Πρόκληση για κάθε κακοποιημένο παιδί, για κάθε θύμα βιασμού, για κάθε ανθρώπινη ψυχή που γίνεται εμπόρευμα σε νόμιμα ή παράνομα πορνεία, για όλες τις γυναίκες αλλά και για όλο τον λαό είναι η μεθόδευση της υπόθεσης τράφικινγκ της Ηλιούπολης, η εισήγηση του εισαγγελέα, η τελική απόφαση του δικαστηρίου καθώς και η άγρια επίθεση των ΜΑΤ σε όσους και όσες τόλμησαν να διαμαρτυρηθούν.
Από την πρώτη στιγμή που η εικοσάχρονη σήμερα κοπέλα αποκάλυψε τον βασανισμό της στη σερβιτόρα που παρατήρησε τα σημάδια της κακοποίησης πάνω της, φαινόταν πως η μπόχα της υπόθεσης έβγαινε από πολύ βαθιά. Από την πρώτη στιγμή, η αστυνομία προσπάθησε να σβήσει τα ίχνη του εγκλήματος και τα Μέσα Μαζικής Παραπληροφόρησης φρόντισαν και φροντίζουν ώστε η υπόθεση να μη φανεί πού φτάνει και ποιους ακουμπά.
Αρχικά, η εισήγηση του εισαγγελέα αθώωνε όλους τους κατηγορούμενους κι απέδιδε ευθύνες στις δύο κοπέλες θύματα που βρήκαν τη δύναμη να καταγγείλουν τους βασανιστές τους. Για να ρίξουν στάχτη στα μάτια του κόσμου, έπεσαν κάποιες ποινές σε δύο απ’ τους πέντε κατηγορούμενους. Τελικά, ελεύθεροι αφέθηκαν όλοι πλην του λεγόμενου Ντάνιελ που αντιμετωπίζει ποινή χάδι. Έξω, λοιπόν, οι δύο κατηγορούμενοι ως συνεργοί του αστυνομικού, έξω ο πατέρας βιαστής και μαστροπός, έξω ο αστυνομικός που βίαζε, εκπόρνευε και κακοποιούσε. Ως γιος της «Μαρίνας», όπως δείχνουν τα στοιχεία που δημοσιοποιούνται, που είχε τον οίκο ανοχής όπου βιαζόταν συστηματικά η 12χρονη του Κολωνού, και εμπλεκόμενη στη δίκη της Greek Police Mafia, έχει υψηλή προστασία.
Αστυνομία, εισαγγελείς, δικαστές, δημοσιογράφοι, πολιτικοί ούτε τυπικά δεν κρατούν κάποια πισινή. Πολλά κι εκλεκτά μέλη όλων των θεσμών εξουσίας είναι μπλεγμένα μέχρι τα αυτιά στα κυκλώματα εκμετάλλευσης ανθρώπων, κυρίως παιδιών και γυναικών. Με τη στάση τους, τις αποφάσεις τους, τον λόγο ή και τη σιωπή τους, κρύβουν απροκάλυπτα υψηλά πρόσωπα, που στέκονται πιο πάνω από αυτούς. Για να μην ακουστεί αυτή η αλήθεια που προκαλεί τη δίκαιη οργή όλων μας, τα ΜΑΤ επιτέθηκαν στο ακροατήριο που αντέδρασε και εκτοξεύονται απειλές κατά πάντων περί προσβολής της «ανεξάρτητης» δικαιοσύνης.
Το σύστημα και οι εκφραστές του κατά καιρούς δηλώνουν μηδενική ανοχή, εκφράζουν τον αποτροπιασμό τους και ζητούν ακόμα σκληρότερες ποινές για τους βιαστές. Πίσω από τηλεφωνικές γραμμές υποστήριξης, ΜΚΟ και τηλεοπτικά πάνελ κρύβεται μια τεράστια επιχείρηση συγκάλυψης των εγκλημάτων και εκτόνωσης της οργής του λαού σε πρακτικές ανέξοδες ή ακόμα και αξιοποιήσιμες από το συστήματα. Οι ποινές, πράγματι, γίνονται πιο σκληρές αλλά για τον λαό. Η αστική δικαιοσύνη δεν αγγίζει την αστική τάξη και τους μηχανισμούς εξουσίας της. Η υποκρισία περισσεύει αλλά και ο κυνισμός τους. Η κυβέρνηση έχει την ευθύνη.
Δεν είναι τυχαία καμιά δικαστική απόφαση. Ούτε η αθώωση των βιαστών της Γεωργίας σε πολυτελές ξενοδοχείο της Θεσσαλονίκης ούτε το κλείσιμο του ματιού στους αστυνομικούς που βίασαν μια νέα κοπέλα μέσα στο Αστυνομικό Τμήμα της Ομόνοιας ούτε η δικαίωση του δολοφόνου του 16χρονου Ρομά. Δεν εξελίσσεται μπρος στα μάτια μας μόνο μια σάπια υπόθεση. Ξεδιπλώνεται η σαπίλα όλου του συστήματος. Βγαίνει όλη η αγριότητά του, η αλαζονεία μιας εξουσίας που νοιώθει ισχυρή, που εκμεταλλεύεται τις γυναίκες και τα παιδιά του λαού τον οποίο περιφρονεί, που βλέπει τον άνθρωπο σαν εμπόρευμα. Αποκαλύπτεται ο ταξικός ρόλος των καλοταϊσμένων δικαστών και του προσφάτως επιβραβευμένου με οικονομικό μπόνους, μηχανισμού καταστολής της αστυνομίας
Βγαίνουν, όμως, και οι φοβίες του συστήματος εξουσίας. Ξέρουν όσοι το απαρτίζουν πως, αν συνειδητοποιήσει ο λαός τη σημασία του να μένει ενωμένος, αν καταλάβει τη δύναμη της φωνής και των αγώνων του, αν μετατρέψει την οργή του σε διαδήλωση, μπορεί να ανατρέψει τις αποφάσεις τους, τους νόμους τους αλλά και το ίδιο.
Αλληλεγγύη για να δικαιωθεί κάθε θύμα του άθλιου κοινωνικού συστήματος, σημαίνει να αγωνίζεσαι μαζί του, να διεκδικείς το δίκιο του και το δικό σου δίκιο.
Να παλέψουμε για να ανατραπεί η απόφαση των δικαστηρίων και να τιμωρηθούν οι ένοχοι!
Κάτω το σύστημα που εκμεταλλεύεται τη γυναίκα, που βυθίζει τον λαό στην εξαθλίωση.
