Συνέχεια του αντισυνδικαλιστικού νόμου που πέρασε η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ προετοιμάζει η κυβέρνηση της ΝΔ. Στην κατεύθυνση του παραπέρα χτυπήματος των σωματείων και της οργανωμένης πάλης βρίσκονται οι εξαγγελίες Βρούτση, όσον αφορά τα σωματεία και τη λειτουργία τους. Δεδομένο πλέον είναι ότι το σύστημα έχει στο νομοθετικό του οπλοστάσιο την παρουσία στις Γενικές Συνελεύσεις των σωματείων του 50% των ταμειακώς τακτοποιημένων μελών προκειμένου να είναι έγκυρη η απόφαση για απεργία, καθώς και την κατάργηση του βάσιμου λόγου απόλυσης που ψήφισε μέσα στον Αύγουστο με διαδικασίες εξπρές η κυβέρνηση.
Η θέσπιση του ηλεκτρονικού μητρώου μελών που εξαγγέλθηκε καθώς και η καθιέρωση ηλεκτρονικής ψηφοφορίας για την κήρυξη απεργίας από ένα σωματείο, ακόμα και για τις αρχαιρεσίες δείχνουν την ένταση του παραπέρα ελέγχου των σωματείων από το κράτος και το σύστημα, αλλά και δημιουργούν ένα γενικευμένο φακέλωμα των εργαζομένων από την κυβέρνηση και την εργοδοσία. Ακόμη συζητιέται από το Υπουργείο Εργασίας η δημιουργία ειδικής ιστοσελίδας, όπου οι συνδικαλιστικές οργανώσεις θα μπορούν να δημοσιοποιούν τις ανακοινώσεις του ηλεκτρονικά, ώστε να αποφεύγονται οι αφίσες!!!
Είναι ξεκάθαρο ότι η κυβέρνηση στοχεύει στο χτύπημα των απεργιών και στον πιο ασφυκτικό έλεγχο σε σωματεία και συνδικάτα. Το ηλεκτρονικό φακέλωμα αυτό τον σκοπό έχει και όχι τη διαφάνεια των διαδικασιών των πρωτοβάθμιων σωματείων, για την οποία τάχα «κόπτεται» το Υπουργείο Εργασίας. Έτσι και αλλιώς, η κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα τα τελευταία χρόνια δείχνει σημάδια βαθιάς αποδιοργάνωσης και αυτό με ευθύνη των κυρίαρχων στα σωματεία και τις ομοσπονδίες δυνάμεων (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ) αλλά και με ευθύνη των ρεφορμιστών του ΠΑΜΕ. Οι τελευταίες εξελίξεις δε στα συνέδρια των Εργατικών Κέντρων και της ΓΣΕΕ ήταν βούτυρο στο ψωμί της κυβέρνησης για να πατήσει η παραπέρα επίθεση στην οργανωμένη πάλη των εργαζομένων.
Σε αυτή τη φάση, κράτος και κεφάλαιο δεν αρκούνται σε ό,τι έχουν καταφέρει στα σωματεία με την βοήθεια εργατοπατέρων και ρεφορμιστών. Τα θέλουν όλα και τα όλα δεν είναι άλλο από τον πλήρη έλεγχο σε σωματεία και συνδικάτα, έτσι ώστε να μην υπάρχει ούτε μία ουσιαστική φωνή αντίστασης στα βάρβαρα σχέδιά τους. Θέλουν να φακελώσουν όσους είναι οργανωμένοι και παλεύουν, για να μπορούν να τους απολύουν και να τους εκβιάζουν. Θέλουν ακόμα και τις λιγοστές αποφάσεις για απεργίες να τις εξαλείψουν και να τις νοθεύσουν μέσω των ηλεκτρονικών διαδικασιών και των παρατάξεών τους, που χρόνια τώρα ηγεμονεύουν με τέτοιες πρακτικές σε σωματεία και ομοσπονδίες.
Κατοχυρώνουν αντιδραστικές αλλαγές στην οργάνωση των εργαζομένων και τις παρουσιάζουν σαν προσπάθεια για διαφάνεια στις διαδικασίες και κατοχύρωση τάχα της μεγαλύτερης συμμετοχής των εργαζομένων στις Γενικές Συνελεύσεις. Ακόμα και οι απεργίες που αποφασίζονται δεν θα μαθαίνονται, αφού σκοπεύουν να καθιερώσουν μόνο μια ανακοίνωση σε μια ιστοσελίδα. Η τραγική κατάσταση, λοιπόν, που είχε σαν πρακτική η ΓΣΕΕ τα τελευταία χρόνια, να κάνει δηλαδή τις 2 καθιερωμένες απεργίες της κάθε χρόνο και παρόλη την αφισοκόλληση που έκανε με τα Εργατικά Κέντρα στις πόλεις μόλις λίγες μέρες πριν την απεργία, δεν το μάθαινε κανένας εργαζόμενος, θα γίνει ακόμα πιο τραγική στο όνομα… του περιβάλλοντος. Και όλα αυτά, από αυτούς που βγάζουν παράνομες και καταχρηστικές μια σειρά απεργίες και τώρα κόπτονται για τη συμμετοχή των εργαζομένων σε αυτές. Από αυτούς που είναι υπεύθυνοι για τις φωτιές σε Μάτι και Εύβοια και τώρα βρήκαν ευκαιρία να το παίξουν οικολόγοι.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι αν οι εργαζόμενοι θέλουν να ενισχύσουν τα σωματεία και την πάλη τους, δεν πρέπει να αφήσουν αυτές τις εξαγγελίες να γίνουν πράξη. Η κυβέρνηση εξαγγέλλει και νομοθετεί με τα μάτια στο άμεσο μέλλον. Στρώνει, δηλαδή, το έδαφος για την άγρια επίθεση που θέλει να περάσει και μάλιστα προετοιμάζει τους όρους και τις συνθήκες για να τη διεξάγει με όσες λιγότερες αντιδράσεις μπορεί. Το θέμα είναι η εργατική τάξη και η αριστερά να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να της χαλάσουν τα σχέδια.
