Οι Αμερικάνοι ιμπεριαλιστές, ο υπ. αριθμόν 1 εχθρός των λαών, οι μεγαλύτεροι εμπρηστές του πολέμου, κλιμακώνουν την επέμβασή τους στη Βενεζουέλα. Μια επέμβαση που ποτέ δεν σταμάτησε, από τη στιγμή που ο λαός της Βενεζουέλας «τόλμησε» να ψηφίσει κάτι διαφορετικό από αυτό που του επέβαλλαν. Εδώ και δεκαετίες ακολουθείται μια συντονισμένη πολιτική κυρώσεων, αποσταθεροποίησης, μέχρι και πραξικοπημάτων, προκειμένου να επιστρέψει η «τάξη» στη Νότιο Αμερική, μια περιοχή που οι Αμερικάνοι θεωρούν «πίσω αυλή» τους. Κορύφωση αυτή της πολιτικής αποτελεί ο διορισμός του Γουαϊδό ως προέδρου της Βενεζουέλας από… Ουάσινγκτον και Βρυξέλλες. Ο εκλεκτός των ιμπεριαλιστών δεν διστάζει να καλεί δημόσια το στρατό να ανατρέψει την κυβέρνηση και να επιβάλει πραξικοπηματικά την εξουσία του.
Οι Αμερικάνοι ιμπεριαλιστές εμφανίζονται ως υποστηρικτές της «δημοκρατίας». Είναι η «δημοκρατία» που ήρθε με τις βόμβες και το θάνατο στη Γιουγκοσλαβία, στο Αφγανιστάν, το Ιράκ, τη Λιβύη, τη Συρία, στην Παλαιστίνη. Όταν οι Αμερικάνοι ιμπεριαλιστές ξεστομίζουν τη λέξη «δημοκρατία», εννοούν τον εξαναγκασμό των λαών να επιλέξουν το σωστό γι’ αυτούς εκλογικό αποτέλεσμα. Και αν όχι, να αιματοκυλιστούν προκειμένου να επιβληθούν οι υποτακτικοί τους. Έχουν αποδείξει το «δημοκρατικό τους αίσθημα» με τις χούντες, τις επεμβάσεις-εισβολές, τις ανατροπές κυβερνήσεων που έχουν διαπράξει σε όλη τη Νότιο Αμερική, όπου δεν υπάρχει χώρα που να μην έχει υποφέρει από την εμπλοκή των ΗΠΑ.
Για να προωθηθεί και να δικαιολογηθεί αυτή η πολιτική, επιστρατεύονται μια σειρά κινήσεις και προβοκάτσιες, όπως η υποτιθέμενη «ανθρωπιστική βοήθεια», οι κυρώσεις, τα σαμποτάζ, και η πρόκληση επεισοδίων με σκοπό τη δημιουργία χάους, ακόμα και εμφυλίου πολέμου. Για να υποστηριχθεί αυτή η πολιτική, τα διεθνή ΜΜΕ δεν διστάζουν να χρησιμοποιήσουν της πιο μαύρες μεθόδους προπαγάνδας, ώστε να κατασκευάσουν τη γνωστή ψεύτικη εικόνα που προηγείται κάθε ιμπεριαλιστικής επέμβασης.
Παρέμβαση στο ζήτημα της Βενεζουέλας επιχειρούν και οι υπόλοιπες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Οι ιμπεριαλιστές της ΕΕ, ναι μεν στηρίζουν τις ΗΠΑ στα πλαίσια του ΝΑΤΟ και του δυτικού μπλοκ, δεν είναι πρόθυμοι όμως να συνδράμουν ενεργά σε μια επιχείρηση τα οφέλη της οποίας θα καρπωθούν οι ΗΠΑ. Οι Ρώσοι ιμπεριαλιστές, αναβαθμίζουν τη θέση τους στη Βενεζουέλα, στηρίζοντας την κυβέρνηση Μαδούρο, αποκτώντας επιπλέον οικονομικά και στρατιωτικά ερείσματα. Τέλος, ο κινέζικος ιμπεριαλισμός προσπαθεί να αξιοποιήσει την οικονομική του δυνατότητα για εξωτερικό δανεισμό. Ο μόνος πραγματικός δρόμος για την Ανεξαρτησία ενός λαού, περνάει μέσα από τη συγκρότηση της δικής του, σοσιαλιστικής παραγωγικής βάσης, και τη στήριξη στις δικές του δυνάμεις.
Αυτή τη στιγμή, τα πιο εφιαλτικά σενάρια (ακόμα και το ενδεχόμενο μιας στρατιωτικής επέμβασης των ΗΠΑ) είναι ανοιχτά. Είναι επιτακτικό, άμεσο καθήκον να παρθούν πρωτοβουλίες για την καταδίκη του νέου ιμπεριαλιστικού εγκλήματος.
Η αλληλεγγύη μας στο λαό της Βενεζουέλας δεν σημαίνει συμφωνία με την κυβέρνηση Μαδούρο ούτε απολογία για το τσαβικό σοσιαλδημοκρατικό εγχείρημα. Είναι ταξική, διεθνιστική, αντιιμπεριαλιστική αλληλεγγύη, που πρέπει να επιδείχνουμε σε κάθε λαό που προορίζεται για σφαγή, ανεξαρτήτως της συμφωνίας ή μη με την κυβέρνησή του. Το αντιπολεμικό-αντιιμπεριαλιστικό κίνημα είναι καθήκον κάθε ανθρώπου που δεν αναγνωρίζει το δικαίωμα στους ιμπεριαλιστές να επεμβαίνουν όπου γης. Είναι συμφέρον κάθε λαού που αναγνωρίζει και στον εαυτό του την προοπτική να ζήσει λεύτερος και αφέντης του τόπου του.
15-03-2019
