Την περίοδο πριν από τις ευρωεκλογές όλοι πιάστηκαν χέρι χέρι. Και οι ακραιφνείς ευρωπαϊστές, συντηρητικοί, σοσιαλιστές και άλλοι. Και όσοι αναφέρονται στην Αριστερά ευρωπαϊστές, ευρωσκεπτικιστές, αλλά και οι πιο σκληροί αντιευρωπαϊστές. Και έβαλαν στο μάτι τον κύριο αντίπαλο όλων αυτών που συμμετείχαν στη φάρσα των ευρωεκλογών, το ρεύμα της αποχής.
Όλοι μαζί κορόιδευαν τους λαούς της Ευρώπης, τους αδιάφορους που δεν θα πάνε στην κάλπη. Μάλωναν τους ευρωπαίους εργαζόμενους, που μετά τη σκληρή δουλειά και τις πενιχρές απολαβές γίνονταν οι άνθρωποι του καναπέ και της τηλεόρασης. Τους έβρισαν και άλλοτε τους παρακαλούσαν να πιάσουν το φοβερό νόημα της συμμετοχής στις ευρωεκλογές και κουνούσαν το χέρι δασκαλεύοντάς τους να μην είναι κατώτεροι από τις περιστάσεις. Τους εξηγούσαν γιατί μόνο μέσα σε 5 λεπτά και πριν από το μπάνιο στην παραλία (αυτό αφορούσε τους λαούς της Μεσογείου) μεγάλη ευκαιρία ξανοιγόταν μπροστά τους για να φέρουν τα πάνω-κάτω, για να βελτιώσουν, να εκδημοκρατίσουν, να προκαλέσουν ρήξεις, ανυπακοές, ανταρσίες, και μόνο με ένα ψηφαλάκι στην κάλπη των ευρωεκλογών.
Μεγάλη ήταν η αγωνία σε όλες τις χώρες της Ευρώπης όπου από τις προηγούμενες ευρωεκλογές τεράστια ήταν τα ποσοστά της αποχής. Αλλά και στη χώρα μας οι μετρήσεις έδειχναν πως δεν ήταν απίθανο το ενδεχόμενο το ποσοστό της αποχής να προσεγγίσει τα πολύ υψηλά ποσοστά των άλλων χωρών της Ευρώπης.
Τον χορό έσυρε ο ίδιος ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου όταν μέρες πριν δήλωνε πως «οι εκλογές της 7ης Ιουνίου είναι μείζονος σημασίας και πως αποτελούν μια μεγάλη ευκαιρία για να ξαναπάρει μπρος η μηχανή της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να αντιμετωπιστούν τα σημαντικά προβλήματα που απασχολούν τους πολίτες, όπως η οικονομική κρίση, η ανεργία, η κλιματική αλλαγή αλλά και η παγκοσμιοποίηση και οι μετανάστες».
Όμως τα πολιτικά επιχειρήματα ήταν εξαιρετικά αδύνατα όταν κουμάντο κάνουν οι ισχυροί της ΕΕ και ο Μπαρόζο και όχι το διακοσμητικό Ευρωκοινοβούλιο και οι καλοταϊσμένοι ευρωβουλευτές. Όπως μας ενημερώνει ο Ριζοσπάστης (18 Μάρτη 2009), η ΕΕ οργάνωσε προεκλογική εκστρατεία με στόχο τη μείωση της αποχής από τις ευρωεκλογές προκειμένου να μειωθούν τα ποσοστά που έφτασαν το 2004 στο 55%.
H καμπάνια, που κόστισε δεκάδες εκατομμύρια ευρώ, ανατέθηκε σε γερμανική πολυεθνική διαφημιστική εταιρεία.
Επιστρατευθήκαν σαν κράχτες ποδοσφαιριστές διεθνούς φήμης όπως οι Luis Figo, Carlos Marchena Lopez από την Πορτογαλία, David Villa από την Ισπανία, Cristian Chivu από τη Ρουμανία και οι ποδηλάτες Frank και Andy Schleek. Το πόσα ψάρια έπιασε η καμπάνια το είδαμε την Κυριακή…
Ακολούθησε διαστημική βοήθεια, με την πρόθεση του Βέλγου αστροναύτη Φρανκ Ντε Βίνι να ψηφίσει, ο οποίος έκανε –από το ύψος των 350 χιλιομέτρων στον Διαστημικό Σταθμό– μια κατά παραγγελία δήλωση υπέρ της συμμετοχής μας στις ευρωεκλογές.
Ποδοσφαιριστές, ποδηλάτες, αστροναύτες και μαζί τους, στη χώρα, η διαφήμιση του υπουργείου Εσωτερικών με σύνθημα «Ψήφισε στις ευρωεκλογές, αψήφησε την αδιαφορία» που χωρίς μεγάλη μας έκπληξη την είδαμε παντού, σε όλες τις εφημερίδες –και της Αριστεράς, ρεφορμιστικής και επαναστατικής. Τέτοια αγωνία. Ήταν θλιβερό να διαβάζεις σε εφημερίδες της Αριστεράς την καταχώρηση του υπουργείου Εσωτερικών που έλεγε «αρκούν μόνο 5 λεπτά για να πάρουμε αποφάσεις για κάθε ζήτημα μικρό ή μεγάλο για τα επόμενα 5 χρόνια».
Ακολούθησε από τα γραφεία του Ευρωκοινοβουλίου μία συνέντευξη από τα 5 μεγάλα κόμματα ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ και ΛΑΟΣ. Οι εκπρόσωποί τους στην κοινή συνέντευξη Τύπου που οργάνωσαν οι υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και σε πνεύμα –βεβαίως βεβαίως– ομοθυμίας κάλεσαν τους εργαζόμενους και τη νεολαία να συμμετάσχουν στις ευρωεκλογές και να μην απόσχουν. Δικαίως σε διάφορα μπλοκ στο διαδίκτυο γράφτηκε πως η φωτογραφία αυτής της συνέντευξης Τύπου αξίζει σαν χίλιες λέξεις γιατί έδειχνε τη συναίνεση όλων των κυρίαρχων κομμάτων αστικών και ρεφορμιστικών στην προσπάθειά τους να ανακόψουν το ρεύμα της αποχής.
Τα κυρίαρχα αστικά κόμματα στη χώρα είχαν κάθε λόγο να αγωνιούν για την έκταση της αποχής και έκαναν ό,τι μπόρεσαν για να την περιορίσουν. Τεραστία επιτυχία είχαν!
Σε συνέντευξή στο κανάλι Μέγκα ο Καραμανλής χαρακτήρισε σαν κύριο αντίπαλο της Νέας Δημοκρατίας την αποχή και όχι το ΠΑΣΟΚ. Στην ίδια συνέντευξη δήλωνε πως το βασικό ζήτημα για τη ΝΔ είναι η μάχη της συσπείρωσης των ψηφοφόρων της και παρότρυνε τα στελέχη του να τον ακολουθήσουν στη μάχη αυτή. Παράλληλα ο Μεϊμαράκης δήλωνε ότι το μεγάλο πρόβλημα της Νέας Δημοκρατίας αλλά και του πολιτικού συστήματος συνολικά είναι να πείσει τους πολίτες να ψηφίσουν.
Ο Γ. Παπανδρέου δήλωνε πως η αποχή στην πραγματικότητα είναι επιβράβευση των πολιτών στις πολιτικές της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Μάθαμε επίσης πως ψηφίζοντας ΠΑΣΟΚ ο σοσιαλισμός θα εξαφανίσει τη βαρβαρότητα.
Στην αγωνία των αστικών κομμάτων προστέθηκε και η αγωνία μεγαλοεκδοτών που αρθρογράφησαν την προεκλογική περίοδο με στόχο να μειωθεί το ρεύμα της αποχής. Χαρακτηριστικό ήταν αρθρο του Τεγόπουλου στην Ελευθεροτυπία που ενώ ερμηνεύει το γιατί είναι τόσο μεγάλα τα ποσοστά της αποχής καταλήγει με το εξής συμπέρασμα: «Γιατί να ψηφίσω; Επειδή αυτές οι εκλογές γίνονται μεταξύ των εθνικών κομμάτων με το σύστημα της απλής αναλογικής και είναι μια ευκαιρία πολιτικής έκφρασης σύμφωνα με την ιδεολογία του καθενός χωρίς ιδιαίτερες συνέπειες για την εθνική εξουσία… Ταυτόχρονα μπορεί να αποτελέσει τρόπο να τεθεί το υπέρ ή κατά της επανεκλογής του Μπαρόζο σαν επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Ένωσης». Ο ίδιος παραδέχεται ότι και να ψηφίζουμε δεν μπορούμε να αποφασίζουμε, έχουμε όμως το δικαίωμα (να είσαι καλά…) να τοποθετηθούμε, πράγμα που δεν θα συμβεί αν απέχουμε από τις ευρωεκλογές.
Οι δυνάμεις της επίσημης-ρεφορμιστικής Αριστεράς έκαναν ό,τι μπορούσαν ώστε να στεφθεί με επιτυχία η επιχείρηση συμμετοχής στη φάρσα των ευρωεκλογών.
Πλήθος δηλώσεων στελεχών –και του ΚΚΕ και του ΣΥΝ– αναφέρονταν στο γιατί πρέπει να πάνε οι εργαζόμενοι στις κάλπες. Εδώ ας γίνει μόνο μια μικρή αναφορά των δηλώσεών τους.
Σε άρθρο στον Ριζοσπάστη (27/5) μαθαίνουμε ότι η αποχή βολεύει τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μαθαίνουμε ότι οι ψηφοφόροι του ΚΚΕ πρέπει να πρωτοστατήσουμε στη μαζική προσέλευση στις κάλπες και ότι είναι ώρα ευθύνης για όλους γιατί στις ευρωεκλογές το αποτέλεσμα της μάχης εξαρτάται από τη συμμετοχή όλων. Η Αλέκα Παπαρήγα σε ομιλία της σε νέους στο Θησείο την ίδια μέρα καλεί τη νεολαία να μην κάνει αποχή γιατί έτσι ενισχύει την πλουτοκρατία και τους κάλεσε να ψηφίσουν κομμουνιστές ευρωβουλευτές του ΚΚΕ που θα πάνε στην Ευρωπαϊκή Ένωση και θα παλέψουν λιονταρίσια για να αλλάξουν τα φώτα στην ΕΕ και στις πολιτικές της. (Αυτό με το καλσόν το ξέρετε;)
Ο ΣΥΡΙΖΑ νόμισε ότι πρωτοτύπησε στον ανένδοτο ενάντια στην αποχή από την ευρωφιέστα. Έβγαλε τη γνωστή αφίσα του λουομένου με τα βατραχοπέδιλα όπου δεν του είναι και πολύς κόπος πριν κάνει τη βουτιά να πάει στις κάλπες και να ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ. Ο Τσίπρας στις 28/5 δήλωνε πως πρέπει να επιτευχθεί η μέγιστη δυνατή συσπείρωση των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ και πως πρέπει να πειστούν οι νέοι να μην πάνε στις παραλίες αλλά στις κάλπες. Αυτή την ερμηνεία έδιναν για τη στάση της νεολαίας και το ρεύμα της αποχής. Την ίδια στιγμή που στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ όπως ο Μπανιάς σε αρθρο στην εφημερίδα Εποχή μας έλεγε πως «η ψήφος αποτελεί όπλο για να σταλούν τα αναγκαία μηνύματα, πως είναι τιμωρία των πολιτών στον δικομματισμό, πως είναι η απόδειξη ότι οι πολίτες δεν είναι παθητικοί θεατές και η ψήφος δημιουργεί καλύτερες προϋποθέσεις για την επόμενη μέρα». Και συμφωνούσε με την Παπαρήγα πως η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ επενδύουν στην αδιαφορία. Σημειώνει δε πως πάμε στις κάλπες «για να δημιουργήσουμε καλύτερους συσχετισμούς και προϋποθέσεις για την επόμενη μέρα. Η αποχή δεν υπηρετεί αυτήν τη λογική, δεν στέλνει σαφή μηνύματα και εξυπηρετεί τον δικομματισμό».
Η αποχή λοιδορήθηκε και καταδικάστηκε και από τις δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς που συμμετείχαν στις ευρωεκλογές
Σε ανακοίνωση της η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δηλώνει «Η τάση για ψήφο στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ βρίσκεται όμως αντιμέτωπη με δύο εμπόδια, που αξίζει να συζητήσουμε, έστω αυτή την τελευταία ώρα. Το πρώτο είναι η αποχή. Η αποχή τροφοδοτείται από διαφορετικές πολιτικές τάσεις, είναι πολύχρωμη, αλλά τελικά όμως γίνεται άχρωμη και άοσμη, καθώς δεν αποκτά ένα συγκεκριμένο περιεχόμενο…». Βεβαίως πρέπει να πας στην κάλπη και να ψηφίσεις ΑΝΤΑΡΣΥΑ γιατί έτσι οι παραπάνω διαπιστώσεις ακυρώνονται. Γι’ αυτό και η ανακοίνωση συμπληρώνει «Καλύτερα να τους μαυρίσουμε στις κάλπες, με ψήφο ΑΝΤΑΡΣΥΑς, που προωθεί στην πράξη όχι απλά τη διαμαρτυρία, αλλά την ανατροπή της πολιτικής ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και των κυβερνήσεών τους». Τελικά η ψήφος δεν είναι μόνο επιβεβλημένη για να μη χαρακτηριστείς ούφο ή πολιτικά αδρανής, είναι και θαυματουργή!
Δεν απείχε από τη σχετική φιλολογία και το ΕΕΚ που παρ’ όλο που αποχώρησε απο την ΑΝΤΑΡΣΥΑ με κριτική για εκλογικίστικη λογική και πρακτική σε δελτίο Τύπου δηλώνεται ότι ενώ «δεν περιμένει καμιά λύση από τις εκλογές του Ιουνίου έχει ωστόσο εξαιρετική σημασία να εκφραστεί μαζικά και συνειδητά και εκεί η εργατική και λαϊκή δυσαρέσκεια απέναντι στις πολιτικές διαχείρισης του παγκοσμίου και πανευρωπαϊκού καπιταλισμού». Και συνεχίζει δηλώνοντας πως η συμμετοχή στις ευρωεκλογές (βέβαια με ψήφο στο ΕΕΚ) θα οδηγήσει σε ακόμα καλύτερες συνθήκες για την οργάνωση των αποφασιστικών συγκρούσεων από την επομένη των ευρωεκλογών και μετά.
Για να ανακεφαλαιώσουμε:
Αποχή από την ευρωφιέστα = χαμένη ευκαιρία για την Ευρώπη των ονείρων μας. Αποχή από την ευρωφιέστα = άρνηση παρέμβασης στον εκλογικό συσχετισμό ενός θεσμού που για τίποτα δεν αποφασίζει. Αποχή από την ευρωφιέστα = κερδίζει ο Καραμανλής ή ο Παπανδρέου, γιατί ενισχύεται ο δικομματισμός. Αποχή από την ευρωφιέστα = ενίσχυση της ΕΕ και της αντιδραστικής πολιτικής της. Αποχή από την ευρωφιέστα = ένα μάτσο φοβητσιάρηδες που δεν έκαναν το βήμα να ψηφήσουν ΚΚΕ. Αποχή από την ευρωφιέστα = ανόητος λουόμενος που δεν βούτηξε στην απέραντη θάλασσα του ΣΥΡΙΖΑ. Αποχή από την ευρωφιέστα = άλλη μια χαμένη ευκαιρία για την ανασυγκρότηση της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς.
Υστερόγραφο: Εσάς σας ήρθε email ή sms να πάτε οπωσδήποτε να ψηφίσετε ακόμα και τον Κάτμαν; Και γιατί παρακαλώ; Γιατί η αύξηση της συμμετοχής σύμφωνα με τον εκλογικό νόμο αυξάνει και τα ποσοστά συνεπώς και την πιθανότητα για άλλον ένα ευρωβουλευτή. Δίνονταν και παραδείγματα με εικονικά ποσοστά των συνδυασμών, λευκών, άκυρων και αποχής, καθώς και πιθανά σενάρια. Βρε, δεν πάτε στο διάστημα…
φ.621, 13/6/09
