Σε μια ιδιαίτερα σοβαρή μάχη εξελίσσεται η φετινή Εργατική Πρωτομαγιά για την εργατική τάξη της χώρας μας. Τα ζητήματα με τα οποία βρίσκεται αντιμέτωπη είναι πολλά και κρίσιμα. Κρίνουν την ίδια τη ζωή της, τους όρους με τους οποίους εργάζεται, το δικαίωμά της να οργανώνεται και να διεκδικεί.
- Η πανδημία συνεχίζει να «θερίζει» τις ζωές του λαού και των εργαζομένων, οι οποίοι έχουν αφεθεί εντελώς απροστάτευτοι από τη δολοφονική κυβερνητική πολιτική. Δεκάδες οι νεκροί καθημερινά. Τα κρούσματα -παρά τις κυβερνητικές προσπάθειες συγκάλυψης του προβλήματος- είναι χιλιάδες. Καμιά ενίσχυση για το σύστημα περίθαλψης και τα νοσοκομεία που ασφυκτιούν. Καμία πρόσληψη υγειονομικών οι οποίοι καταρρέουν. Στα μέσα μαζικής μεταφοράς και στους χώρους δουλειάς η διασπορά είναι εντελώς ανεξέλεγκτη και η εργοδοσία αφήνεται ανενόχλητη, να μην εφαρμόζει κανένα μέτρο προστασίας. Και τώρα η κυβέρνηση φορτώνει ξανά την ευθύνη στον ίδιο το λαό και στους εργαζόμενους, μέσω της παρωδίας των σελφ-τεστ και με την απειλή -τι άλλο- προστίμων. Η υπεράσπιση του δικαιώματος της εργατικής τάξης να ζει και να εργάζεται με ασφάλεια, να έχει δωρεάν και πλήρη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, είναι στην πρώτη γραμμή των καθηκόντων που πρέπει να θέσει η φετινή Εργατική Πρωτομαγιά.
- 135 χρόνια μετά την Πρωτομαγιά του Σικάγο, τα εργατικά δικαιώματα, το 8ωρο, η απεργία, ο ελεύθερος συνδικαλισμός, ξαναμπαίνουν στο απόσπασμα. Το νομοσχέδιο Χατζηδάκη-Βρούτση είναι προ των πυλών και έχει στόχο να εδραιώσει τον εργασιακό μεσαίωνα, την παραπέρα διάλυση των εργασιακών σχέσεων και το χτύπημα του 8ωρου, ενώ θέλει να δέσει χειροπόδαρα τους εργαζόμενους, να ελέγξει και να φιμώσει τα σωματεία, να στερήσει από την εργατική τάξη τη δυνατότητα να αγωνίζεται, να αντιστέκεται, να διεκδικεί. Και παράλληλα να δώσει ένα ακόμη χτύπημα στην ασφάλιση και στις συντάξεις, ανοίγοντας διάπλατα το δρόμο στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Η φετινή Εργατική Πρωτομαγιά πρέπει να αποτελέσει μαζικό βήμα καταδίκης της αντεργατικής πολιτικής, να θέσει αποφασιστικά την απαίτηση να ανατραπούν τα κυβερνητικά σχέδια, να μπει φραγμός στο αντεργατικό νομοσχέδιο.
- Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες, στο πλάι της κυβερνητικής πολιτικής, ξεπουλάνε τα εργατικά δικαιώματα, κάνουν πλάτες στην αντεργατική επίθεση. Η απόφαση της ΓΣΕΕ να μετατρέψει την απεργία της Πρωτομαγιάς σε μια ανώδυνη για το σύστημα αργία, να υπονομεύσει τις αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων και να διαχωριστεί από τις δεκάδες αποφάσεις για ταξικό, απεργιακό γιορτασμό της Εργατικής Πρωτομαγιάς στις 6 Μάη, βάζει ξανά και με επιτακτικό τρόπο την αναγκαιότητα να πάρουν οι εργαζόμενοι την υπόθεση των αγώνων στα δικά τους χέρια, να υπερασπιστούν τα ταξικά τους συμφέροντα, κόντρα στις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες που έχουν δυσφημίσει το συνδικαλισμό, έχουν διαλύσει τα συνδικάτα και τώρα βλέπουν στις νέες αντεργατικές εξελίξεις την ευκαιρία να στρογγυλοκαθίσουν πιο αναπαυτικά στο πλευρό της εξουσίας και στις πλάτες των εργαζομένων.
Η Πρωτομαγιά είναι απεργία και ως τέτοια θα γιορταστεί!
- Οι ιμπεριαλιστές ΗΠΑ-ΕΕ μετατρέπουν ασταμάτητα τη χώρα σε ένα ορμητήριο-θανάτου ενάντια στους λαούς της περιοχής. Σε Ανατολική Μεσόγειο, Μέση Ανατολή, Βαλκάνια, τα δολοφονικά σχέδιά τους μπαίνουν ξανά σε εφαρμογή και η εξαρτημένη ντόπια άρχουσα τάξη –πιστός υπηρέτης τους– καμαρώνει που χρησιμοποιούν κάθε γωνιά της χώρας για να τα υλοποιήσουν. Η νέα ένταση γύρω από την Ουκρανία, αλλά και οι διαρκείς εντάσεις μεταξύ των αστικών τάξεων Ελλάδας-Τουρκίας υπενθυμίζουν πόσο επικίνδυνα και εύφλεκτα είναι τα ζητήματα, πού μπορούν να οδηγήσουν οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί και οι κάθε λογής τυχοδιωκτισμοί. Η διεθνιστική αλληλεγγύη, η φιλία των λαών, ο κοινός αγώνας τους ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τον πόλεμο είναι άμεσα δεμένα με την πάλη της εργατικής τάξης ενάντια στο καπιταλιστικό-ιμπεριαλιστικό σύστημα, ενάντια στην εκμετάλλευση και την καταπίεση. Στη φετινή Πρωτομαγιά το καθήκον του κοινού αντιιμπεριαλιστικού αγώνα, του αγώνα για ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ, ενάντια στην ιμπεριαλιστική εξάρτηση της χώρας, ενάντια σε ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ, πρέπει να ακουστεί δυνατά!
- Το ΚΚΕ(μ-λ) καλεί τους εργαζόμενους και τη νεολαία να δώσουν μαζικά και αποφασιστικά τη μάχη της απεργίας στις 6 Μάη. Να ξεπεράσουν το φόβο και τις δυσκολίες που γεννά ο δύσκολος ταξικός συσχετισμός, το κλίμα καταστολής και η άθλια στάση της ηγεσίας της ΓΣΕΕ, και να διαδηλώσουν μαζικά για το δίκιο τους, για τη ζωή και το μέλλον τους.
Όσο δυνατοί και ακλόνητοι κι αν φαντάζουν το κεφάλαιο και οι πολιτικοί του υπάλληλοι, τόσο τρέμουν το μαζικό λαϊκό και εργατικό ξέσπασμα και, όταν αυτό εκδηλώνεται, αναγκάζονται σε υποχωρήσεις. Το απέδειξαν οι δεκάδες χιλιάδες λαού που διαδήλωσαν ενάντια στην κρατική καταστολή, το αποδεικνύουν οι χιλιάδες φοιτητές που συνεχίζουν να διαδηλώνουν για την ανατροπή του νόμου Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη.
Ο ταξικός, απεργιακός γιορτασμός της Πρωτομαγιάς στις 6 Μάη μπορεί και πρέπει να αποτελέσει συνέχεια και προχώρημα αυτών των αγώνων.
- Να αποτελέσει βήμα κοινού αγώνα εργαζομένων, ανέργων, φοιτητών, μαθητών, νεολαίας και συνταξιούχων, ελλήνων και μεταναστών – της κοινωνικής πλειοψηφίας που στενάζει κάτω από την επέλαση του καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος.
- Να αποτελέσει σταθμό στον αγώνα για να μπει φραγμός στο αντεργατικό τερατούργημα που φέρνουν στη Βουλή, αλλά και το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο που θα ακολουθήσει.
- Να συμβάλει στην κατεύθυνση της ενίσχυσης της ταξικής γραμμής στα συνδικάτα, για την αναθέρμανση της εμπιστοσύνης των εργαζομένων στον συνδικαλισμό, για την ανασυγκρότηση του ταξικού, εργατικού κινήματος.
Το σύστημα και οι δυνάμεις του θα μετρήσουν πολύ καλά τη φετινή Πρωτομαγιά. Όπως μετρούν κάθε προσπάθεια της εργατικής τάξης να σηκώσει κεφάλι, να αντισταθεί στην επίθεση, να υπερασπιστεί και να διεκδικήσει τα δίκια της. Γιατί ξέρουν πως κάθε τέτοια προσπάθεια μπορεί να φέρει τους κολασμένους της γης πιο κοντά στο καθήκον που επίμονα υπενθυμίζει η Εργατική Πρωτομαγιά: την ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ανατροπή του καπιταλιστικού - ιμπεριαλιστικού συστήματος και την οικοδόμηση μιας άλλης κοινωνίας, λεύτερης από τα δεσμά της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης, μιας κοινωνίας ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ.
