Με στόχο την αποτίμηση των πρόσφατων βουλευτικών εκλογών και την κοινή εκλογική τους παρέμβαση, αλλά και την εκτίμηση της σημερινής πολιτικής περιόδου όπως διαμορφώνεται με τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, το ΚΚΕ(μ-λ) και το Μ-Λ ΚΚΕ πραγματοποίησαν κοινή πολιτική εκδήλωση στην Αθήνα, στην ΑΣΟΕΕ, την Τρίτη 10 Μαρτίου.
Εκ μέρους του ΚΚΕ(μ-λ), ο σ. Κώστας Μπεκιάρης, έκανε μία εκτεταμένη αναφορά στη γραμμή προσαρμογής-υποταγής της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ ως φυσική συνέπεια μιας ολόκληρης πορείας από τον Ιούνη του 2012 έως το Γενάρη του 2015 και, φυσικά, λόγω της ίδιας του της φυσιογνωμίας. Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στην επικίνδυνη και τυχοδιωκτική αναζήτηση του ΣΥΡΙΖΑ για «συμμάχους» ανάμεσα στους ιμπεριαλιστές και η οποία -πέρα από τις αυταπάτες για μια άλλη ΕΕ- θέλει να παρουσιάσει στο λαό ως «φίλους» τους αμερικάνους ιμπεριαλιστές, ως «συμμάχους» τους ρώσους ιμπεριαλιστές κ.λπ.
Για τις αναταράξεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, ο ομιλητής ανέφερε ότι δεν μπορούν να διαφοροποιήσουν το χαρακτήρα της ηγετικής ομάδας του, η οποία θα κατανοήσει σύντομα (αν δεν το έχει ήδη κάνει) ότι, εάν θέλει να διαπιστευτεί ως κατάλληλος διαχειριστής του ντόπιου αστικού συστήματος, θα πρέπει να γίνει αποφασιστικό και αποτελεσματικό όργανο της επίθεσης.
Ιδιαίτερη αναφορά στις ευθύνες του ΚΚΕ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που -ο καθένας με τον τρόπο του- συντελούν στην πολιτική και ιδεολογική αποσυγκρότηση του λαού και των εργαζομένων. Η πρόσφατη ανακίνηση ως κεντρικού του αιτήματος για «διαγραφή του χρέους» είναι ένα από τα στοιχεία αυτής της αποπροσανατολιστικής γραμμής.
Για τους στόχους της περιόδου που διανύουμε, ανέφερε ότι πρέπει να αναδειχτούν ξανά, και χωρίς τον παραμικρό δισταγμό, τα αιτήματα για τα οποία πάλεψε ο λαός, η νεολαία και οι εργαζόμενοι. Πρέπει να σπάσει το κλίμα αναμονής και να παρθούν πρωτοβουλίες ανάδειξης του αντιδραστικού χαρακτήρα της κυβερνητικής πολιτικής.
Και σε αυτήν την κατεύθυνση, όπως ανέφερε, πολύτιμο εργαλείο δράσης, που μπορεί να πετύχει πολύ περισσότερα από αυτά που έχει μέχρι σήμερα καταφέρει, είναι η ΛΑ-ΑΑΣ, η οποία -εκτός των άλλων- πρέπει να κατοχυρώσει ευρύτερα το πολιτικό της στίγμα, μέσα από πολιτικές και κινηματικές πρωτοβουλίες, κοινής δράσης ή αυτόνομες.
Εξάλλου, όπως εκτίμησε, είναι ενδεικτικό ότι και στα αποτελέσματα της εκλογικής συνεργασίας καταγράφηκε η ενίσχυσή της όπου υπήρχαν και δρούσαν σχήματα της ΛΑ-ΑΑΣ. Συνολικά, το αποτέλεσμα της εκλογικής συνεργασίας το χαρακτήρισε θετικό, αλλά όχι ικανοποιητικό. Οι δύο οργανώσεις δώσανε μία δύσκολη και άνιση μάχη, την οποία ωστόσο την έδωσαν με αποφασιστικότητα, κάτι που εκτιμήθηκε και στηρίχτηκε.
Εκ μέρους το Μ-Λ ΚΚΕ, ο Θανάσης Τσιριγώτης ανέδειξε τη σημαντική αντιπαράθεση που έδωσε η εκλογική συνεργασία με τη γραμμή των εκλογικών αυταπατών. Χαρακτήρισε την εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ ως «τομή μέσα σε μία συνέχεια», αφού παραμένει το ίδιο υπόβαθρο, αυτό της εξάρτησης, με αλλαγή του κυβερνήτη. Χαρακτήρισε το ΣΥΡΙΖΑ ως σοσιαλδημοκρατικό, ρεφορμιστικό κόμμα και επισήμανε ότι η διαφορά του με τους αστοφιλελεύθερους και τους αστοαντιδραστικούς υπάρχει μόνο διαφορά διαχείρισης και όχι διαφορά ουσίας και βάσης. Όπως ανέφερε, πρέπει να παραμείνουμε στην αρχή «ούτε βήμα πίσω». Έκανε, και αυτός με τη σειρά του, κριτική στη γραμμή που επαναφέρει τη συζήτηση γύρω από το χρέος και τα λεγόμενα μεταβατικά προγράμματα. Στόχος μας, είπε, πρέπει να είναι η συγκρότηση ενός αντιιμπεριαλιστικού μετώπου, σπόρος του οποίου είναι η ΛΑ-ΑΑΣ. Για το ΚΚΕ είπε ότι η γραμμή του οδηγεί στον κυβερνητισμό, ενώ ιδιαίτερη αναφορά έκανε και στο φόβητρο του GREXIT που έχει στόχο να παραλύσει τις λαϊκές αντιστάσεις. Τόνισε την ανάγκη να δουλέψουμε πλατιά στα συνδικάτα, αλλά και να ενισχυθεί η υπόθεση της ΛΑ-ΑΑΣ. Τέλος, έκανε κριτική και στη θεωρία περί ανθρωπιστικής κρίσης πίσω από την οποία επιχειρείται να συγκαλυφθεί η ανελέητη ταξική πάλη και η ανελέητη συμπεριφορά του ιμπεριαλισμού.
Μετά από τις δύο εισηγήσεις ακολούθησε μεγάλη και ενδιαφέρουσα συζήτηση η οποία ανέδειξε διάφορες πλευρές της περιόδου, μεταξύ αυτών και τους κινδύνους που προκύπτουν από την ανακίνηση και των λεγόμενων εθνικών ζητημάτων με τα οποία γνωρίζει καλά πώς να «παίζει» ο ιμπεριαλισμός για να εκβιάσει καταστάσεις πάντα στις πλάτες των λαών.
