«Θα είμαι ξεκάθαρος: η πολιτική της στρατηγικής υπομονής έχει τερματιστεί. Εξετάζουμε μια σειρά μέτρων ασφαλείας και διπλωματικών μέτρων. Όλες οι επιλογές είναι στο τραπέζι […] Αν αυξήσουν την απειλή του εξοπλιστικού τους προγράμματος σε ένα επίπεδο το οποίο θα εκτιμήσουμε ότι απαιτεί αντίδραση, η επιλογή αυτή είναι στο τραπέζι». Αυτά, μεταξύ άλλων απειλητικών, δήλωσε ο Αμερικάνος Υπουργός Εξωτερικών Ρεξ Τίλερσον αναφερόμενος στην Βόρεια Κορέα, στη διάρκεια της πρόσφατης επίσκεψής του στη Σεούλ, και στο ερώτημα αν οι ΗΠΑ σκέφτονται να αναλάβουν στρατιωτική δράση.
Η παρέμβαση του Τίλερσον δεν εξέπληξε κανέναν. Όλοι γνωρίζανε πως ο νέος επικεφαλής της αμερικάνικης διπλωματίας ταξίδευε για να μεταφέρει ένα ισχυρό πολεμικό μήνυμα με παραλήπτες τόσο τους Βορειοκορέατες όσο και το Πεκίνο. Αναλυτές από την Ουάσιγκτον που έχουν καλή γνώση των επεξεργασιών που γίνονται αυτόν τον καιρό στις δομές της αμερικάνικης ηγεσίας, προϊδέαζαν, εδώ και αρκετές εβδομάδες, για εξαγγελία αναθεώρησης της στάσης απέναντι στην Πιονγιάνγκ γράφοντας αυτολεξεί για τα όρια της υπομονής.
Οι δηλώσεις αυτές δεν πρέπει να θεωρηθούν απλά μια σκληρότερη εκδοχή των παλιών προειδοποιήσεων για να καθησυχαστούν οι Νοτιοκορεάτες και οι Γιαπωνέζοι, που έχουν θορυβηθεί από τις πυραυλικές δοκιμές της Βόρειας Κορέας. Στην καλύτερη περίπτωση, οι Αμερικανοί φτιάχνουν κλίμα και αυξάνουν την πίεση για να κατορθώσουν να εγκαταστήσουν δίχως σοβαρές αντιδράσεις και καθυστερήσεις το προηγμένο αντιπυραυλικό σύστημα στη Νότια Κορέα. Αναφορικά για αυτό το Πεκίνο έχει αντιδράσει και έχει απειλήσει με αντίμετρα και κυρώσεις τη Σεούλ, γνωρίζοντας πως αυτό το σύστημα θα επιτηρεί και τμήμα της κινέζικης επικράτειας. Στη Σεούλ, όμως, η εκπαραθύρωση της Παρκ περιπλέκει την εσωτερική κατάσταση ενόψει των προεδρικών εκλογών αλλά και των μαζικών αντιδράσεων του αντιπολεμικού κινήματος. Γι’ αυτό οι Αμερικανοί βιάζονται και κατά πάσα πιθανότητα θα κλιμακώσουν την κατευθυνόμενη υστερία στα διεθνή ΜΜΕ.
Αλλά δεν είναι μόνο αυτό ο λόγος που ο Τίλερσον έδειξε απειλητικός. Είναι κοινό μυστικό πως υπάρχουν αρκετοί στην νέα αμερικάνικη προεδρία που θεωρούν πως αργά ή γρήγορα ο Τραμπ πρέπει να δείξει τα δόντια του. Αν και η περίπτωση της Βόρειας Κορέας δεν είναι καθόλου απλή υπόθεση και κρύβει παγκόσμιους κινδύνους, κανείς δεν μπορεί να κοιμάται ήσυχος. Η κορεάτικη χερσόνησος και ο λαός της, τόσο στον νότο όσο και στον βορρά, γνωρίζουν καλά πόσο αδίστακτοι μπορεί να γίνουν οι Αμερικανοί, αν θεωρήσουν πως πρέπει να δείξουν έμπρακτα τι σημαίνει το τέλος της στρατηγικής υπομονής.
