Οι 7.301 ψήφοι που συγκέντρωσε η οργάνωσή μας στις εκλογές της 9ης Απρίλη είναι ένα καλό αποτέλεσμα.
Το γεγονός ότι χρόνια μετά την τελευταία αυτοδύναμη εκλογική μας καταγραφή καταφέραμε σήμερα να έχουμε ένα πολύ πιο αξιοπρεπές εκλογικό αποτέλεσμα, αποτελεί ένα πρώτο δεδομένο για τις εκτιμήσεις μας. Ενα δεύτερο δεδομένο που λαμβάνουμε υπόψη μας, είναι ότι η σχετικά αυξημένη εκλογική μας επιρροή διαπιστώθηκε σε συνθήκες κάθε άλλο παρά ευνοϊκές τόσο γενικά όσο και ειδικά.
Δεν χρειάζονταν να βγουν τα αποτελέσματα απ” τις κάλπες για να διαπιστωθεί ότι συνεχίσουμε να ζούμε σε μια περίοδο που χαρακτηρίζεται από αρνητικό πολιτικό, ταξικό και κοινωνικό συσχετισμό σε βάρος του κινήματος, της εργατικής τάξης, των κομμουνιστικών ιδεών και πρακτικών. Ούτε θέλει ιδιαίτερη ικανότητα για να γίνει αντιληπτό το πόσο κόστισε για όλες τις δυνάμεις της εκτός των τειχών Αριστεράς ο πολυκερματισμός και η πολυδιάσπασή της, που την χαρακτήριζαν, την χαρακτηρίζουν, οι οποίες εκφράστηκαν και σ” αυτές τις εκλογές.
Η ενίσχυση του ΚΚΕ(μ-λ), με βάση τα δεδομένα, τις εμπειρίες, τις επαφές, τα ακούσματα που είχαμε σ” όλη τη διάρκεια της έντονης και ζωντανής κίνησής μας στη μακρά προεκλογική περίοδο, δεν είναι ούτε τυχαία ούτε περιστασιακή. Ούτε φυσικά και μόνο αποτέλεσμα της προεκλογικής μας δουλειάς, την οποία με αυταπάρνηση έκαναν τα μέλη και τα στελέχη της οργάνωσής μας.
Σε μεγάλο βαθμό, είναι μια συνειδητή ενίσχυση που μας έδωσαν χιλιάδες αριστεροί άνθρωποι, με βάση τα όσα έχουμε κατοχυρώσει, προωθήσει, παλέψει, την δεκαετία που μας πέρασε, αλλά και ιδιαίτερα την τελευταία τετραετία.
Ο κόσμος αυτός, που μας έδωσε την ψήφο του ανεξάρτητα του πόσο ενεργός και δραστήριος ήταν όλα αυτά τα χρόνια ούτε «κατά λάθος» το έκανε ούτε «εκβιάστηκε» να το κάνει. Με την ψήφο του αποφάσισε να μας δώσει κουράγιο, δύναμη, ώθηση με βάση τα όσε είχε αντιληφθεί, οτι αποτελούν τον προσανατολισμό, τη φυσιογνωμία, τις θέσεις μας. Με βάση τη συνέχεια, την επιμονή, τη συνέπεια που μας χαρακτήρισε όλα αυτά τα χρόνια στον αγώνα, στις πρωτοβουλίες, στην αντίσταση.
Ο κόσμος αυτός επικρότησε με τον τρόπο του τη διπλή προσπάθεια που κάναμε και που η μια υπηρετούσε την άλλη. Την προσπάθεια για την ανασυγκρότηση του κομμουνιστικού κινήματος μαζί με την προσπάθεια για την ενίσχυση των μαζικών αντιστάσεων του λαού και της νεολαίας, μέσα -πρώτα απ” όλα- απ” την κοινή δράση των δυνάμεων της λεγόμενης εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς. Με την εκλογική του στάση, και όχι μόνο, αυτός ο κόσμος ενίσχυσε κυρίως τη λογική και την πρακτική που προωθήσαμε για την ανάπτυξη του κινήματος. Με δεδομένο μάλιστα ότι είχε να «διαλέξει» ανάμεσα και σ” άλλες λογικές που του προτάθηκαν, και όχι μόνο προεκλογικά. Λογικές «ενότητας», που δεν πατάνε πουθενά όσον αφορά τις πραγματικές ανάγκες του κινήματος, και που ανταποκρίνονται μόνο στο άκρατο υποκειμενισμό, αυτών που τις προωθούν. Αλλά και σε λογικές απογείωσης μπροστά στους αρνητικούς συσχετισμούς, που καταλήγουν σε φλυαρίες και σε γενικόλογο αντικαπιταλισμό, αντιιμπεριαλισμό, σε κραυγές ιδεολογικής καθαρότητας.
Λογικές που, όπως είδαμε, το μόνο που ευνόησαν για μια ακόμη φορά ήταν η διάσπαση.
Αντιλαμβανόμαστε βέβαια ότι υπάρχει ένας κόσμος που μας υποστήριξε, μας «χρησιμοποίησε» για να στείλει ένα μήνυμα, με πολλούς αποδέκτες, χωρίς φυσικά να συμφωνεί με το σύνολο των θέσεων και των κατευθύνσεών μας, χωρίς να μας δίνει και άλλοθι ή συγχωροχάρτι για τις αδυναμίες μας, τα λάθη μας, τις καθυστερήσεις μας. Μήνυμα -πιο ισχνό βέβαια- προς την ηγεσία του «Κ»ΚΕ, η οποία έχει υποκαταστήσει όλα αυτά τα χρόνια την ανάπτυξη της μαζικής λαϊκής πάλης, με την μικροκομματική ενίσχυσή του. Μήνυμα -πιο ηχηρό- και προς τις καθοδηγήσεις των οργανώσεων και κινήσεων του χώρου της λεγόμενης εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς.
Ο κόσμος αυτός θέλησε να αποκαταστήσει κάποια πράγματα και να τα βάλει κάπως στη θέση τους. Και να δώσει, ακόμα και με την ψήφο του, τη δική του ερμηνεία απέναντι στις ερμηνείες άλλων συνδυασμών που επίσης ζητούσαν την ψήφο του. Ο κόσμος αυτός έδωσε τη δική του απάντηση σ” όσους ισχυρίζονται αυθαίρετα, υποκειμενικά, με μπόλικη αλαζονεία και μικροκομματικό βερμπαλισμό ότι αποτελούν τη συνέχεια του μ-λ κινήματος και της ΟΜΛΕ. Σ” όσους ισχυρίζονται ότι είναι ο κορμός της ΜΑΧΟΜΕΝΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, και οι μόνοι συνεπείς «κοινοδρασίτες», σε πλήρη αντίθεση με τα πραγματικά γεγονότα.
Το ότι αυτός ο κόσμος, επέλεξε την ψήφο του στο ΚΚΕ(μ-λ) για να στείλει το μήνυμα και να «τιμωρήσει» δεν μας τιμά λιγότερο απ” όσο μας τιμά μια πιο «στενή» ψήφος συνολικότερης έγκρισης της δράσης και της φυσιογνωμίας μας. Σίγουρα είναι κι αυτό έκφραση μιας μικρής έστω αναβάθμισης του κύρους της οργάνωσής μας που κανείς δεν μας την «χάρισε», αλλά κατακτήθηκε (αν και όσο καταχτήθηκε) μέσα από μεκροχρόνια δουλειά, επιμονή και υπομονή.
Μια πρώτη ανάγνωση των εκλογικών αποτελεσμάτων του ΚΚΕ(μ-λ) δείχνει ότι έχει αυξηθεί το ειδικό βάρος των ψήφων στο συνολικό εκλογικό μας αποτέλεσμα στις περιοχές που η οργάνωσή μας δρα, κινείται, υπάρχει μ” ένα συνεχή και μόνιμο τρόπο. Δηλαδή, στην Αττική, στη Βόρεια Ελλάδα, στην Κρήτη, στην Ηπειρο, την Θεσσαλία. Μας δίνει κουράγιο το ότι ανταμείφθηκε, έστω και με την ψήφο, η δράση μας, οι πρωτοβουλίες μας, η συμμετοχή μας στην κοινή δράση για το δυνάμωμα του αντιπολεμικού, αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, την Ηπειρο, την Κρήτη.
Οι προσπάθειές μας για το δυνάμωμα και τη στήριξη του αγροτικού κινήματος στη Θεσσαλία, αλλά και στην Κρήτη.
Ο αγώνας μας για την προβολή και τη στήριξη των δικαιωμάτων της μειονότητας στη Θράκη. Οι προσπάθειές μας για την οργάνωση και την πάλη των σεισμοπαθών στις γειτονιές της Β΄Αθήνας και του Υπολοίπου Αττικής.
Ολα αυτά βέβαια δεν είναι σε θέση να μας κάνουν να ξεχάσουμε το κύριο που το βιώνουμε, το βιώσαμε και θα το βιώσουμε ίσως ακόμα πιο έντονα την επόμενη περίοδο.
Το πόσο μακρύς είναι ο δρόμος, το πόσο στρωμένος με αγκάθια για να βγουν οι αριστερές, επαναστατικές και κομμουνιστικές δυνάμεις απ” το περιθώριο για να μπορέσουν να παίξουν έναν άλλο ποιοτικά αναβαθμισμένο ρόλο στην ανάπτυξη της μαζικής λαϊκής αντίστασης και πάλης και για την ανασύνθεση, ανασυγκρότηση του κομμουνιστικού κινήματος της εποχής μας.
Συνειδητοποιήσαμε, για μια ακόμη φορά, τις επιπτώσεις και τις συνέπειες της ήττας του κομμουνιστικού κινήματος, τις συνέπειες της άγριας καπιταλιστικής επίθεσης πάνω στην εργατική τάξη, τους εργαζόμενους και τη νεολαία. Ιδιαίτερα στην τελευταία.
Σ” όλη την προεκλογική μας κίνηση, βρεθήκαμε αντιμέτωποι μ” όλες τις μικρές και μεγάλες δυσκολίες, με όλα τα μικρά και μεγάλα εμπόδια που συνιστούν αυτό που σχηματικά λέμε αρνητικό συσχετισμό που δεν σ” αφήνουν στιγμή να ξεχάσεις πόσες προσπάθειες, πόσο «αγώνα και ιδρώτα πρέπει να χάσεις» ώστε να ανασυγκροτηθεί το μαζικό κίνημα, το εργατικό κίνημα, το κίνημα της νεολαίας. Οπως επίσης είναι μεγάλη η συζήτηση, ο διάλογος, η αντιπαράθεση που γίνεται και θα συνεχίσει να γίνεται για το πώς, ποιοι και με ποια λογική θα πορευτούμε. Ζητήματα που σχετίζονται και με το πώς βγαίνει η ας πούμε επαναστατική Αριστερά μετά τις 9 Απρίλη.
Δεν έχουμε βέβαια ακόμα προλάβει να δούμε αντιδράσεις και συνολικές εκτιμήσεις απ” το σύνολο των δυνάμεων της «εκτός των τειχών» Αριστεράς. Γιαυτό το λόγο ανοίξαμε ένα πρώτο διάλογο, φιλοξενώντας στις στήλες της Π.Σ. κάποιες πρώτες εκτιμήσεις, συντρόφων και συναγωνιστών άλλων ομάδων, κινήσεων, συσπειρώσεων.
Το σίγουρο είναι, ότι παρά την ενίσχυση του ΚΚΕ(μ-λ) δεν υπάρχει το έδαφος για θριαμβολογίες και απογειώσεις. Δεν είναι βέβαια στις προθέσεις μας να εκτιμήσουμε εμείς για λογαριασμό άλλων τα εκλογικά τους αποτελέσματα. Πολύ περισσότερο, πριν δούμε τις εκτιμήσεις τους και τις διαβάσουμε. Αν κάτι μπορούμε να πούμε, σαν μια πρώτη εκτίμηση, για το συνολικό εκλογικό αποτέλεσμα των δυνάμεων που διεκδίκησαν την ψήφο και που αναφέρονται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στο χώρο της λεγόμενης εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, είναι ότι δεν συμφωνούμε με μια καταστροφολογική αντιμετώπιση ούτε απ” τους ίδιους, ούτε από άλλους του «χώρου». Το συνολικό άθροισμα των ψήφων δεν είναι ευκαταφρόνητο, αν σκεφτούμε τις γενικότερες συνθήκες αλλά και την πολυδιάσπαση. Πολύ περισσότερο, δεν θα συμφωνούσαμε με μια αντιμετώπιση της εκλογικής καταγραφής τους, τέτοια που να δείχνει τη διάθεση κάποιων «να πανηγυρίσουν επί πτωμάτων». Γιατί πολύ απλά δεν υπάρχουν πτώματα. Διαφωνούμε με άδικες επιθέσεις που μπορεί να γίνονται εκ του ασφαλούς προς τους συνδυασμούς της «άλλης» Αριστεράς, που κρύβουν μια διάθεση ρεβανσισμού και που είναι απόλυτα επιζήμια.
Πρέπει ν” αλλάξουν αρκετά στη λογική και τη νοοτροπία όχι μόνο των οργανώσεων και των ομάδων, αλλά και των μεμονωμένων αγωνιστών. Αυτό που δεν πρέπει ν” αλλάξει, αλλά και να ενισχυθεί, είναι η διάθεση και η επιμονή στη συνέχιση της προσπάθειας με κοινή δράση στα μέτωπα που ανοίγονται.
Και σ” αυτή την προσπάθεια χρειάζονται όλο και περισσότεροι. Οσον αφορά το περιεχόμενο και τους στόχους της κοινής δράσης, μιας και δεν είναι αποπολιτικοποιημένο εγχείρημα, θα επανέλθουμε. Και εκεί πάνω να γίνει αντιπαράθεση με γόνιμο τρόπο.
