Οι πολιτικές που βάζουν τα κέρδη πάνω από τις ζωές μας είναι καταστροφικές.
Φταίνε τα ακραία καιρικά φαινόμενα; Μήπως φταίει η κακή μας τύχη; Το κακό μας ριζικό;
Όσο κι αν θέλουν, «υπεύθυνες» και ανεύθυνες φωνές να κρύψουν κάτω από τα φουσκωμένα νερά του Αράχθου τις πραγματικές αιτίες της καταστροφής που έφερε η πλημμύρα των τελευταίων ημερών στην περιοχή μας , οι ένοχοι είναι πια φανεροί μπροστά μας – για όσους δεν εθελοτυφλούν – και δράνε κατ΄ εξακολούθηση.
Είναι οι αντιαγροτικές πολιτικές της Ε.Ε., οι Κ.Α.Π., και οι κυβερνήσεις που τις εφαρμόζουν πιστά τα τελευταία χρόνια. Που έχουν οδηγήσει στο ξερίζωμα της αγροτικής γης, την εγκατάλειψη του ορεινού όγκου και τον μαρασμό των κτηνοτρόφων, την εξαθλίωση – αφανισμό της φτωχομεσαίας αγροτιάς.
Είναι το σάπιο σύστημα που μπροστά στο κέρδος για το κεφάλαιο που υπηρετεί, δεν λογαριάζει ανθρώπινες ζωές , φυσικό περιβάλλον, κλίμα, κλπ. Που στο όνομα της «ανάπτυξης» – για ποιους άραγε – κατασκεύασε το φράγμα «Πουρνάρι Ι» και στράγγισε το ποτάμι από νερό, αλλάζοντας τον υδροφόρο ορίζοντα στο κάμπο της Άρτας και καταστρέφοντας τον θαλάσσιο πλούτο του Αμβρακικού κόλπου.
Είναι η κρατική Δ.Ε.Η., που εδώ και πάνω από τριάντα χρόνια, αθετεί παράνομα την υποχρέωση που
είχε – ως αντισταθμιστικό όφελος για την κατασκευή του φράγματος – να διευθετήσει την κοίτη του ποταμού Αράχθου και να δημιουργήσει αντιπλημμυρική προστασία.
Αναρωτιόμαστε: Πως μπορεί μια «ελεγχόμενη» ροή του νερού, λόγω του φράγματος, να δημιουργεί πλημμυρικά φαινόμενα;
Κι όμως. Έγινε. Γιατί ο κανονισμός λειτουργίας του φράγματος «Πουρνάρι Ι» επιτρέπει το άνοιγμα των θυροφραγμάτων για την εκκένωση, όταν το νερό φτάσει στη στάθμη 112μ στη λίμνη, με το όριο πλημμύρας να είναι στα 120μ.! Και αυτό για να υπάρχει πάντα άφθονο νερό ώστε να δουλεύουν οι τουρμπίνες για να παράγουν ρεύμα. Και στην συγκεκριμένη περίπτωση, ο υπεύθυνος διευθυντής του φράγματος , από υπέρμετρο ζήλο ή κακό υπολογισμό, άρχισε την εκκένωση του φράγματος όταν η στάθμη του ήταν λίγα εκατοστά πριν το όριο πλημμύρας!!!
Φανταστείτε λοιπόν αυτό το φράγμα, που εντάχθηκε στη προς πώληση «μικρή ΔΕΗ» στα χέρια του ιδιώτη και πόση αξία θα είχαν οι ζωές μας , ο φυτικός και ζωικός πλούτος της περιοχή μας , μπροστά στην ακόρεστη δίψα του για κέρδος.
Είναι η εγκληματική αδιαφορία των κρατικών αρχών στις εκκλήσεις κατοίκων και φορέων για την άμεση συντήρηση του κυρίου σώματος του ιστορικού γεφυριού της Πλάκας που έφερε το τραγικό αποτέλεσμα που συγκίνησε το πανελλήνιο.
Αυτοί λοιπόν οι ένοχοι πρέπει να πληρώσουν. Και όχι βέβαια με το «έκτακτο» επίδομα των 500 ή 800 ευρώ. Αυτό είναι κοροϊδία. Αλλά με αποζημίωση για όλη την παραγωγή, για όλο το φυτικό – ζωικό κεφάλαιο και τον εξοπλισμό που χάθηκε. Χωρίς τους αστερίσκους, τις προϋποθέσεις και τις ποσοστώσεις που βρίσκουν οι υπηρεσίες ( ΕΛΓΑ ), για να μοιράσουν τελικά ψίχουλα στους αγροτοκτηνοτρόφους. Και με την άμεση αποκατάσταση των ζημιών στα έργα υποδομής και την κατασκευή των αναγκαίων αντιπλημμυρικών έργων για την θωράκιση της πεδιάδας της Άρτας.
Και επειδή τα λόγια – υποσχέσεις περισσεύουν τούτη την ώρα, αλλά όταν περάσει η καταιγίδα και η εγκατάλειψη και αδιαφορία έρθει πάλι στο προσκήνιο στην περιοχή του κάμπου, τότε οι αγρότες , όλοι μας , πρέπει να θυμηθούμε ξανά ότι:
Τίποτα δεν χαρίζεται και όλα καταχτιούνται. Με οργάνωση και αγώνα.
