Νέα παράταξη σε επίπεδο ΓΣΕΕ συγκρότησε ομάδα συνδικαλιστικών στελεχών της ΝΔ, με τον πυρήνα της να τοποθετείται στο περιβάλλον Μητσοτάκη. Ένα μήνα πριν το συνέδριο της ΔΑΚΕ Ιδιωτικού Τομέα, οι συγκρούσεις που είχαν εμφανιστεί εντός της κατέληξαν στη δημιουργία της παράταξης «Ενότητα – δύναμη ευθύνης και προοπτικής», που φαίνεται πως επηρεάζει αρκετούς από τους 12 αθροιστικά εκπροσώπους της ΔΑΚΕ στη διοίκηση της ΓΣΕΕ και υπογράφεται από συνδικαλιστικά στελέχη που προέρχονται από χώρους του πρώην και νυν ευρύτερου δημοσίου. Πρόκειται για ενοποίηση και αναβάθμιση των διασπάσεων που είχαν εμφανιστεί σε σημαντικά πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια σωματεία και βρίσκονταν σε προσωρινή ανακωχή μετά το ξεχωριστό ψηφοδέλτιο στο περσινό συνέδριο της ΓΣΕΕ.
Η σύντομη ιδρυτική ανακοίνωση δίνει στοιχεία για την αντιδραστική λογική που εξυπηρετεί η νέα παράταξη. «Χωρίς κομματικές εξαρτήσεις», «μεταρρυθμιστικό σχήμα», «διαφάνεια», «ευρωπαϊκό μοντέλο συνδικαλιστικής δράσης» είναι η ορολογία που επαναλαμβάνεται σε αρκετά σημεία. Ειδική αναφορά γίνεται στην ανάγκη για «μεγάλες αλλαγές στη δομή του συνδικαλιστικού κινήματος» και στην επιθυμία συμμετοχής με «θέσεις και προτάσεις» «στον όποιο διάλογο γίνει στα πλαίσια εκσυγχρονισμού των νόμων που αφορούν τα δικαιώματά μας», ενώ για το ασφαλιστικό αναφέρεται ότι πρόκειται για «ληστρικό κρατικό ισοπεδωτικό μοντέλο σοβιετικής έμπνευσης [που] πρέπει να αντικατασταθεί μέσα από ένα σύγχρονο μοντέλο δημιουργίας επαγγελματικών ταμείων ασφάλισης και καθιέρωση τριών πυλώνων ασφάλισης».
Οι 27 συνυπογράφοντες αποτελούν κατά βάση επαγγελματίες συνδικαλιστές που ανδρώθηκαν μέσα στη ΔΑΚΕ και εκφράζουν την πλέον «φιλελεύθερη» γραμμή στο εσωτερικό της ΝΔ, με σημαντικές επαφές και με τα ακροδεξιά στοιχεία που κινούνται στον εργοδοτικό συνδικαλισμό, είτε εντός είτε εκτός ΝΔ. Προέρχονται από μαζικούς χώρους όπως είναι ο ΟΤΕ, ο ΟΣΕ, η ΕΥΔΑΠ, οι αστικές συγκοινωνίες της Αθήνας (ΟΣΥ, ΣΤΑΣΥ, ΗΛΠΑΠ), τα ΕΛΠΕ, ο ΟΛΘ, τα ΕΛΤΑ και η ΛΑΡΚΟ. Μάλιστα, πρώτος υπογράφει ο πρόεδρος του συλλόγου προσωπικού ALPHA BANK, η προσφυγή του οποίου οδήγησε στην ωμή δικαστική παρέμβαση στο Εργατικό Κέντρο Αθήνας με την ακύρωση του προηγούμενου συνεδρίου του και τον ορισμό νέας δοτής διοίκησης. Οι περισσότεροι κατέχουν θέσεις και σε εργατικά κέντρα και ομοσπονδίες, με κάποιους να έχουν εκλεγεί μόλις πριν μερικές μέρες με τη ΔΑΚΕ. Αρκετοί έχουν πρωτοστατήσει στη δημιουργία παρατάξεων σε πρωτοβάθμιο ή/και δευτεροβάθμιο επίπεδο, πετυχαίνοντας ακόμα και να ξεπεράσουν την επίσημη ΔΑΚΕ, όπως είναι η περίπτωση της «Νέας Πορείας» στο ΕΚ Αθήνας από το 2013. Υπάρχουν περιπτώσεις δε, που αυτές οι παρατάξεις συνεργάζονται ανοιχτά με συνδικαλιστικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ μέχρι σήμερα, προκειμένου να αποκτήσουν τον έλεγχο ενός οργάνου. Παράλληλα, έχουν χτίσει τους δικούς τους μηχανισμούς με τις πλάτες τμημάτων του μεγάλου κεφαλαίου στη χώρα, κόντρα στους παλιότερους μηχανισμούς των ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ, με αντίτιμο την προώθηση των κεντρικών κατευθύνσεων ειδικά σε περιπτώσεις ιδιωτικοποιήσεων ή/και αναδιαρθρώσεων, με μεγάλες μειώσεις προσωπικού, μαζικές εθελούσιες και σημαντική χειροτέρευση των συλλογικών συμβάσεων και όλων των όρων δουλειάς στους χώρους αυτούς.
Η εξέλιξη αυτή, που αποφασίστηκε και προωθήθηκε από τα ηγετικά κλιμάκια της ΝΔ, εξυπηρετεί διπλό σκοπό: το ξεκαθάρισμα της συνδικαλιστικής έκφρασης της ΝΔ σε αντιστοιχία με τα αποτελέσματα του πρόσφατου συνεδρίου της, όπου αναδείχτηκε πρόεδρος ο Μητσοτάκης, και την ανοιχτή προώθηση της αντεργατικής πολιτικής και της αστικής ιδεολογίας μέσα στους εργαζόμενους, χωρίς τις «αγκυλώσεις» και τις «χρεώσεις» μιας προηγούμενης κατάστασης.
Ο σημερινός πρόεδρος της ΔΑΚΕ και Γενικός Γραμματέας της ΓΣΕΕ είχε συγκρουστεί με τον Μητσοτάκη ως υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης και είχε υποστηρίξει ανοιχτά τον Μεϊμαράκη στις εσωκομματικές εκλογές. Η «αλλαγή φρουράς» όμως μέσα στη ΔΑΚΕ δεν ήταν καθόλου εύκολη υπόθεση (αντίστοιχα με τα προβλήματα που συνάντησε ο Μητσοτάκης στην ΟΝΝΕΔ), με δεδομένους τους εσωτερικούς συσχετισμούς που έρχονται «από παλιά» και αποτυπώθηκαν και στο τελευταίο συνέδριο της ΓΣΕΕ και στην πρόσφατη συνάντηση με τη ΔΑΚΕ Δημοσίου Τομέα. Προετοιμάζοντας το ενδεχόμενο «παράκαμψης» της ΔΑΚΕ, η ομάδα Μητσοτάκη είχε αποφύγει οποιαδήποτε αναφορά σε αυτήν στο νέο καταστατικό της ΝΔ το 2016, αντικαθιστώντας την με τον όρο «Συνεργαζόμενες Οργανώσεις». Όλα δείχνουν ότι η ανάγκη της ηγεσίας της ΝΔ για πλήρη έλεγχο του συνδικαλιστικού μηχανισμού που αναφέρεται σε αυτήν κρίθηκε μεγαλύτερη από τις συνέπειες της διάσπασης.
Η «νέα» παράταξη της ΝΔ επιδιώκει να αντιστοιχιστεί με τις απαιτήσεις του ξένου και ντόπιου κεφαλαίου για πλήρη εμπέδωση του εργασιακού μεσαίωνα. Αναπαράγει, ήδη πριν από τον διαχωρισμό της, τα ιδεολογήματα που έχει χρησιμοποιήσει η άρχουσα τάξη για να αποσυγκροτήσει τους εργαζόμενους και να προχωρήσει με μικρότερες αντιστάσεις την επίθεση σε κάθε δικαίωμα. Θέλει να νομιμοποιήσει (εγκολπώνοντας) τις φασιστικές ομάδες που έχουν εμφανιστεί σε διάφορους χώρους. Θέλει να συμβάλει στο χτύπημα και την περιθωριοποίηση κάθε αγωνιστικής φωνής. Θέλει να αξιοποιήσει την απαίτηση των «δανειστών» για «εκσυγχρονισμό του συνδικαλισμού» παράλληλα με την κατεύθυνση αναβάθμισης του θεσμικού ρόλου των ανώτερων συνδικαλιστικών οργανώσεων ως συνομιλητών-μέρους του συστήματος.
Το πώς και πόσο θα πετύχει τους στόχους της αυτή η προσπάθεια της ΝΔ είναι δύσκολο να εκτιμηθεί με σιγουριά. Τα μέχρι τώρα δεδομένα όμως, ειδικά σε πρωτοβάθμια σωματεία, δείχνουν ότι όσο οι εργαζόμενοι παραμένουν αποσυγκροτημένοι και τα σωματεία αποκομμένα από τη μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων, τόσο περισσότερο χώρο βρίσκουν οι εργατοπατέρες για να παγιδεύουν σημαντικά κομμάτια σε εργοδοτικές αντιλήψεις και πρακτικές και να αλωνίζουν στα δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια όργανα. Η αποκάλυψη του ρόλου και των στόχων τέτοιων κινήσεων είναι απαιτητικό και επιτακτικό καθήκον στον δρόμο της ανασυγκρότησης της εργατικής τάξης σε τάξη για τον εαυτό της.
