Το ΚΚΕ(μ-λ) χαιρετίζει την επίμονη αντίσταση του λαού της Χαλκιδικής ενάντια στην λεηλασία και την καταστροφή των φυσικού πλούτου και του περιβάλλοντος της περιοχής από την θανατηφόρα επένδυση της Ελντοράντο. Καταγγέλλει ταυτόχρονα την κυβέρνηση που με τα «καταργημένα» ΜΑΤ του νέου υπουργού Δημόσιας Τάξης, Πανούση, εμπόδισε τους διαδηλωτές-κατοίκους να πραγματοποιήσουν την διαμαρτυρία τους. Ύστερα από πολύ καιρό η κινητοποίηση εμποδίστηκε πριν καν ξεκινήσει την διαδρομή της προς τις Σκουριές σε σημείο που καμιά σχέση δεν είχε με την αντί-συγκέντρωση των υπερασπιστών της πολυεθνικής. Το επιχείρημα της προστασίας των διαδηλωτών που χρησιμοποιήθηκε για να δικαιολογηθεί η αστυνομοκρατία και η παρουσία των ΜΑΤ είναι προκλητικό για το κίνημα του λαού της Χαλκιδικής που έχει υποστεί τα τελευταία χρόνια την πιο βάρβαρη πολιτική καταστολής και διώξεων.
Η σημερινή κινητοποίηση και τα γεγονότα στις Σκουριές και στον Χονδρό Δένδρο, δείχνουν πολύ καθαρά μερικά πράγματα σε μια κρίσιμη στιγμή για την εξέλιξη του αγώνα της Χαλκιδικής για την υπεράσπιση της γης και της ελευθερίας της.
1. Η πολυεθνική κάνει γενική επιστράτευση δυνάμεων χρησιμοποιώντας χρήμα, υποσχέσεις και εκβιασμούς σε συνεργασία με τα κυρίαρχα ΜΜΕ. Επιλέγει να παίξει το χαρτί της ανεργίας και της ανέχειας χρησιμοποιώντας τους εργαζόμενους και τις οικογένειες τους με επικεφαλής εργατοπατέρες –συνδικαλιστές. Η διαίρεση που επιχειρείτε να δημιουργηθεί ανάμεσα στους κατοίκους της βορειοανατολικής Χαλκιδικής είναι πλαστή . Η πολυεθνική όχι μόνο δεν δίνει δεκάρα για τους μεταλλωρύχους αλλά θα τους ξεζουμίσει και αυτούς με τον ίδιο ανελέητο τρόπο που καταστρέφει το δάσος, ξεκοιλιάζει την γη και μολύνει τα νερά και το περιβάλλον, με μόνο σκοπό το μέγιστο κέρδος. Σε μια Ελλάδα ανεξάρτητη με αφέντη τον λαό της και η εργασία θα είναι καθολικό δικαίωμα, και η εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών θα γίνεται χωρίς φυσικές καταστροφές. Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνει αν δεν ανατραπεί το καθεστώς της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης και της καπιταλιστικής κυριαρχίας.
2. Η λογική ανάθεσης και αναμονής για τις κυβερνητικές αποφάσεις αναφορικά με την επένδυση λειτουργεί παραλυτικά για το κίνημα αντίστασης και δίνει ευκαιρία στην πολυεθνική να οργανώσει την άμυνα και την προπαγάνδα της. Τίποτε δεν μπορεί να κερδηθεί αν ο αγώνας περιοριστεί και επικρατήσουν απόψεις που σπέρνουν τον εφησυχασμό. Χρειάζεται ένας νέος κύκλος μαζικών κινητοποιήσεων μέσα και έξω από την Χαλκιδική, ένα νέο κάλεσμα για παλλαϊκή πανελλαδική αλληλεγγύη.
Οι αγώνες των κατοίκων της Χαλκιδικής αποτελούν μια πολύτιμη παρακαταθήκη , δείχνουν την δύναμη της μαζικής συλλογικής πάλης και είναι η μοναδική εγγύηση για την τελική νίκη.
