Η oργάνωσή μας, έχοντας σαφή άποψη για το χαρακτήρα της λεγόμενης «Τοπικής Αυτοδιοίκησης» ως θεσμού του αστικού κράτους και ιμάντα μεταβίβασης της κυρίαρχης αντιλαϊκής πολιτικής, θεωρεί ταυτόχρονα πως οι δημοτικές εκλογές αποτελούν πεδίο παρέμβασής της και συμμετοχής σ’ αυτές όπου υπάρχει δυνατότητα. Όχι για να αναπαραγάγει αυταπάτες στο λαό και τους κατοίκους για μια «άλλη διαχείριση» των δήμων, για μια «αριστερή» ή «φιλολαϊκή» τάχα πολιτική τους. Αλλά για να εντάξει μια τέτοια παρέμβαση, πιο συγκεκριμένα, στην πράξη, στην κατεύθυνση της ανάπτυξης των λαϊκών αντιστάσεων και διεκδικήσεων και στην αναμέτρηση με την πολιτική του συστήματος, στην κατεύθυνση της λαϊκής αυτο-οργάνωσης. Στην προβολή δηλαδή μιας λογικής αυτο-οργάνωσης του λαού, των κατοίκων, των εργαζόμενων και της νεολαίας των γειτονιών και των περιοχών, η οποία βρίσκεται στον αντίποδα της αντίληψης που κυριαρχεί ειδικά στη ρεφορμιστική Αριστερά –αλλά και σε διάφορους «σωτήρες», κομματικούς ή «ακομμάτιστους»- των «διεκδικήσεων» τάχα του λαού μέσω των Δήμων και των μηχανισμών της Τ.Α. απέναντι στην κεντρική εξουσία. Φυσική συνέπεια μιας τέτοιας αντίληψης είναι και η βασική επιδίωξη κατάληψης θέσεων στους Δήμους και στους άλλους μηχανισμούς της Τ.Α. Μια αντίληψη και πρακτική που την είδαμε να εκφράζεται και να κυριαρχεί έντονα στην «Αριστερά μας» -κοινοβουλευτική και μη– από τις προηγούμενες δημοτικές εκλογές και μετά. Ώστε –και μέσω της «ανάθεσης» σε «ειδικούς» ή ακόμα και σε «καλά παιδιά» και αγωνιστές, και μέσω των συσχετισμών σε δημοτικά συμβούλια, αλλά και στις διοικήσεις των Δήμων- να γίνουν τάχα πιο αποτελεσματικές οι λαϊκές διεκδικήσεις. Που εκτός των άλλων δεν πολυφαίνονται γιατί ο λαός «δεν τραβάει»… Αντίθετα, μέλημά μας είναι η οργάνωση του ίδιου του λαού για τα δικά του προβλήματα, που τα γεννά και τα οξύνει η καθημερινή επίθεση του συστήματος της εξάρτησης και της εκμετάλλευσης, οι αντιστάσεις και οι διεκδικήσεις του τόσο απέναντι στους Δήμους όσο κι απέναντι στην κεντρική εξουσία.
Οι γειτονιές κι οι πόλεις αποτελούν πραγματικά έναν χώρο όπου εκδηλώνεται η πολύπτυχη και πολυποίκιλη αυτή επίθεση σε όλες τις πλευρές της ζωής του λαού, την οποία την κάνουν πραγματικά ασφυκτική, σε συνδυασμό με την καθημερινή άγρια καπιταλιστική εργασιακή εκμετάλλευση στους χώρους δουλειάς, την ανεργία και την ανασφάλεια, καθώς και τις συνεχείς κεντρικές αντιλαϊκές επιλογές και νόμους των κυβερνήσεων. Σ΄ όλα αυτά τα πεδία μπορούν και πρέπει να ξεδιπλωθούν οι λαϊκές αντιστάσεις και διεκδικήσεις. Στο πέρασμα νέων μορφών εργασιακής εκμετάλλευσης και «ελαστικών σχέσεων εργασίας» σε Δήμους ή ιδιώτες (ή και σε σύμπραξη τους), στις απολύσεις συμβασιούχων, στα εργατικά «ατυχήματα»-δολοφονίες, ενάντια στην άθλια κατάσταση των σχολείων τής σκληρά ταξικής παιδείας «μας», στη διεκδίκηση ιατρικής περίθαλψης και δομών υγείας δωρεάν και για όλο το λαό, στη διεκδίκηση πρόνοιας (βρεφονηπιακοί σταθμοί), ενάντια στην καταστροφή ελεύθερων χώρων, στη μετατροπή τους σε χαβούζες, στις χωματερές μέσα στις κατοικημένες περιοχές, στα «φαραωνικά έργα», στην τσιμεντοποίηση, στην αστυνομοκρατία (κρατική ή δημοτική) και στη στέρηση των δημοκρατικών δικαιωμάτων, στη φοροληστεία και τη φοροεπιδρομή, στην προβολή των αναγκών της νεολαίας και την προοδευτική πολιτιστική παρέμβαση.
Αυτά μπορεί και πρέπει να τα διεκδικήσει ο λαός των γειτονιών και των πόλεων μέσα από δικές του συνελεύσεις, εκδηλώσεις, συζητήσεις, παρεμβάσεις σε δρόμους και πλατείες, διεκδικήσεις στα δημοτικά συμβούλια, τοπικές διαδηλώσεις, καταλήψεις ή όποια άλλη μορφή πάλης επιλέξει. Με τη δική του δηλαδή οργάνωση και συγκρότηση, τις δικές του διαδικασίες, τις δικές του δυνάμεις, τη λαϊκή αυτο-οργάνωση. Αυτήν ακριβώς την κατεύθυνση θέλει να υπηρετήσει το ΚΚΕ(μ-λ) με την παρέμβασή του στις δημοτικές εκλογές και με το εκλογικό του κατέβασμα, όπου αυτό ευοδώσει.
Tο ΚΚΕ(μ-λ) και πλατύτερα σχήματά του έχουν συμμετάσχει και σε προηγούμενες περιόδους, είτε αυτόνομα είτε σε συνεργασία με άλλες δυνάμεις που αναφέρονταν στην Αριστερά και στο κίνημα, στις δημοτικές εκλογές, εκεί όπου υπήρχε η δυνατότητα. Οι εξελίξεις βέβαια στο πεδίο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης προχώρησαν παραπέρα τη διαδικασία απομάκρυνσης της Τ.Α. απ΄ το λαό και τα προβλήματά του (με τον «Καποδίστρια», τον «Καλλικράτη» και τώρα τον «Κλεισθένη»). Η δυνατότητα ωστόσο να υπηρετηθεί η παραπάνω κατεύθυνση –μια κατεύθυνση ζωτική έως και… επείγουσα για το λαό– παραμένει. Το εκλογικό κατέβασμα επιδιώκει και να δυναμώσει τις σχέσεις μας με το λαό, να γνωρίσει καλύτερα και πιο συγκεκριμένα τα προβλήματά του, τα προβλήματα των γειτονιών και των πόλεων, ώστε αυτά να αποτελέσουν αιχμές για μέτωπα πάλης και εστίες αντίστασης και διεκδίκησης, να κινηθεί μαζί με πλατύτερα κομμάτια του λαού, με συναγωνιστές και συναγωνίστριες, με τους οποίους έχει συναντηθεί σε αγώνες που έχουν ξεσπάσει, με ανένταχτους αγωνιστές και σε κοινή δράση με άλλες συλλογικότητες, όπου αυτό γίνει κατορθωτό. Πιστεύουμε πως και το δυναμικό της Λαϊκής Αντίστασης – Α.Α.Σ., τα τοπικά της σχήματα και οι συνελεύσεις της μπορούν να παίξουν σημαντικό ρόλο στην κατεύθυνση αυτή, πόσω μάλλον όταν έχουν κινηθεί, στο μέτρο του δυνατού, για μια σειρά συγκεκριμένες αιχμές σε γειτονιές και πόλεις. Η επιδίωξή μας όσον αφορά το λεκανοπέδιο είναι το εκλογικό κατέβασμα στους Δήμους Αγίων Αναργύρων–Καματερού και Δάφνης–Υμηττού. Περιοχές όπου και ένα δυναμικό κόσμου είναι διαθέσιμο και έχει αναπτυχθεί μια δράση στην περιοχή. Τόσο για συγκεκριμένα τοπικά ζητήματα (πχ. να μη γίνει χαβούζα το Πάρκο Τρίτση) όσο και για τα συνολικότερα μέτωπα της επίθεσης. Ένα εκλογικό κατέβασμα που θέλουμε και επιδιώκουμε να έχει διευρυμένες συμμετοχές αγωνιστών, εφόσον προκύψουν μέσα από συσκέψεις, ενώ διερευνάται η δυνατότητα συμμετοχής –ακόμα και στα Τοπικά Συμβούλια– σε άλλες περιοχές της χώρας. Σ’ αυτή τη συμβολή, λαϊκής ενεργοποίησης, λαϊκής αυτο-οργάνωσης, προβολής μιας λογικής αντίστασης και διεκδίκησης, αντιιμπεριαλιστικής – αντικαπιταλιστικής και αντισυνδιαχειριστικής, και στην ενίσχυση των δεσμών και της από κοινού δράσης με το λαό για τα προβλήματά του στοχεύει η παρέμβασή μας στις εκλογές αυτές. Είτε με συμμετοχή είτε όχι (λόγω υποκειμενικών αδυναμιών).
