις σημαίνει συνέχιση της αντεργατικής επίθεσης και διασφάλιση σταθερότητας για την ασύδοτη δράση του κεφαλαίου. Κάτι τέτοιο πρέπει να το θέσουμε ξεκάθαρα αποκαλύπτοντας την κυβέρνηση και ταυτόχρονα ενισχύοντας με όλες μας τις δυνάμεις τα μέτωπα πάλης του λαού. Η εργατική τάξη και ο λαός στη χώρα μας δεν πρέπει να παραδοθεί στους σχεδιασμούς του κεφαλαίου, που σημαίνουν ακόμη μεγαλύτερη φτώχεια, ένταση της εκμετάλλευσης και επικίνδυνο από κάθε άποψη βάθεμα της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης.
Ο γαλλικός ιμπεριαλισμός είναι εχθρός πρώτα πρώτα για την εργατική τάξη της χώρας του, όπως συμβαίνει και με τον γερμανικό, τον αμερικάνικο, τον ρώσικο, τον κέζικο κ.λπ., και ανάλογα εχθρός της εργατικής τάξης και του λαού της χώρας μας. Ο λαός μας έχει ανάγκη και οφείλει να μπει ξανά στην πρώτη γραμμή της αντίστασης στην επίθεση κεφαλαίου-ιμπεριαλισμού που φέρνει ολοένα και μεγαλύτερη δυστυχία, ολοένα και μεγαλύτερους κινδύνους στους λαούς σ’ όλο τον πλανήτη.
Ν.Κ.
