Σάββατο 15 Οκτώβρη, 7:00 μμ, ξενοδοχείο «ΑΡΝΗ» (ημιώροφος)
Μέτωπο αντίστασης και διεκδίκησης ενάντια στην επίθεση, την εξάρτηση και τον πόλεμο
Εργαζόμενοι-άνεργοι-συνταξιούχοι-νέοι,
• Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, «σεβόμενη την υπογραφή της» (αυτήν που έβαλε στα σαλόνια των Βρυξελλών επικυρώνοντας το τρίτο Μνημόνιο)
συνεχίζει και κλιμακώνει την επίθεση που άφησαν στη μέση οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Οι Σαμαροβενιζέλοι έφυγαν, παρέμεινε όμως ακλόνητη η εξουσία του κεφαλαίου, η ιμπεριαλιστική εξάρτηση και το αλυσόδεμα της χώρας, και -κατά συνέπεια- η αντιλαϊκή-αντεργατική πολιτική.
Η κυβέρνηση δέχεται τα συχαρίκια των ξένων και ντόπιων αφεντάδων της για τα μέτρα που εφαρμόζει, αλλά και τα νέα βάρβαρα μέτρα που προωθεί. Αποδεικνύεται πολύτιμος διαχειριστής για το σύστημα της εκμετάλλευσης και της εξάρτησης, αφού καταφέρνει να κρατάει το λαό στριμωγμένο στη γωνία. Μέσα από τις αυταπάτες και τις ψεύτικες ελπίδες που συνεχίζει να σπέρνει στις λαϊκές μάζες, δίνει χώρο και ανάσα στο σύστημα. Αυτό είναι το «χαρτί» με το οποίο πηγαίνει στο τραπέζι των λεγόμενων «διαπραγματεύσεων». Στην ουσία αυτό που επιδιώκει είναι να αποσπάσει τη στήριξη των ιμπεριαλιστών και, ταυτόχρονα, να βαθύνει τους δεσμούς της με μερίδες της ντόπιας άρχουσας τάξης. Την ίδια ώρα, στήνει το δικό της κρατικό μηχανισμό και παρεμβαίνει στον ενδοαστικό καυγά ευνοώντας τις μερίδες αυτές του κεφάλαιου που ελπίζει να αποτελέσουν το στήριγμά του.
Τα δύσκολα είναι μπροστά μας. Τα νομοσχέδια της κυβέρνησης που θεσμοθέτησαν τη φοροεπιδρομή, το νέο αντιασφαλιστικό τερατούργημα, το πετσόκομμα των συντάξεων, τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, το «υπερταμείο» ιδιωτικοποιήσεων και τόσα άλλα αντιλαϊκά μέτρα, αποτελούν μόνο τον πρόλογο στο παραμύθι που μας πλασάρουν με τίτλο «δίκαιη ανάπτυξη». Γιατί με τη δεύτερη «αξιολόγηση» ανοίγει ένας νέος γύρος αντεργατικής επέλασης. Ετοιμάζουν μείωση του κατώτατου μισθού, απελευθέρωση των απολύσεων, κατάργηση της απεργίας, διάλυση των σωματείων και των συνδικάτων.
Οι δεκάδες αντεργατικοί νόμοι που πέρασαν τα προηγούμενα χρόνια έχουν δημιουργήσει συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα στους χώρους δουλειάς. Τώρα, με τα νέα μέτρα επιδιώκουν (πέρα από το μεγαλύτερο ξεζούμισμα των εργαζομένων) να χτυπήσουν κάθε δυνατότητα των εργαζομένων να οργανωθούν, να αντισταθούν και να αγωνιστούν. Θέλουν να τσακίσουν κάθε δυνατότητα συγκρότησης της εργατικής τάξης. Γιατί η εργατική τάξη είναι ο μοναδικός αντίπαλος που μπορεί να αναμετρηθεί με το σύστημα και την εξουσία του κεφαλαίου.
Πολύτιμος σύμμαχος του συστήματος, οι καλοθρεμμένοι εργατοπατέρες, η εργατική αριστοκρατία, ο κρατικοδίαιτος κυβερνητικός συνδικαλισμός όλων των αποχρώσεων, οι ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες ιδιωτικού και δημόσιου τομέα.
• Την ίδια στιγμή, η χώρα βρίσκεται πάνω στο «τόξο της φωτιάς», την εμπόλεμη ζώνη που ξεκινά από τις χώρες της Βαλτικής και την Ουκρανία και φτάνει μέχρι τη Μέση Ανατολή και την Κεντρική Ασία. Είναι το αποτέλεσμα του παροξυμμένου ανταγωνισμού ΗΠΑ-Ρωσίας για το ξαναμοίρασμα του κόσμου, με επίκεντρό του, σε αυτή τη φάση, την πολύπαθη Συρία. Ανταγωνισμός που τροφοδοτείται από την κρίση του καπιταλισμού και εντείνει τα αδιέξοδά του, όπως φαίνεται, για παράδειγμα, μέσα από το ΒRΕΧΙΤ, τις εξελίξεις στην Τουρκία, αλλά και τις εκλογές σε Γερμανία και ΗΠΑ. Αυτά τα αδιέξοδα είναι που τον κάνουν πιο επιθετικό και άρα πιο επικίνδυνο για τους λαούς.
• Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μπλέκει πιο βαθιά τη χώρα στους αντιδραστικούς σχεδιασμούς-ανταγωνισμούς των ιμπεριαλιστών στην περιοχή, φέρνοντας το λαό αντιμέτωπο με πολύ επικίνδυνες εξελίξεις. Υποτάσσεται στις εντολές των ΗΠΑ και της ΕΕ, παραδίδει το Αιγαίο στο ΝΑΤΟ, τάζει νέες αμερικανοΝΑΤΟϊκές βάσεις, προωθεί τη συνεργασία με το σιωνιστικό, φασιστικό κράτος του Ισραήλ και με το δικτατορικό καθεστώς της Αιγύπτου, υπογράφει την αντιπροσφυγική συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας.
• Η πολιτική της κυβέρνησης είναι που δίνει συγχωροχάρτι σε ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, που τους ξεπλένει και τους δίνει «τον αέρα» με τον οποίο ξαναεμφανίζονται. Όπως γίνεται στο ζήτημα των προσφύγων, που η κυβέρνηση έστρωσε το δρόμο για να πατήσουν οι ρατσιστικές, εθνικιστικές και φασιστικές κραυγές.
Τώρα, όλοι μαζί (νέοι, παλιοί και επίδοξοι διαχειριστές του συστήματος) σαλπίζουν τις σειρήνες της υποταγής. Σας καλούν να υποταχτείτε στην κρίση γιατί τα «ταμεία είναι άδεια». Να υποταχτείτε στην ΕΕ, γιατί «δεν υπάρχει ζωή έξω από αυτήν». Να υποταχτείτε στους Αμερικανούς γιατί «είναι ισχυροί». Να υποταχτείτε στον πόλεμο, γιατί «δεν μπορείτε να τον σταματήσετε». Να υποταχτείτε στο κεφάλαιο, γιατί «σας δίνει δουλειά». Να υποταχτείτε στα φασιστικά κηρύγματα, γιατί οι κατατρεγμένοι και απόκληροι της γης «είναι ο εχθρός σας». Να υποταχτείτε στη φτώχεια, την ανεργία, την ανέχεια, την εξαθλίωση, τον εργασιακό μεσαίωνα, το μεροκάματο του τρόμου, τα ψίχουλα του μισθού, γιατί «δεν υπάρχει άλλος δρόμος».
Το ΚΚΕ(μ-λ) σας καλεί να ανοίξουμε μαζί το δικό μας δρόμο. Το δρόμο που ανοίγει ένας λαός αποφασισμένος και οργανωμένος, μέσα από την πάλη του και στη σύγκρουσή του με το κεφάλαιο και τον ιμπεριαλισμό. Να μετατρέψουμε την απογοήτευση και τη βουβή οργή σε μαζικό ανυποχώρητο αγώνα για να πάρουμε πίσω αυτά που μας κλέβουν, αυτά που μας ανήκουν. Να κτίσουμε ένα πλατύ μαζικό Μέτωπο Αντίστασης και Διεκδίκησης για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, για το δικαίωμα στη δουλειά και τη ζωή. Να ανοίξουμε το δρόμο της ελπίδας και της προοπτικής, της διεθνιστικής αλληλεγγύης, τον επαναστατικό δρόμο για μια Ελλάδα ανεξάρτητη και σοσιαλιστική.