Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση της Λαϊκής Αντίστασης-ΑΑΣ την Κυριακή 16 Νοέμβρη στο Πολυτεχνείο. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του τριήμερου εορτασμού της Εξέγερσης, ωστόσο ο χαρακτήρας της αφορούσε τα μάχιμα καθήκοντα του λαϊκού κινήματος εναντία στον ιμπεριαλισμό και την εξάρτηση. Την εκδήλωση άνοιξε ο σ. Γ. Αδριανός και την εισήγηση έκανε εκ μέρους της Γραμματείας ο σ. Δ. Μπαμπίλης ανοίγοντας ουσιαστικά τη βεντάλια των ζητημάτων έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί από την ιμπεριαλιστική παρέμβαση και επέμβαση από την Ουκρανία ως τη Μ. Ανατολή και την Κ. Ασία. Εστιάζοντας στις εξελίξεις στη νοτιοανατολική Μεσόγειο και στην «ένταση των ελληνοτουρκικών σχέσεων» γύρω από την κυπριακή ΑΟΖ (η εισήγηση έχει αναρτηθεί στο μπλογκ της ΛΑ-ΑΑΣ).
Μετά την εισήγηση ακολούθησαν αρκετές τοποθετήσεις που συνέθεσαν μια πλούσια σε προβληματισμό συζήτηση πάνω σε πλευρές (κυρίαρχες ή δευτερεύουσες) των ζητημάτων. Ιδιαίτερα θα θέλαμε να υπογραμμίσουμε σημεία που τέθηκαν και θεωρούμε ότι συμβάλουν θετικά όχι μόνο στο προχώρημα της άποψης της Λαϊκής Αντίστασης-ΑΑΣ αλλά και στο ξεκαθάρισμα απόψεων στο πλαίσιο του κινήματος. Με αυτή την έννοια συμβάλουν και στο χαρακτήρα των αιτημάτων και στο σωστό προσανατολισμό του κινήματος.
Η βάση είναι η διαπίστωση της εισήγησης ότι «Είμαστε στην δίνη δραματικών εξελίξεων που δημιουργεί η επιθυμία των ΗΠΑ να επανακατακτήσουν χώρες, να διευρύνουν σφαίρες επιρροής τους, να ελέγξουν πλουτοπαραγωγικές πηγές και τους ενεργειακούς κόμβους και οδούς. Να στριμώξουν έτσι τους ανταγωνιστές τους… Πιστεύουμε πως στην ευρύτερη περιοχή μας είναι σε πλήρη εξέλιξη ένα τεράστιο σχέδιο ιμπεριαλιστικής επέμβασης με πρωτοβουλία κύρια των ΗΠΑ για ξαναμοίρασμα και στρατιωτικοπολιτικό ελέγχο χωρών και κυβερνήσεων χωρών, υδρογονανθράκων, ενεργειακών πηγών και ενεργειακών δρόμων.
Σε όλη την Μέση Ανατολή, στη βόρειο Αφρική, στον περσικό κόλπο οι ΗΠΑ διεκδικούν να αποκτήσουν σοβαρό γεωστρατηγικό πλεονέκτημα απέναντι στους ανταγωνιστές τους, κυρίως με τη Ρωσία αλλά και την Κίνα και τη συμμαχία των BRICS και την ΕΕ (με την ιδιαιτερότητα ότι οι ιμπεριαλιστές της ΕΕ είναι στο ΝΑΤΟ).
Η παρόξυνση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών αναπόφευκτα οξύνει επικίνδυνα τοπικές αντιθέσεις, εθνικισμούς και μικρομεγαλισμούς μεταξύ των αστικών τάξεων των χωρών της περιοχής.».
1. κυρίαρχο στοιχείο της φάσης αυτής είναι το ΠΟΛΙΤΙΚΟ. Δηλαδή η γεωπολιτική σύγκρουση που εξελίσσεται στη περιοχή. Τόσο από τη μεριά των ιμπεριαλιστών και κυρία των ΗΠΑ που επιδιώκουν να ανακατέψουν εκ νέου τη τράπουλα, να ενισχύσουν τη θέση και τη παρουσία τους στη περιοχή στοιχίζοντας (με όποιον τρόπο) στο άρμα τους μια σειρά εξαρτημένων χωρών, να αποδυναμώσουν ταυτόχρονα τους ανταγωνιστές τους. Αυτή τη κατεύθυνση εξυπηρετεί και η δημιουργία «συμμαχιών» προθύμων Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ και Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου. Όσο και από την μεριά των αστικών τάξεων της περιοχής που έχουν άμεσα εμπλακεί. Εξαρτημένες αστικές τάξεις με σοβαρά προβλήματα που η κάθε μια προσπαθεί να εξασφαλίσει καλύτερες θέσεις έναντι των ανταγωνιστών της. Το ζήτημα βέβαια δεν είναι τι θέλουν αλλά τι μπορούν. Αυτό το καθορίζει ο ιμπεριαλιστικός παράγοντας, τα μεγάλα αφεντικά. Κινήσεις και τυχοδιωκτισμοί μπορεί να δημιουργούν δεδομένα, «επιτηρούνται» και έχουν την ανοχή των ιμπεριαλιστών όσο δεν βάζουν σε κίνδυνο το βασικό «σχέδιο». Τις αντιθέσεις και τους ανταγωνισμούς των αστικών τάξεων χρησιμοποιούν οι ιμπεριαλιστές για την υλοποίηση των δικών τους συμφερόντων.
2. η ανάλυση περί «μπίζνες των μονοπωλίων» εξαφανίζει την ιμπεριαλιστική επέμβαση-παρέμβαση-εξάρτηση, εξαφανίζει τη γεωπολιτική-γεωστρατηγική σύγκρουση των ιμπεριαλιστών, εμφανίζει τις εξαρτημένες αστικές τάξεις ως ιμπεριαλιστικές (μονοπώλια) που ανταγωνίζονται για τα πετρέλαια. Οι «μπίζνες» των μονοπωλίων, ενεργειακό και ΑΟΖ, είναι αρμοδιότητα των ιμπεριαλιστών και η έκβαση του ανταγωνισμού τους θα κρίνει ποιος θα εκμεταλλευτεί τον πλούτο της περιοχής, για να φάνε τα αποφάγια οι υποτακτικοί τους.
3. με βάση τις παραπάνω διαπιστώσεις γίνεται φανερό ότι το δίπολο «επιτιθέμενος και αμυνόμενος» για τις αστικές τάξεις της περιοχής είναι αποπροσανατολιστικό και επικίνδυνο για το λαό. Τίθεται από τις αστικές δυνάμεις κάθε χώρας, χρησιμοποιείται στον ανταγωνισμό των αστικών τάξεων για την δήθεν υπεράσπιση των «εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων» την ίδια στιγμή που αυτά εκχωρούνται ή παραβιάζονται από τους ιμπεριαλιστές και δεν βγάζουν κουβέντα. Η υιοθέτηση αυτού του δίπολου μπορεί να κάνει το λαϊκό-εργατικό κίνημα ουρά της αστικής τάξης. Δραματικά συμπεράσματα από την υιοθέτηση αυτού του δίπολου βγαίνουν από τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα των κούρδων, με τους κούρδους μαχητές στο Κομπάνι να εξοπλίζονται από τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό και τους κούρδους στη χώρα μας να μην θέλουν να διαδηλώσουν στην αμερικανική πρεσβεία. Επίσης αποπροσανατολιστικό είναι όταν το δίπολο τίθεται στο πλαίσιο των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, όπως ανέδειξε η Ουκρανία, που μπορεί να οδηγήσει λαϊκά κινήματα στη αγκαλιά του ιμπεριαλισμού.
4. την αντίθεση μας στις ΑΟΖ ως μηχανισμός και εργαλείο των ιμπεριαλιστών για την ωμη παραβίαση και καταπάτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων κάθε χώρας, την εκμετάλλευση του θαλασσίου ενεργειακού πλούτου, διασπώντας το ενιαίο των κυριαρχικών δικαιωμάτων μέσω του «τεμαχισμού» σε οικόπεδα.
5. να αναδεχθεί η διαλεκτική σχέση αντικαπιταλιστικής και αντιιμπεριαλιστικής πάλης με μια τέτοια ισορροπία που δεν θα γέρνει ούτε στον κούφιο αντικαπιταλισμό ούτε στον κούφιο αντιιμπεριαλισμό. Εδώ απαιτείται να δώσουμε βαρύτητα αποκαλύπτοντας τον ιμπεριαλισμό και την εξάρτηση στην οικονομικοπολιτική διάσταση και τις αρνητικές συνέπειες για το λαό και την εργατική τάξη. Με αυτή την έννοια η αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση είναι υπόθεση της εργατικής τάξης που θα προσδώσει το κόκκινο χρώμα και το ταξικό πρόσημο.
6. εκτιμώντας τα θετικά βήματα που έχουν γίνει ως τώρα σε σχέση με το αντιιμπεριαλιστικό, είναι φανερή η ανάγκη η Λαϊκή Αντίσταση-ΑΑΣ με αποφασιστικότητα να ξεπεράσει αδυναμίες και καθυστερήσεις παίρνοντας συγκεκριμένες πρωτοβουλίες που αντιστοιχούν στην άποψη της. Που θα δίνουν τη δυνατότητα στο λαό να εκφράσει μάχιμα την αντίθεση του απέναντι στους δυνάστες και μακελάρηδες των λαών, την αντίθεση του στην εξαρτηση, την αλληλεγγύη του στη πάλη των λαών αλλά και την αδελφοσύνη του με τους λαούς της περιοχής.
