Τελικά, οι πρόωρες εκλογές… επισπεύσθηκαν και για πρώτη φορά μετά το ’74, η κυβέρνηση Καραμανλή στα μέσα του Αυγούστου τις όρισε για τις 16/9, προσδιορίζοντας έτσι την πιο σύντομη προεκλογική περίοδο όλων αυτών των χρόνων. Είναι βέβαιο ότι αυτή η επιλογή -που είχε χαρακτηριστικά εκβιασμού- δεν στόχευε μόνο, ούτε και κυρίως, στον αιφνιδιασμό του ΠΑΣΟΚ, που έτσι κι αλλιώς βρισκόταν σε προεκλογική τροχιά. Η επιλογή αυτή είχε συγκεκριμένες πολιτικές αιτίες που αφορούσαν και αφορούν το σύνολο των αναγκών και των επιδιώξεων του συστήματος, έτσι όπως η ΝΔ ήθελε και στοχεύει να τις υπηρετήσει, στοχεύοντας σε νίκη στην επερχόμενη εκλογική αναμέτρηση.
Από τη μια ήθελε να «προλάβει» το λαό και τα μαχόμενα τμήματά του που όλη την προηγούμενη περίοδο δημιούργησαν σημαντικά προβλήματα στη «νέα διακυβέρνηση» και στο σύστημα συνολικά.
Να τον «προλάβει» μέσα στο κατακαλόκαιρο και πριν αρχίσουν να οξύνονται τα κοινωνικά-οικονομικά προβλήματα από το φθινόπωρο και μετά. Να προλάβει τη νεολαία στην επιστροφή από τις διακοπές και στις εξεταστικές. Να μην αφήσει κανένα περιθώριο να επαναληφθεί η περσινή «ανορθοδοξία» κατά την οποία η απεργία των δασκάλων έδινε τον τόνο στις… δημοτικές εκλογές.
Να αποσπάσει, σε μια τέτοια βάση, μια «λευκή επιταγή» συνέχισης και κλιμάκωσης της επίθεσης που ο ίδιος ο Καραμανλής έκανε βασικό προεκλογικό σύνθημα της κυβέρνησής του, δηλώνοντας πως οι εκλογές γίνονται υπό το ερώτημα της «συνέχισης των μεταρρυθμίσεων» και χρησιμοποιώντας τη σύνταξη του προϋπολογισμού ως τον «εθνικό λόγο» που συνιστά την αναγκαιότητα προκήρυξης των εκλογών. Με άλλα λόγια η κυβέρνηση Καραμανλή δεν είχε κανένα λόγο -όσον αφορά το κεφάλαιο της επίθεσης στο λαό και στη νεολαία- να καθυστερήσει ούτε μια μέρα τις εκλογές. Ακόμα και τα σενάρια που κυκλοφόρησαν για τις 9 Σεπτέμβρη, θεωρούμε ότι ήταν βάσιμα από αυτή τη σκοπιά: Από τη σκοπιά της επιδίωξης του συστήματος για μια εκλογική νομιμοποίηση και νέα ώθηση στο σύνολο των αντιδραστικών σχεδιασμών που βρίσκονται ήδη έτοιμοι στα συρτάρια του συστήματος.
Η γενίκευση της ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων δουλείας, η αντιδραστική τομή στο ασφαλιστικό, η εμπέδωση αλλά και η κλιμάκωση της αντιδραστικής επέλασης σε εκπαίδευση και νεολαία, είναι το ομολογημένο μετεκλογικό πρόγραμμα του συστήματος. Η κυβέρνηση Καραμανλή με την κατεπείγουσα εκλογική διαδικασία διεκδίκησε και διεκδικεί να είναι αυτή που θα υλοποιήσει και θα προωθήσει το πρόγραμμα αυτό.
Από την άλλη, είναι επίσης γνωστό ότι εκκρεμούν για το αμέσως επόμενο διάστημα μια σειρά κρίσιμα ζητήματα που αφορούν στη σχέση και στη στάση της χώρας στις ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις και ανταγωνισμούς στην περιοχή. Η Μπακογιάννη έχει ήδη -κάπως «κομψά»- ταχθεί υπέρ της ένταξης της χώρας στην αμερικάνικη αντιπυραυλική, λεγόμενη ασπίδα, που στην πραγματικότητα αποτελεί μια νέα πυρηνική εισβολή των ΗΠΑ στην περιοχή μας και την Ευρώπη. Τα τελεσίγραφα για την απόσχιση του Κοσόβου πυκνώνουν και η ελληνική πλευρά καλείται να ταχθεί απερίφραστα και χωρίς ταλαντεύσεις υπέρ αυτού του νέου κύκλου μακελέματος της Βαλκανικής από τους αμερικανονατοϊκούς. Το Κυπριακό, το ζήτημα της Π.Γ.Δ.Μ., αποτελούν επίσης κρίσιμα τμήματα του παζλ των αντιθέσεων και των ιμπεριαλιστικών εκβιασμών που πρέπει να «διευθετηθούν». Ολα αυτά δεν μπορούν να εξελίσσονται με το λαό να βρίσκεται «μες στη μέση», στο πλαίσιο μιας μακριάς προεκλογικής περιόδου που θα έφτανε μέχρι τον Οκτώβρη ή το Μάρτη.
Αυτή είναι οπωσδήποτε η κοινή συνισταμένη των κομμάτων της υποτέλειας στη χώρα που θέλουν να παζαρέψουν τις τύχες της μακριά και ενάντια στις λαϊκές διαθέσεις. Αυτή ήταν και η κατεύθυνση προς την οποία παρότρυνε ο Μπερνς στην επίσκεψή του τον Ιούνη στη χώρα.
Κάπως έτσι ολοκληρώνεται η εικόνα που δείχνει τα γιατί και πως της απόφασης Καραμανλή. Σε μια τέτοια βάση διαμορφώνεται ευρύτερα στο λαό και στη νεολαία η αίσθηση πως η «ύψιστη δημοκρατική λειτουργία», κόβεται και ράβεται ίσως περισσότερο από κάθε άλλη φορά στα μέτρα των πιο επικίνδυνων και αντιδραστικών σχεδιασμών. Κόβεται και ράβεται στα μέτρα που η όξυνση της καταστολής και του πλέγματος τρομοκρατίας που έχει αναπτυχθεί όλο το προηγούμενο διάστημα θέλει να διαμορφώσει. Στην όλη εικόνα πρέπει πάντως να προστεθεί και η ενδοαστική όξυνση που εκφράστηκε με την δημοσίευση του «πορίσματος Ζορμπά», αμέσως μετά την προκήρυξη των εκλογών. Μια κίνηση που η ΝΔ ήθελε σίγουρα να προλάβει πριν αυτή ενταχθεί στην άτυπη προεκλογική περίοδο. Μια κίνηση που δεν μπορεί να αποκλειστεί ότι αντανακλά επιδιώξεις συνολικότερης αναπροσαρμογής του πολιτικού σκηνικού από τα ιμπεριαλιστικά κέντρα, ή -που είναι και το πιο πιθανό- κινήσεις εκβιασμού για γρήγορη προσαρμογή στις επιδιώξεις τους.
Το έγκλημα και οι αναπροσαρμογές
Το μαζικό έγκλημα και η καταστροφή της Πελοποννήσου, της Εύβοιας και άλλων περιοχών της χώρας που ακολούθησε την προκήρυξη των εκλογών, είναι βέβαιο και φανερό ότι ταρακούνησε τους αρχικούς σχεδιασμούς και ανάγκασε κυρίως την κυβέρνηση σε αναπροσαρμογές της εκλογικής ταχτικής της. Αναπροσαρμογές που έχουν ως βασικό στόχο να την εμφανίσουν ότι «αντιμετωπίζει» το τεράστιο πρόβλημα, χωρίς ωστόσο να απομακρυνθεί ούτε στο ελάχιστο από τη γραμμή στη βάση της οποίας διεκδικούσε και διεκδικεί εκ νέου την εκλογή της. Και αν κάτι πρέπει έντονα να επισημανθεί είναι ότι η κυβερνητική προπαγάνδα -και αντίστοιχα η στάση του ΠΑΣΟΚ- επιχειρεί να αξιοποιήσει την καινούρια καταστροφή σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων για να συγκαλύψει όλα τα υπόλοιπα που έχουν ήδη αποφασιστεί από τα κέντρα του συστήματος, που για την προώθησή τους ζητούν την λαϊκή ψήφο! Επιχειρούν δηλαδή να βγει από την προεκλογική συζήτηση όλη η μαύρη επίθεση που ετοιμάζουν συνολικά ενάντια στην εργατική τάξη, το λαό και τη νεολαία και να διαγκωνιστούν για το ποιος έχει το καλύτερο «σχέδιο ανασυγκρότησης» για τις περιοχές και τα κομμάτια του λαού που κατέστρεψε η πολιτική τους! Με δεδομένο ότι ο εκλογικός τους ανταγωνισμός βρισκόταν σε μια οριακή ισορροπία με πολύ μικρές αποστάσεις, θεωρούν ότι όποιος έχει τις μικρότερες απώλειες στις περιοχές του εγκλήματός τους, μπορεί να είναι και ο νικητής και στη βάση αυτού του υπολογισμού αναδιαμορφώνουν την εκλογική τους εκστρατεία. Ειδικότερα η κυβερνητική προπαγάνδα επιχειρεί πλέον με όσα ανοιχτά ή υπαινικτικά λέει με την θεωρία της «ασύμμετρης απειλής» και των «σκοτεινών σχεδίων», να δημιουργήσει κλίμα φόβου που θα καταπνίξει την λαϊκή οργή και θα ωθήσει ευρύτερα τμήματα στην αναζήτηση «πολιτικής ασφάλειας» στον «πρώτο εκπρόσωπό της», δηλαδή στην κυβέρνηση. Ενώ ταυτόχρονα στοχεύει με την θεωρία αυτή να απαλλάξει συνολικά το κεφάλαιο και το σύστημα από τις τεράστιες ευθύνες του.
Για την πραγματική πολιτική διάσταση της ουσίας του προβλήματος, πρέπει να είναι φανερό ότι καμιά «ανασυγκρότηση» δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί από τα κόμματα του κεφαλαίου και της ΕΕ, από τις δυνάμεις που αποτελούν τους πολιτικούς φορείς της παραρτημοποίησης της χώρας και της οικονομίας, στις απαιτήσεις και τα συμφέροντα των μονοπωλίων. Στη βάση του εγκλήματος βρίσκεται ακριβώς αυτή η πολιτική, η πολιτική που ερημώνει και εκχερσώνει την ελληνική περιφέρεια εδώ και δεκαετίες. Και ακριβώς αυτή η πολιτική, θα εφαρμοστεί -είτε από τη ΝΔ είτε από το ΠΑΣΟΚ- απέναντι στην καταστροφή της Πελοποννήσου και της Εύβοιας. Η πολιτική που επιβραβεύει την καταστροφή δασών και καλλιεργειών, η πολιτική που χαρίζει την κατεστραμμένη γη στα «μεγάλα έργα» και στις «επενδύσεις» της «τουριστικής βιομηχανίας» που ενδεχομένως θα επιλεγούν. Είναι η ίδια πολιτική που αφού για μερικές εβδομάδες θα ελεήσει μέσω εκκλησίας και χορηγών τον κόσμο που καταστράφηκε, μετά θα τον ωθήσει να γίνει πελάτης των τραπεζών, βορά της επίσημης τοκογλυφίας, για να καταλήξει ακόμα πιο φτωχός και εξαθλιωμένος, έτοιμος να προσαρμοστεί στο καθεστώς της ελαστικής και ανασφάλιστης δουλειάς, δούλος των «επενδυτών» που υπηρετούν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.
Την αποκάλυψη αυτής της πραγματικής εικόνας βιάζεται να προλάβει η ΝΔ και στη συγκάλυψή της συμβάλλει αποφασιστικά το ΠΑΣΟΚ, ζητώντας «σύγκληση συμβουλίου αρχηγών», υπερθεματίζοντας έτσι στη γραμμή της «εθνικής ομοψυχίας». Εξάλλου, στην συσκότιση του ταξικού χαρακτήρα του ζητήματος, προστρέχει και ο Αλαβάνος με το ίδιο αίτημα, αλλά και η Παπαρήγα που θέτει τις κομματικές δυνάμεις, όχι στην υπόθεση της αυτοοργάνωσης του κατεστραμμένου λαού, αλλά στην υπηρεσία των κρατικών μηχανισμών. Με σχεδόν ανοιχτά αντιδραστική-φασιστική γραμμή κινείται απέναντι στο ζήτημα το ΛΑΟΣ και φυσικά μέγιστες υπηρεσίες στο σύστημα προσφέρουν τα ΜΜΕ, που, αφού μας έδειξαν την «εθνική τραγωδία», τώρα σπεύδουν να την οριοθετήσουν πολιτικά ως ένα ζήτημα που θα «απαντηθεί» από τις προτάσεις των κομμάτων στις εκλογές.
Αναμφίβολα αυτό το μαζικό, ταξικό έγκλημα έχει και θα έχει σοβαρές και σε βάθος χρόνου επιπτώσεις, όχι μόνο στις περιοχές που έγινε αλλά σε ολόκληρη τη χώρα και το λαό. Προστίθεται σε όλα τα βάρη, σε όλη τη μαύρη επίθεση που βρίσκεται απέναντί μας και γι’ αυτό είναι τουλάχιστον ανόητες και κοντόθωρες οι λογικές που προσβλέπουν «εκλογικά οφέλη» για τα «μικρά κόμματα» από αυτό. Η κατάσταση που διαμορφώνεται κάνει ακόμα πιο αναγκαία τη γραμμή της λαϊκής οργάνωσης-αντίστασης και πάλης, την κατεύθυνση του Μετώπου Αντίστασης, που γίνεται επείγουσα και φορτώνεται με περισσότερες απαιτήσεις. Απαιτήσεις που δεν ικανοποιούνται από τα έτοιμα «σχέδια ανασυγκρότησης» που έβγαλε από το συρτάρι της «λαϊκής συμμαχίας» το ΚΚΕ, ούτε από τις αντίστοιχες εύκολες «λύσεις» που έδωσε από τις συνεντεύξεις του ο Αλαβάνος. Απαιτήσεις που θα διαμορφώνονται και θα συγκεκριμενοποιούνται διαλεκτικά με τη συγκρότηση της λαϊκής οργάνωσης από τα κάτω η οποία επείγει να ξεκινήσει. Να ξεκινήσει στη βάση της κατεύθυνσης-απαίτησης να πληρώσουν οι πραγματικοί ένοχοι όλο το κόστος της αποκατάστασης της καταστροφής, να πληρώσει το κράτος όλα όσα απαιτούνται για την ανάκτηση της ζωής των περιοχών αυτών, των ανθρώπων τους, των παιδιών τους.
Σε αυτή τη βάση το ζήτημα «προστίθεται» στη συνολική πολιτική μάχη που το ΚΚΕ(μ-λ) καλεί το λαό να δώσει μέχρι τις 16 Σεπτέμβρη, εντάσσεται στη λογική υπεράσπισης της γραμμής του αγώνα και της μαζικής αντίστασης ως απαράβατο και θεμελιώδη όρο για τη ζωή του. Με αυτό το περιεχόμενο το ΚΚΕ(μ-λ) απευθύνεται στο λαό και τη νεολαία και ζητά την πολιτική και οικονομική στήριξή του στον δύσκολο και απαιτητικό αγώνα που εξελίσσεται.
φ.579, 01/09/07
